“ടു ​സ​ർ, വി​ത്ത് ലൗ​വ്”’’ (സാ​റി​ന് സ്നേ​ഹ​പൂ​ർ​വം). ഇ.​ആ​ർ. ബ്രെ​യ്ത്വെ​യ്റ്റി​ന്‍റെ ഇ​തേ പേ​രി​ലു​ള്ള നോ​വ​ലി​നെ ആ​ധാ​ര​മാ​ക്കി ജ​യിം​സ് ക്ലാ​വ​ൽ നി​ർ​മി​ച്ച ഈ ​ച​ല​ച്ചി​ത്രം പ​ല രീ​തി​യി​ലും മ​റ്റു ഹോ​ളി​വു​ഡ് ചി​ത്ര​ങ്ങ​ളി​ൽ​നി​ന്ന് ഏ​റെ വി​ഭി​ന്ന​മാ​ണ്.

ക​ഥ​യി​ൽ സ്റ്റ​ണ്ടും സെ​ക്സും അ​ടി​പി​ടി​യു​മൊ​ക്കെ മു​റ​യ്ക്ക് അ​വ​ത​രി​പ്പി​ക്കു​വാ​ൻ അ​വ​സ​ര​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും അ​തൊ​ന്നും കൂ​ടാ​തെ​യ​ണ് 1966ൽ ​ഈ ചി​ത്രം പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങി​യ​ത്.

ജ​യിം​സ് ക്ലാ​വ​ൽ​ത​ന്നെ തി​ര​ക്ക​ഥ​യെ​ഴു​തി സം​വി​ധാ​നം​ചെ​യ്ത ഈ ​ചി​ത്ര​ത്തി​ൽ ക​റു​ത്ത​മു​ത്താ​യ സി​ഡ്നി പോ​യി​റ്റി​യ​റാ​ണു നി​റ​ഞ്ഞു​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​ത്. താ​ക്ക​റെ എ​ന്ന പേ​രി​ലു​ള്ള ഒ​രു സ്കൂ​ൾ അ​ധ്യാ​പ​ക​ന്‍റെ വേ​ഷ​മാ​ണ് അ​ദ്ദേ​ഹം അ​വ​ത​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത്.

ബ്രി​ട്ടീ​ഷ് ഗ​യാ​ന​യി​ൽ ജ​നി​ച്ച താ​ക്ക​റെ അ​മേ​രി​ക്ക​യി​ൽ നി​ന്ന് എ​ൻ​ജി​നി​യ​റിം​ഗി​ൽ ബി​രു​ദ​മെ​ടു​ത്ത​തി​നു​ശേ​ഷ​മാ​ണു ല​ണ്ട​നി​ൽ ജോ​ലി​തേ​ടി എ​ത്തി​യ​ത്.

പ​ക്ഷേ, ല​ണ്ട​നി​ൽ ന​ല്ലൊ​രു ജോ​ലി ക​ണ്ടെ​ത്തു​ക അ​ത്ര എ​ളു​പ്പ​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. മ​ന​സി​ല്ലാ​മ​ന​സോ​ടെ​യാ​ണു ല​ണ്ട​നി​ലെ ഈ​സ്റ്റ് എ​ൻ​ഡ് ഭാ​ഗ​ത്തു​ള്ള ഒ​രു സ്കൂ​ളി​ൽ ജോ​ലി ല​ഭി​ച്ച​പ്പോ​ൾ താ​ക്ക​റെ അ​തു സ്വീ​ക​രി​ച്ച​ത്.

അ​ധ്യാ​പ​ക​ർ​ക്കു സ്വൈ​ര​ത​യോ​ടെ പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​വാ​ൻ പ​റ്റി​യ സാ​ഹ​ച​ര്യ​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല ആ ​സ്കൂ​ളി​ലേ​ത്. താ​ക്ക​റെ ജോ​ലി ആ​രം​ഭി​ച്ച ദി​വ​സം​ത​ന്നെ ക്ലാ​സ് അ​ല​ങ്കോ​ല​മാ​ക്കു​വാ​ൻ വി​ദ്യാ​ർ​ഥി​ക​ൾ ശ്ര​മി​ച്ചു. എ​ന്നാ​ൽ, താ​ക്ക​റെ​യാ​ക​ട്ടെ ക്ഷ​മ ന​ശി​ക്കാ​തെ അ​വ​രോ​ടു താ​ത്പ​ര്യ​പൂ​ർ​വം പെ​രു​മാ​റി.

