ഞാ​​​ൻ‌ ജ​​​നി​​​ക്കു​​​മ്പോ​​​ൾ കെ.​​​പി.​​​ ശോ​​​ഭ എ​​​ന്ന ശോ​​​ഭ​​​യ്ക്കു പ​​​തി​​​നൊ​​​ന്നു വ​​​യ​​​സാ​​​ണു പ്രാ​​​യം. എ​​​നി​​​ക്ക് ഏ​​​ഴു വ​​​യ​​​സു​​​ള്ള​​​പ്പോ​​​ൾ ശോ​​​ഭ ആ​​​ത്മ​​​ഹ​​​ത്യ ചെ​​​യ്തു. ഇ​​​തി​​​നി​​​ട​​​യി​​​ൽ ശോ​​​ഭ​​​യെ ഞാ​​​ൻ ര​​​ണ്ടു​​​ത​​​വ​​​ണ ക​​​ണ്ടി​​​ട്ടു​​​ണ്ട്. ര​​​ണ്ടും കൊ​​​ല്ല​​​ത്തെ ഗ്രാ​​​ൻ​​​ഡ് തി​​​യ​​​റ്റ​​​റി​​​ൽ​​​വ​​​ച്ച്. അ​​​പ്പോ​​​ൾ ഞാ​​​ൻ പ്രേ​​​ക്ഷ​​​ക​​​നും ശോ​​​ഭ ന​​​ടി​​​യു​​​മാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു.

എ​​​ട്ടു വ​​​യ​​​സു​​​കാ​​​ര​​​ന്‍റെ ഓ​​​ർ​​​മ്മ ഏ​​​റെ മ​​​ങ്ങി​​​യ​​​തെ​​​ങ്കി​​​ലും തു​​​മ്പു കെ​​​ട്ടി​​​യി​​​ട്ട ചു​​​രു​​​ൾ​​​മു​​​ടി​​​യി​​​ൽ തു​​​ള​​​സി​​​ക്ക​​​തി​​​രി​​​ല ചൂ​​​ടി​​​നി​​​ൽ​​​ക്കു​​​ന്ന ശോ​​​ഭ​​​യെ എ​​​നി​​​ക്കോ​​​ർ​​​മ്മ​​യു​​​ണ്ട്. ‘ഉ​​​ൾ​​​ക്ക​​​ട​​​ലി’​​​ലെ ശോ​​​ഭ കൃ​​​ഷ്ണ​​​തു​​​ള​​​സി​​​ക്ക​​​തി​​​രു​​​ക​​​ൾ ചൂ​​​ടി​​​യ​​​വ​​​ളാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു.

ഒഎ​​​ൻവിയും ​​എം.​​ഡി. രാ​​​ജേ​​​ന്ദ്ര​​​നും ശോ​​​ഭ​​​യു​​​ടെ മു​​​ടി​​​യ​​​ഴ​​​കി​​​ൽ ഇ​​​തു​​​വ​​​രെ ആ​​​രെ​​​യും ചൂ​​​ടി​​​ക്കാ​​​ത്ത ക​​​തി​​​രി​​​ല​​​ക​​​ളും ക​​​തി​​​രു​​​ക​​​ളും ചൂ​​​ടി​​​ക്കാ​​​ൻ മ​​​ത്സ​​​രി​​​ക്കു​​​ക​​​യാ​​​യി​​​രു​​​ന്നോ എ​​​ന്നു പി​​​ന്നീ​​​ടു തോ​​​ന്നി​​​യി​​​ട്ടു​​​ണ്ട്. ആ​​​ദ്യ​​​കാ​​​ഴ്ച​​​യി​​​ൽ​​​ത്ത​​​ന്നെ, പ്രാ​​​യ​​​വ്യ​​​ത്യാ​​​സ​​​മേ​​​റി​​​യി​​​രു​​​ന്നെ​​​ങ്കി​​​ലും എ​​​നി​​​ക്ക് ശോ​​​ഭ​​​യോ​​​ട് ഒ​​​രി​​​ഷ്‌​​​ടം തോ​​​ന്നി​​​യി​​​രു​​​ന്നു.

