അ​വ​സാ​നം നാ​ലാ​മ​ത്തെ ഘ​ട്ടം വ​ന്നു. അ​തി​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ്: 200 ഭി​ന്ന​ശേ​ഷി​ക്കാ​രാ​യ കു​ട്ടി​ക​ൾ​ക്ക് വീ​ൽ​ചെ​യ​റു​ക​ൾ വാ​ങ്ങി ന​ൽ​ക​ണ​മെ​ന്ന് ഒ​രി​ക്ക​ൽ എ​ന്‍റെ ഒ​രു സു​ഹൃ​ത്ത് എ​ന്നോ​ട് പ​റ​ഞ്ഞു. ഞാ​ൻ ഉ​ട​നെ അ​തു ചെ​യ്തു​കൊ​ടു​ത്തു. അ​പ്പോ​ൾ അ​തു വി​ത​ര​ണം ചെ​യ്യു​ന്ന ച​ട​ങ്ങി​ലേ​ക്ക് ഞാ​ൻത​ന്നെ എ​ത്ത​ണ​മെ​ന്ന് അ​ദ്ദേ​ഹം നി​ർ​ബ​ന്ധം പി​ടി​ച്ചു. അ​തി​നും ഞാ​ൻ സ​ന്ന​ദ്ധ​നാ​യി.

അ​ങ്ങ​നെ ആ 200 ​കു​ട്ടി​ക​ൾ​ക്കും ഞാ​ൻത​ന്നെ വീ​ൽ​ചെ​യ​റു​ക​ൾ വി​ത​ര​ണം ചെ​യ്തു. അ​തു സ്വീ​ക​രി​ക്കു​മ്പോ​ൾ അ​വ​രു​ടെ മു​ഖ​ത്ത് സ​ന്തോ​ഷ​ത്തി​ന്‍റെ ഏ​തോ വ​ന്യ​മാ​യ വെ​ളി​ച്ചം പ്ര​കാ​ശി​ക്കു​ന്ന​ത് ഞാ​ൻ ക​ണ്ടു.

ഏ​തോ ഒ​രു വി​നോ​ദ​സ​ഞ്ചാ​ര​കേ​ന്ദ്ര​ത്തി​ലേ​ക്ക് എ​ത്തി​യ​തു​പോ​ലെ​യാ​യി​രു​ന്നു അ​പ്പോ​ൾ അ​വ​രു​ടെ എ​ല്ലാ​വ​രു​ടെ​യും അ​വ​സ്ഥ. എ​ന്‍റെ ഉ​ള്ളി​ലെ യ​ഥാ​ർ​ഥ സ​ന്തോ​ഷ​മെ​ന്താ​ണെ​ന്ന് അ​ന്ന​ത്തെ ആ ​ദി​വ​സം ഞാ​ൻ തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞു. -ര​ത്ത​ൻ ടാ​റ്റ പ​റ​ഞ്ഞു.