നിലവാരത്തകർച്ച നേരിടുന്ന വിദ്യാഭ്യാസരംഗം
പ്രഫ. പി.ജെ. തോമസ്
Wednesday, January 29, 2025 12:06 AM IST
കേരളത്തിന്റെ ഇപ്പോഴത്തെ വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെ കുറവുകളെ വിമർശിച്ചും പരിഹസിച്ചും രാഷ്ട്രീയ, വിദ്യാഭ്യാസ, ഉദ്യോഗസ്ഥ മേഖലയിലുള്ള പല പ്രമുഖരും രംഗത്തുവരുന്നുണ്ട്. ഇതിലെ രസകരമായ ഒരു കാര്യം ഇവരിൽ പലരുംതന്നെ ഈ വിദ്യാഭ്യാസവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട വലിയ ഉത്തരവാദിത്വങ്ങൾ വഹിച്ചവരും ഈ വിദ്യാഭ്യാസ സംവിധാനത്തിന്റെ ഗുണഭോക്താക്കളുമാണ് എന്നുള്ളതാണ്.
കേരള മോഡൽ എന്നൊക്കെ പ്രകീർത്തിക്കപ്പെട്ട സർക്കാർ, എയ്ഡഡ് മേഖലയിലുള്ള നമ്മുടെ പൊതുവിദ്യാഭാസവും കോളജ് വിദ്യാഭ്യാസവും കാലക്രമത്തിൽ നിലവാരത്തകർച്ച നേരിടുന്നു എന്നുള്ളത് യാഥാർഥ്യമാണ്. എന്നാൽ ഇതിനുള്ള പരിഹാരം സ്വകാര്യ വിദ്യാഭ്യാസ സംരംഭങ്ങൾ ആണെന്നുള്ള ലളിതവത്കരണമല്ല നമ്മുക്ക് ഇന്നാവശ്യം. ഈ നിലവാരത്തകർച്ചക്ക് കാരണം പൊതുവേ ചൂണ്ടി കാണിക്കപ്പെടുന്നതുപോലെ അധ്യാപകരും സിലബസും മാത്രമല്ല. ഈ രംഗത്തെ സർക്കാരിന്റെയും മാനേജ്മെന്റിന്റെയും മുതൽമുടക്ക് നിർണായക ഘടകമാണ്. ഈ രണ്ടു മേഖലയിലുമുള്ള പ്രമുഖ കോളജുകളുടെപോലും ക്ലാസ് മുറികളിലും മറ്റു സംവിധാനങ്ങളിലുമുള്ള പരിമിതികൾ ചർച്ചയാകേണ്ടതുണ്ട്.
അതുപോലെ പ്രധാനമാണ് അധ്യാപകരുടെ നിയമനത്തിലെ തടസങ്ങളും കാലതാമസവും നിയമപ്രശ്നങ്ങളും അതുണ്ടാക്കുന്ന അധ്യാപക-വിദ്യാർഥികളുടെ മനോവീര്യ തകർച്ചയും. കൂടാതെ അതിഥി അധ്യാപകരുടെ വ്യാപകമായ ദുരുപയോഗവും അവരുടെ തുച്ഛമായ വേതനവും ചർച്ചയാകേണ്ടതുണ്ട്. ഇതൊന്നും കാര്യമായി പരിഗണിക്കുകയോ സമയബന്ധിതമായി പരിഹരിക്കുകയോ ചെയ്യാതെയാണ് നമ്മുടെ രാഷ്ട്രീയ, ഉദ്യോഗസ്ഥ നേതൃത്വം മുമ്പോട്ടു പോയിട്ടുള്ളതും പോകുന്നതും ഇപ്പോൾ വിദ്യാഭ്യാസ തകർച്ചയെക്കുറിച്ചു വിലപിക്കുന്നതും, നല്ല വിദ്യാഭ്യാസ ഭാവിയെക്കുറിച്ചു സ്വപ്നം കാണുന്നതും.
