ഫാ. ​​​മൈ​​​ക്കി​​​ൾ കാ​​​രി​​​മ​​​റ്റം

“യേ​​​​ശു വി​​​​നാ​​​​ഗി​​​​രി സ്വീ​​​​ക​​​​രി​​​​ച്ചി​​​​ട്ടു പ​​​​റ​​​​ഞ്ഞു: എ​​​​ല്ലാം പൂ​​​​ർ​​​​ത്തി​​​​യാ​​​​യി’’(​​​​യോ​​​​ഹ 19,30).

എ​​​​നി​​​​ക്കു ദാ​​​​ഹി​​​​ക്കു​​​​ന്നു എ​​​​ന്ന വി​​​​ലാ​​​​പം​​​​കേ​​​​ട്ട് അ​​​​ലി​​​​വു​​​​തോ​​​​ന്നി​​​​യ പ​​​​ട​​​​യാ​​​​ളി ഹീ​​​​സോ​​​​പ്പു​​​​ത​​​​ണ്ടി​​​​ൽ​​​​വ​​​​ച്ചു നീ​​​​ട്ടി​​​​യ നി​​ർ​​​​പ്പ​​​​ഞ്ഞി​​യി​​​​ൽ​​​​നി​​​​ന്നു വി​​​​നാ​​​​ഗി​​​​രി രു​​​​ചി​​​​ച്ച​​​​തി​​​​നു​​​​ശേ​​​​ഷ​​​​മാ​​​​ണ്, ഈ ​​​​തി​​​​രു​​​​മൊ​​​​ഴി: “എ​​​​ല്ലാം പൂ​​​​ർ​​​​ത്തി​​​​യാ​​​​യി’’. പി​​​​താ​​​​വ് ത​​​​ന്നെ ഏ​​​​ല്പി​​​​ച്ച ദൗ​​​​ത്യം മു​​​​ഴു​​​​വ​​​​ൻ പൂ​​​​ർ​​​​ത്തി​​​​യാ​​​​ക്കി​​​​യ​​​​തി​​​​ലു​​​​ള്ള സം​​​​തൃ​​​​പ്തി പ്ര​​​​ക​​​​ട​​​​മാ​​​​കു​​​​ന്ന​​​​താ​​​​ണ് യേ​​​​ശു​​​​വി​​​​ന്‍റെ അ​​​​വ​​​​സാ​​​​ന​​​​ത്തെ വാ​​​​ക്കാ​​​​യി യോ​​​​ഹ​​​​ന്നാ​​​​ൻ രേ​​​​ഖ​​​​പ്പെ​​​​ടു​​​​ത്തി​​​​യി​​​​രി​​​​ക്കു​​​​ന്ന ഈ ​​​​ഗു​​​​രു​​​​മൊ​​​​ഴി. ഇ​​​​തു പ​​​​റ​​​​ഞ്ഞ​​​​തി​​​​നു​​​​ശേ​​​​ഷം അ​​​​വ​​​​ൻ ത​​​​ല ചാ​​​​യ്ച്ച് ആ​​​​ത്മാ​​​​വി​​​​നെ സ​​​​മ​​​​ർ​​​​പ്പി​​​​ച്ചു.

