എഴുത്തുകാർ മാറി നിൽക്കണം : Deepika.com Editorial

Play Audio

എഴുത്തുകാർ മാറി നിൽക്കണം

Tuesday, January 28, 2025 12:00 AM IST

എം. മുകുന്ദനോട് വിയോജിക്കുകയും എഴുത്തുകാരും മാധ്യമപ്രവർത്തകരും പാർട്ടിവിധേയമല്ലാത്ത പ്രതിപക്ഷത്തുതന്നെ നിൽക്കണമെന്ന് ഓർമിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യട്ടെ.

എഴുത്തുകാർ സർക്കാരിനൊപ്പം നിൽക്കണമെന്ന എം. മുകുന്ദന്‍റെ വാക്കുകൾക്ക്, അത്തരമൊരു കടമ എഴുത്തുകാരനില്ലെന്ന് ടി. പദ്മനാഭൻ മറുപടി കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. പദ്മനാഭനോട് കേരളത്തിലെ എത്ര എഴുത്തുകാർ യോജിക്കുമെന്നറിയില്ല. പക്ഷേ, വിധേയരല്ലാത്ത എഴുത്തുകാർ കേരളത്തിലുമുണ്ട് എന്നത് അഭിമാനകരമാണ്.

പ്രത്യേകിച്ച്, അഴിമതിയും കെടുകാര്യസ്ഥതയും അധികാരപ്രമത്തതയും നടമാടിയിട്ടും വിധേയരും വാഴ്ത്തുപാട്ടുകാരും നിറയുന്ന ജനാധിപത്യവിരുദ്ധ നാടകങ്ങളെ കൂക്കിവിളിക്കാൻ ആളില്ലാതാകുന്ന കാലത്ത്. തങ്ങൾ പാർട്ടിക്കാരോ വിധേയരോ മാത്രമാണെന്നു പറയുന്നതിൽ അപകർഷതാബോധമുള്ള എഴുത്തുകാരും മാധ്യമപ്രവർത്തകരും വളച്ചുകെട്ടി പറയുന്നതാണ് സർക്കാരിനൊപ്പം നിൽക്കണം എന്നത്. അവരങ്ങനെ നിൽക്കട്ടെ; അല്ലാത്തവർ ജനങ്ങൾക്കൊപ്പവും.

തിരുവനന്തപുരത്ത് അന്താരാഷ്‌ട്ര പുസ്തകോത്സവത്തിൽ കേരള നിയമസഭയുടെ സാഹിത്യപുരസ്കാരം സ്വീകരിച്ചു പ്രസംഗിക്കുകയായിരുന്നു എം. മുകുന്ദൻ. “പുരസ്കാരം കിട്ടിയാലും ഇല്ലെങ്കിലും എഴുത്തുകാർ സർക്കാരിനൊപ്പം നിൽക്കണം. അധികാരത്തിന്‍റെ കൂടെ നിൽക്കരുത് എന്നത് തെറ്റായ ധാരണയാണ്. വലിയൊരു കേരളത്തെ നിർമിക്കാൻ ഞാൻ സർക്കാരിന്‍റെയും മുഖ്യമന്ത്രിയുടെയും കൂടെനിൽക്കാൻ ഇനിയും ശ്രമിക്കും.”

എം. മുകുന്ദന്‍റെ വാക്കുകൾ, എഴുത്തുകാരന്‍റെ കൂറ് ആരോടായിരിക്കണമെന്ന അടിസ്ഥാനപരവും പണ്ടേയുള്ളതുമായ ചോദ്യത്തിനുള്ള ഭരണകൂടവിധേ‍യരുടെ മറുപടിയുടെ ആവർത്തനമായി. അതിനെതിരേയാണ് ടി. പദ്മനാഭൻ പ്രതികരിച്ചത്. “രണ്ടാഴ്ച മുൻപ് കേരളത്തിലെ ഒരു നോവലിസ്റ്റ് വലിയ അവാർഡ് സ്വീകരിച്ചു. ഒരു ലക്ഷം രൂപയും സ്വീകരിച്ചു.

മുഖ്യമന്ത്രിയും സ്പീക്കറുമുള്ള വേദിയിൽ പ്രസംഗിച്ചു. എഴുത്തുകാരന്‍റെ കടമ ഭരണകക്ഷിക്ക് അനുകൂലമായത് പറയുകയാണെന്ന് അദ്ദേഹം പ്രസംഗിച്ചു. സത്യത്തിൽ ഞാൻ ഞെട്ടിപ്പോയി. ഞാൻ മനസിലാക്കിയത് എഴുത്തുകാരന് അങ്ങനൊരു കടമയില്ലയെന്നതാണ്. എഴുത്തുകാരന്‍റെ ധർമം സത്യത്തിന്‍റെ ഭാഗത്തു നിൽക്കുക, സത്യം വിളിച്ചുപറയുക എന്നതു മാത്രമാണ്.”

