പോൾ കൊട്ടാരം കപ്പൂച്ചിൻ

യേ​ശു നാ​ൽ​പ​തു ദി​ന​രാ​ത്ര​ങ്ങ​ൾ ഉ​പ​വ​സി​ച്ചു. അ​പ്പോ​ൾ അ​വ​നു വി​ശ​ന്നു (മ​ത്താ 4:2). ഏ​തൊ​രു മ​നു​ഷ്യ​ന്‍റെ​യും അ​ടി​സ്ഥാ​ന ആ​വ​ശ്യ​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ന്ന് വി​ശ​പ്പ് മാ​റ്റു​ക എ​ന്ന​താ​ണ്.

ഭൂ​രി​പ​ക്ഷം മ​നു​ഷ്യ​രും അ​ധ്വാ​നി​ക്കു​ന്ന​തും ഈ ​വി​ശ​പ്പ് ശ​മി​പ്പി​ക്കാ​നു​ള്ള സാ​ധ്യ​ത​ക​ൾ തു​റ​ന്നു​കി​ട്ടാ​നാ​ണ്. അ​ധ്വാ​നി​ക്കാ​നാ​യി ഒ​രാ​ൾ തെ​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കു​ന്ന​തും എ​ത്തി​പ്പെ​ടു​ന്ന​തു​മാ​യ ഇ​ടം പ​ല​താ​കു​മ്പോ​ഴും ആ​ഗ്ര​ഹ​വും ല​ക്ഷ്യ​വും വി​ശ​പ്പ​ക​റ്റു​ക, സ​മൃ​ദ്ധി​യി​ൽ ക​ഴി​യു​ക എ​ന്നൊ​ക്കെ​യാ​ണ്.

പ്ര​ലോ​ഭ​നം

ഉ​പ​വാ​സ​ത്തി​ലും പ്രാ​ർ​ഥ​ന​യി​ലും കു​റേ​യേ​റെ ദി​വ​സ​ങ്ങ​ൾ ചെ​ല​വി​ടു​ന്ന ഈ​ശോ ആ​ദ്യം അ​ഭി​മു​ഖീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​തും വി​ശ​പ്പി​നെ​യാ​ണ്. യേ​ശു​വി​നു വി​ശ​ന്ന​തു​പോ​ലെ ഏ​തു മ​നു​ഷ്യ​നും വി​ശ​പ്പ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ടും.

ആ ​വി​ശ​പ്പി​നെ നേ​രി​ടാ​ൻ ഒ​രാ​ൾ ഉ​പ​യോ​ഗി​ക്കു​ന്ന മാ​ർ​ഗ​മാ​ണ് ഇ​വി​ടെ പ്ര​സ​ക്തം. ധ്യാ​ന​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കു​ന്പോ​ഴും അ​ദ്ഭു​ത​ങ്ങ​ൾ പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കാ​നു​ള്ള വ​ലി​യ സാ​ധ്യ​ത​ക​ൾ ഈ​ശോ​യ്ക്കു മു​ന്നി​ൽ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ക​ല്ലു​ക​ളെ അ​പ്പ​മാ​ക്കി മാ​റ്റാ​നു​ള്ള പ്ര​ലോ​ഭ​ന​മാ​ണ് ഈ​ശോ​യ്ക്ക് ആ​ദ്യ​മു​ണ്ടാ​കു​ന്ന​ത്. എ​ന്നാ​ൽ, അ​വ​ന​തി​നു മു​തി​രു​ന്നി​ല്ല. കു​റു​ക്കു​വ​ഴി​ക​ളി​ലൂ​ടെ വി​ശ​പ്പു​മാ​റ്റു​ന്ന ചി​ന്ത​ക​ളി​ൽ അ​വ​ൻ ഇ​ട​റി​വീ​ഴു​ന്നി​ല്ല.

ഏ​തു നി​യോ​ഗം പേ​റി​യാ​ണോ ഈ ​മ​രു​ഭൂ​മി​യി​ലേ​ക്ക് അ​വ​ൻ വ​ന്ന​തെ​ന്നു വ്യ​ക്ത​മാ​യും അ​റി​ഞ്ഞി​രു​ന്ന​തി​നാ​ൽ വി​ശ​പ്പ​ക​റ്റാ​നു​ള്ള ആ​ഗ്ര​ഹ​ത്തെ ഒ​രു അ​ദ്ഭു​ത​ത്തി​ലൂ​ടെ​യും പ​രി​ഹ​രി​ക്കാ​ൻ ഈ​ശോ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ, അ​ന്ന​ന്ന​ത്തെ അ​പ്പ​ത്തി​നാ​യി പ​ണി​യെ​ടു​ത്തി​ട്ടും ഒ​ന്നും കി​ട്ടാ​തെ സ​ങ്ക​ട​പ്പെ​ടു​ന്ന എ​ത്ര​യോ പേ​രു​ണ്ട്, അ​തു​പോ​ലെ കി​ട്ടി​യ​ത് ആ​വ​ശ്യ​ത്തി​നു തി​ക​യാ​ത്ത​വ​രും.


