മ​നു​ഷ്യ​ജീ​വി​തം ന​ശ്വ​ര​മാ​ണ്. അ​തു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ മ​നു​ഷ്യ​ന്‍റെ സ​ക​ല സ​ന്പ​ത്തു​ക​ളും ന​ശ്വ​ര​മാ​ണ്. എ​ന്നാ​ൽ, പ​ണ​ത്തോ​ടു​ള്ള മ​നു​ഷ്യ​ന്‍റെ അ​ത്യാ​ർ​ത്തി​യും അ​ക്കാ​ര​ണ​ത്താ​ലു​ള്ള വ​ഞ്ച​ന​യും ഒ​ക്കെ കാ​ണു​ന്പോ​ൾ പ​ണ​ത്തി​ന്‍റെ മാ​യി​ക​ത​യി​ൽ നാം ​വി​ഭ്ര​മി​ക്കാ​തി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലേ അ​ദ്ഭു​ത​മു​ള്ളു.

യ​ഥാ​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ പ​ണ​മെ​ന്നു പ​റ​യു​ന്ന​ത് എ​ന്താ​ണ്? പ​ണ​ത്തി​ന് ഉ​ചി​ത​മാ​യ ഒ​രു നി​ർ​വ​ച​നം ക​ണ്ടു​പി​ടി​ക്കാ​ൻ ഒ​രി​ക്ക​ലൊ​രു ബ്രി​ട്ടീ​ഷ് ദി​ന​പ​ത്രം മ​ത്സ​രം ന​ട​ത്തി. ആ ​മ​ത്സ​ര​ത്തി​ൽ ഒ​ന്നാം​സ​മ്മാ​നാ​ർ​ഹ​മാ​യ ഉ​ത്ത​രം ഇ​താ​യി​രു​ന്നു: ന്ധ​ന്ധ​സ​ന്തോ​ഷ​മൊ​ഴി​കെ മ​റ്റെ​ന്തും വാ​ങ്ങി​ത്ത​രാ​ൻ കെ​ല്പു​ള്ള വ​സ്തു​വാ​ണ് പ​ണം. സ്വ​ർ​ഗ​ത്തി​ലേ​ക്കൊ​ഴി​കെ മ​റ്റെ​ങ്ങോ​ട്ടു​മു​ള്ള ടി​ക്ക​റ്റ് വാ​ങ്ങാ​നും അ​തു​പ​ക​രി​ക്കും.

പ​ണം സം​സാ​രി​ക്കു​ന്പോ​ൾ സ​ത്യം നി​ശ്ശ​ബ്ദ​മാ​കു​ന്നു എ​ന്നാ​ണ​ല്ലോ പ​ഴ​ഞ്ചൊ​ല്ല്. പ​ണ​ത്തി​ന്‍റെ കാ​ര്യം വ​രു​ന്പോ​ൾ സ​ത്യം മാ​ത്ര​മ​ല്ല ധ​ർ​മ​വും നീ​തി​യും സ്നേ​ഹ​വു​മൊ​ക്കെ പു​റ​ത്താ​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നു എ​ന്ന​താ​ണ് യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യം.

പ​ണം സ​ന്പാ​ദി​ക്കു​ന്ന​തു തെ​റ്റാ​ണെ​ന്നോ ധ​ന​സ​ന്പാ​ദ​ന​ത്തി​ൽ ദൈ​വ​സ​ഹാ​യം തേ​ട​രു​തെ​ന്നോ ആ​രും പ​റ​യി​ല്ല. ദൈ​വ​ത്തെ പ​ങ്കാ​ളി​യാ​ക്കി​യെ​ങ്കി​ൽ മാ​ത്ര​മേ നീ​തി​പൂ​ർ​വ​ക​മാ​യ രീ​തി​യി​ൽ പ​ണം സ​ന്പാ​ദി​ക്കാ​നും ചെ​ല​വ​ഴി​ക്കാ​നും ക​ഴി​യൂ. സ​ർ​വ​സ​ന്പ​ന്ന​നാ​ണു ദൈ​വം.

