ദൈ​വ​ത്തെ തേ​ടി​യി​റ​ങ്ങു​ന്ന ആ​ത്മാ​വ്
സി​ന്ധി​ഭാ​ഷ​യി​ലെ ഏ​റ്റ​വും പ്ര​മു​ഖ​നാ​യ ക​വി​യാ​യി അ​റി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​യാ​ളാ​ണ് ഷാ ​അ​ബ്ദു​ൾ ല​ത്തി​ഫ് ബി​റ്റാ​യ് (1689-1752). ഒ​രു സൂ​ഫി മി​സ്റ്റി​ക് ആ​യി​രു​ന്ന അ​ദ്ദേ​ഹം പാ​ക്കി​സ്ഥാ​നി​ലെ ഹാ​ല എ​ന്ന പ്ര​ദേ​ശ​ത്താ​ണ് ജ​നി​ച്ച​ത്. ബി​റ്റാ​യി​ക്ക് ഇ​രു​പ​തു വ​യ​സു​ള്ള​പ്പോ​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹം ഒ​രു യു​വ​തി​യി​ൽ അ​നു​ര​ക്ത​നാ​യി. എ​ന്നാ​ൽ, യു​വ​തി​യു​ടെ കു​ടും​ബം ആ ​ബ​ന്ധ​ത്തെ എ​തി​ർ​ത്തു.

അ​തേ​ത്തു​ട​ർ​ന്ന്, ബി​റ്റാ​യ് വീ​ടും നാ​ടും​വി​ട്ട് ദേ​ശാ​ട​ന​ത്തി​നു പോ​യി. മൂ​ന്നു വ​ർ​ഷം നീ​ണ്ടു​നി​ന്ന യാ​ത്ര​യി​ൽ അ​ദ്ദേ​ഹം പ​ല സൂ​ഫി മി​സ്റ്റി​ക്കു​ക​ളു​മാ​യി പ​രി​ച​യ​പ്പെ​ട്ടു. യാ​ത്ര​ക​ഴി​ഞ്ഞു മ​ട​ങ്ങി​യെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ, ത​ന്‍റെ പ്രേ​മ​ഭാ​ജ​ന​ത്തെ വി​വാ​ഹം ക​ഴി​ക്കാ​നു​ള്ള ത​ട​സ​ങ്ങ​ൾ മാ​റി​യി​രു​ന്നു. വി​വാ​ഹം മം​ഗ​ള​മാ​യി ന​ട​ന്നെ​ങ്കി​ലും അ​ധി​ക​നാ​ൾ ക​ഴി​യു​ന്ന​തി​നു​മു​ന്പ് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ഭാ​ര്യ മൃ​തി​യ​ട​ഞ്ഞു. പി​ന്നീ​ട് അ​ദ്ദേ​ഹം വി​വാ​ഹം ചെ​യ്തി​ല്ല. അ​തി​നു​പ​ക​രം ആ​ധ്യാ​ത്മി​ക ജീ​വി​ത​ത്തി​ലേ​ക്കു ശ്ര​ദ്ധ തി​രി​ച്ചു.

ഈ ​കാ​ല​ഘ​ട്ട​ത്തി​ലാ​ണ് അ​ദ്ദേ​ഹം ക​വി​ത​ക​ൾ ര​ചി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​ത്. അ​വ​യി​ൽ പ​ല​തും അ​ധി​ഷ്ഠി​ത​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു സി​ന്ധി നാ​ടോ​ടി​ക്ക​ഥ​ക​ളി​ലും ദൈ​വ​വി​ശ്വാ​സ​ത്തി​ലു​മാ​ണ്. അ​ദ്ദേ​ഹം ര​ചി​ച്ച ക​വി​ത​ക​ൾ പി​ൽ​ക്കാ​ല​ത്തു ശി​ഷ്യ​രാ​ണ് സ​മാ​ഹ​രി​ച്ചു പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ച്ച​ത്.

