ഞാ​നൊ​രു ന​ട​നാ​യി
എ​ന്‍റെ ആ​ദ്യ​നാ​ട​കം മാ​നം തെ​ളി​ഞ്ഞു പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ച​ത് 1956-ലാ​ണെ​ന്നു മു​ന്പേ ഞാ​ൻ സൂ​ചി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്. അ​ന്ന് എ​നി​ക്ക് 24 വ​യ​സ്. എ​ന്നാ​ൽ, ന​ന്നേ ചെ​റു​പ്പം മു​ത​ൽ​ത​ന്നെ നാ​ട​കം കാ​ണാ​നും അ​ഭി​ന​യി​ക്കാ​നും എ​നി​ക്കു താ​ത്പ​ര്യ​വും വാ​സ​ന​യു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. 1943ൽ ​തൃ​ശൂ​രി​ലെ ലൂ​ർ​ദു​പ​ള്ളി​വ​ക യു​പി സ്കൂ​ളി​ൽ പ​ഠി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്പോ​ഴാ​ണ് ഞാ​നാ​ദ്യ​മാ​യി നാ​ട​ക​മ​ഭി​ന​യി​ച്ച​ത്. സ്കൂ​ളി​നു​വേ​ണ്ടി നി​ർ​മി​ച്ച പു​തി​യ കെ​ട്ടി​ട​ത്തി​ന്‍റെ ഉ​ദ്ഘാ​ട​ന​ത്തോ​ട​നു​ബ​ന്ധി​ച്ചു ന​ട​ന്ന നാ​ട​ക​ത്തി​ൽ ഞാ​നൊ​രു പ്ര​ധാ​ന ക​ഥാ​പാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു.

ആ​ദ്യ പ്രോ​ത്സാ​ഹ​നം

ര​ണ്ടാം ലോ​ക​മ​ഹാ​യു​ദ്ധ​വും "ക്വി​റ്റ് ഇ​ന്ത്യ' സ​മ​ര​വും കൊ​ടു​ന്പി​രി​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന കാ​ലം. ആ​യി​ട​യ്ക്കാ​ണ് ന​മ്മു​ടെ നാ​ട്ടി​ൽ റേ​ഷ​ൻ ഏ​ർ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​ത്. റേ​ഷ​ൻ വ്യാ​പാ​രി​ക​ൾ എ​ന്ന പു​തി​യ വ​ർ​ഗം നാ​ട്ടി​ൽ പൊ​ട്ടി​മു​ള​ച്ച​ത് അ​പ്പോ​ഴാ​ണ് എ​ന്നു തോ​ന്നു​ന്നു. അ​രി അ​ള​ന്നു​കൊ​ടു​ക്കു​ന്പോ​ൾ ഇ​ട​ങ്ങ​ഴി താ​ഴ്ത്തി​വ​ടി​ച്ചും (അ​ന്നു തൂ​ക്ക​മ​ല്ല, അ​ള​വു​പാ​ത്ര​ങ്ങ​ളാ​ണ്) പ​ഞ്ചാ​സ​ര തൂ​ക്ക​ത്തി​ൽ വെ​ട്ടി​ച്ചും പാ​വ​ങ്ങ​ളെ ചൂ​ഷ​ണം ചെ​യ്തി​രു​ന്ന ദു​ഷ്ട​നാ​യ ഒ​രു റേ​ഷ​ൻ വ്യാ​പാ​രി​യോ​ടു ക​യ​ർ​ക്കു​ന്ന ഒ​രു തൊ​ഴി​ലാ​ളി ക​ഥാ​പാ​ത്ര​മാ​യി​ട്ടാ​ണ് ഞാ​ന​ഭി​ന​യി​ച്ച​ത്. എ​ന്നെ അ​ദ്ഭു​ത​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ട് എ​ന്‍റെ അ​ഭി​ന​യ​ത്തി​നും മ​നഃ​പാ​ഠ​മാ​ക്കി​യ സം​ഭാ​ഷ​ണ​ങ്ങ​ൾ​ക്കും കാ​ണി​ക​ളു​ടെ ഭാ​ഗ​ത്തു​നി​ന്നു ധാ​രാ​ളം കൈ​യ​ടി​ക​ൾ ല​ഭി​ച്ചു. അ​തി​ന്‍റെ പ്രേ​ര​ക​ശ​ക്തി മൂ​ല​മാ​യി​രു​ന്നു​വോ പി​ന്നീ​ടു ഞാ​നൊ​രു ന​ട​നും നാ​ട​ക​കൃ​ത്തു​മാ​യി തീ​ർ​ന്ന​ത്? അ​റി​ഞ്ഞു​കൂ​ടാ.