ധ​നം സ​ന്പാ​ദി​ക്കു​ന്ന​വ​ർ അ​വി​ടു​ത്തെ സ​ന്പ​ന്ന​ത​യി​ലാ​ണ് പ​ങ്കു​പ​റ്റു​ന്ന​ത്. പ​ക്ഷേ, ന​മ്മു​ടെ ധ​ന​സ​ന്പാ​ദ​നം ഭൗ​തി​ക​ത​ല​ത്തി​ൽ ഒ​തു​ങ്ങി​നി​ൽ​ക്ക​രു​ത്. അ​വി​ടു​ത്തെ ആ​ധ്യാ​ത്മി​ക​മാ​യ സ​മൃ​ദ്ധി​യി​ലും നാം ​പ​ങ്കു​പ​റ്റി​യേ മ​തി​യാ​കൂ. അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്‍റെ താ​ളം തെ​റ്റും. ആ​ർ​ഥി​ക​ധാ​ർ​മി​ക സ​മൃ​ദ്ധി​യി​ൽ ഒ​രു​പോ​ലെ പ​ങ്കു​പ​റ്റു​ക​യും അ​വ നീ​തി​പൂ​ർ​വം വി​നി​യോ​ഗി​ക്കു​ക​യു​മാ​ണു ന​മ്മു​ടെ ക​ട​മ.

ദൈ​വം ക​നി​ഞ്ഞു ന​ൽ​കു​ന്ന പ​ണം അ​വി​ടു​ന്നാ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന രീ​തി​യി​ൽ നാം ​ചെ​ല​വ​ഴി​ക്കു​ന്പോ​ൾ ന​മു​ക്കു തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും സ​ന്തോ​ഷ​മു​ണ്ടാ​കും. ന​മ്മു​ടെ സ​ന്പ​ത്തി​ന്‍റെ നീ​തി​പൂ​ർ​വ​ക​മാ​യ വി​നി​യോ​ഗം ഉ​റ​പ്പു​വ​രു​ത്താ​നാ​യാ​ൽ സ്വ​ർ​ഗ​ത്തി​ലേ​ക്കു പി​ന്നെ വേ​റെ ടി​ക്ക​റ്റും വാ​ങ്ങേ​ണ്ട.

എ​ന്നാ​ൽ, സ​ന്പ​ത്തി​ന്‍റെ നീ​തി​പൂ​ർ​വ​ക​മാ​യ ഉ​പ​യോ​ഗം എ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് ഉ​റ​പ്പു​വ​രു​ത്തു​ക? ലോ​ക​വും അ​തി​ലെ സ​മ​സ്ത​സ​ന്പ​ത്തും എ​ല്ലാ മ​നു​ഷ്യ​ർ​ക്കും അ​വ​കാ​ശ​പ്പെ​ട്ട​താ​ണ്; കാ​യ​ബ​ലം​കൊ​ണ്ടോ ക​പ​ട​ത​ന്ത്രം​കൊ​ണ്ടോ സ്വ​രു​ക്കൂ​ട്ടി വ​യ്ക്കേ​ണ്ട​ത​ല്ല. ഇ​തു സ​ത്യ​മാ​ണ്. ഇ​ത് എ​ന്ന ചി​ന്ത നി​സാ​ര​മ​ന​സു​ള്ള​വ​രു​ടേ​താ​ണ്.