മുകുന്ദൻ ഒന്നും ഒന്നും ഇമ്മിണി ബല്യ ഒന്ന് എന്നു പറഞ്ഞപ്പോൾ പദ്മനാഭൻ രണ്ട് എന്നു പറഞ്ഞിരിക്കുന്നു. ബഷീറിന്‍റെ ‘ബാല്യകാലസഖി’യിലെ മജീദിന് ഇമ്മിണി ബല്യ ഒന്ന് എന്നു പറയാം. പക്ഷേ, രാഷ്ട്രീയാപചയങ്ങൾ ഭരണകൂടത്തെ ദുഷിപ്പിക്കുന്പോൾ എഴുത്തുകാരും മാധ്യമങ്ങളും രണ്ടെന്നു തന്നെ പറയണം.

മുഖ്യമന്ത്രിക്കു വാഴ്ത്തുപാട്ടെഴുതിയവരും അധികാരത്തോടു ചേർന്നുനിന്നെന്ന കുറ്റമേ ചെയ്തിട്ടുള്ളൂ. ഭരണകൂടത്തിനോ മതഭ്രാന്തുകൾക്കോ ഒപ്പം നിൽക്കാത്തതിന്‍റെ പേരിൽ രക്ഷസാക്ഷികളായ ഗോവിന്ദ് പന്‍സാരെ, ഡോ. നരേന്ദ്ര ധാബോല്‍ക്കര്‍, പ്രഫസര്‍ എം.എം. കല്‍ബുര്‍ഗി, ഗൗരി ലങ്കേഷ് തുടങ്ങിയ എഴുത്തുകാരുടെ രാജ്യത്താണ് ഇതൊക്കെ സംഭവിക്കുന്നത്.

1984 എന്ന നോവലിൽ ജോർജ് ഓർവെൽ പറയുന്നു: “ആളുകളെ നശിപ്പിക്കാനുള്ള ഏറ്റവും ഫലപ്രദമായ മാർഗം അവരുടെ ചരിത്രത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അവരുടെതന്നെ ധാരണയെ നിഷേധിക്കുകയും ഇല്ലാതാക്കുകയും ചെയ്യുക എന്നതാണ്.” സ്വാതന്ത്ര്യസമരവും അനീതിക്കെതിരേയുള്ള നിരവധി പോരാട്ടങ്ങളും രക്തസാക്ഷിത്വങ്ങളും കടന്നുവന്ന ഒരു ജനതയുടെ രാഷ്ട്രീയചരിത്രത്തെ നിഷേധിച്ചും ഇല്ലാതാക്കിയും വാഴ്ത്തുപാട്ടുകാരായി മാറ്റാൻ ശ്രമിക്കുകയാണ് അധികാരികൾ. അവരുടെ പക്ഷത്ത് എഴുത്തുകാരും മാധ്യമപ്രവർത്തകരും നിൽക്കേണ്ടതില്ല.

സർക്കാരിന്‍റെ വേദികളിൽ കയറിനിന്നു ഭരിക്കുന്നവരെ ചീത്ത വിളിക്കണമെന്നല്ല. പക്ഷേ, വലിയൊരു കേരളത്തെ നിർമിക്കുകയാണെന്നും വലിയൊരു ഇന്ത്യയെ നിർമിക്കുകയാണെന്നും അവർ അവകാശപ്പെടുന്പോൾ അതു നേരാണോയെന്നു മാധ്യമങ്ങളും എഴുത്തുകാരും ബുദ്ധിജീവികളുമൊക്കെ നിരീക്ഷിക്കേണ്ടതുണ്ട്.

സർക്കാരുകളുടെ ഭരണഘടനാവിരുദ്ധതയും ജനാധിപത്യവിരുദ്ധതയും അഴിമതിയും കെടുകാര്യസ്ഥതയുമൊക്കെ ചെറുക്കേണ്ടവർ സർക്കാരിനൊപ്പം നിന്ന് ആ പണി ചെയ്ത ചരിത്രമില്ല. അതുകൊണ്ട് എം. മുകുന്ദനോട് വിയോജിക്കുകയും എഴുത്തുകാരും മാധ്യമപ്രവർത്തകരും പാർട്ടിവിധേയമല്ലാത്ത പ്രതിപക്ഷത്തേക്കു മാറി നിൽക്കാൻ ഓർമിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യട്ടെ.