ക​ര​യി​ച്ച നാ​ട​കം

അ​ടു​ത്ത​താ​യി ഞാ​ൻ കു​റി​ക്കു​ന്ന​ത് എ​ന്നെ ക​ര​യി​ച്ച ഒ​രു നാ​ട​ക​ത്തെ​പ്പ​റ്റി​യാ​ണ്. 1945ൽ ​ഞാ​ൻ തൃ​ശൂ​ർ സെ​ന്‍റ് തോ​മ​സ് ഹൈ​സ്കൂ​ളി​ൽ ഏ​ഴാം​ക്ലാ​സി​ൽ പ​ഠി​ക്കു​ന്പോ​ൾ എ​നി​ക്കു പു​തി​യൊ​രു സ​ഹ​പാ​ഠി​യെ കി​ട്ടി. പി. ​ന​രേ​ന്ദ്ര​നാ​ഥ് എ​ന്ന ന​ന്പൂ​തി​രി പ​യ്യ​ൻ. നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക​നാ​യ കൂ​ട്ടു​കാ​ര​ൻ. പ​ഠി​ക്കാ​നും മി​ടു​ക്ക​ൻ. ക്ലാ​സി​ൽ ഒ​ന്നാം ബെ​ഞ്ചി​ൽ ഒ​ന്നാ​മ​നാ​വു​ക എ​ന്ന​ത് അ​ന്ന​ത്തെ ഓ​രോ കു​ട്ടി​യു​ടെ​യും അ​ഭി​ലാ​ഷ​മാ​ണ്. ഞാ​നും ന​രേ​ന്ദ്ര​നാ​ഥും ഒ​ന്നും ര​ണ്ടും സ്ഥാ​ന​ങ്ങ​ൾ മാ​റി​മാ​റി പ​ങ്കി​ട്ടു. ന​രേ​ന്ദ്ര​നാ​ഥ് ക​ണ​ക്കി​ൽ എ​ന്നെ പി​ന്ത​ള്ളി ഒ​ന്നാം സ്ഥാ​ന​ത്തു ക​യ​റു​ന്പോ​ൾ ഇം​ഗ്ലീ​ഷി​ൽ ഒ​ന്നാം സ്ഥാ​ന​ത്തു ക​യ​റു​ന്ന​തു ഞാ​നാ​യി​രി​ക്കും.

അ​ക്കൊ​ല്ലം ആ​നി​വേ​ഴ്സ​റി​ക്കു സെ​ന്‍റ് തോ​മ​സി​ന്‍റെ മു​റ്റ​ത്ത് ഉ​റ്റ ച​ങ്ങാ​തി​ക​ളാ​യ ഞ​ങ്ങ​ൾ ര​ണ്ടു​പേ​രും തൊ​ട്ടു​തൊ​ട്ടാ​ണ് ഇ​രു​ന്ന​ത്. അ​ന്നു മു​തി​ർ​ന്ന ക്ലാ​സി​ലെ കു​ട്ടി​ക​ൾ ഒ​രു നാ​ട​കം അ​വ​ത​രി​പ്പി​ച്ചു. വി​ശ​പ്പു സ​ഹി​ക്കാ​നാ​വാ​തെ കു​ട്ടി​ക​ൾ ആ​ഹാ​രം ചോ​ദി​ച്ചു ക​ര​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ അ​വ​ർ​ക്ക് ഒ​ന്നും കൊ​ടു​ക്കാ​നി​ല്ലാ​തെ, ഒ​ന്നും ചെ​യ്യാ​നാ​വാ​തെ നി​സ​ഹാ​യ​നാ​യ അ​ച്ഛ​ൻ മ​ക്ക​ളെ മാ​റോ​ട​ണി​ച്ചു സാ​ന്ത്വ​ന​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന വി​കാ​ര​സാ​ന്ദ്ര​മാ​യ ഒ​രു രം​ഗ​മു​ണ്ട്. ഞാ​ൻ അ​റി​യാ​തെ ക​ര​ഞ്ഞു​പോ​യി. ക​ണ്ണു​ക​ൾ തു​ട​ച്ചു ന​രേ​ന്ദ്ര​നാ​ഥി​നെ നോ​ക്കി​യ​പ്പോ​ൾ അ​യാ​ളും ക​ര​യു​ന്നു. അ​ഭി​ന​യ​ത്തി​ന്‍റെ മാ​സ്മ​രി​ക ശ​ക്തി- അ​വാ​ച്യ​മാ​യ നാ​ട​കീ​യാ​നു​ഭൂ​തി!

