റവ. ഡോ. ദേവമിത്ര നീലങ്കാവില്‍

ഈ​​ശോ ത​​ന്‍റെ പ​​ര​​സ്യ​​ജീ​​വി​​ത​​കാ​​ല​​ത്ത് ശി​​ഷ്യ​​ന്മാ​​രു​​ടെ നേ​​രേ തി​​രി​​ഞ്ഞ് പ​​റ​​ഞ്ഞു: “നി​​ങ്ങ​​ൾ കാ​​ണു​​ന്ന ക​​ണ്ണു​​ക​​ൾ ഭാ​​ഗ്യ​​മു​​ള്ള​​വ. എ​​ന്തെ​​ന്നാ​​ൽ, അ​​നേ​​കം പ്ര​​വാ​​ച​​ക​​ന്മാ​​രും രാ​​ജാ​​ക്ക​​ന്മാ​​രും നി​​ങ്ങ​​ൾ കാ​​ണു​​ന്ന​​വ കാ​​ണാ​​ൻ ആ​​ഗ്ര​​ഹി​​ച്ചു, എ​​ങ്കി​​ലും ക​​ണ്ടി​​ല്ല. നി​​ങ്ങ​​ൾ കേ​​ൾ​​ക്കു​​ന്ന​​വ കേ​​ൾ​​ക്കു​​വാ​​ൻ ആ​​ഗ്ര​​ഹി​​ച്ചു, എ​​ങ്കി​​ലും കേ​​ട്ടി​​ല്ല’’ (ലൂ​​ക്കാ 10:23-24). ദൈ​​വ​​പു​​ത്ര​​ന്‍റെ ദ​​ർ​​ശ​​ന​​വും സ​​ന്ദ​​ർ​​ശ​​ന​​വും ല​​ഭി​​ച്ച ചി​​ല ഭാ​​ഗ്യ​​വാ​​ന്മാ​​രെ​​ക്കു​​റി​​ച്ച് ഉ​​ണ്ണീ​​ശോ​​യു​​ടെ ജ​​ന​​ന​​സം​​ബ​​ന്ധ​​മാ​​യ വ​ച​ന​ഭാ​ഗ​ത്ത് നാം ​​വാ​​യി​​ക്കു​​ന്ന​​താണിത്!

ഉ​​ണ്ണീ​​ശോ, മാ​​താ​​വി​​ന്‍റെ ഉ​​ദ​​ര​​ത്തി​​ലാ​​യി​​രി​​ക്കെ ദൈ​​വ​​പു​​ത്ര​​ന്‍റെ സ​​ന്ദ​​ർ​​ശ​​നഭാ​​ഗ്യം ല​​ഭി​​ച്ച വ്യ​​ക്തി​​ക​​ളാ​​ണ് സ​​ഖ​​റി​​യാ​​യും എ​​ലി​​സ​​ബ​​ത്തും. ദൈ​​വ​​ത്തി​​ന് ഒ​​ന്നും അ​​സാ​​ധ്യ​​മ​​ല്ല എ​​ന്നു തെ​​ളി​​യി​​ച്ചു​​കൊ​​ണ്ട്, എ​​ലി​​സ​​ബ​​ത്ത് വാ​​ർ​​ധ​​ക്യ​​ത്തി​​ൽ ഗ​​ർ​​ഭ​​വ​​തി​​യാ​​യി​​രു​​ന്ന വേ​​ള​​യി​​ലു​​ണ്ടാ​​യ ഈ ​​ദൈ​​വ​സ​​ന്ദ​​ർ​​ശ​​നം വ​​ഴി എ​​ലി​​സ​​ബ​​ത്തി​​ന്‍റെ ഉ​​ദര​​ത്തി​​ലെ ശി​​ശു പ​​രി​​ശു​​ദ്ധാ​​ത്മാ​​വി​​നാ​​ൽ നി​​റ​​ഞ്ഞു കു​​തി​​ച്ചു​​ചാ​​ടി.

