ബോഡി ഷെയിമിംഗ് അഥവാ ശാരീരിക അധിക്ഷേപമെന്നത് നമ്മുടെ സമൂഹത്തിന് ഉൾക്കൊള്ളാൻ സാധിക്കുന്നതല്ലെന്നും, സ്ത്രീയായാലും പുരുഷനായാലും ഇത്തരം പരാമർശങ്ങൾ ഒഴിവാക്കണമെന്നുമുള്ള കേരള ഹൈക്കോടതിയുടെ പരാമർശം സീറോമലബാർ സഭാ അൽമായ ഫോറം സ്വാഗതം ചെയ്യുന്നു. ഈ പരാമർശം മലയാളി സമൂഹം യാഥാർഥ്യബോധത്തോടെ തീർച്ചയായും ഉൾക്കൊള്ളണം. ബോഡി ഷെയിമിംഗ് എന്താണെന്ന് നമ്മൾ മലയാളികൾക്ക് തീരെ അറിയുമെന്നു തോന്നുന്നില്ല. മറ്റുള്ളവരുടെ ആകാരത്തെ പരിഹസിക്കുന്നത് നമ്മുടെ സംസ്കാരം തന്നെയായി മാറിയിരിക്കുന്നു.
സ്ത്രീകളെകുറിച്ച് പൊതുസമൂഹം പുലർത്തിപ്പോരുന്ന വികലധാരണകൾ കൈയടികളോടെ ആഘോഷിക്കപ്പെടുന്നത് ഹൈക്കോടതി കർശനമായി വിലക്കിയിരിക്കുന്നു. ദ്വയാർഥ പ്രയോഗങ്ങൾകൊണ്ടും ലൈംഗിക വൈകൃത ചിന്തകളുടെ ഒഴുക്കുകൊണ്ടും അധിക്ഷേപങ്ങൾ ചൊരിഞ്ഞുകൊണ്ടിരിക്കുന്നവരിൽനിന്നു രക്ഷ ലഭിക്കാൻ ഹൈക്കോടതിതന്നെ ഇടപെട്ടിരിക്കുന്നു.
സ്ത്രീവേഷത്തിന്റെ മാന്യതയളക്കാൻ സ്കെയിലുംകൊണ്ടു നടക്കുന്നവർക്കുമാത്രമല്ല, സ്ത്രീകളെ ലൈംഗികമായി ആക്രമിക്കുന്നവർക്കു മുഴുവനുമുള്ള മുന്നറിയിപ്പു കൂടിയാണ് ഹൈക്കോടതി വിധി. ജസ്റ്റീസ് പി.വി. കുഞ്ഞികൃഷ്ണൻ ജുഡീഷറിയുടെയും ശാരീരിക അധിക്ഷേപം നേരിടുന്നവരുടെയും അഭിമാനം ഉയർത്തിപ്പിടിച്ചിരിക്കുന്നു.
ബോഡി ഷെയിമിംഗിന്റെ അർഥം പറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്: “ഒരാളുടെ ശരീര ആകൃതിയെക്കുറിച്ചോ വലിപ്പത്തെക്കുറിച്ചോ പരിഹാസമോ വിമർശനാത്മകമോ ആയ അഭിപ്രായങ്ങൾ പറയുകയോ മറ്റുള്ളവരുമായി സാദൃശ്യപ്പെടുത്തി സംസാരിക്കുകയോ അപമാനിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നത്” എന്നാണ്. എന്നാൽ, വിശാലാർഥത്തിൽ നോക്കിയാൽ നമ്മൾ അറിഞ്ഞും അറിയാതെയും പല രീതികളിലായി മറ്റൊരു വ്യക്തിയെ താഴ്ത്തിക്കെട്ടാൻ ഉപയോഗിക്കുന്ന എല്ലാ പദപ്രയോഗങ്ങളും ബോഡി ഷെയ്മിംഗ് അഥവാ ശാരീരിക അധിക്ഷേപം തന്നെയാണ്. തലച്ചോറിന്റെ ഉപയോഗം കുറച്ചുവച്ചിരിക്കുന്ന കേരളീയ സമൂഹത്തിന് ഒഴിവാക്കാനാകാത്ത ഒന്നാണ് ബോഡി ഷെയിമിംഗ് എന്നു വന്നിരിക്കുന്നു.