മാ​ഞ്ഞു​പോ​യ പു​ഞ്ചി​രി

എ​ന്നി​ലെ ന​ട​നും നാ​ട​ക​കൃ​ത്തും ന​രേ​ന്ദ്ര​നാ​ഥി​ലെ ബാ​ല​സാ​ഹി​ത്യ​കാ​ര​നും ശ​രി​ക്കും ഉ​ണ​ർ​ന്ന​ത് അ​വി​ടെ​വ​ച്ചാ​യി​രു​ന്നു​വോ? ആ ​കൊ​ച്ചു​പ്രാ​യ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു​വോ? അ​റി​യി​ല്ല. ഏ​താ​യാ​ലും ദ​ശ​വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ൾ ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ ഞാ​നൊ​രു നാ​ട​ക​കൃ​ത്തും ന​രേ​ന്ദ്ര​നാ​ഥ് പേ​രെ​ടു​ത്തൊ​രു ബാ​ല​സാ​ഹി​ത്യ​കാ​ര​നു​മാ​യി.

സാ​ന്ദ​ർ​ഭി​ക​മാ​യി ദുഃ​ഖം പു​ര​ണ്ട ഏ​താ​നും വ​രി​ക​ൾ കു​റി​ക്ക​ട്ടെ. പി. ​ന​രേ​ന്ദ്ര​നാ​ഥ് മ​ദ്രാ​സി​ൽ കാ​ന​റാ ബാ​ങ്കി​ന്‍റെ ഡി​വി​ഷ​ണ​ൽ മാ​നേ​ജ​രാ​യി​രി​ക്കേ ഞാ​ൻ കേ​ട്ടു, ശ്വാ​സ​കോ​ശ​സം​ബ​ന്ധ​മാ​യി ന​രേ​ന്ദ്ര​ൻ ഒ​രു ഓ​പ്പ​റേ​ഷ​നു വി​ധേ​യ​നാ​യെ​ന്ന്. വി​ശേ​ഷ​ങ്ങ​ള​റി​യാ​നു​ള്ള വ്യ​ഗ്ര​ത​യോ​ടെ, ഉ​ത്ക​ണ്ഠാ​ഭ​രി​ത​മാ​യ മ​ന​സോ​ടെ ഉ​ട​നെ ഞാ​നൊ​രു ക​ത്ത​യ​ച്ചു. അ​തി​നു മ​റു​പ​ടി​യാ​യി വ​ന്ന​ത് ന​രേ​ന്ദ്ര​ന്‍റെ ഫോ​ണ്‍​കോ​ളാ​യി​രു​ന്നു. എ​ല്ലാം തു​റ​ന്നു സം​സാ​രി​ച്ചു. ശ്വാ​സ​കോ​ശ കാ​ൻ​സ​റാ​ണ് രോ​ഗം. എ​ങ്കി​ലും ഓ​പ്പ​റേ​ഷ​ൻ വി​ജ​യ​മാ​ണെ​ന്നും സു​ഖം പ്രാ​പി​ച്ചു​വ​രു​ക​യാ​ണെ​ന്നും എ​ന്നോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു.