മ​രു​ഭൂ​മി​യി​ലൂ​ടെ

"ഷാ ​ജോ റി​സാ​ലോ'' എ​ന്ന അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ക​വി​താ​സ​മാ​ഹാ​ര​ത്തി​ലെ ഒ​രു പ്ര​ധാ​ന ക​വി​ത സ​സൂ​യി എ​ന്ന ഒ​രു സു​ന്ദ​രി​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള​താ​ണ്. ബാം​ബോ​ർ എ​ന്ന സ്ഥ​ല​ത്തു ജ​നി​ച്ച അ​വ​ൾ അ​ക​ലെ ഒ​രു ദേ​ശ​ത്തു​ള്ള പു​ൻ​ഹ​ക​ണ്‍ എ​ന്ന ഒ​രു രാ​ജ​കു​മാ​ര​നു​മാ​യി പ്ര​ണ​യ​ത്തി​ലാ​യി. വ്യ​ത്യ​സ്ത​മാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​രു​ടെ പ​ശ്ചാ​ത്ത​ല​ങ്ങ​ളെ​ങ്കി​ലും അ​വ​ർ പ​ര​സ്പ​രം വി​വാ​ഹി​ത​രാ​യി. എ​ന്നാ​ൽ, അ​ധി​കം താ​മ​സി​യാ​തെ രാ​ജ​കു​മാ​ര​നു ത​ന്‍റെ ജ​ന്മ​ദേ​ശ​ത്തേ​ക്കു മ​ട​ങ്ങേ​ണ്ടി​വ​ന്നു.

ഇ​തേ​ത്തു​ട​ർ​ന്ന്, സ​സൂ​യി ത​ന്‍റെ പ്രി​യ​ത​മ​നെ തേ​ടി​യു​ള്ള യാ​ത്ര ആ​രം​ഭി​ച്ചു. ചു​ട്ടു​പൊ​ള്ളു​ന്ന മ​ണ​ലാ​ര​ണ്യ​ത്തി​ൽ​കൂ​ടി​യു​ള്ള യാ​ത്ര​യി​ൽ നി​ര​വ​ധി ത​ട​സ​ങ്ങ​ൾ അ​വ​ൾ നേ​രി​ട്ടു. എ​ന്നാ​ൽ, ആ ​ത​ട​സ​ങ്ങ​ളെ​യെ​ല്ലാം അ​തി​ജീ​വി​ക്കാ​ൻ ശ​ക്തി​യു​ള്ള​താ​ണ് അ​വ​ളു​ടെ പ്രി​യ​ത​മ​നോ​ടു​ള്ള സ്നേ​ഹം. ചൂ​ടും ത​ണു​പ്പും വി​ശ​പ്പും ദാ​ഹ​വു​മൊ​ന്നും അ​വ​ളെ ത​ള​ർ​ത്തി​യി​ല്ല. ത​ന്‍റെ ല​ക്ഷ്യം സാ​ധി​ക്കാ​ൻ അ​വ​ൾ മു​ന്പോ​ട്ടു​ത​ന്നെ പോ​യി. ഈ ​ക​വി​ത​യു​ടെ വി​വി​ധ പ​രി​ഭാ​ഷ​ക​ള​നു​സ​രി​ച്ച്, ഒ​ന്നു​കി​ൽ സ​സൂ​യി മ​ണ​ലാ​ര​ണ്യ​ത്തി​ൽ മ​രി​ച്ചു​വീ​ഴു​ക​യോ അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ അ​ദ്ഭു​ത​ക​ര​മാ​യി ഭൂ​മി​യോ​ട് ഒ​ന്നാ​യി​ത്തീ​രു​ക​യോ ആ​ണ് ചെ​യ്യു​ന്ന​ത്.

മ​റി​ക​ട​ക്കു​ന്ന സ്നേ​ഹം

സ​സൂ​യി​യു​ടെ ക​ഥ ഒ​രു സാ​ധാ​ര​ണ പ്രേ​മ​ക​ഥ​യ​ല്ല. അ​തു മ​നു​ഷ്യാ​ത്മാ​വ് ദൈ​വ​ത്തെ അ​ന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്ന ക​ഥ​യാ​ണ്. ക​വി​ത​യി​ലെ സ​സൂ​യി പ്ര​തി​നി​ധാ​നം ചെ​യ്യു​ന്ന​ത് ദൈ​വ​ത്തെ തേ​ടു​ന്ന മ​നു​ഷ്യാ​ത്മാ​വി​നെ​യാ​ണ്. രാ​ജ​കു​മാ​ര​ൻ പ്ര​തി​നി​ധാ​നം ചെ​യ്യു​ന്ന​തു ദൈ​വ​ത്തെ​യും.