ഉ​ദാ​ര​മ​ന​സ്ക​ർ​ക്കാ​ക​ട്ടെ ഈ ​ഭൂ​മി​ത​ന്നെ കു​ടും​ബ​മാ​കു​ന്നു എ​ന്നാ​ണ് ​ഹി​തോ​പ​ദേ​ശത്തി​ൽ പ​റ​യു​ന്ന​ത്. ന​മ്മോ​ടു ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന​വ​ർ​ക്കും ഉ​പ​ജീ​വ​ന​മാ​ർ​ഗം ഇ​ല്ലാ​ത്ത​വ​ർ​ക്കും ന​മ്മു​ടെ ധ​ന​ത്തി​ൽ അ​വ​കാ​ശ​മു​ണ്ടെ​ന്നാ​ണ് ഖു​ർ​ആ​ൻ പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത്. ​നീ ഉ​പ​യോ​ഗി​ക്കാ​ത്ത അ​പ്പം വി​ശ​ക്കു​ന്ന​വ​ന്‍റെ അ​പ്പ​മാ​ണ്. നീ ​ധ​രി​ക്കാ​തെ മാ​റ്റി​വ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന വ​സ്ത്രം വ​സ്ത്ര​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​ന് അ​വ​കാ​ശ​പ്പെ​ട്ട​താ​ണ് എ​ന്ന സെ​ന്‍റ് ബേ​സി​ലി​ന്‍റെ വാ​ക്കു​ക​ളി​ൽ സ​ന്പ​ത്തി​ന്‍റെ വി​നി​യോ​ഗ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള ക്രൈ​സ്ത​വ​ദ​ർ​ശ​നം അ​ട​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

പ​ണം നീ​തി​പൂ​ർ​വ​ക​മാ​യി ഉ​പ​യോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​വ​ർ​ക്കാ​ണു യേ​ശു​ക്രി​സ്തു സ്വ​ർ​ഗ​ത്തി​ലേ​ക്കു​ള്ള ടി​ക്ക​റ്റ് വാ​ഗ്ദാ​നം ചെ​യ്തി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. പ​ണ​ത്തി​ന്‍റെ വി​നി​യോ​ഗ​ത്തി​ൽ കാ​രു​ണ്യ​ത്തി​ന്‍റെ അം​ശം​കൂ​ടി​യു​ണ്ടാ​ക​ണം. ന്ധ​ന്ധ​എ​നി​ക്കു വി​ശ​ന്നു, നി​ങ്ങ​ളെ​നി​ക്കു ഭ​ക്ഷ​ണം ത​ന്നു. എ​നി​ക്കു ദാ​ഹി​ച്ചു, നി​ങ്ങ​ളെ​നി​ക്കു കു​ടി​ക്കാ​ൻ ത​ന്നു. ഞാ​ൻ ന​ഗ്ന​നാ​യി​രു​ന്നു, നി​ങ്ങ​ളെ​നി​ക്കു വ​സ്ത്രം ത​ന്നു...​ലോ​കാ​രം​ഭം​മു​ത​ൽ നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കാ​യി ഒ​രു​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്ന രാ​ജ്യം അ​വ​കാ​ശ​പ്പെ​ടു​ത്തു​വി​ൻ (മ​ത്താ​യി 25:3436).

ദൈ​വ​പി​താ​വി​ന്‍റെ മ​ക്ക​ളാ​ണു നാ​മെ​ല്ലാ​വ​രും. പി​താ​വു ന​മു​ക്കു ക​നി​ഞ്ഞു ന​ൽ​കി​യി​രി​ക്കു​ന്ന സ്വ​ത്തി​ന്‍റെ ന്യാ​യ​മാ​യ പ​ങ്കു സ​ഹോ​ദ​ര​നു ന​ൽ​കു​ക​യാ​ണു വേ​ണ്ട​ത്. അ​പ്പോ​ൾ പി​താ​വു ന​മ്മി​ൽ സം​പ്രീ​ത​നാ​വും; ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​തം ആ​ന​ന്ദ​പൂ​ർ​ണ​മാ​യി മാ​റും. ഭൗ​തി​ക​വും ആ​ധ്യാ​ത്മി​ക​വു​മാ​യ സ​ന്പ​ത്ത് നാം ​എ​ങ്ങ​നെ വി​നി​യോ​ഗി​ക്കു​ന്നു എ​ന്ന​തി​ലാ​ണു ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ള​ക്കം അ​ട​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്.