എല്ലാറ്റിലുമുപരി, മറ്റ് ഏത് മേഖലയിലുമുള്ളതുപോലെ വിദ്യാഭ്യാസ രംഗത്തും വലിയ പ്രശ്നമാണ് അമിതമായ രാഷട്രീയവത്കരണവും അതുമൂലമുള്ള അക്രമവും അസ്വസ്ഥതകളും വാടാ പോടാ വിളികളും അനിശ്ചിത കാലത്തേക്കുള്ള സമരങ്ങളും ഭയപ്പെടുത്തലുകളും സുരക്ഷിതത്വമില്ലായ്മയുമെല്ലാം. ഒരുപക്ഷേ, മുമ്പ് സൂചിപ്പിച്ച പല പ്രശ്നങ്ങളുടെയും പ്രധാന കാരണവും ഈ രാഷ്ട്രീയവത്കരണമാണ്.
എത്ര വലിയ സംരംഭം വിദ്യാഭ്യാസരംഗത്തുണ്ടായാലും, അന്ധമായ ഈ രാഷ്ട്രീയ ബോധം അതിന്റെയെല്ലാം പ്രാധാന്യം ഇല്ലാതാക്കും. സ്വതന്ത്രമായി, കൃത്യനിഷ്ഠതയോടെ ക്ലാസുകൾ നടത്താൻ സാധിക്കാത്ത തരത്തിലുള്ള ഇപ്പോഴത്തെ സാഹചര്യത്തിൽ, സിലബസിനെയോ അധ്യാപകരെയോ കുറ്റപ്പെടുത്തിയിട്ട് കാര്യമുണ്ടെന്നു തോന്നുന്നില്ല. ഇൻഡസ്ട്രി ബന്ധങ്ങളും സാങ്കേതികവിദ്യയും സ്വകാര്യവത്കരണവും ഒന്നും ഇപ്പോഴത്തെ നമ്മുടെ സാഹചര്യത്തിൽ വിദ്യാഭ്യാസ നിലവാരം ഉയർത്തുമെന്നു പ്രതീക്ഷിക്കുക വയ്യ.
നിലവാരമുള്ള വിദ്യാഭ്യാസ ആഗ്രഹിക്കുന്ന അധ്യാപക രും വിദ്യാർഥികളും രക്ഷിതാക്കളും ഇന്ന് അസംതൃപ്തരാണ്. വിദേശത്തേക്കും മറ്റു സംസ്ഥാനങ്ങളിലേക്കും വിദ്യാർഥികൾ പോകുന്നതിന്റെ പലകാരണങ്ങളിൽ ഇതും പ്രധാനമാണ്. തൊഴിലില്ലായ്മപോലുള്ള മറ്റു പല കാരണങ്ങളുമുണ്ട് എന്നുള്ളതും വസ്തുതയാണ്. പക്ഷേ ഇതെല്ലാം ഈ നിലവാരമില്ലാത്ത രാഷ്ട്രീയ സാഹചര്യവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടു കിടക്കുന്നുവെന്ന് പറയേണ്ടിവരുന്നു.
അതുകൊണ്ട് എല്ലാവരുടെയും നിരുപാധികവും നിർലോപവുമായ സഹകരണം ഉണ്ടെങ്കിലേ നമ്മുടെ വിദ്യാഭ്യാസ മേഖലയെ രക്ഷിക്കാൻ സാധിക്കൂ. ഉന്നതതല സംരംഭക സമ്മേളനത്തെക്കാൾ നമുക്കു വേണ്ടത് അടിയന്തരമായ ഒരു ഉന്നതതല രാഷ്ട്രീയ സമ്മേളനമാണ്.