അ​​​തൊ​​​രു സ്വ​​​ർ​​​ഗീ​​​യ പ്ര​​​തി​​​ഭാ​​​സ​​​മോ നി​​​ശ​​​ബ്ദ​​​പ്ര​​​ണ​​​യ​​​മോ ആ​​​യി​​​രി​​​ക്കാം. അ​​തു​​മ​​ല്ലെ​​ങ്കി​​ൽ ചി​​​റ​​​കാ​​​ർ​​​ന്ന് വി​​​ണ്ണി​​​ലെ​​​ത്തി​​​യ നി​​റം​​ചൂ​​ടി​​യ ഭാ​​​വ​​​ന​​​യാ​​യി​​രി​​ക്കാം.​​അ​​​റി​​​യി​​​ല്ല. പി​​​ന്നീ​​​ട് പി​​​ന്നീ​​​ട് വ​​​ന്ന​​​പ്പോ​​​ൾ ശോ​​​ഭ ഒ​​​രു ഘ​​​നീ​​​ഭ​​​വി​​​ച്ച ക​​​ണ്ണീ​​​ർ​​​ത്തു​​​ള്ളി​​​യാ​​​യി ഉ​​​ള്ളി​​​ലെ​​​ങ്ങോ ത​​​പി​​​ച്ചു​​​കി​​​ട​​​ന്നു. ഇ​​​പ്പോ​​​ഴു​​​മെ​​​ന്‍റെ എ​​​ഴു​​​ത്തു​​​മു​​​റി​​​യി​​​ൽ ശോ​​​ഭ​​​യു​​​ടെ ചി​​​ത്ര​​​മു​​​ണ്ട്. സ​​​ങ്ക​​​ട​​​പ്പൂ​​​ങ്കു​​​ല​​​പോ​​​ലെ സ​​​ദാ വി​​​ഭ്ര​​​മി​​​പ്പി​​​ക്കു​​​ന്ന ഒ​​​ന്ന്.

ശോ​​​ഭ​​​യു​​​ടെ പു​​​ഞ്ചി​​​രി എ​​​നി​​​ക്കു​​​കൂ​​​ടി പ​​​കു​​​ത്തു​​​ന​​​ല്ക​​​പ്പെ​​​ട്ട ഒ​​​ന്നാ​​​ണെ​​​ന്ന് ഞാ​​​നി​​​പ്പോ​​​ഴും വി​​​ശ്വ​​​സി​​​ക്കു​​​ന്നു. ഏ​​​തെ​​​ങ്കി​​​ലു​​​മൊ​​​രു ചി​​​ര​​​പു​​​രാ​​​ത​​​ന ശ്രീ​​​ല​​​ക​​​ത്തി​​​ന്‍റെ പ്ര​​​ദ​​​ക്ഷി​​​ണ​​​വ​​​ഴി​​​യി​​​ൽ യാ​​​ദൃ​​​ച്ഛി​​​ക​​​മാ​​​യി ക​​​ണ്ടു​​​മു​​​ട്ടി​​​യ ഒ​​​രു കൂ​​​ട്ടു​​​കാ​​​രി​​​യെ​​​പ്പോ​​​ലെ. ഒ​​​ന്നു നോ​​​ക്കി ചി​​​രി​​​ച്ചു മ​​​റ​​​യു​​​ന്ന തൃ​​​ച്ചെ​​​മ്പ​​​ര​​​ത്തി​​​പോ​​​ലെ.

പാ​​​തി പാ​​​ടി​​​നി​​​ർ​​​ത്തി​​​യ പാ​​​ട്ടി​​​ന്‍റെ പ​​​ത്മ​​ദ​​​ള​​​ങ്ങ​​​ൾ​​​പോ​​​ലെ ശോ​​​ഭ, കെ​​​ടാ​​​തെ​​​ന്‍റെ ജീ​​​വ​​​നി​​​ൽ നി​​​ത്യം ക​​​ത്തി​​​നി​​​ൽ​​​ക്കു​​​ന്നു. അ​​​ത്ര​​​മേ​​​ലൊ​​​രി​​​ഷ്‌​​​ടം ശോ​​​ഭ​​​യോ​​​ടു തോ​​​ന്നാ​​​ൻ കാ​​​ര​​​ണ​​​മെ​​​ന്തെ​​​ന്ന് എ​​​ത്ര​​​യോ​​​ ത​​​വ​​​ണ ഞാ​​​നെ​​​ന്നോ​​​ടു​​​ത​​​ന്നെ ചോ​​​ദി​​​ച്ചി​​​ട്ടു​​​ണ്ട്. ഇ​​​തു​​​വ​​​രെ ഉ​​​ള്ളി​​​ൽ​​​നി​​​ന്നൊ​​​രു​​​ത്ത​​​രം കി​​​ട്ടി​​​യി​​​ട്ടി​​​ല്ല.

