ഒ​രു​കാ​ല​ത്തു യൂ​റോ​പ്പി​നെ കി​ടു​കി​ടാ വി​റ​പ്പി​ച്ച ഫ്ര​ഞ്ച് ച​ക്ര​വ​ർ​ത്തി​യാ​യി​രു​ന്നു നെ​പ്പോ​ളി​യ​ൻ ബോ​ണ​പ്പാ​ർ​ട്. ഒ​രു സാ​ധാ​ര​ണ​ക്കാ​ര​നാ​യി ജ​നി​ച്ച് ഫ്ര​ഞ്ച് റോ​യ​ൽ ആ​ർ​മി​യി​ൽ ചേ​ർ​ന്ന് ഒ​രു ഫ്ര​ഞ്ച് ജ​ന​റ​ലും രാ​ജ്യ​ത​ന്ത്ര​ജ്ഞ​നു​മാ​യി വ​ള​ർ​ന്നാ​ണ് നെ​പ്പോ​ളി​യ​ൻ ച​ക്ര​വ​ർ​ത്തി​യാ​യി​ത്തീ​ർ​ന്ന​ത്. 1792 മു​ത​ൽ 1802 വ​രെ ന​ട​ന്നി​ട്ടു​ള്ള വി​വി​ധ ഫ്ര​ഞ്ച് റ​വ​ല്യൂ​ഷ​ണ​റി യു​ദ്ധ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ​യും 1803 മു​ത​ൽ 1815 വ​രെ ന​ട​ന്നി​ട്ടു​ള്ള നെ​പ്പോ​ളി​യോ​ണി​ക് യു​ദ്ധ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ​യു​മാ​ണ് നെ​പ്പോ​ളി​യ​ൻ ഏ​റെ പ്ര​സി​ദ്ധ​നാ​യ​ത്.

നെ​പ്പോ​ളി​യ​ൻ ആ​രം​ഭി​ച്ച പ​ല യു​ദ്ധ​ങ്ങ​ളി​ലും അ​ദ്ദേ​ഹം നി​ർ​ണാ​യ​ക വി​ജ​യം നേ​ടി​യെ​ങ്കി​ലും 1812ൽ ​ന​ട​ന്ന റ​ഷ്യ​യു​മാ​യു​ള്ള യു​ദ്ധ​ത്തി​ൽ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു ക​ന​ത്ത പ​രാ​ജ​യം നേ​രി​ടേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. അ​ന്നു നെ​പ്പോ​ളി​യ​നും അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ സൈ​ന്യ​വും മോ​സ്കോ വ​രെ എ​ത്തി​യെ​ങ്കി​ലും കൊ​ടും​ത​ണു​പ്പും ഭ​ക്ഷ്യ​ദൗ​ർ​ല​ഭ്യ​വും മൂ​ലം അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നും കൂ​ട്ട​ർ​ക്കും പി​ൻ​വാ​ങ്ങേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. ആ ​യു​ദ്ധ​പ​ര്യ​ട​ന​ത്തി​ൽ അ​ഞ്ചു ല​ക്ഷം സൈ​നി​ക​രെ നെ​പ്പോ​ളി​യ​നു ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു. ഈ ​പ​രാ​ജ​യം നെ​പ്പോ​ളി​യ​ന്‍റെ പ​ത​ന​ത്തി​ന് അ​തി​വേ​ഗം വ​ഴി​തെ​ളി​ച്ചു.

ക​ന്പി​ളി​ക്കൂ​ന്പാ​ര​ത്തി​ൽ

റ​ഷ്യ​യു​മാ​യി ന​ട​ന്ന ഈ ​യു​ദ്ധ​ത്തി​ന്‍റെ പ​ശ്ചാ​ത്ത​ല​ത്തി​ൽ നെ​പ്പോ​ളി​യ​നെ​ക്കു​റി​ച്ച് പ​റ​യു​ന്ന ഒ​രു ക​ഥ​യു​ണ്ട്. അ​ദ്ദേ​ഹം ഒ​രി​ക്ക​ൽ യു​ദ്ധ​ത്തി​ൽ ഒ​റ്റ​പ്പെ​ട്ട് ജീ​വ​ര​ക്ഷാ​ർ​ഥം ഓ​ടി. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ പി​ന്നാ​ലെ വി​ദ​ഗ്ധ പ​ട​യാ​ളി​ക​ളാ​യ കോ​സാ​ക്കു​ക​ളും ഓ​ടി.