ഹൈ​സ്കൂ​ൾ വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സം പൂ​ർ​ത്തി​യാ​ക്കു​വാ​ൻ പോ​കു​ന്ന വി​ദ്യാ​ർ​ഥി​ക​ളെ​യാ​യി​രു​ന്നു താ​ക്ക​റെ പ​ഠി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്ന​ത്. ആ ​വി​ദ്യാ​ർ​ഥി​ക​ൾ​ക്കാ​ക​ട്ടെ അ​ക്ഷ​രം കൂ​ട്ടി​വാ​യി​ക്കാ​ൻ​പോ​ലും അ​റി​യാ​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല.

എ​ങ്കി​ലും താ​ക്ക​റെ​യെ വേ​ദ​നി​പ്പി​ച്ച കാ​ര്യം മ​റ്റൊ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു. മ​നു​ഷ്യ​രാ​യി ജീ​വി​ക്കേ​ണ്ട​ത് എ​ങ്ങ​നെ​യെ​ന്ന് അ​വ​ർ​ക്ക​റി​യി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അ​തു പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​വാ​നാ​ണ് അ​യാ​ൾ ഏ​റെ ശ്ര​മി​ച്ച​ത്.

ഒ​രു ദി​വ​സം വി​ദ്യാ​ർ​ഥി​ക​ളു​ടെ ക്ലാ​സി​ലെ ക​ളി കു​റെ ക​ട​ന്നു​പോ​യ​പ്പോ​ൾ താ​ക്ക​റെ​യു​ടെ ക്ഷ​മ ന​ശി​ച്ചു. പ​ക്ഷേ, ആ ​സം​ഭ​വ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം താ​ക്ക​റെ ഒ​രു തീ​രു​മാ​ന​ത്തി​ലെ​ത്തി.

ഹൈ​സ്കൂ​ൾ വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​ത്തി​നു​ശേ​ഷം ഉ​ത്ത​ര​വാ​ദി​ത്വ​മു​ള്ള ജീ​വി​ത​മേ​ഖ​ല​ക​ളി​ലേ​ക്കു ക​ട​ക്കേ​ണ്ട​വ​രാ​ണ​വ​ർ. അ​വ​രെ പ​ഠി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ട​തു ക​ണ​ക്കും സ​യ​ൻ​സും ഭൂ​മി​ശാ​സ്ത്ര​വു​മൊ​ന്നു​മ​ല്ല.

പ്ര​ത്യു​ത, അ​വ​ർ​ക്കു​വേ​ണ്ട​തു ജീ​വി​ത​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള അ​റി​വാ​ണ്. അ​തോ​ടൊ​പ്പം, മാ​ന്യ​മാ​യി ജീ​വി​ക്കേ​ണ്ട​തെ​ങ്ങ​നെ​യെ​ന്നു​മാ​ണ് അ​വ​ർ പ​ഠി​ക്കേ​ണ്ട​ത്.

അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണു പ്രാ​യോ​ഗി​ക ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു താ​ക്ക​റെ അ​വ​രെ പ​ഠി​പ്പി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​ത്.

ചെ​ളി​ക്കു​ണ്ടി​ൽ ജ​നി​ച്ചു​പോ​യെ​ങ്കി​ലും എ​ന്നും ചെ​ളി​ക്കു​ണ്ടി​ൽ കി​ട​ക്കാ​ൻ വി​ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​വ​ര​ല്ല അ​വ​ർ എ​ന്ന യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യം അ​യാ​ൾ അ​വ​രെ അ​നു​സ്മ​രി​പ്പി​ച്ചു.