പ​​​ക്ഷേ, ഇ​​​ട​​​പ്പ​​​ള്ളി ‘നി​​​ഗൂ​​​ഢ​​​രാ​​​ഗ’ത്തി​​​ൽ പാ​​​ടി​​​യ​​​തു​​​പോ​​​ലെ “ഹാ, ​​​രോ​​​മ​​​ഹ​​​ർ​​​ഷ​​​ഭ​​​മാ​​​ര​​​ഹ​​​സ്യ​​​മാ​​​രോ​​​ടും ഞാ​​​നു​​​രി​​​യാ​​​ടു​​​ക​​​യി​​​ല്ല’’ എ​​​ന്ന് ആ​​​രോ ഉ​​​ള്ളി​​​ലി​​​രു​​​ന്നു പ​​​തി​​​യെ മ​​​ന്ത്രി​​​ക്കു​​​ന്ന​​​ത് ഞാ​​നെ​​ത്ര​​യോ ത​​വ​​ണ കേ​​​ട്ടി​​​രി​​​ക്കു​​​ന്നു. കാ​​​ലം അ​​​ട​​​ർ​​​ന്നു​​​പോ​​​കും​​​തോ​​​റും നോ​​വു​​ള്ളൊ​​രോ​​ർ​​മ​​യാ​​യി ക​​​ര​​​ൾ​​​നൊ​​​ന്ത​​​വ​​​ൾ മു​​​ന്നി​​​ൽ നി​​​ൽ​​​പ്പു​​​ണ്ട്.

ബി​​​രു​​​ദ​​​പ​​​ഠ​​​ന​​​കാ​​​ല​​​ത്താ​​​ണ് ശോ​​​ഭ​​​യു​​​ടെ മ​​​ര​​​ണ​​​ത്തി​​​ന്‍റെ വി​​​ഷാ​​​ദ​​​ര​​​ഹ​​​സ്യം​​​തേ​​​ടി ഒ​​​രി​​​ത്തി​​​രി ദൂ​​​രം ന​​​ട​​​ക്കാ​​​ൻ ഞാ​​​ൻ ധൈ​​​ര്യ​​​പ്പെ​​​ട്ട​​​ത്. ആ ​​​ദൂ​​​ര​​​ങ്ങ​​​ൾ​​​ക്ക് നി​​​ഗൂ​​​ഢ​​​ത​​​യു​​​ടെ ഒ​​​രാ​​​വ​​​ര​​​ണ​​​മു​​​ണ്ടാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. അ​​​ത് ത​​​ണു​​​ത​​​ണു​​​ത്തൊ​​​രു മൃ​​​തി​​​യു​​​ടെ നി​​​ഴ​​​ൽതേ​​​ട​​​ൽ മാ​​​ത്ര​​​മാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു​​വെ​​ന്ന് എ​​നി​​ക്ക​​റി​​യി​​ല്ലാ​​യി​​രു​​ന്നു. നെ​​​ഞ്ചി​​​ൽ ക​​​ന​​​ൽ കെ​​​ട്ടു​​​പോ​​​കു​​​ന്ന ഒ​​​ര​​​ന്വേ​​​ഷ​​​ണം മാ​​​ത്ര​​​മാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു അ​​​ത്. അ​​​തെ​​​ങ്ങും ചെ​​​ന്നെ​​​ത്തി​​​യി​​​ല്ല. ഒ​​​രി​​​ക്ക​​​ല​​​ത് ബാ​​​ലു മ​​​ഹേ​​​ന്ദ്ര​​​യി​​​ലേ​​​ക്കെ​​​ത്തി തി​​​രി​​​ച്ചു​​​പോ​​​ന്നു.