ദൈ​​വ​​ത്തി​​ന്‍റെ​ മു​​ന്പി​​ൽ നീ​​തി​​മാ​​ന്മാ​​രും ക​​ർ​​ത്താ​​വി​​ന്‍റെ ക​​ല്പ​​ന​​ക​​ളും പ്ര​​മാ​​ണ​​ങ്ങ​​ളും കു​​റ്റ​​മ​​റ്റ​​വി​​ധം അ​​നു​​സ​​രി​​ച്ചി​​രു​​ന്ന​​വ​​രു​​മാ​​യി​​രു​​ന്ന അ​​വ​​ർ പ്രാ​​ർ​​ഥ​​ന​​യോ​​ടെ ദൈ​​വി​​ക ഇ​​ട​​പെ​​ട​​ലി​​നാ​​യി കാ​​ത്തി​​രു​​ന്ന​​വ​​രാ​​ണ്. ദൈ​​വ​​ത്തി​​ന്‍റെ ദ​​ർ​​ശ​​ന​​വും സ​​ന്ദ​​ർ​​ശ​​ന​​വും ല​​ഭി​​ക്കു​​ന്ന​​ത് ഇ​​പ്ര​​കാ​​ര​​മു​​ള്ള വ്യ​​ക്തി​​ക​​ൾ​​ക്കാ​​ണ്.

ച​​രി​​ത്ര​​ത്തി​​ൽ ദൈ​​വം സ്ഥ​​ല​​കാ​​ല​പ​​രി​​മി​​തി​​ക​​ൾ​​ക്കു​​ള്ളി​​ൽ നാ​​മ-​​രൂ​​പ​​ങ്ങ​​ൾ പേ​​റി മ​​നു​​ഷ്യ​​നാ​​യി വ​​ന്നു വ​​സി​​ക്കു​​ന്ന​​ത് മ​​റി​​യം എ​​ന്ന സാ​​ധാ​​ര​​ണ യു​​വ​​തി​​യു​​ടെ ഉ​​ദ​​ര​​ത്തി​​ലാ​​ണ്. ഒ​​ൻ​പ​തു​ മാ​​സം ഉ​​ണ്ണി​​യെ ഉ​​ദ​​ര​​ത്തി​​ൽ വ​​ഹി​​ക്കാ​​നു​​ള്ള ഭാ​​ഗ്യം ല​​ഭി​​ച്ച സ്ത്രീ​​ക​​ളി​​ൽ അ​​നു​​ഗൃ​​ഹീ​​ത​​യാ​​യ ക​​ർ​​ത്താ​​വി​​ന്‍റെ അ​​മ്മ​​യാ​​ണ​​വ​​ൾ.

അ​​വ​​ളോ​​ടൊ​​പ്പം കാ​​വ​​ൽ​​ക്കാ​ര​നും സം​​ര​​ക്ഷ​​ക​​നും അ​​ന്ന​​ദാ​​താ​​വു​​മാ​​യി നി​​ര​​ന്ത​​രം വ​​സി​​ക്കു​​ക​​യും യാ​​ത്ര ചെ​​യ്യു​​ക​​യും ചെ​​യ്ത മ​​റ്റൊ​​രു മ​​ഹാ​​നാ​​യ മ​​നു​​ഷ്യ​​വ്യ​​ക്തി​​യാ​​ണ് വി​​ശു​​ദ്ധ യൗ​​സേ​​പ്പ്. ന​​ട​​ന്ന​​തെ​​ല്ലാം ഹൃ​​ദ​​യ​​ത്തി​​ൽ സം​​ഗ്ര​​ഹി​​ച്ച മ​​റി​​യ​​ത്തി​​നും നീ​​തി​​മാ​​നാ​​യ യൗ​​സേ​​പ്പി​​നും മ​​നു​​ഷ്യ​​നാ​​യി പി​​റ​​ന്ന ദൈ​​വ​​പു​​ത്ര​​നെ ആ​​ദ്യ​​മാ​​യി കാ​​ണാ​​ൻ ഭാ​​ഗ്യം​ ല​​ഭി​​ച്ചു.