വൃ​ത്തി​യാ​യി വ​സ്ത്രം ധ​രി​ക്കാ​നും ഭ​ക്ഷ​ണം പാ​കം ചെ​യ്യാ​നു​മൊ​ക്കെ അ​വ​രെ പ​ഠി​പ്പി​ച്ച​പ്പോ​ൾ അ​വ​രി​ൽ ഓ​രോ​രു​ത്ത​രു​ടെ​യും വ്യ​ക്തി​ത്വ​ത്തെ മാ​നി​ക്കാ​ൻ താ​ക്ക​റെ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു. അ​തോ​ടൊ​പ്പം പ​ര​സ്പ​രം വ്യ​ക്തി​ബ​ഹു​മാ​നം പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നും അ​വ​രെ പ​ഠി​പ്പി​ച്ചു.

പ​ര​സ്പ​ര​വി​ശ്വാ​സ​വും ബ​ഹു​മാ​ന​വും അ​ടി​സ്ഥാ​ന​ത​ത്ത്വ​ങ്ങ​ളാ​യി സ്വീ​ക​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു താ​ക്ക​റെ ന​ല്കി​യ ശി​ക്ഷ​ണ​ത്തി​ന്‍റെ ഫ​ലം വ​ള​രെ പെ​ട്ടെ​ന്നു​ത​ന്നെ കാ​ണാ​നി​ട​യാ​യി.

ഇ​ട​യ്ക്കു പൊ​ട്ട​ലും ചീ​റ്റ​ലു​മൊ​ക്കെ ഉ​ണ്ടാ​യെ​ങ്കി​ലും ക​റു​ത്ത വം​ശ​ജ​നാ​യ താ​ക്ക​റെ വെ​ള്ള​ക്കാ​രാ​യ വി​ദ്യാ​ർ​ഥി​ക​ളു​ടെ ഹീ​റോ ആ​യി മാ​റു​ന്ന​തോ​ടെ​യാ​ണു ചി​ത്രം അ​വ​സാ​നി​ക്കു​ന്ന​ത്.

വി​വി​ധ രീ​തി​യി​ൽ പ്ര​ചോ​ദ​നാ​ത്മ​ക​മാ​യ ഈ ​ച​ല​ച്ചി​ത്ര​ത്തി​ന്‍റെ ഒ​രു പ്ര​ത്യേ​ക​ത നാം ​മ​നു​ഷ്യ​രാ​യി അ​ന്ത​സോ​ടെ ജീ​വി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു ന​മ്മെ ഓ​ർ​മി​പ്പി​ക്കു​ന്നു എ​ന്നു​ള്ള​താ​ണ്. ജീ​വി​ത​സാ​ഹ​ച​ര്യ​ങ്ങ​ൾ​മൂ​ലം, ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ നാം ​ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന രീ​തി​യി​ൽ മു​ന്നേ​റു​വാ​ൻ ന​മു​ക്കു സാ​ധി​ച്ചി​ല്ലെ​ന്നു വ​രാം.

പ​ക്ഷേ, അ​തു​കൊ​ണ്ടു നാം ​പ്ര​തീ​ക്ഷ ന​ശി​ച്ചു ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തെ താ​റു​മാ​റാ​ക്കു​ക​യ​ല്ല വേ​ണ്ട​ത്. ഏ​തു പ്ര​തി​കൂ​ല സാ​ഹ​ച​ര്യ​ത്തി​ലും നാം ​മ​ന​സു​വ​ച്ചാ​ൽ ന​മ്മു​ടെ മാ​ന്യ​ത​യും അ​ന്ത​സും ന​ഷ്ട​പ്പെ​ടു​ത്താ​തെ ന​മു​ക്കു ജീ​വി​ക്കു​വാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​മെ​ന്നു​ള്ള​താ​ണ് വ​സ്തു​ത.

മ​റ്റു മ​നു​ഷ്യ​ർ ഏ​തു സ്ഥി​തി​യി​ലാ​യി​രു​ന്നാ​ലും അ​വ​രി​ലെ മ​നു​ഷ്യ​ത്വം കാ​ണാ​നും അ​വ​രെ ബ​ഹു​മാ​നി​ക്കാ​നും നാം ​പ​ഠി​ക്ക​ണം.