ഒ​ട്ടേ​റെ ഊ​ടു​വ​ഴി​ക​ളും ക​ട​ക​ളു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ആ ​സ്ഥ​ല​ത്ത് നെ​പ്പോ​ളി​യ​ൻ അ​തി​വേ​ഗം ഒ​രു ക​ട​യി​ൽ ക​യ​റി. അ​വി​ടെ ധാ​രാ​ളം ക​ന്പി​ളി കൂ​ട്ടി​യി​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. നെ​പ്പോ​ളി​യ​ൻ പെ​ട്ടെ​ന്ന് ആ ​ക​ന്പി​ളി​ക്കൂ​ന്പാ​ര​ത്തി​ന​ടി​യി​ൽ ഒ​ളി​ച്ചു. കോ​സാ​ക്കു​ക​ൾ ആ ​ക​ട​യി​ൽ ക​യ​റി എ​ല്ലാ മു​ക്കി​ലും മൂ​ല​യി​ലും പ​രി​ശോ​ധി​ച്ചെ​ങ്കി​ലും നെ​പ്പോ​ളി​യ​നെ ക​ണ്ടി​ല്ല. ക​ട​യു​ട​മ​യാ​ക​ട്ടെ ഒ​ന്നു​റി​യാ​ത്ത​വ​നെ​പ്പോ​ലെ അ​വി​ടെ​നി​ന്നു.

അ​വ​ർ പോ​യി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ നെ​പ്പോ​ളി​യ​ൻ സാ​വ​ധാ​നം ക​ന്പി​ളി​ക്കൂ​ന്പാ​ര​ത്തി​ന​ടി​യി​ൽ​നി​ന്നു പു​റ​ത്തു​വ​ന്നു. അ​പ്പോ​ൾ ക​ട​യു​ട​മ നെ​പ്പോ​ളി​യ​നോ​ട് ചോ​ദി​ച്ചു: ""ഞാ​ൻ ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന​തു ക്ഷ​മി​ക്കു​ക. ഏ​തു നി​മി​ഷ​വും കൊ​ല്ല​പ്പെ​ടാം എ​ന്ന അ​വ​സ്ഥ​യി​ൽ ഈ ​ക​ന്പി​ളി​ക്കൂ​ന്പാ​ര​ത്തി​ന​ടി​യി​ൽ കി​ട​ക്കു​ന്പോ​ൾ എ​ന്താ​യി​രു​ന്നു. അ​ങ്ങ​യു​ടെ മ​നോ​വി​കാ​രം?''

ഈ ​ചോ​ദ്യം കേ​ട്ട​മാ​ത്ര​യി​ൽ നെ​പ്പോ​ളി​യ​ന്‍റെ മു​ഖം ക​റു​ത്തു. അ​ദ്ദേ​ഹം നെ​ഞ്ചു​വി​രി​ച്ചു​പി​ടി​ച്ചു​നി​ന്ന് അ​യാ​ളോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു: ""ഫ്രാ​ൻ​സി​ന്‍റെ ച​ക്ര​വ​ർ​ത്തി​യോ​ട് ഇ​ങ്ങ​നെ ഒ​രു ചോ​ദ്യം ചോ​ദി​ക്കാ​ൻ നീ ​തു​നി​യു​ന്നു​വോ?'' ക​ട​യു​ട​മ പെ​ട്ടെ​ന്നു പ​ത​റി. എ​ന്തു​പ​റ​യ​ണ​മെ​ന്ന​റി​യാ​തെ അ​യാ​ൾ അ​വി​ടെ പ​ക​ച്ചു​നി​ന്നു. അ​വി​ടെ​നി​ന്നു ന​ട​ന്നു​നീ​ങ്ങി​യ നെ​പ്പോ​ളി​യ​ൻ പി​ന്നി​ലേ​ക്കു തി​രി​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു പ​റ​ഞ്ഞു: ""ഇ​തെ​ക്കു​റി​ച്ച് ഒ​രി​ക്ക​ലും സം​സാ​രി​ക്ക​രു​ത്''.

ക​ന്പി​ളി​ക്കൂ​ന്പാ​ര​ത്തി​ൽ ഒ​ളി​ച്ചി​രു​ന്ന നെ​പ്പോ​ളി​യ​ൻ അ​ന്നു ഭ​യ​പ്പെ​ട്ടു കാ​ണു​മോ? തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും. എ​ന്നാ​ൽ, നെ​പ്പോ​ളി​യ​ൻ അ​ത് അം​ഗീ​ക​രി​ക്കാ​ൻ ത​യാ​റാ​യോ? ഇ​ല്ലേ​യി​ല്ല. നേ​രേ​മ​റി​ച്ച്, ത​ന്‍റെ ഭ​യം മ​റ​ച്ചു​പി​ടി​ക്കാ​നാ​ണ് അ​ദ്ദേ​ഹം ശ്ര​മി​ച്ച​ത്.

അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ അ​ഹ​ങ്കാ​രം​ത​ന്നെ അ​തി​നു കാ​ര​ണം എ​ന്നു​വേ​ണം ക​രു​താ​ൻ.​നെ​പ്പോ​ളി​യ​ൻ തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും ധൈ​ര്യ​ശാ​ലി​യാ​യി​രു​ന്നു. എ​ന്നാ​ൽ, ജീ​വ​നി​ൽ പേ​ടി​യു​ണ്ടാ​യ​തു കൊ​ണ്ട​ല്ലേ അ​വി​ടെ ഒ​ളി​ച്ചി​രി​ക്കാ​ൻ അ​ദ്ദേ​ഹം ത​യാ​റാ​യ​ത്? അ​തി​ന്‍റെ അ​ർ​ഥം ഭ​യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു എ​ന്ന​ത​ല്ലേ? പ​ക്ഷേ, അ​ത് അം​ഗീ​ക​രി​ക്കാ​ൻ അ​ദ്ദേ​ഹം ത​യാ​റാ​യി​ല്ലെ​ന്നു മാ​ത്രം.

നെ​പ്പോ​ളി​യ​ന്‍റെ ഈ ​സ്വ​ഭാ​വ​വൈ​ക​ല്യം ന​മ്മി​ലും പ​ല​പ്പോ​ഴും നാം ​കാ​ണാ​റി​ല്ലേ? ത​ന്മൂ​ല​മ​ല്ലേ, ന​മ്മു​ടെ കു​റ്റ​ങ്ങ​ളും കു​റ​വു​ക​ളും ആ​രു​ടെ​യും മു​ന്പി​ൽ അം​ഗീ​ക​രി​ക്കാ​ൻ നാം ​ത​യാ​റാ​കാ​ത്ത​ത്? പ​ല കു​റ്റ​ങ്ങ​ളും കു​റ​വു​ക​ളും ഉ​ള്ള​പ്പോ​ഴും അ​വ​യൊ​ന്നും ഇ​ല്ലാ​ത്ത​തു​പോ​ലെ​യാ​ണ് മ​റ്റു​ള്ള​വ​രോ​ടു നാം ​പെ​രു​മാ​റു​ക. ന​മ്മു​ടെ ഭ​യ​വും ന​മ്മി​ലെ കു​റ്റ​ങ്ങ​ളും കു​റ​വു​ക​ളും സ്വ​യം അം​ഗീ​ക​രി​ക്കാ​ൻ നാം ​ത​യാ​റാ​ക​ണം. എ​ങ്കി​ൽ മാ​ത്ര​മേ, അ​വ​യെ​ക്കു​റി​ച്ച് ദൈ​വ​ത്തോ​ടു മാ​പ്പ​പേ​ക്ഷി​ച്ച് ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തെ ന​വീ​ക​രി​ക്കാ​ൻ ന​മു​ക്കു സാ​ധി​ക്കൂ.

ദാ​വീ​ദി​ന്‍റെ ബോ​ധ്യം

സ​ങ്കീ​ർ​ത്ത​ക​നാ​യ ദാ​വീ​ദ് രാ​ജാ​വ് വീ​ര​ശൂ​ര പ​രാ​ക്ര​മി​യാ​യി​രു​ന്നു. ക​ര​ടി​യെ​യും സിം​ഹ​ത്തെ​യു​മൊ​ക്കെ ഒ​റ്റ​യ്ക്കു നേ​രി​ട്ടു പ​രാ​ജ​യ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടു​ള്ള ച​രി​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നു അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റേ​ത്. എ​ങ്കി​ലും, അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ൽ ഭ​യ​മു​ണ്ടാ​യ നി​മി​ഷ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ്, അ​ദ്ദേ​ഹം എ​ഴു​തി​യ​ത്, "ഭ​യ​മു​ണ്ടാ​കു​ന്പോ​ൾ ഞാ​ൻ ദൈ​വ​ത്തി​ൽ അ​ഭ​യം​പ്രാ​പി​ക്കും' (സ​ങ്കീ​ർ​ത്ത​നം 56:3).