ആ​ഴ്ച​ക​ൾ​ക്കു​ള്ളി​ൽ ന​രേ​ന്ദ്ര​നു തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്തേ​ക്കു ട്രാ​ൻ​സ്ഫ​ർ ല​ഭി​ച്ചു. ഭേ​ദ​മാ​യെ​ന്നു വി​ശ്വ​സി​ച്ചി​രു​ന്ന രോ​ഗം ക​രാ​ള​സ്വ​ഭാ​വ​ത്തോ​ടെ ശ​ല്യം ചെ​യ്തു. അ​തു ന​രേ​ന്ദ്ര​നെ ത​ള​ർ​ത്തി. വീ​ട്ടി​ൽ വി​ശ്ര​മി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നു മ​ന​സി​ലാ​ക്കി​യ ഞാ​ൻ ന​രേ​ന്ദ്ര​നെ കാ​ണാ​നാ​യി ഒ​രു ദി​വ​സം ലീ​വെ​ടു​ത്തു തൃ​ശൂ​രു​നി​ന്നു തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്തേ​ക്കു പോ​യി. ജ​ഗ​തി​യി​ലു​ള്ള വീ​ട്ടി​ലേ​ക്കു ക​യ​റി​ച്ചെ​ല്ലു​ന്പോ​ൾ ന​രേ​ന്ദ്ര​ന്‍റെ മ​ക​നും അ​നു​ജ​ൻ ഡോ​ക്ട​ർ ഇ​ന്ദു​കു​മാ​റു​മാ​ണ് എ​ന്നെ സ്വാ​ഗ​തം ചെ​യ്ത​ത്. പു​ഞ്ചി​രി മ​റ​ന്ന മു​ഖ​ങ്ങ​ൾ. മ്ലാ​ന​ത മു​റ്റി​യ ഭാ​വ​ങ്ങ​ൾ.

മു​ന്പൊ​രി​ക്ക​ലും അ​ങ്ങ​നെ​യ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. എ​ന്നെ എ​ത്ര​യോ ഉൗ​ഷ്മ​ള​മാ​യി ന​രേ​ന്ദ്ര​നും കു​ടും​ബാം​ഗ​ങ്ങ​ളും സ്വീ​ക​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു, സ​ത്ക​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ര​ണ്ടു​കൊ​ല്ലം മു​ന്പ് മ​റ്റൊ​രാ​വ​ശ്യ​ത്തി​നാ​യി തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്തു പോ​യ​പ്പോ​ൾ ന​രേ​ന്ദ്ര​ന്‍റെ വീ​ട്ടി​ൽ പോ​യി. അ​ന്ന് എ​ന്‍റെ പി​റ​ന്നാ​ൾ​കൂ​ടി​യാ​യി​രു​ന്നു. അ​മൃ​ത​കു​മാ​രി​യും മ​ക്ക​ളും ഒ​രു​ക്കി​യ പി​റ​ന്നാ​ൾ സ​ദ്യ ഉൗ​ട്ടി​യി​ട്ടേ ന​രേ​ന്ദ്ര​ൻ എ​ന്നെ വി​ട്ടു​ള്ളൂ.

വി​കാ​ര​ഭ​രി​ത​മാ​യ കൂ​ടി​ക്കാ​ഴ്ച

‌അ​ന്ന​ത്തെ സ​ന്തോ​ഷ​വും ചി​രി​യും ഇ​പ്പോ​ൾ ആ​രി​ലും ക​ണ്ടി​ല്ല. വേ​ദ​ന​ക​ൾ ഉ​ള്ള​ട​ക്കി ജീ​വി​ക്കു​ന്ന അ​മ്മ, ജീ​വ​ച്ഛ​വ​മാ​യി ക​ഴി​യു​ന്ന സ​ഹ​ധ​ർ​മി​ണി​യും മ​ക്ക​ളും. അ​മൃ​ത ഇ​പ്രാ​വ​ശ്യം എ​ന്നോ​ടു സം​സാ​രി​ച്ചേ​യി​ല്ല. അ​മ്മ ഒ​ഴി​ഞ്ഞു​മാ​റി ന​ട​ന്നു. വേ​ദ​ന​യും വി​ഷാ​ദ​വും മു​റ്റി​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന അ​ന്ത​രീ​ക്ഷം. മി​ണ്ടാ​ൻ വാ​ക്കു​ക​ളി​ല്ലാ​ത്ത അ​വ​സ്ഥ.