ബി​റ്റാ​യി​യു​ടെ വി​വ​ര​ണ​മ​നു​സ​രി​ച്ച്, ദൈ​വാ​ന്വേ​ഷ​ക​ന്‍റെ യാ​ത്ര ഏ​റെ ആ​യാ​സ​ക​ര​മാ​ണ്. നി​ര​വ​ധി പ്ര​തി​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളാ​ണ് ദൈ​വാ​ന്വേ​ഷ​ക​നു നേ​രി​ടാ​നു​ള്ള​ത്. എ​ന്നാ​ൽ, അ​വ​യെ​ല്ലാം മ​റി​ക​ട​ക്കാ​ൻ സ​ഹാ​യി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു ഘ​ട​ക​മു​ണ്ട്. അ​തു സ​സൂ​യി പ്ര​തി​നി​ധാ​നം ചെ​യ്യു​ന്ന ദൈ​വാ​ന്വേ​ഷ​ക​ന്‍റെ സ്നേ​ഹ​മാ​ണ്. ബി​റ്റാ​യി​യു​ടെ ക​വി​ത​യി​ൽ​നി​ന്നു ര​ണ്ടു വ​രി​ക​ൾ ഇ​വി​ടെ കു​റി​ക്ക​ട്ടെ: "ഞാ​ൻ എ​ന്തി​നു ഭ​യ​പ്പെ​ട​ണം? എ​ന്‍റെ സ്നേ​ഹം പ്ര​തി​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളെ മ​റി​ക​ട​ക്കും. പ​ർ​വ​ത​ങ്ങ​ൾ ഏ​റെ ഉ​യ​രം കൂ​ടി​യ​താ​വാം. എ​ന്നാ​ൽ, എ​ന്‍റെ ഹൃ​ദ​യം അ​വ​യെ​ക്കാ​ൾ ശ​ക്തി​യു​ള്ള​താ​ണ്.''

സ​സൂ​യി​ക്കു ത​ന്‍റെ പ്രി​യ​ത​മ​നോ​ടു​ള്ള അ​ഗാ​ധ സ്നേ​ഹ​ത്തി​ലു​ള്ള വി​ശ്വാ​സ​മാ​ണ് ഈ ​ഈ​ര​ടി​ക​ൾ പ്ര​തി​ഫ​ലി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത്. മ​ല​ക​ളെ മ​റി​ക​ട​ക്കാ​നും മ​രു​ഭൂ​മി​ക​ളെ​യും അ​തി​ജീ​വി​ക്കാ​നും ശ​ക്ത​മാ​ക്കു​ന്ന സ്നേ​ഹ​മാ​ണി​ത്. ബി​റ്റാ​യി​യെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ഈ ​സ്നേ​ഹം മ​നു​ഷ്യ​നെ ദൈ​വോ​ന്മു​ഖ​മാ​യി ന​യി​ക്കു​ന്ന ദൈ​വ​ഭ​ക്തി​യാ​ണ്. ഈ ​ദൈ​വ​ഭ​ക്തി​യാ​ണ​ത്രെ മ​നു​ഷ്യ​ന്‍റെ ആ​ധ്യാ​ത്മി​ക​യാ​ത്ര വി​ജ​യ​ക​ര​മാ​യി മാ​റ്റു​ന്ന​ത്. എ​ന്നാ​ൽ, ദൈ​വ​ത്തി​ൽ ല​യി​ക്കാ​നു​ള്ള ഈ ​യാ​ത്ര വി​ജ​യ​ക​ര​മാ​ക​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ പി​ന്തി​രി​യാ​തെ മു​ന്നോ​ട്ടു​ത​ന്നെ പോ​ക​ണം.

ബി​റ്റാ​യി​യു​ടെ ക​വി​ത​യി​ൽ​നി​ന്നു വീ​ണ്ടും: "മ​രു​ഭൂ​മി അ​തി​വി​ശാ​ല​മാ​ണ്, യാ​ത്ര ദീ​ർ​ഘ​മേ​റി​യ​തും. എ​ന്നാ​ൽ, സ്നേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ദീ​പം പ്രോ​ജ്വ​ലി​ക്കു​ന്നു; ഞാ​ൻ പി​ന്നോ​ട്ടു പോ​കി​ല്ല.'' സ​സൂ​യി​യെ​പ്പോ​ലെ ദൈ​വാ​ന്വേ​ഷ​ക​നും മു​ന്നോ​ട്ടു​ത​ന്നെ പോ​ക​ണ​മെ​ന്ന് ബി​റ്റാ​യി ഓ​ർ​മി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. സ​സൂ​യി​യു​ടെ യാ​ത്ര അ​വ​ളി​ൽ ഏ​റെ മാ​റ്റം വ​രു​ത്തി. നേ​രി​ടേ​ണ്ടി​വ​ന്ന പ്ര​തി​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം അ​വ​ളെ മെ​ച്ച​പ്പെ​ട്ട ഒ​രു വ്യ​ക്തി​ത്വ​ത്തി​ന്‍റെ ഉ​ട​മ​യാ​ക്കി​മാ​റ്റി. ഇ​തു​ത​ന്നെ​യാ​ണ്, ദൈ​വ​ത്തെ തേ​ടി​യി​റ​ങ്ങു​ന്ന ആ​ത്മാ​വി​നു സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​തും.