എ​​​​ളു​​​​പ്പ​​​​മാ​​​​യി​​​​രു​​​​ന്നി​​​​ല്ല പി​​​​താ​​​​വ് ഏ​​​​ല്പി​​​​ച്ച ദൗ​​​​ത്യം. അ​​​​നേ​​​​കം പ്ര​​​​തി​​​​സ​​​​ന്ധി​​​​ക​​​​ൾ, അ​​​​തി​​​​രൂ​​​​ക്ഷ​​​​മാ​​​​യ പ്ര​​​​ലോ​​​​ഭ​​​​ന​​​​ങ്ങ​​​​ൾ, അ​​​​തി​​​​ക​​​​ഠി​​​​ന​​​​മാ​​​​യ പീ​​​​ഡ​​​​ന​​​​ങ്ങ​​​​ൾ. ജോ​​​​ർ​​​​ദാ​​​​നി​​​​ലെ സ്നാ​​​​നം മു​​​​ത​​​​ൽ കു​​​​രി​​​​ശി​​​​ലെ മ​​​​ര​​​​ണം​​​​വ​​​​രെ ചു​​​​ട്ടു​​​​പ​​​​ഴു​​​​ത്ത ക​​​​ന​​​​ൽ​​​​വ​​​​ഴി​​​​യി​​​​ലൂ​​​​ടെ ആ​​​​യി​​​​രു​​​​ന്നു യേ​​​​ശു​​​​വി​​​​ന്‍റെ യാ​​​​ത്ര. അ​​​​പ്പം, അ​​​​ധി​​​​കാ​​​​രം, അം​​​​ഗീ​​​​കാ​​​​രം. എ​​​​ല്ലാം വാ​​​​ഗ്ദാ​​​​നം ചെ​​​​യ്യു​​​​ന്ന പൈ​​​​ശാ​​​​ചി​​​​ക പ്ര​​​​ലോ​​​​ഭ​​​​ന​​​​ങ്ങ​​​​ളു​​​​ടെ എ​​​​ളു​​​​പ്പ​​​​വ​​​​ഴി​​​​ക​​​​ൾ. ത​​​​ന്‍റെ ദൈ​​​​വ​​​​പു​​​​ത്ര​​​​സ്ഥാ​​​​ന​​​​വും ര​​​​ക്ഷ​​​​ക​​​​ന്‍റെ ദൗ​​​​ത്യ​​​​വും അ​​​​ദ്ഭു​​​​ത​​​​ക​​​​ര​​​​മാ​​​​യ അ​​​​ട​​​​യാ​​​​ള​​​​ങ്ങ​​​​ളി​​​​ലൂ​​​​ടെ തെ​​​​ളി​​​​യി​​​​ക്കാ​​​​നു​​​​ള്ള വെ​​​​ല്ലു​​​​വി​​​​ളി​​​​ക​​​​ൾ. നേ​​​​താ​​​​ക്ക​​​​ന്മാ​​​​രു​​​​ടെ ശ​​​​ത്രു​​​​ത, അ​​​​ധി​​​​കാ​​​​രി​​​​ക​​​​ളു​​​​ടെ ക്രൂ​​​​ര​​​​ത, സ്വ​​​​ന്ത​​​​ക്കാ​​​​രു​​​​ടെ വി​​​​ശ്വാ​​​​സ​​​​രാ​​​​ഹി​​​​ത്യം, ശി​​​​ഷ്യ​​​​ന്മാ​​​​രു​​​​ടെ ഭീ​​​​രു​​​​ത്വം, അ​​​​ധി​​​​കാ​​​​ര​​​​ഭ്ര​​​​മം, അ​​​​വി​​​​ശ്വ​​​​സ്ത​​​​ത. ഇ​​​​തി​​​​നെ​​​​ല്ലാം ഉ​​​​പ​​​​രി നി​​​​ർ​​​​ണാ​​​​യ​​​​ക​​​​നി​​​​മി​​​​ഷ​​​​ങ്ങ​​​​ളി​​​​ൽ പി​​​​താ​​​​വി​​​​ന്‍റെ നി​​​​ശ​​​​ബ്ദ​​​​ത.