"ന​രേ​ന്ദ്ര​ൻ എ​വി​ടെ?' ഞാ​ൻ ചോ​ദി​ച്ചു. "ഏ​ട്ട​ൻ പൂ​ജാ​മു​റി​യി​ലാ​ണ്. ഉ​ട​നെ വ​രും.' ഡോ​ക്ട​ർ ഇ​ന്ദു​കു​മാ​റി​ന്‍റെ മ​റു​പ​ടി. താ​മ​സി​യാ​തെ ന​രേ​ന്ദ്ര​ൻ ക​ട​ന്നു​വ​ന്നു. അ​പ്ര​തീ​ക്ഷി​ത​മാ​യി എ​ന്നെ ക​ണ്ട​പ്പോ​ൾ ആ​ശ്ച​ര്യ​പ്പെ​ട്ടു. നി​മി​ഷ​ങ്ങ​ളോ​ളം ഞ​ങ്ങ​ൾ അ​ന്യോ​ന്യം നോ​ക്കി. സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന മി​ഴി​ക​ൾ. അ​ർ​ഥ​പൂ​ർ​ണ​മാ​യ നോ​ട്ടം. ന​രേ​ന്ദ്ര​ൻ മു​ന്പോ​ട്ടു​വ​ന്ന് എ​ന്‍റെ ഇ​രു​തോ​ളു​ക​ളി​ലും കൈ​വ​ച്ചു. പു​ഞ്ചി​രി​യോ​ടെ നി​മി​ഷ​നേ​രം നി​ന്നു. തു​ട​ർ​ന്നു ന​രേ​ന്ദ്ര​ൻ സം​സാ​രി​ച്ചു. അ​പ്പോ​ൾ എ​ന്‍റെ മ​ന​സി​ൽ കൊ​ള്ളി​യാ​ൻ മി​ന്നി. തീ​രെ പ​തി​ഞ്ഞ സ്വ​രം. എ​ത്ര ഉ​ച്ച​ത്തി​ൽ സം​സാ​രി​ച്ചി​രു​ന്ന​വ​നാ​ണ്. ഇ​ന്ന് ഒ​ച്ച​യ​ട​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. ന​ന്നേ നേ​ർ​ത്ത സ്വ​രം. രോ​ഗം ന​ൽ​കി​യ മ​റ്റൊ​രു ശി​ക്ഷ. എ​ങ്കി​ലും കു​റേ​നേ​ര​മി​രു​ന്നു ഞ​ങ്ങ​ൾ സം​സാ​രി​ച്ചു. വേ​ദ​ന​ക​ളും സാ​ന്ത്വ​ന​ങ്ങ​ളും പ​ര​സ്പ​രം പ​ങ്കു​വ​ച്ചു.

"എ​നി​ക്കി​ങ്ങ​നെ ഒ​ര​വ​സ്ഥ വ​ന്ന​ല്ലോ ജോ​സേ. ങാ... ​എ​നി​ക്കി​ത്ര​യേ ആ​യു​സു​ള്ളൂ എ​ന്നാ​യി​രി​ക്കും. സാ​ര​മി​ല്ല.' ദുഃ​ഖ​ത്തി​ൽ ചാ​ലി​ച്ച വാ​ക്കു​ക​ൾ. ആ​ശ്വാ​സം പ​ക​രാ​ൻ പ​റ്റാ​തെ കു​ഴ​ങ്ങു​ന്ന എ​ന്‍റെ നി​സ​ഹാ​യ​ത. തി​ങ്ങി​യ തൊ​ണ്ട​യോ​ടെ ഞാ​നെ​ന്തോ പ​റ​ഞ്ഞു. കൂ​ടു​ത​ൽ ഞാ​നി​രു​ന്നി​ല്ല. ഇ​രു​ന്നാ​ൽ എ​നി​ക്കു പി​ടി​ച്ചു​നി​ൽ​ക്കാ​ൻ പ​റ്റാ​തെ വ​രും. എ​ഴു​ന്നേ​റ്റു യാ​ത്ര പ​റ​ഞ്ഞു. ക​ര​ങ്ങ​ൾ ക​ര​ങ്ങ​ളി​ലൊ​തു​ക്കി ഞ​ങ്ങ​ൾ നി​മി​ഷ​ങ്ങ​ളോ​ളം നി​ന്നു. ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ നേ​ത്ര​ങ്ങ​ൾ നീ​ര​ണി​ഞ്ഞു. പ​ണ്ടു സ്കൂ​ൾ മു​റ്റ​ത്തു നാ​ട​കം ക​ണ്ടു ഞ​ങ്ങ​ൾ ക​ര​ഞ്ഞെ​ങ്കി​ൽ ഇ​ന്നു മ​റ്റൊ​രു ദു​ര​ന്ത​നാ​ട​ക​ത്തി​ൽ ഞ​ങ്ങ​ൾ ക​ര​യു​ന്നു!