ദാ​വീ​ദി​നെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ധൈ​ര്യം എ​ന്നു പ​റ​യു​ന്ന​തു ഭ​യ​ത്തി​ന്‍റെ അ​ഭാ​വ​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. പ്ര​ത്യു​ത, ദൈ​വ​ത്തി​ൽ ആ​ശ്ര​യി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്‍റെ ഫ​ല​മാ​യി​രു​ന്നു. ദാ​വീ​ദ് ത​ന്‍റെ ഭ​യം മാ​ത്ര​മാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ മു​ന്പി​ൽ ഏ​റ്റു​പ​റ​ഞ്ഞ​ത്. അ​ദ്ദേ​ഹം ത​ന്‍റെ സ​ക​ല കു​റ്റ​ങ്ങ​ളും പാ​പ​ങ്ങ​ളും ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ മു​ന്പി​ൽ ഏ​റ്റു​പ​റ​യു​ക​യും അ​വ​യ്ക്കു മാ​പ്പി​ര​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു. അ​ന്പ​ത്തി​യൊ​ന്നാം സ​ങ്കീ​ർ​ത്ത​ന​ത്തി​ൽ അ​ദ്ദേ​ഹം എ​ഴു​തു​ന്നു: ""ദൈ​വ​മേ, എ​ന്നോ​ടു ക​രു​ണ തോ​ന്ന​ണ​മേ.

ദ​യാ​പൂ​ർ​വം എ​ന്‍റെ പാ​പ​ങ്ങ​ൾ മാ​യി​ച്ചു​ക​ള​യ​ണ​മേ. എ​ന്‍റെ അ​കൃ​ത്യം നി​ശേ​ഷം ക​ഴു​കി​ക്ക​ള​യ​ണ​മേ! (51:1-2). ത​ന്‍റെ വി​വി​ധ ക​ഴി​വു​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു ദാ​വീ​ദി​നു ന​ല്ല അ​വ​ബോ​ധ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എ​ന്നാ​ൽ, അ​വ​യോ​യൊ​പ്പം ത​ന്‍റെ ക​ഴി​വു​കേ​ടു​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചും ബ​ല​ഹീ​ന​ത​ക​ൾ മൂ​ല​മു​ണ്ടാ​കു​ന്ന പാ​പ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചും ന​ല്ല ബോ​ധ്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ത​ന്മൂ​ല​മാ​ണ്, ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ മു​ന്പി​ൽ വി​നീ​ത​നാ​കാ​ൻ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു സാ​ധി​ച്ച​ത്.

ദാ​വീ​ദി​ന്‍റെ ഈ ​മ​നോ​ഭാ​വ​മാ​ണ് ന​മു​ക്കും വേ​ണ്ട​ത്, പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചും ഈ ​നോ​ന്പു​കാ​ല​ത്ത്. കാ​ര​ണം, ഒ​ന്നു​മ​ല്ലാ​ത്ത​പ്പോ​ഴും എ​ല്ലാം ആ​ണെ​ന്നു വി​ചാ​രി​ച്ചു മു​ന്നോ​ട്ടു​പോ​യാ​ൽ അ​തു നാ​ശ​ത്തി​നു മാ​ത്ര​മേ വ​ഴി​തെ​ളി​ക്കൂ. എ​ന്നാ​ൽ, കു​റ്റ​ങ്ങ​ളും കു​റ​വു​ക​ളും വി​നീ​ത​മാ​യി ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ മു​ന്പി​ൽ ഏ​റ്റു​പ​റ​ഞ്ഞ് അ​വ പ​രി​ഹ​രി​ക്കാ​ൻ ശ്ര​മി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് മു​ന്നോ​ട്ടു​പോ​യാ​ൽ അ​തു ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തെ ധ​ന്യ​മാ​ക്കും. ത​ന്‍റെ കു​റ​വു​ക​ൾ അം​ഗീ​ക​രി​ക്കു​ക എ​ന്ന​തു നെ​പ്പോ​ളി​യ​നു ചി​ന്തി​ക്കാ​ൻ പോ​ലും സാ​ധി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ല.

എ​ന്നാ​ൽ, ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ മു​ന്പി​ൽ ഏ​റെ വി​നീ​ത​നാ​യി​രു​ന്ന ദാ​വീ​ദി​ന് അ​തു സാ​ധി​ച്ചു. അ​താ​ണ്, ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ മു​ന്പി​ൽ ദാ​വീ​ദി​നെ പ്രി​യ​ങ്ക​ര​നാ​ക്കി മാ​റ്റി​യ​തും. ദാ​വീ​ദി​നെ​പ്പോ​ലെ, ന​മു​ക്കും ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ മു​ന്പി​ൽ വി​നീ​ത​രാ​കാം. കു​റ്റ​ങ്ങ​ളും തെ​റ്റു​ക​ളും ഏ​റ്റു​പ​റ​യാം. അ​പ്പോ​ൾ, അ​വി​ടു​ന്നു ന​മ്മു​ടെ പാ​പ​ങ്ങ​ൾ ക​ഴു​കി ന​മ്മെ വി​ശു​ദ്ധീ​ക​രി​ക്കും.