സി​സ്റ്റ​ർ സോ​ണി​യ തെ​രേ​സ് ഡി​എ​സ്ജെ

മൂ​ന്നു വ​ർ​ഷ​ക്കാ​ലം രാ​വും പ​ക​ലും ഗു​രു​വി​നോ​ടു ചേ​ർ​ന്നു ന​ട​ന്നി​ട്ട്, യൂ​ദാ​സ് പെ​ട്ടെ​ന്നു കാ​ലു​മാ​റു​ക​യാ​ണ്... ഗു​രു​വി​ൽനി​ന്നും ശി​ഷ്യ​ഗ​ണ​ത്തി​ൽനി​ന്നും വ​ഴു​തി​മാ​റി സാ​ൻ​ഹെ​ദ്രീ​ൻ സം​ഘ​ത്തി​ന്‍റെ മുന്പിലെത്തുന്നു. യേ​ശു​വി​നെ ഒ​റ്റി​ത്ത​രാം എന്നു രഹസ്യമായി അവർക്കു വാ​ക്കു കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു.

ദൈവപുത്രനെ ​ഒ​റ്റു​കൊ​ടുക്കുന്നതിനു പ്ര​ത്യു​പ​കാ​രമായി 30 വെ​ള്ളി നാ​ണ​യ​ങ്ങ​ൾ അ​വ​ർ യൂ​ദാ​സിനു വാ​ഗ്ദാ​നം ചെ​യ്യു​ന്നു. 30 വെ​ള്ളി നാ​ണ​യം എ​ന്നാ​ൽ അ​ക്കാ​ല​ത്ത് ഒ​രു അ​ടി​മ​യു​ടെ വി​ല​യാ​ണ് (പു​റ 21:32). അ​താ​യ​ത് കുറച്ചുകൂടി സൂക്ഷ്മമായി ചിന്തിച്ചാൽ യൂ​ദാ​സിന്‍റെ ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ൽ യേ​ശു​വി​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന സ്ഥാ​നം ഒ​രു അ​ടി​മ​യ്ക്കു തു​ല്യമാ​യി മാറി​ എന്നു ചു​രു​ക്കം.

ആ മുറുമുറുക്കൽ

ഒ​രു പ​ക്ഷേ, ഒ​രു നി​മി​ഷ​ത്തെ ദൗ​ർ​ബ​ല്യം എ​ന്നു വേ​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ ന്യാ​യീക​രി​ക്കാം. എന്നാൽ, ത​ലേ​ദി​വ​സം ഒ​രു സ്ത്രീ ​യേ​ശു​വി​നോ​ടു കാ​ണി​ച്ച വി​ശാ​ല മ​ന​സ്ക​ത​യെ അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ സ്നേ​ഹ​പൂ​ർ​ണ​മാ​യ തൈലം പൂശലിനെ യൂ​ദാ​സ് നി​ശി​ത​മാ​യി വി​മ​ർ​ശി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്.

യൂ​ദാ​സി​നേ​ക്കാ​ൾ ന​ന്നാ​യി സാ​മ്പ​ത്തി​ക കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ കൈ​കാ​ര്യം ചെ​യ്തി​രു​ന്ന ചു​ങ്ക​ക്കാ​ര​ൻ മ​ത്താ​യി ശി​ഷ്യ​ഗ​ണ​ത്തി​ൽ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ട്ട് അ​ദ്ദേ​ഹം ആ ചെലവഴിക്കലിനോടു നി​സം​ഗ​ത​യും മൗ​ന​വും പാ​ലി​ച്ച​പ്പോ​ൾ, ബ​ഥാ​നി​യ​യി​ലെ തൈ​ലാ​ഭി​ഷേ​ക ച​ട​ങ്ങി​ൽ എ​ന്തി​നാ​ണ് ഈ ​പാ​ഴ്ചെ​ല​വ്; ഈ ​സു​ഗ​ന്ധ തൈ​ലം 300 ദ​നാ​റ​യ്ക്കു വി​റ്റ് ദ​രി​ദ്ര​ർ​ക്കു കൊ​ടു​ക്കാ​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേയെ​ന്ന് യൂ​ദാ​സ് മു​റു​മു​റു​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്.


യേ​ശു​വി​ന്‍റെ ശി​ര​സി​ൽ ഒ​ഴി​ച്ച ആ ​നാ​ർ​ദി​ൻ സു​ഗ​ന്ധ തൈ​ല​ത്തി​ന്‍റെ വി​ല​യാ​യ 300 ദ​നാ​റ അ​ക്കാ​ല​ത്ത് ഒ​രു കൂ​ലി​പ്പ​ണി​ക്കാ​രന്‍റെ വാ​ർ​ഷി​ക ശ​മ്പ​ള​ത്തിനു തു​ല്യ​മാ​ണ്. അ​താ​യ​ത് യൂ​ദാ​സി​ന്‍റെ 30 വെ​ള്ളി നാ​ണ​യ​ത്തിന്‍റെ പ​ത്തി​ര​ട്ടി വ​രു​ന്ന ആ 300 ​ദ​നാ​റ, വി​ല​മ​തി​ക്കാ​നാ​വാ​ത്ത സ്നേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ പ്ര​തീ​ക​മാ​ണ്.

ഈ ​നോ​മ്പു​കാ​ല​ത്ത് നമ്മളും വിലയിരുത്തണം. അപരന് എത്രമാത്രം വിലയാണ് നമ്മൾ നൽകുന്നത്.. നമ്മുടെ സന്പത്ത്, സമയം, കഴിവ്, ബന്ധങ്ങൾ, സ്വാധീനം ഇതൊക്കെ മറ്റുള്ളവർക്കു വേണ്ടി ചെലവിടാൻ സന്നദ്ധരാണോ നമ്മൾ? അതുപോലെ ഏറ്റവും വില കൂടിയ സമയവും സന്പത്തും കഴിവുമൊക്കെയാണോ നമ്മൾ അപരനു വേണ്ടി നീക്കിവയ്ക്കാറുള്ളത്? അതോ മറ്റുള്ളവർക്കു വേണ്ടി എന്തെങ്കിലും ചെലവിടേണ്ടി വരുന്പോൾ തികച്ചും അസംതൃപ്തവും അസ്വസ്ഥവുമാകുന്നുണ്ടോ നമ്മുടെ മനസും ചിന്തയും.

അങ്ങനെയാണെങ്കിൽ ഒറ്റ ചുംബനംകൊണ്ട് സ്വന്തം ഗുരുവിനെ ഒറ്റുകൊടുത്ത യൂദാസിൽനിന്ന് ഏറെ അകലെയല്ല നമ്മുടെ മനോഭാവമെന്നു പറയേണ്ടിവരും.