സ്ത്രീകൾ അവരുടെ ചുറ്റുപാടില്, വീട്ടില്, സ്കൂളില്, ബസില്, പൊതുയിടങ്ങളില്, നവമാധ്യമങ്ങളില് നിരന്തരം ശാരീരികമായ അതിക്രമത്തിന് ഇരയാകുന്നവരാണ്. സമൂഹത്തിന്റെ പ്രവണതകള്ക്കെതിരേ കലഹിച്ചാല് ശാരീരിക അധിക്ഷേപത്തിലൂടെ മാത്രം മറുപടി പറയാന് കഴിയുന്ന ഒരു പൊതുസമൂഹത്തിന്റെ അക്രമത്വര മനസിലാക്കാൻ കേരള ഹൈക്കോടതിക്കായി എന്നത് ഏറെ അഭിനന്ദനം അർഹിക്കുന്ന വിഷയമാണ്. പൊതുബോധത്തെ ചോദ്യം ചെയ്യുന്നതിന്റെ പേരില് വര്ഷങ്ങളായി ആക്രമിക്കപ്പെടുന്നവരാണ് കേരളത്തിലെ സ്ത്രീകൾ. അതിനാണ് ഇപ്പോൾ ഹൈക്കോടതി കടിഞ്ഞാണിട്ടിരിക്കുന്നത്.
എത്രയോ വർഷമായി നിറത്തിന്റെ പേരിൽ, അൽപം തടി കൂടിയതിന്റെ പേരിൽ, കണ്ണ് ചെറുതായതിന്റെ പേരിൽ, മെലിഞ്ഞിരിക്കുന്നതിന്റെ പേരിൽ ആളുകൾ നിരന്തരം പരിഹസിക്കപ്പെടുന്നു. കറുപ്പു നിറത്തെ വെറുപ്പിന്റെ പര്യായമായി പലരും കാണുന്നു. അധര്മങ്ങളെയും കളവുകളെയും സൂചിപ്പിക്കാന് കറുപ്പിനെയാണ് സാഹിത്യലോകം പോലും ഉപയോഗിച്ചുവരുന്നത്. ‘കറുത്ത മനസിന്റെ ഉടമ’ തുടങ്ങിയ പ്രയോഗങ്ങള് സര്വ സാധാരണമാണ്. കറുപ്പെന്ന നിറം എന്തു ദ്രോഹമാണ് ചെയ്തത്? വെളുപ്പിന് എന്തുകൊണ്ട് അപ്രമാദിത്വം ലഭിക്കുന്നു?
വര്ണങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കി മനുഷ്യന്റെ ഔന്നത്യത്തെ അളക്കാന് കഴിയില്ല. ഔന്നത്യത്തിന്റെ അളവുകോല് ആര്ജിച്ചെടുത്ത ആത്മവിശ്വാസത്തിന്റെയും സംസ്കാരത്തിന്റെയും ഫലമാണല്ലോ. കറുപ്പിന്റെയും വെളുപ്പിന്റെയും പേരില് മനുഷ്യര്ക്കിടയില് ഭിന്നതയുണ്ടാക്കി അധികാരസോപാനങ്ങളിലെത്താനാണ് ലോകത്തെ നിയന്ത്രിക്കുന്ന സാമ്പത്തികശക്തികൾ ശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. മനുഷ്യര്ക്കിടയിലെ ഉച്ചനീചത്വങ്ങള് ഇല്ലാതാക്കി അവരെ ഒന്നായിക്കാണാനാണ് യഥാർഥ മനുഷ്യസംസ്കാരം ആവശ്യപ്പെടുന്നത്.