മ​​​റ്റൊ​​​രി​​​ക്ക​​​ല​​​ത് വി​​​ഷാ​​​ദ​​​ത്തി​​​ന്‍റെ മ​​​ഹാ​​​ശൂ​​​ന്യ​​​ത​​​യി​​​ൽ അ​​​ലി​​​ഞ്ഞി​​​ല്ലാ​​​താ​​​യി. പി​​​ന്നീ​​​ട് പ​​​ല​​​കാ​​​ല​​​ങ്ങ​​​ളി​​​ലാ​​​യി ശോ​​​ഭ​​​യെ​​​ക്കു​​​റി​​​ച്ചു​​​ള്ള സ്മ​​​ര​​​ണ​​​ക​​​ൾ ഇ​​​ര​​​മ്പി​​​വ​​​ന്ന​​​പ്പോ​​​ൾ നി​​​ർ​​​ജ​​​ന​​​മാം പ​​​ഴ​​​യ വ​​​ഴി​​​ക​​​ളി​​​ലൂ​​​ടെ​​​യെ​​​ല്ലാം വീ​​ണ്ടും ന​​​ട​​​ന്നു. ഒ​​​ന്നും ക​​​ണ്ടെ​​​ത്താ​​​നാ​​​യി​​​ല്ല. ചു​​​ള്ളി​​​ക്കാ​​​ടി​​​ന്‍റെ വ​​​രി​​​ക​​​ളാ​​​ണ് ഞാ​​​ന​​​പ്പോ​​​ഴെ​​ല്ലാം ഓ​​ർ​​ത്ത​​ത്. “മ​​​റ​​​വി​​​യി​​​ൽ മ​​​റ​​​ഞ്ഞു​​​പോ​​​യ നി​​​ൻ കു​​​ങ്കു​​​മ​​​ത്ത​​​രി പു​​​ര​​​ണ്ട ചി​​​ദം​​​ബ​​​ര​​​സ​​​ന്ധ്യ​​​ക​​​ൾ’’ എ​​​ന്നാ​​ണാ വ​​​രി​​​ക​​​ൾ. ഭൂ​​​മി വി​​​ട്ടു​​​പോ​​​കാ​​​ൻ സ​​​മ​​​യ​​​മാ​​​യ​​​പ്പോ​​​ൾ നീ ​​​വി​​​ട്ടു​​​പോ​​​യി; രാ​​​ത്രി​​​യു​​​ടെ നി​​​ഴ​​​ലു​​​പോ​​​ലെ.

ശോ​​​ഭ​​​യു​​​ടെ മ​​​ര​​​ണം ക​​​ഴി​​​ഞ്ഞ് മൂ​​​ന്നോ നാ​​​ലോ വ​​​ർ​​​ഷ​​​ത്തി​​​നു​​ശേ​​​ഷ​​​മാ​​​ണ് ‘ലേ​​​ഖ​​​യു​​​ടെ മ​​​ര​​​ണം ഒ​​​രു ഫ്ലാ​​​ഷ്ബാ​​​ക്ക്’ എ​​​ന്ന ച​​​ല​​​ച്ചി​​​ത്രം പ്ര​​​ദ​​​ർ​​​ശ​​​ന​​​ത്തി​​​നെ​​​ത്തു​​​ന്ന​​​ത്. അ​​​തു ഞാ​​​ൻ തി​​​യ​​​റ്റ​​​റി​​​ൽ പോ​​​യി ക​​​ണ്ടി​​​ട്ടി​​​ല്ല. ഒ​​​രു​​​പാ​​​ടു കാ​​​ലം ക​​​ഴി​​​ഞ്ഞാ​​​ണ് ആ ​ ​​ചി​​​ത്രം കാ​​​ണു​​​ന്ന​​​ത്.

അ​​​ന്ന് കൊ​​​ല്ല​​​ത്ത് ഒ​​​രു ച​​​ല​​​ച്ചി​​​ത്ര​​​മേ​​​ള​​​യു​​​ണ്ടാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. അ​​​വി​​​ടെ ‘ലേ​​​ഖ​​​യു​​​ടെ മ​​​ര​​​ണം ഒ​​​രു ഫ്ലാ​​​ഷ്ബാ​​​ക്ക്’പ്ര​​​ദ​​​ർ​​​ശി​​​പ്പി​​​ച്ചി​​​രു​​​ന്നു. അ​​​തി​​​നെ​​​ക്കു​​​റി​​​ച്ചു സം​​​സാ​​​രി​​​ക്കാ​​​ൻ സം​​​വി​​​ധാ​​​യ​​​ക​​​ൻ കെ.​​​ജി.​​​ ജോ​​​ർ​​​ജ് വ​​​ന്നി​​​രു​​​ന്നു. തു​​​റ​​​ന്ന വേ​​​ദി​​​യി​​​ൽ​​​വ​​​ച്ച് അ​​​ദ്ദേ​​​ഹ​​​ത്തോ​​​ട് ആ​​​രോ ചോ​​​ദി​​​ച്ചു “ന​​​ടി ശോ​​​ഭ​​​യ​​​ല്ലേ സി​​​നി​​​മ​​​യി​​​ലെ ലേ​​​ഖ’’എ​​​ന്ന്. അ​​​ദ്ദേ​​​ഹം ചി​​​രി​​​ച്ചു; എ​​​ന്നി​​​ട്ട് ത​​​ന്‍റെ ബു​​​ൾ​​​ഗാ​​​ൻ​​താ​​​ടി ത​​​ട​​​വി പ​​​റ​​​ഞ്ഞു:

“അ​​​തെ​​​ന്‍റെ വി​​​ഷ​​​യ​​​മ​​​ല്ല. ഞാ​​​നാ ചി​​​ത്ര​​​ത്തി​​​ലൂ​​​ടെ പ​​​റ​​​യാ​​​ൻ ശ്ര​​​മി​​​ച്ച​​​ത് ന​​​ടി​​​ക​​​ൾ എ​​​ന്തു​​​കൊ​​​ണ്ട് ആ​​​ത്മ​​​ഹ​​​ത്യ ചെ​​​യ്യു​​​ന്നു എ​​​ന്നു​​​ള്ള​​​താ​​​ണ്. അ​​​തി​​​ന്‍റെ സോ​​​ഷ്യോ​​​ള​​​ജി​​​ക്ക​​​ൽ ഇ​​​ൻ​​​വെ​​​സ്റ്റി​​​ഗേ​​​ഷ​​​നാ​​​ണ് ലേ​​​ഖ​​​യി​​​ലൂ​​​ടെ ഞാ​​​ൻ ച​​​ർ​​​ച്ച ചെ​​​യ്യാ​​​ൻ ഉ​​​ദ്ദേ​​​ശി​​​ച്ച​​​ത്. നി​​​ങ്ങ​​​ൾ അ​​​വി​​​ടേ​​​ക്കാ​​​ണ് എ​​​ത്തേ​​​ണ്ട​​​ത്. അ​​​ല്ലാ​​​തെ ശോ​​​ഭ​​​യി​​​ലേ​​​ക്കോ ലേ​​​ഖ​​​യി​​​ലേ​​​ക്കോ അ​​​ല്ല.’’


പി​​​ന്നെ ചോ​​​ദ്യ​​​ങ്ങ​​​ളോ അ​​​തു​​​സം​​​ബ​​​ന്ധ​​​മാ​​​യ മ​​​റ്റു കാ​​​ര്യ​​​ങ്ങ​​​ളോ ഉ​​​ണ്ടാ​​​യി​​​ല്ല. ശോ​​​ഭ​​​യും ലേ​​​ഖ​​​യും അ​​​ങ്ങ​​​നെ ഉ​​​ള്ളി​​​ൽ​​​നി​​​ന്ന് വ​​​ഴി​​​പി​​​രി​​​ഞ്ഞു. ശോ​​​ഭ​​​യ്ക്കു പി​​​ന്നാ​​​ലെ അ​​​മ്മ പ്രേ​​​മ​​​യും ആ​​​ത്മ​​​ഹ​​​ത്യ ചെ​​​യ്തു എ​​​ന്നു പ​​​ത്ര​​​ങ്ങ​​​ളി​​​ൽ​​​നി​​​ന്ന​​​റി​​​ഞ്ഞു. മൃ​​​തി​​​പ്പ​​​ട​​​ർ​​​പ്പി​​​ൽ ഒ​​​ളി​​​ഞ്ഞി​​​രി​​​ക്കു​​​ന്ന എ​​​ത്ര​​​യെ​​​ത്ര ന​​​ക്ഷ​​​ത്ര​​​ങ്ങ​​​ൾ. അ​​​വ​​​രെ ഓ​​​ർ​​​ത്തു​​​ള്ള നോ​​​വു​​​ക​​​ൾ ഇ​​​ന്നൊ​​​രു ല​​​ഹ​​​രി​​​യാ​​​യി​​​ത്തീ​​​ർ​​​ന്നി​​​രി​​​ക്കു​​ന്നു.

ഒ​​​രി​​​റ്റു സ്നേ​​​ഹ​​​ത്തി​​​നു​​​വേ​​​ണ്ടി ഇ​​​ത്ര​​​യേ​​​റെ സ​​​ഹി​​​ച്ച​​​വ​​​ൾ ശോ​​​ഭ​​​യെ​​​പ്പോ​​​ലെ മ​​​റ്റൊ​​​രു പെ​​​ൺ​​​കു​​​ട്ടി ഉ​​​ണ്ടാ​​​യി​​​രു​​​ന്നോ എ​​​ന്നെ​​​നി​​​ക്കു സം​​​ശ​​​യ​​​മാ​​​ണ്. വി​​​ശ്വം മു​​​ഴു​​​വ​​​ൻ അ​​​വ​​​ൾ പ്ര​​​ണ​​​യം കൊ​​​ളു​​​ത്തി​​​വ​​​യ്ക്കു​​​ക​​​യാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. അ​​​നു​​​രാ​​​ഗ​​ത്തി​​ന​​ർ​​ഥം എ​​​ന്തെ​​​ന്ന് അ​​​വ​​​ൾ​​​ക്ക​​​റി​​​യാ​​​മാ​​​യി​​​രു​​​ന്നോ എ​​​ന്നെ​​നി​​ക്ക് സം​​ശ​​യ​​മാ​​ണ്. ഒ​​​രു​​​ത​​​രം ഭ്രാ​​​ന്ത​​​മാ​​​യ ആ​​​വേ​​​ശം.