കാ​​​​നാ​​​​യി​​​​ൽ തു​​​​ട​​​​ങ്ങി​​​​യ കു​​​​രി​​​​ശി​​​​ന്‍റെ വ​​​​ഴി കാ​​​​ൽ​​​​വ​​​​രി​​​​യി​​​​ലാ​​​​ണ് അ​​​​വ​​​​സാ​​​​നി​​​​ക്കു​​​​ന്ന​​​​ത്. ഏ​​​​തു പ്ര​​​​ലോ​​​​ഭ​​​​ന​​​​ത്തി​​​​ലും വീ​​​​ഴാ​​​​തെ, ഏ​​​​തു സ​​​​ഹ​​​​ന​​​​ത്തി​​​​ലും ധൈ​​​​ര്യം ന​​​​ഷ്ട​​​​പ്പെ​​​​ടാ​​​​തെ പി​​​​ടി​​​​ച്ചു​​​​നി​​​​ന്നു. പി​​​​താ​​​​വ് ത​​​​ന്നെ കൈ​​​​വി​​​​ട്ടു എ​​​​ന്നു തോ​​​​ന്നി​​​​യ​​​​പ്പോ​​​​ൾ പി​​​​താ​​​​വി​​​​നെ കൈ​​​​വി​​​​ടാ​​​​തെ യേ​​​​ശു പി​​​​ടി​​​​ച്ചു​​​​നി​​​​ന്നു. ഒ​​​​ഴി​​​​ഞ്ഞു​​​​മാ​​​​റ​​​​ണം എ​​​​ന്നു പ​​​​ല​​​​പ്പോ​​​​ഴും തോ​​​​ന്നി​​​​യ​​​​താ​​​​ണ്. സ​​​​ഹ​​​​ന​​​​ത്തി​​​​ന്‍റെ തീ​​​​വ്ര​​​​ത​​​​യി​​​​ൽ, ഈ ​​​​പാ​​​​ന​​​​പാ​​​​ത്രം മാ​​​​റ്റി​​​​ത്ത​​​​ര​​​​ണ​​​​മേ എ​​​​ന്നു ചോ​​​​ര​​​​വി​​​​യ​​​​ർ​​​​ത്തു പ്രാ​​​​ർ​​​​ത്ഥി​​​​ച്ചു. അ​​​​പ്പോ​​​​ഴും കൂ​​​​ട്ടി​​​​ച്ചേ​​​​ർ​​​​ത്തു, എ​​​​ന്‍റെ ഇ​​​​ഷ്‌​​​​ട​​​​മ​​​​ല്ല, നി​​​​ന്‍റെ തി​​​​രു​​​​വി​​​​ഷ്‌​​​​ടം മാ​​​​ത്രം.


ഈ ​​​​പ്ര​​​​ലോ​​​​ഭ​​​​നം യോ​​​​ഹ​​​​ന്നാ​​​​ൻ മ​​​​റ്റൊ​​​​രു വി​​​​ധ​​​​ത്തി​​​​ലാ​​​​ണു രേ​​​​ഖ​​​​പ്പെ​​​​ടു​​​​ത്തി​​​​യി​​​​രി​​​​ക്കു​​​​ന്ന​​​​ത്. “ഇ​​​​പ്പോ​​​​ൾ എ​​​​ന്‍റെ ആ​​​​ത്മാ​​​​വ് അ​​​​സ്വ​​​​സ്ഥ​​​​മാ​​​​യി​​​​രി​​​​ക്കു​​​​ന്നു. ഞാ​​​​ൻ എ​​​​ന്തു പ​​​​റ​​​​യേ​​​​ണ്ടു. പി​​​​താ​​​​വേ ഈ ​​​​മ​​​​ണി​​​​ക്കൂ​​​​റി​​​​ൽ​​​​നി​​​​ന്ന് എ​​​​ന്നെ ര​​​​ക്ഷി​​​​ക്ക​​​​ണ​​​​മേ! അ​​​​ല്ല, ഇ​​​​തി​​​​നു​​​​വേ​​​​ണ്ടി​​​​യാ​​​​ണ​​​​ല്ലോ ഞാ​​​​ൻ വ​​​​ന്ന​​​​ത്. പി​​​​താ​​​​വേ, അ​​​​ങ്ങ​​​​യു​​​​ടെ നാ​​​​മ​​​​ത്തെ മ​​​​ഹ​​​​ത്വ​​​​പ്പെ​​​​ടു​​​​ത്ത​​​​ണ​​​​മേ’’(​​യോ​​​​ഹ12,27-28). മ​​​​റു​​​​പ​​​​ടി ഉ​​​​ട​​​​നെ വ​​​​ന്നു. “ഞാ​​​​ൻ മ​​​​ഹ​​​​ത്വ​​​​പ്പെ​​​​ടു​​​​ത്തി​​​​യി​​​​രി​​​​ക്കു​​​​ന്നു. ഇ​​​​നി​​​​യും മ​​​​ഹ​​​​ത്വ​​​​പ്പെ​​​​ടു​​​​ത്തും’’. യേ​​​​ശു​​​​വി​​​​ന്‍റെ കു​​​​രി​​​​ശു​​​​മ​​​​ര​​​​ണ​​​​ത്തി​​​​ലൂ​​​​ടെ​​​​യാ​​​​ണ് ദൈ​​​​വ​​​​ത്തി​​​​ന്‍റെ മ​​​​ഹ​​​​ത്വം ശ​​​​ക്ത​​​​മാ​​​​യ വി‍ധ​​​​ത്തി​​​​ൽ പ്ര​​​​ക​​​​ട​​​​മാ​​​​യ​​​​ത്. ഏ​​​​ക​​​​ജാ​​​​ത​​​​നെ ന​​​​ല്കാ​​​​ൻ മാ​​​​ത്രം ലോ​​​​ക​​​​ത്തെ സ്നേ​​​​ഹി​​​​ച്ച​​​​തി​​​​ലൂ​​​​ടെ പ്ര​​​​ക​​​​ട​​​​മാ​​​​യ മ​​​​ഹ​​​​ത്വം.