അ​ങ്ങ​നെ ചെ​യ്താ​ൽ നാം ​അ​റി​യാ​തെ​ത​ന്നെ ന​മ്മി​ലെ മ​നു​ഷ്യ​ത്വം അ​തി​ന്‍റെ പൂ​ർ​ണ​ത​യി​ലേ​ക്കു വ​ള​ർ​ന്നു​കൊ​ള്ളും. ന​മ്മി​ലെ മ​നു​ഷ്യ​ത്വ​ത്തി​ന്‍റെ വ​ള​ർ​ച്ച മ​റ്റു മ​നു​ഷ്യ​രെ അ​ത്ഭു​ത​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്ന​തോ​ടൊ​പ്പം അ​വ​രെ ന​ല്ല​വ​ഴി​യി​ലേ​ക്കു ന​യി​ക്കാ​നും സ​ഹാ​യി​ക്കും.

വി​ദ്യാ​ർ​ത്ഥി​ക​ളോ​ടു താ​ക്ക​റെ പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ച്ച ക്ഷ​മ​യും അ​വ​രു​ടെ വ​ള​ർ​ച്ച​യി​ൽ താ​ക്ക​റെ കാ​ണി​ച്ച താ​ത്പ​ര്യ​വു​മൊ​ക്കെ അ​വ​രു​ടെ മ​നം​ക​വ​ർ​ന്നെ​ങ്കി​ൽ അ​തി​നു കാ​ര​ണം താ​ക്ക​റെ എ​ന്ന മ​നു​ഷ്യ​നി​ലെ മ​ഹ​ത്ത്വ​മാ​യി​രു​ന്നു.

അ​വ​ർ മോ​ശ​മാ​യി പെ​രു​മാ​റി​യ​പ്പോ​ൾ​പ്പോ​ലും അ​വ​രി​ലെ മ​നു​ഷ്യ​ത്വം കാ​ണാ​തി​രി​ക്കു​വാ​ൻ താ​ക്ക​റെ​യ്ക്കു സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. അ​തി​നു കാ​ര​ണം, അ​വ​രു​ടെ മ​നു​ഷ്യ​ത്വ​ത്തി​ലും അ​ടി​സ്ഥാ​ന​പ​ര​മാ​യ ന·​യി​ലും താ​ക്ക​റെ വി​ശ്വ​സി​ച്ചി​രു​ന്നു എ​ന്ന​താ​ണ്.

ന​മ്മി​ലെ​യും മ​റ്റു മ​നു​ഷ്യ​രി​ലെ​യും ന·​യും മ​നു​ഷ്യ​ത്വ​വും ന​മു​ക്ക് അം​ഗീ​ക​രി​ക്കാം; ആ​ദ​രി​ക്കാം. അ​ത​നു​സ​രി​ച്ച് ന​മു​ക്കു പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കാം; മ​റ്റു​ള്ള​വ​രോ​ടു പെ​രു​മാ​റാം.

ആ​രു​മാ​രും അ​ത്ര​യേ​റെ മോ​ശ​ക്കാ​ര​ല്ല എ​ന്ന​തു ന​മു​ക്കോ​ർ​മി​ക്കാം. നാം ​മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ മോ​ശ​ക്കാ​രാ​യി കാ​ണു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ അ​തി​ന്‍റെ കാ​ര​ണം അ​വ​രു​ടെ കു​റ്റം മാ​ത്ര​മ​ല്ല എ​ന്ന​തു നാം ​മ​റ​ക്കേ​ണ്ട. ന​മ്മു​ടെ കു​റ​വാ​ണു മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ കു​റ​വു​ള്ള​വ​രാ​യി കാ​ണാ​നി​ട​യാ​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്ന​തു ന​മ്മു​ടെ ഓ​ർ​മ​യി​ലി​രി​ക്ക​ട്ടെ.