അ​ത്ത​ര​ത്തി​ലു​ള്ള മ​നു​ഷ്യ​ർ എ​ക്കാ​ല​ത്തും അ​ധി​വ​സി​ക്കു​ന്ന ഭൂ​മി​യി​ൽ ത​ന്‍റെ വി​ശ​പ്പ​ട​ക്കാ​നാ​യി ക​ല്ലു​ക​ളെ ഈ​ശോ അ​പ്പ​മാ​ക്കി​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ അ​തൊ​രു പ​രാ​ജ​യ​മാ​യി​രു​ന്നേ​നെ. പ​ക്ഷേ, പ്ര​ലോ​ഭ​ക​ൻ മു​ന്നോ​ട്ടു​വ​ച്ച ഈ ​കെ​ണി​യി​ലേ​ക്ക് അ​വ​ൻ വ​ഴു​തി​പ്പോ​കു​ന്നി​ല്ല. ഉ​ള്ളി​ൽ​നി​ന്നു വ​രു​ന്ന ഒ​രാ​ഗ്ര​ഹ​വും സ്വാ​ർ​ഥ​പൂ​ർ​ത്തീ​ക​ര​ണം മു​ൻ​നി​ർ​ത്തി​യാ​ക​രു​തെ​ന്ന് ഈ​ശോ പ​റ​യാ​തെ പ​റ​യു​ന്നു​ണ്ട്.

വി​ശ​പ്പി​ന്‍റെ ആ​ത്മീ​യ​ത

വി​ശ​ന്നി​ട്ടും ത​ന്‍റെ വി​ശ​പ്പ് തീ​ർ​ക്കു​ന്ന​തി​നു പ​ക​രം മ​നു​ഷ്യ​ൻ അ​പ്പം​കൊ​ണ്ടു മാ​ത്ര​മ​ല്ല ജീ​വി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞ ഈ​ശോ, ത​ന്‍റെ മു​ന്നി​ൽ വ​ച​നം കേ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന​വ​ർ​ക്കു വി​ശ​ന്ന​പ്പോ​ൾ അ​പ്പം വ​ർ​ധി​പ്പി​ച്ച​ത് ന​മു​ക്ക​റി​യാം. എ​ല്ലാ​വ​രും ഭ​ക്ഷി​ച്ചു തൃ​പ്ത​രാ​യി.

പി​ന്നീ​ട് ഈ​ശോ​യു​ടെ ശി​ഷ്യ​ർ ചെ​യ്ത​ത് ബാ​ക്കി​വ​ന്ന ഭ​ക്ഷ​ണ​മെ​ല്ലാം ഒ​ര​ൽ​പം​പോ​ലും ന​ഷ്ട​പ്പെ​ടു​ത്താ​തെ ശേ​ഖ​രി​ച്ചു എ​ന്ന​താ​ണ്. വി​ശ​ക്കു​ന്ന​വ​ന് ആ​വ​ശ്യ​ത്തി​നു ഭ​ക്ഷ​ണം കൊ​ടു​ത്ത​പ്പോ​ഴും പാ​ഴാ​ക്കി​ക്ക​ള​യാ​ൻ അ​വി​ട​ന്ന് ഒ​രി​ക്ക​ലും ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടി​ല്ല. ത​പ​സു​കാ​ല​ത്തെ ആ​ത്മീ​യ​ത​യി​ൽ വി​ശ​പ്പി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും അ​തു പ​രി​ഹ​രി​ക്കു​ന്ന ഭ​ക്ഷ​ണ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും നി​ർ​ബ​ന്ധ​മാ​യും ധ്യാ​നി​ക്ക​ണം.

കോ​ടി​ക്ക​ണ​ക്കി​ന് മ​നു​ഷ്യ​ർ ലോ​ക​ത്തി​ന്‍റെ പ​ല​ഭാ​ഗ​ത്താ​യി പ​ല കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ പേ​രി​ൽ ഇ​ന്നും പ​ട്ടി​ണി കി​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ, ല​ഭ്യ​മാ​യ ഭ​ക്ഷ​ണം പാ​ഴാ​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ന്ന​തും ചി​ല സ​മ​യ​ങ്ങ​ളി​ലെ​ങ്കി​ലും ഭ​ക്ഷ​ണം വേ​ണ്ടാ​യെ​ന്നു തീ​രു​മാ​നി​ക്കു​ന്ന​തും ആ​ത്മീ​യ​ത​യാ​ണ്.