സ​​​​ന്തോ​​​​ഷ​​​​ത്തോ​​​​ടെ, സം​​​​തൃ​​​​പ്തി​​​​യോ​​​​ടെ യേ​​​​ശു പി​​​​താ​​​​വി​​​​ന്‍റെ ക​​​​ര​​​​ങ്ങ​​​​ളി​​​​ൽ സ്വ​​​​ന്തം ജീ​​​​വ​​​​ൻ സ​​​​മ​​​​ർ​​​​പ്പി​​​​ച്ചു. എ​​​​ല്ലാ​​​​വ​​​​രു​​​​ടെ​​​​യും ര​​​​ക്ഷ​​​​യു​​​​ടെ അ​​​​ടി​​​​സ്ഥാ​​​​ന​​​​മാ​​​​ണ് ഈ ​​​​അ​​​​നു​​​​സ​​​​ര​​​​ണ​​​​വും സ​​​​മ​​​​ർ​​​​പ്പ​​​​ണ​​​​വും. മ​​​​ര​​​​ണം അ​​​​വ​​​​സാ​​​​ന​​​​മ​​​​ല്ല. പി​​​​തൃ​​​​ഭ​​​​വ​​​​ന​​​​ത്തി​​​​ൽ, പി​​​​തൃ​​​​ഹൃ​​​​ദ​​​​യ​​​​ത്തി​​​​ൽ, പ്ര​​​​വേ​​​​ശി​​​​ച്ച് എ​​​​ന്നേ​​​​ക്കും ജീ​​​​വി​​​​ക്കു​​​​ന്ന​​​​തി​​​​ന്‍റെ തു​​​​ട​​​​ക്ക​​​​മാ​​​​ണ​​​​ത്. അ​​​​തി​​​​ന് ആ​​​​വ​​​​ശ്യം ഒ​​​​ന്നു​​​​മാ​​​​ത്രം. പി​​​​താ​​​​വ് ഏ​​​​ല്പി​​​​ച്ചി​​​​രി​​​​ക്കു​​​​ന്ന ദൗ​​​​ത്യം പൂ​​​​ർ​​​​ത്തി​​​​യാ​​​​ക്കു​​​​ക. പ്ര​​​​ലോ​​​​ഭ​​​​ന​​​​ങ്ങ​​​​ളി​​​​ൽ​​​​പ്പെ​​​​ട്ട് വ​​​​ഴി​​​​തെ​​​​റ്റാ​​​​തി​​​​രി​​​​ക്കു​​​​ക. അ​​​​തി​​​​നു​​​​ള്ള ശ​​​​ക്തി​​​​യാ​​​​ർ​​​​ജി​​​​ക്കാ​​​​ൻ നോ​​​​ന്പു​​​​കാ​​​​ലം സ​​​​ഹാ​​​​യി​​​​ക്ക​​​​ണം. യേ​​​​ശു​​​​വി​​​​ന്‍റെ മാ​​​​തൃ​​​​ക​​​​യും ആ​​​​ത്മാ​​​​വി​​​​ന്‍റെ ശ​​​​ക്തി​​​​യും സ​​​​ഹാ​​​​യ​​​​ത്തി​​​​നു​​​​ണ്ട്. മ​​​​റ​​​​ക്കാ​​​​തി​​​​രി​​​​ക്കാം.