വിവിധ വര്ണങ്ങളാല് അലങ്കരിക്കപ്പെട്ട ഭൂമിയാണ് നമ്മുടേത്. ഒരു നിറത്തിനും അതില് മേല്ക്കോയ്മയില്ല. പച്ചയും മഞ്ഞയും നീലയും ചുവപ്പും വെളുപ്പും കറുപ്പുമെല്ലാം വർണരാജിയുടെ വിവിധ ധര്മങ്ങളാണ് നിര്വഹിക്കുന്നത്. അതില് കറുപ്പിനെ മാത്രം ഇകഴ്ത്തിക്കാണിക്കുന്നത് നീതിയല്ല. നാം ലോകത്ത് വളരെ കൗതുകത്തോടെ കണ്ടാസ്വദിക്കുന്ന പലതും കറുപ്പിലുള്ളതാണ്.
കറുത്ത നിറമുള്ളവരെ ആദിവാസികളും ദളിതരുമാണെന്ന് തെറ്റിദ്ധരിക്കുകയും വെളുത്ത ശരീരമുള്ള ദളിതരെയും ആദിവാസികളെയും ‘കണ്ടാല് തോന്നില്ല’ എന്നു പറയുകയും ചെയ്യുന്ന മലയാളിയുടെ പൊതുബോധത്തിനു കാരണം ജാതിയെ നിറവുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തി മനസിലാക്കുന്നതാണ്. ഒരേ പൊതു മനുഷ്യസമുദായത്തില്നിന്നുള്ളവരാണ് വ്യത്യസ്ത ജാതികളും മതങ്ങളുമായി വേര്തിരിഞ്ഞവർ എന്ന സമൂഹരൂപീകരണത്തെ കുറിച്ചുള്ള മൗലികമായ അറിവ് ഇന്നും ആധുനിക മലയാളി സമൂഹത്തിനു നേടാൻ ആയിട്ടില്ല. അല്ലങ്കില് മലയാളിയുടെ ജാതിബോധം അതിനു തയാറാകുന്നില്ല.
വംശീയ അധിക്ഷേപങ്ങള്ക്കെതിരേ കേരളീയ പൊതുമണ്ഡലത്തില്നിന്ന് ഉണ്ടായിവരുന്ന പ്രതിഷേധം മലയാളി സ്വായത്തമാക്കുന്ന സാമൂഹിക വളര്ച്ചയുടെ ഒരു പുതിയ ഘട്ടമായി കാണാവുന്നതാണ്. ഇന്നലെവരെ നമ്മുടെ സിനിമകളും ടിവി കോമഡി പരിപാടികളിലെ കറുത്ത മനുഷ്യരെ അധിക്ഷേപിക്കുന്ന വംശീയ തമാശകളും ആസ്വദിച്ച മലയാളികൾ തന്നെയാണ് കറുത്ത നിറക്കാർക്കുനേരേ നടക്കുന്ന ആക്രമണങ്ങൾക്കെതിരേ വലിയ പ്രതിഷേധവുമായി രംഗത്തുവരുന്നതെന്നത് സ്വാഗതാർഹമാണ്.
സ്ത്രീവിരുദ്ധ ആക്രമണങ്ങൾക്കും പ്രവൃത്തികൾക്കും ആക്ഷേപങ്ങൾക്കും തമാശകൾക്കും നേരേ നിശബ്ദരായിരിക്കുകയോ പ്രതികരിക്കാതിരിക്കുകയോ അനുകൂലിക്കുകയോ അവർക്കുവേണ്ടി വാദിക്കുകയോപോലും ചെയ്യുന്നവരെയും സമൂഹത്തിൽ കാണാം. ശാരീരിക അധിക്ഷേപം ഒഴിവാക്കപ്പെടണമെന്ന സാമൂഹികബോധം രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടികൾക്കുണ്ടാവണം, സംഘടനകൾക്കുണ്ടാവണം, മാധ്യമങ്ങൾക്കുണ്ടാവണം, ഭരണഘടനാ സ്ഥാപനങ്ങൾക്കുണ്ടാവണം, അതുവഴി പൊതു സമൂഹത്തിന്റെ ബോധത്തിലേക്ക് പടരുകയും വേണം.
ടോണി ചിറ്റിലപ്പിള്ളി