എല്ലാ രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടികളും പങ്കെടുക്കുന്ന ഈ സമ്മേളനത്തിൽ വിദ്യാഭ്യാസരംഗത്തെ അമിത രാഷ്ട്രീയ വത്കരണം പൂർണമായും നിർത്തലാക്കാൻ തീരുമാനിക്കണം. വിദ്യാഭ്യാസരംഗത്തെ രാഷ്ട്രീയ സംഘടനകൾ വേണ്ടിവന്നാൽ പിരിച്ചു വിടാൻ കൂട്ടായി തീരുമാനിക്കണം. കാര്യക്ഷമമായ ഒരു വിദ്യാഭ്യാസ ഭാവി രൂപപ്പെടുത്താൻ ഇത്തരം സംഘടനകൾ പോരാ എന്ന് ബോധ്യപ്പെടണം. രാജ്യം നേരിടാൻ പോകുന്ന വർഗീയത പോലുള്ള വിപത്തുകളെ നേരിടാൻ പറ്റിയ പുതിയ വിദ്യാർഥി മുന്നേറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാകട്ടെ.
ഒട്ടും സർഗത്മകമോ ഫലദായകമോ അല്ലാത്ത തീർത്തും രാഷ്ട്രീയ ശത്രുതയിൽ മാത്രം അടിസ്ഥാനമാക്കിയ ഇത്തരം പ്രസ്ഥാനങ്ങൾ ഇല്ലാതായാലേ ജനാധിപത്യ ബോധ്യങ്ങളിൽ അടിയുറച്ച വിദ്യാർഥി മുന്നേറ്റങ്ങൾ ഉണ്ടാകൂ. അത് രാജ്യത്തിന്റെ ഭാവിക്ക് പ്രധാനവും ആണ്. ഇപ്പോഴാകട്ടെ ഈ പ്രസ്ഥാനങ്ങളില്ലാതെതന്നെ സർക്കാർ, എയ്ഡഡ് മേഖലയിലെ ചെലവുകുറഞ്ഞ വിദ്യാഭ്യാസ കാര്യക്ഷമമായി നിലനിർത്താതാമെന്നും അധ്യാപക-വിദ്യാർഥികളുടെ ആവശ്യങ്ങൾ നിറവേറ്റാമെന്നും ബോധ്യപ്പെടണം. അക്രമവും സമരങ്ങളുംകൊണ്ട് ഇതൊന്നും ഇനി സാധ്യമല്ലെന്നും മനസിലാക്കണം.
ഒരുപക്ഷേ, ഒരുകാലത്ത് ഇത്തരം സംഘടനകൾക്ക് ചില പരിമിതമായ പ്രസക്തി ഉണ്ടായിരുന്നിരിക്കാമെങ്കിലും. രാഷ്ട്രീയക്കാർ കൂട്ടായി തീരുമാനിച്ചാൽ ഈ രംഗത്തെ പ്രശ്നങ്ങൾ സമരങ്ങളില്ലാതെ, ആശയവിനിമയത്തിലൂടെ പരിഹരിക്കാമല്ലോ. എല്ലാ മേഖലയിലും ഇതാണു വേണ്ടത്. കാരണം, നമ്മൾ നമുക്കുവേണ്ടിയാണല്ലോ ഭരണം നടത്തേണ്ടത്. നമ്മുടെതന്നെ വിദ്യാർഥികൾ പഠനത്തിനായി പോകുന്ന രാജ്യങ്ങൾ നമുക്ക് ഇക്കാര്യങ്ങളിൽ മാതൃകയാക്കേണ്ടതുണ്ട്.
ഭരണവും അക്രമസമരവുമായി ഇനി അധികനാൾ ജനാധിപത്യ പരമായി നമുക്ക് മുമ്പോട്ടു പോകാൻ സാധിക്കുകയില്ലെന്നു ബോധ്യപ്പെടണം. ഇത്തരം കാര്യക്ഷമമായ സാഹചര്യത്തിൽ മാത്രമേ സ്വകാര്യ സ്ഥാപനങ്ങൾക്കും സാമൂഹ്യ പ്രതിബദ്ധതയോടെ, വലിയ ലാഭേച്ഛയില്ലാതെ വിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനങ്ങൾ നടത്താൻ സാധിക്കൂ.