എ​ല്ലാ​വ​രോ​ടും യാ​ത്ര പ​റ​ഞ്ഞു ഞാ​നി​റ​ങ്ങി. മു​റ്റ​ത്തു ചെ​ന്നി​ട്ടു ഞാ​ൻ തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കി. അ​പ്പോ​ഴും എ​ന്‍റെ സു​ഹൃ​ത്ത് നി​റ​മി​ഴി​യോ​ടെ എ​ന്നെ നോ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഗേ​റ്റ് ക​ട​ന്നു ഒ​രി​ട​വ​ഴി​യി​ലേ​ക്കു ഞാ​ൻ തി​രി​ഞ്ഞു. കെ​ട്ടി​നി​ന്ന വി​കാ​ര​ങ്ങ​ൾ അ​ണ​പൊ​ട്ടി. മ​റ്റാ​രും കാ​ണാ​തെ ഞാ​ൻ പൊ​ട്ടി​ക്ക​ര​ഞ്ഞു.

1991 ന​വം​ബ​ർ മൂ​ന്നി​ന് അ​ത് സം​ഭ​വി​ച്ചു. 58-ാം വ​യ​സി​ൽ എ​ന്‍റെ പ്രി​യ സു​ഹൃ​ത്ത് യാ​ത്ര​യാ​യി. കു​ഞ്ഞി​ക്കൂ​ന​ൻ, അ​ന്ധ​ഗാ​യ​ക​ൻ, വി​കൃ​തി​രാ​മ​ൻ, മ​ന​സ​റി​യും യ​ന്ത്രം തു​ട​ങ്ങി​യ കൃ​തി​ക​ളി​ലൂ​ടെ കു​ട്ടി​ക​ളോ​ടു നി​ര​ന്ത​രം ക​ഥ പ​റ​ഞ്ഞ, സം​സ്ഥാ​ന ദേ​ശീ​യ അ​വാ​ർ​ഡു​ക​ളും മ​റ്റു പു​ര​സ്കാ​ര​ങ്ങ​ളും ക​ര​സ്ഥ​മാ​ക്കി​യ ന​രേ​ന്ദ്ര​നാ​ഥി​ന്‍റെ അ​കാ​ല​നി​ര്യാ​ണ​ത്തോ​ടെ ബാ​ല​സാ​ഹി​ത്യ​ശാ​ഖ​യ്ക്കു ക​രു​ത്ത​നാ​യ ഒ​രെ​ഴു​ത്തു​കാ​ര​നെ​യും കു​ട്ടി​ക​ൾ​ക്കു പ്രി​യ​ങ്ക​ര​നാ​യ ഒ​ര​മ്മാ​വ​നെ​യു​മാ​ണ് ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട​തെ​ങ്കി​ൽ എ​നി​ക്കു ന​ഷ്ട​മാ​യ​ത് ശു​ദ്ധ​നും സ​ത്യ​സ​ന്ധ​നും വി​ശ്വ​സ്ത​നു​മാ​യ ഒ​രു ഉ​ത്ത​മ​സു​ഹൃ​ത്തി​നെ​യാ​ണ്.


സി.​എ​ൽ. ജോ​സ്
Copyright @ 2018 , Rashtra Deepika Ltd.