സ​​ക​​ല​​ത്തി​​ന്‍റെ​​യും നാ​​ഥ​​ൻ സൃ​​ഷ്ട​​വ​​സ്തു​​ക്ക​​ളു​​ടെ ന​​ടു​​വി​​ലേ​​ക്കാ​​ണു കാ​​ലി​​ത്തൊ​​ഴു​​ത്തി​​ൽ പി​​റ​​ന്നു​​വീ​​ണ​​ത്. സൃ​​ഷ്ട​​പ്ര​​പ​​ഞ്ച​​ത്തോ​​ടൊ​​പ്പം മാ​​ലാ​​ഖ​മാ​​ർ ദൈ​​വ​​പു​​ത്ര​​നെ ഇ​​പ്ര​​കാ​​രം പാ​​ടി സ്തു​​തി​​ച്ചു: “അ​​ത്യു​​ന്ന​​ത​​ങ്ങ​​ളി​​ൽ ദൈ​​വ​​ത്തി​​നു മ​​ഹ​​ത്വം, ഭൂ​​മി​​യി​​ൽ ന​​ല്ല മ​​ന​​സു​​ള്ള​​വ​​ർ​​ക്കു സ​​മാ​​ധാ​​നം” എ​​ന്ന് സ​​ക​​ല ജ​​ന​​ത്തി​​നും​​വേ​​ണ്ടി​​യു​​ള്ള വ​​ലി​​യ സ​​ന്തോ​​ഷ​​ത്തി​​ന്‍റെ സ​​ദ്‌വാ​​ർ​​ത്ത, അ​​താ​​യ​​ത്, മ​​നു​​ഷ്യ​​വം​​ശ​​ത്തി​​ന്‍റെ ര​​ക്ഷ​​ക​നും ക​​ർ​​ത്താ​​വുമായ മി​​ശി​​ഹാ ജ​​നി​​ച്ചി​​രി​​ക്കു​​ന്നു എ​​ന്ന സ​​ന്ദേ​​ശം വി​​ശ്വ​​സി​​ച്ച ആ​​ട്ടി​​ട​​യ​​ന്മാ​​ർ ആ ​​ര​​ക്ഷ​​ക​​നെ തേ​​ടി പോ​​കു​​ന്നു.


വ​​ലി​​യ അ​​റി​​വി​​ല്ലാ​​ത്ത നി​​ഷ്ക​​ള​​ങ്ക​​രാ​​യ അ​​വ​​ർ ഉ​​ണ്ണീ​​ശോ​​യെ പു​​ൽ​​ക്കൂ​​ട്ടി​​ൽ ദ​​ർ​​ശി​​ക്കു​​ന്നു. വ​​ലി​​യ അ​​റി​​വോ സ​​ന്പ​​ത്തോ അ​​ല്ല ദൈ​​വ​​ദ​​ർ​​ശ​​നം ല​​ഭി​​ക്കാ​​ൻ ആ​​വ​​ശ്യ​​മെ​​ന്നും ദൈ​​വം ന​​ൽ​​കി​​യ സ​​ന്ദേ​​ശം വി​​ശ്വ​​സി​​ച്ച് ദൈ​​വ​​ത്തെ അ​​ന്വേ​​ഷി​​ക്കു​​ന്ന​​വ​​രാ​​ണ് ദൈ​​വ​​ത്തെ ക​​ണ്ടു​​മു​​ട്ടു​​ക എ​​ന്നും ആ​​ട്ടി​​ട​​യ​​ന്മാ​​ർ ന​​മ്മെ പ​​ഠി​​പ്പി​​ക്കു​​ന്നു.

അ​​റി​​വു​​ള്ള​​വ​​രും സ​​ന്പ​​ന്ന​​രു​​മാ​​യ പൗ​​ര​​സ്ത്യ​ജ്ഞാ​​നി​​ക​​ൾ ത​​ങ്ങ​​ളു​​ടെ അ​​റി​​വും അ​​ർ​​ഥ​​വും ഉ​​പ​​യോ​​ഗി​​ച്ച് മി​​ശി​​ഹാ​​യെ അ​​ന്വേ​​ഷി​​ച്ചു. മാ​​നു​​ഷി​​ക​​മാ​​യ അ​​റി​​വ് അ​​വ​​രെ ആ​​ദ്യ​​മാ​​യി ചെ​​ന്നെ​​ത്തി​​ച്ച​​ത് രാ​​ജ​​കൊ​​ട്ടാ​​ര​​ത്തി​​ലാ​​ണ്. രാ​​ജ​​കൊ​​ട്ടാ​​ര​​ത്തി​​ൽ​​നി​​ന്ന് ജ​​ന​​ന​​സ്ഥ​​ലം അ​​വ​​ർ​​ക്കു ല​​ഭി​​ച്ചു. അ​​വ​​ർ അ​​വി​​ടെ​​യെ​​ത്തി ഉ​​ണ്ണീ​​ശോ​​യെ ദ​​ർ​​ശി​​ച്ച്, ആ​​രാ​​ധി​​ച്ച്, കാ​​ഴ്ച​​ക​​ൾ സ​​മ​​ർ​​പ്പി​​ച്ചു.

