പുരാതന ഭാഷകളായ സുറിയാനി, ഹിബ്രു എന്നിവ പഠിക്കുവാനും, ക്രൈസ്തവസംസ്കാരത്തിൽ അവ നൽകുന്ന വലിയ പങ്ക് ഭാരതത്തിലെ പൊതുസമൂഹത്തെ ധരിപ്പിക്കാനും ശ്രദ്ധിച്ചു. വിദ്യാഭ്യാസ അവകാശങ്ങൾ നേടിയെടുക്കാനും ന്യൂനപക്ഷ അവകാശങ്ങൾ വെല്ലുവിളിക്കുന്നവരെ ചെറുക്കാനും നിശബ്ദരാക്കുവാനും അദ്ദേഹത്തിന് കഴിഞ്ഞു. മതബോധനം, കുടുംബപ്രാർഥന, ഭക്താനുഷ്ഠാനങ്ങൾ എന്നിവ ഫലപ്രദമായി നടത്താൻ സ്ത്രീകൾക്ക് കൂടുതൽ അവസരങ്ങൾ നൽകി. സാമൂഹിക ക്ഷേമ പദ്ധതികൾ കൂടുതലായി ദളിത് പിന്നാക്ക വിഭാഗങ്ങൾക്ക് നൽകി അവരെ മുഖ്യധാരയിലേക്ക് നയിച്ചു. സുവിശേഷത്തിന്‍റെ ദിവ്യവെളിച്ചം പകർന്നുകൊടുക്കാൻ കൂടുതൽ പ്രേഷിതരെ മിഷൻ പ്രദേശങ്ങളിൽ അയച്ചു.
അജപാലന വെല്ലുവിളികൾ 1653ലെ കൂനൻ കുരിശ് സത്യത്തോടെ വിഭജിതമായ കേരളസഭയിൽ ഐക്യപരിശ്രമങ്ങൾ കാലാകാലങ്ങളിൽ നടന്നു. സത്യാന്വേഷിയായ വന്ദ്യ പിതാവ് ക്രൈസ്തവ വിശ്വാസത്തിന്‍റെ ആധികാരികതയും തനിമയും ആഴത്തിൽ പഠിച്ചു. സത്യസഭ ഏതെന്നു മനസിലാക്കിയ പിതാവ് അതിനെ പുൽകാൻ ധീരമായ നിലപാടെടുത്തു. ജനിച്ചുവളർന്ന സമുദായം, ഉറ്റവർ, ബന്ധുമിത്രാദികൾ, ഗുരുഭൂതർ, സഭാ പിതാക്കന്മാർ, നേതാക്കന്മാർ, സമുദായ പ്രമാണികൾ... എല്ലാവരെയും വേദനയോടെ പിതാവിന് ഉപേക്ഷിക്കേണ്ടിവന്നു.
മലങ്കര സുറിയാനി കത്തോലിക്കാ സഭയുടെ ബാലാരിഷ്ടതകൾ അഭിമുഖീകരിക്കാനും പുതിയ മിഷൻ കേന്ദ്രങ്ങൾ സ്ഥാപിക്കുമ്പോൾ നേരിട്ട വെല്ലുവിളികൾ ഏറ്റെടുക്കാനും പിതാവ് ധീരതയോടെ മുന്നിട്ടുനിന്നു. സാമ്പത്തിക ബുദ്ധിമുട്ട്, വസ്തുവിന്‍റെ അപര്യാപ്തത, മറ്റു സമുദായങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കിയ വെല്ലുവിളികൾ, പരിശീലനം ലഭിച്ച വൈദികരുടെ അഭാവം, കാര്യപ്രാപ്തിയുള്ള അല്മായരുടെ കുറവ് തുടങ്ങി പിതാവ് നേരിട്ട അജപാലന വെല്ലുവിളികൾ നിരവധിയായിരുന്നു.
ദൈവസന്നിധിയിൽ മാറത്തടിച്ചു നിലവിളിച്ച ഈ മഹാ ആചാര്യൻ വിശുദ്ധ കുർബാന കേന്ദ്രീകൃതമായി ജീവിതത്തെ രൂപീകരിച്ച ആത്മീയ നേതാവായിരുന്നു. ദൈവസ്നേഹം നാം അനുഭവിക്കുന്നതും ദൈവത്തോടുള്ള നമ്മുടെ സ്നേഹം പ്രകടിപ്പിക്കുന്നതും സഹോദരങ്ങളിലൂടെയാണെന്നു വിശ്വസിച്ച പിതാവ് ദൈവഹിതം തിരിച്ചറിയാനും പ്രാവർത്തികമാക്കാനും സദാ പ്രാർഥനാപൂർവം ജാഗരൂകനായിരുന്നു. യേശുവിന്‍റെ സഹനത്തിന്‍റെ അർഥവും ഉള്ളടക്കവും സ്നേഹം മാത്രമാണെന്ന് മാർ ഇവാനിയോസ് പിതാവ് തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
ഭാരതമക്കളുടെ സുവിശേഷവത്കരണംഭാരതത്തിൽ ക്രൈസ്തവ ജീവിതവും സുവിശേഷ പ്രഘോഷണവും ഭാരതീയ സാംസ്കാരിക മത പാരമ്പര്യങ്ങൾക്ക് അനുയോജ്യമായ വിധത്തിലായിരിക്കണമെന്ന് പിതാവ് ആഗ്രഹിച്ചു. ഭാരതത്തിൽ സുവിശേഷ പ്രചാരണത്തിനുള്ള പ്രധാന തടസം ക്രിസ്ത്യാനികൾ തമ്മിലുള്ള അനൈക്യമാണെന്ന് പിതാവ് മനസിലാക്കി. ബഥനിസന്യാസ സന്യാസിനീ, മേരിമക്കൾ സമൂഹങ്ങൾ എന്നിവയുടെ സ്ഥാപനലക്ഷ്യമായി പിതാവ് കണ്ടത് ഭാരതമക്കളുടെ സുവിശേഷവത്കരണമായിരുന്നു.
സഭൈക്യവഴിയിലെ സത്യദർശിയായി ദൈവോന്മുഖ, തീർഥാടനയാത്രയിൽ നമുക്ക് പ്രചോദനവും മാർഗദർശിയുമായി പിതാവ് നമ്മെ അനുഗ്രഹിക്കുന്നു. വിശുദ്ധിയുടെ ആൾരൂപമായ പിതാവ് സ്വർഗീയ പിതാവിന്‍റെ സന്നിധിയിൽ ഇരുന്നുകൊണ്ട് മലങ്കരയ്ക്ക് അനുഗ്രഹങ്ങൾ ചൊരിയുകയാണ്. വന്ദ്യ പിതാവ് കാണിച്ച സത്യവിശ്വാസത്തിന്‍റെ പാതയിലൂടെ അടിപതറാതെ നമുക്ക് മുന്നോട്ടു നീങ്ങാം.