ആ ​​​ആ​​​വേ​​​ശം അ​​​വ​​​ളെ ന​​​ര​​​ക​​​ദ്വീ​​​പി​​​ൽ​​​പോ​​​ലും സ്വ​​​ർ​​​ഗം പ​​​ണി​​​യാ​​​ൻ ധൈ​​​ര്യ​​​പ്പെ​​​ടു​​​ത്തി. പ​​​ര​​​മ​​​സൗ​​​ഖ്യ​​​മാ​​​യി അ​​​വ​​​ൾ സ്നേ​​ഹ​​ത്തെ ക​​​ണ്ടു. അ​​​വ​​​ളു​​​ടെ ദുഃ​​​ഖ​​​ഹേ​​​തു സ്നേ​​​ഹ​​​ഭം​​​ഗം മാ​​​ത്ര​​​മാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. ആ ​​​ദുഃ​​​ഖം അ​​​വ​​​ൾ​​​ക്കു സ​​​ഹി​​​ക്കാ​​​വു​​​ന്ന​​​തി​​​ലും അ​​​പ്പു​​​റ​​​മാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. സ​​​ർ​​​വ​​​വും ശൂ​​​ന്യ​​​മാ​​​കു​​​ന്ന അ​​​വ​​​സ്ഥ. ഒ​​​രു മു​​​ഴം സാ​​​രി​​​ത്തു​​​മ്പി​​​ൽ ഒ​​​രു ചോ​​​ദ്യ​​​മാ​​​യി നി​​​ന്നാ​​​ടു​​​മ്പോ​​​ൾ നി​​​ന്‍റെ ഏ​​​കാ​​​ന്ത​​​ത എ​​​ത്ര ആ​​​ഴ​​​മേ​​​റി​​​യ​​​താ​​​യി​​​രു​​​ന്നു എ​​​ന്ന് ഞാ​​​ന​​​റി​​​യു​​​ന്നു. എ​​​ന്‍റെ ചെ​​​പ്പി​​​ൽ വി​​​ഷാ​​​ദം നി​​​റ​​​ച്ചു​​വ​​യ്ക്കാ​​ൻ മാ​​ത്രം ഞാ​​നെ​​ന്തു തെ​​റ്റാ​​ണ് നി​​ന്നോ​​ടു ചെ​​യ്ത​​ത്? അ​​റി​​യി​​ല്ല.