നീ​​തി​​മാ​​നും ദൈ​​വ​​ഭ​​ക്ത​​നും ജ​​ന​​ത്തി​​ന്‍റെ ആ​​ശ്വാ​​സം പ്ര​​തീ​​ക്ഷി​​ച്ചി​​രു​​ന്ന ശി​​മ​​യോ​​നും, ദൈ​​വാ​​ല​​യം വി​​ട്ടു​​പോ​​കാ​​തെ രാ​​വും പ​​ക​​ലും ദൈ​​വ​​ത്തെ സ്തു​​തി​​ച്ചു​​കൊ​​ണ്ട് ഉ​​പ​​വാ​​സ​​ത്തി​​ലും പ്രാ​​ർ​​ഥ​​ന​​യി​​ലും ക​​ഴി​​ഞ്ഞു​​കൂ​​ടി​​യ വൃ​​ദ്ധ​​യാ​​യ വി​​ധ​​വ അ​​ന്ന​​യും പ​​രി​​ശു​​ദ്ധാ​​ത്മാ​​വി​​നാ​​ൽ ന​​യി​​ക്ക​​പ്പെ​​ട്ട് ഉ​​ണ്ണീ​​ശോ​​യെ കാ​​ണു​​വാ​​ൻ ഇ​​ട​​യാ​​കു​​ന്നു. സ​​ക​​ല ജ​​ന​​ത​​ക​​ൾ​​ക്കും​വേ​​ണ്ടി​​യു​​ള്ള ര​​ക്ഷ​​യു​​ടെ ദ​​ർ​​ശ​​നം ല​​ഭി​​ക്കു​​ന്ന​​തു പ്രാ​​ർ​​ഥ​​ന​​യോ​​ടും ഉ​​പ​​വാ​​സ​​ത്തോ​​ടും​​കൂ​​ടി ദൈ​​വ​​സ​​ന്ദ​​ർ​​ശ​​നം പ്ര​​ത്യാ​​ശ​​യോ​​ടെ കാ​​ത്തി​​രി​​ക്കു​​ന്ന​​വ​​ർ​​ക്കാ​​ണ്.

ദൈ​​വ​​വ​​ച​​ന​​ത്തി​​ലും കൂ​​ദാ​​ശ​​ക​​ളി​​ലും​നി​​ന്നു ശ​​ക്തി​​യും അ​​റി​​വും സ​​ന്പാ​​ദി​​ച്ച് ഇ​​ന്ന് നാം ​​ദൈ​​വ​​ത്തെ കാ​​ണേ​​ണ്ട​​ത് ദൈ​​വ​​ത്തി​​ന്‍റെ സ്വ​​ന്തം ഛായ​​യി​​ലും സാ​ദൃ​​ശ്യ​​ത്തി​​ലും സൃ​​ഷ്ടി​​ക്ക​​പ്പെ​​ട്ട അ​​പ​​ര​​നി​​ലാ​​ണ്. പ്ര​​ത്യേ​​കി​​ച്ചും പാ​​വ​​പ്പെ​​ട്ട​​വ​​രി​​ലും പാ​​ർ​​ശ്വ​​വ​​ത്ക​​രി​​ക്ക​​പ്പെ​​ട്ട​​വ​​രി​​ലും. അ​​പ്ര​​കാ​​രം ദൈ​​വ​​ത്തെ ക​​ണ്ട് അ​​പ​​ര​​നെ സ്നേ​​ഹി​​ക്കു​​ക​​യും ബ​​ഹു​​മാ​​നി​​ക്കു​​ക​​യും ശു​​ശ്രൂ​​ഷി​​ക്കു​​ക​​യും ചെ​​യ്താ​​ൽ, മ​​ര​​ണാ​​ന​​ന്ത​​രം നി​​ത്യ​​മാ​​യി ദൈ​​വ​​ദ​​ർ​​ശം ഈ​​ശോ ന​​ൽ​​കും!