ദൈ​വ​ത്തെ തേ​ടി​യി​റ​ങ്ങു​ന്ന ആ​ത്മാ​വി​ന്‍റെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന ദുഃ​ഖ​ങ്ങ​ളും ദു​രി​ത​ങ്ങ​ളു​മൊ​ന്നും വെ​റു​തെ സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​വ​യ​ല്ല. അ​വ​യെ​ല്ലാം ആ​ത്മ​വി​ശു​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ത്തി​നും ദൈ​വ​സ്നേ​ഹ​ത്തി​ൽ ഏ​റെ വ​ർ​ധി​ക്കാ​നും വേ​ണ്ടി സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​വ​യാ​ണെ​ന്ന​താ​ണു വാ​സ്ത​വം. ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ പ്ര​തി​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളെ അ​തി​ജീ​വി​ച്ചും ദുഃ​ഖ​സ​മു​ദ്ര​ത്തി​ലൂ​ടെ നീ​ന്തി​യും മ​റു​ക​ര​യെ​ത്തു​ന്പോ​ൾ എ​ന്താ​ണ് സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​ത്?

ബി​റ്റാ​യി​യു​ടെ ക​വി​ത​യി​ൽ അ​തി​നു​ള്ള ഉ​ത്ത​ര​മു​ണ്ട്: "പ്രി​യ​ത​മ​നെ ക​ണ്ടു​മു​ട്ടു​ന്പോ​ൾ ആ​ത്മാ​വ് സ്വ​ത​ന്ത്ര​മാ​കും.'' അ​താ​യ​ത്, ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ സ​ക​ല ക്ലേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലും ദുഃ​ഖ​ദു​രി​ത​ങ്ങ​ളി​ലും​നി​ന്നു നാം ​പൂ​ർ​ണ​സ്വ​ത​ന്ത്ര​രാ​കു​മെ​ന്നു സാ​രം. അ​തോ​ടൊ​പ്പം, ദൈ​വ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം നി​ത്യ​സൗ​ഭാ​ഗ്യം അ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യും.

എ​ന്നാ​ൽ, ഇ​തു സാ​ധ്യ​മാ​ക​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ എ​ന്തു ചെ​യ്യ​ണ​മെ​ന്നു ക​വി ഒ​രി​ക്ക​ൽ​ക്കൂ​ടി ഓ​ർ​മി​പ്പി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്: "അ​വ​നെ ക​ണ്ടെ​ത്താ​ൻ നീ​യെ​ല്ലാം സ​മ​ർ​പ്പി​ക്ക​ണം.'' അ​താ​യ​ത്, ന​മ്മെ​യും ന​മു​ക്കു​ള്ള​വ​യെ​യു​മെ​ല്ലാം ദൈ​വ​ത്തി​നു പൂ​ർ​ണ​മാ​യി സ​മ​ർ​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ജീ​വി​ക്ക​ണം. അ​തി​നു​വേ​ണ്ട​ത് അ​ഗാ​ധ ദൈ​വ​സ്നേ​ഹ​വും. ആ ​സ്നേ​ഹം പൂ​വ​ണി​യു​ന്ന​ത് ആ​ഴ​മേ​റി​യ ദൈ​വ​ഭ​ക്തി​യി​ലും. ന​മു​ക്കു ദൈ​വ​സ്നേ​ഹ​മു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ ദൈ​വ​ഭ​ക്തി​യു​ണ്ടാ​കും. ന​മു​ക്കു ശ​രി​യാ​യ ദൈ​വ​ഭ​ക്തി​യു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ ഈ ​ലോ​ക​ത്തി​ലും പ​ര​ലോ​ക​ത്തി​ലും നാം ​എ​പ്പോ​ഴും ദൈ​വ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം ആ​യി​രി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യും.

ഫാ. ​ജോ​സ് പ​ന്ത​പ്ലാം​തൊ​ട്ടി​യി​ൽ