ശോ​​​ഭ​​​യെ​​​പ്പോ​​​ലെ ഉ​​​ള്ളി​​​നെ നോ​​​വി​​​ച്ച ഒ​​​രാ​​​ളെ​​​ക്കൂ​​​ടി ഞാ​​​നോ​​​ർ​​​ക്കു​​​ന്നു. എ​​​ഴു​​​ത്തു​​​കാ​​​രി രാ​​​ജ​​​ല​​​ക്ഷ്മി. പാ​​​രി​​​ലെ പ്ര​​​കാ​​​ശം മു​​​ഴു​​​വ​​​ൻ ക​​​ൺ​​​ക​​​ളി​​​ൽ നി​​​റ​​​ച്ചി​​​ട്ടും മ​​​ന​​​സി​​​ന്‍റെ തീ​​​വ്ര​​​നൊ​​​മ്പ​​​ര​​​ത്തെ അ​​​ലി​​​യി​​​ച്ചു ക​​​ള​​​യാ​​​നാ​​​കാ​​​തെ​​​പോ​​​യ ഒ​​രെ​​ഴു​​​ത്തു​​​കാ​​​രി. ക​​​ണ്ണീ​​​രൊ​​​ക്കെ ക​​​ട​​​ഞ്ഞെ​​​ടു​​​ത്ത് അ​​​വ​​​ർ ക​​​ഥ​​​ക​​​ളാ​​​ക്കി. അ​​​തെ​​​ല്ലാം വേ​​​ദ​​​നാ​​​പൂ​​​ർ​​​ണ​​​ങ്ങ​​​ളാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. അ​​​തി​​​ൽ നി​​​റ​​​യെ ഉ​​​ച്ച​​​വെ​​​യി​​​ലും ഇ​​​ളം​​​നി​​​ലാ​​​വും വീ​​​ണു​​​കി​​​ട​​​ന്നി​​​രു​​​ന്നു. എ​​​ങ്കി​​​ലും ആ ​ ​​ജീ​​​വി​​​തം അ​​​ഗാ​​​ധ​​​വും സ​​​ങ്കീ​​​ർ​​​ണ​​​വു​​​മാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. നി​​​ത്യാ​​​സ്വ​​​സ്ഥ​​​യാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു അ​​​വ​​​ർ. അ​​​പ​​​ക​​​ർ​​​ഷ​​​താ​​​ബോ​​​ധ​​​വും അ​​​ന്ത​​​ർ​​​മു​​​ഖ​​​ത്വ​​​വും അ​​​ജ്ഞാ​​​ത​​​ഭീ​​​തി​​​യും അ​​​വ​​​രെ വി​​​ടാ​​​തെ പി​​​ന്തു​​​ട​​​ർ​​​ന്നി​​​രു​​​ന്നു. പി​​​താ​​​വി​​​ന്‍റെ​​​യും സ​​​ഹോ​​​ദ​​​ര​​​ന്‍റെ​​​യും മ​​​ര​​​ണം അ​​​വ​​​രെ വ​​​ല്ലാ​​​തെ വേ​​​ദ​​​നി​​​പ്പി​​​ച്ചു. ഒ​​​രു ചെ​​​റി​​​യ വി​​​മ​​​ർ​​​ശ​​​നം​​​പോ​​​ലും അ​​​വ​​​ർ​​​ക്ക് താ​​​ങ്ങാ​​​നാ​​​കാ​​​തെ​​​യാ​​​യി. സൗ​​​ഹൃ​​​ദ​​​ത്തി​​​ന്‍റെ ച​​​തി​​​ക​​​ളി​​​ൽ​​​നി​​​ന്ന് ഒ​​​രി​​​ക്ക​​​ലും അ​​​വ​​​ർ​​​ക്കു ര​​​ക്ഷ​​​പ്പെ​​​ടാ​​​നാ​​​യി​​​ല്ല. ഒ​​​ടു​​​വി​​​ലൊ​​​ടു​​​വി​​​ൽ വ​​​ന്ന​​​പ്പോ​​​ൾ സ്വ​​​യം ശി​​​ക്ഷി​​​ക്കാ​​​നും സ്വ​​​യം കൊ​​​ല്ലാ​​​നു​​​മു​​​ള്ള വാ​​​സ​​​ന അ​​​വ​​​രു​​​ടെ​​​യു​​​ള്ളി​​​ൽ പ​​​തി​​​യെ രൂ​​​പം​​​കൊ​​​ണ്ടു. അ​​​ത​​​വ​​​ർ ര​​​ഹ​​​സ്യ​​​മാ​​​യി താ​​​ലോ​​​ലി​​​ച്ചി​​​രു​​​ന്നു എ​​​ന്നു​​​വേ​​​ണം ക​​​രു​​​താ​​​ൻ. അ​​​തു​​​കൊ​​​ണ്ടാ​​​യി​​​രി​​​ക്കും സാ​​​ന്ത്വ​​​ന​​​ങ്ങ​​​ളെ അ​​​വ​​​ർ വ​​​ല്ലാ​​​തെ ഭ​​​യ​​​ന്നി​​​രു​​​ന്ന​​​ത്. സ്വ​​​യം​​​ഹ​​​ത്യ​​​ക്കു മു​​​ൻ​​പ് അ​​​വ​​​ർ സ​​​ഹോ​​​ദ​​​രി സ​​​ര​​​സ്വ​​​തി​​​ക്കെ​​​ഴു​​​തി “ജീ​​​വി​​​ച്ചി​​​രു​​​ന്നാ​​​ൽ ഞാ​​​ൻ ഇ​​​നി​​​യു​​​മെ​​​ഴു​​​തും.


അ​​​തു​​​കൊ​​​ണ്ട് മ​​​ര​​​ണം കൈ​​​വ​​​രി​​​ക്കു​​​ന്നു’’ എ​​​ന്ന്. ഒ​​​ര​​​ർ​​​ഥ​​​ത്തി​​​ൽ രാ​​​ജ​​​ല​​​ക്ഷ്മി ആ​​​ത്മ​​​ഹ​​​ത്യ ചെ​​​യ്യു​​​ക​​​യാ​​​യി​​​രു​​​ന്നി​​​ല്ല. ത​​​ന്നി​​​ലെ എ​​​ഴു​​​ത്തു​​​കാ​​​രി​​​യെ നി​​​ർ​​​ദ​​​യം കൊ​​​ല​​​പ്പെ​​​ടു​​​ത്തു​​​ക​​​യാ​​​യി​​​രു​​​ന്നു. ഗ്രീ​​​ഷ്മ കൊ​​​ടും​​​ചൂ​​​ടി​​​ൽ തൂ​​​വ​​​ലു​​​ക​​​ൾ അ​​​ട​​​ർ​​​ന്നു​​​പോ​​​യ കി​​​ളി​​​യെ​​​പ്പോ​​​ലെ മ​​​ഹാ​​​സ്ത​​​മ​​​യ​​​ത്തി​​​ലേ​​​ക്കു പ​​​റ​​​ന്നു​​​പോ​​​യ രാ​​​ജ​​​ല​​​ക്ഷ്മി​​​യെ​​​ക്കു​​​റി​​​ച്ചാ​​​ണോ ആ​​​ർ. രാ​​​മ​​​ച​​​ന്ദ്ര​​​ൻ​​മാ​​​ഷ് “വാ​​​ർ​​​ന്നു​​​പോ​​​യു​​​ള്ളം​​​കൈ​​​യി​​​ൽ പി​​​ടി​​​ച്ചു​​​വ​​​ച്ചി​​​രു​​​ന്ന​​​താം വെ​​​ളി​​​ച്ചം മു​​​ഴു​​​വ​​​ൻ’’​​​എ​​​ന്നെ​​​ഴു​​​തി​​​യ​​​തെ​​​ന്ന് എ​​​പ്പോ​​​ഴും ഞാ​​​നോ​​​ർ​​മി​​ക്കാ​​​റു​​​ണ്ട്.

ശോ​​​ഭ​​​യെ​​​പ്പോ​​​ലെ, രാ​​​ജ​​​ല​​​ക്ഷ്മി​​​യെ​​​പ്പോ​​​ലെ, ന​​​ന്ദി​​​ത​​​യെ​​​പ്പോ​​​ലെ, സി​​​ൽ​​​വി​​​യ പ്ലാ​​​ത്തി​​​നെ​​​പ്പോ​​​ലെ, ആ​​​ൻ സെ​​​ക്റ്റ​​​ണി​​​നെ​​​പ്പോ​​​ലെ, വെ​​​ർ​​​ജീ​​​നി​​​യ വു​​​ൾ​​​ഫി​​​നെ​​​പ്പോ​​​ലെ, ഇ​​​സ​​​ഡോ​​​റ ഡ​​​ങ്ക​​​നെ​​​പ്പോ​​​ലെ എ​​​ത്ര​​​യെ​​​ത്ര​​​ പേ​​​ർ ക​​​ര​​​ൾ​​നൊ​​​ന്ത്, ക​​​ണ്ണീ​​​രു വ​​​റ്റി​​​ച്ചു ക​​​ട​​​ന്നു​​​പോ​​​യി​​​രി​​​ക്കു​​​ന്നു. അ​​​വ​​​രെ​​​യോ​​​ർ​​​ത്ത് എ​​​നി​​​ക്കി​​​നി ക​​​ര​​​യാ​​​ൻ വ​​​യ്യ.

കു​​​മാ​​​ര​​​നാ​​​ശാ​​​ൻ എ​​​ഴു​​​തി​​​യ​​​തു​​​പോ​​​ലെ “എ​​​ന്‍റെ സി​​​ര​​​ക​​​ൾ ത​​​പി​​​ച്ചു വ​​​ര​​​ണ്ടു’’പോ​​​യി​​​രി​​​ക്കു​​​ന്നു. എ​​​ങ്കി​​​ലും നേ​​​രേ വി​​​ട​​​ർ​​​ന്നു വി​​​ല​​​സി നി​​​ൽ​​​ക്കു​​​ന്ന നി​​​ങ്ങ​​​ളു​​​ടെ ഓ​​​ർ​​​മ​​ക​​​ളെ മി​​​ഴി​​​യു​​​ള്ള​​​വ​​​ർ​​​ക്കൊ​​​പ്പം ഞാ​​​നും നോ​​​ക്കി​​​നി​​​ൽ​​​ക്കു​​​ന്നു. തി​​​ര​​​ക​​​ൾ പ​​​ല​​​മ​​​ട്ടു​​ വ​​​ന്ന് കാ​​​ൽ ന​​​ന​​​യ്ക്കും​​​പോ​​​ലെ നി​​​ങ്ങ​​​ൾ വ​​​രി​​​ക. ഞാ​​​നൊ​​​ര​​​ക്ഷ​​​രം മി​​​ണ്ടാ​​​തെ നി​​​ങ്ങ​​​ളെ കേ​​​ട്ടി​​​രി​​​ക്കാം.