ചിന്തയിലും നന്മ നിറയട്ടെ...
സോളമൻ രാജാവ് ഒരു മോഷ്ടാവിനെ തിരിച്ചറിഞ്ഞ കഥയാണ്. അയാളുടെ സംഭാഷണത്തിൽനിന്ന് രാജാവ് അയാളെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. നമ്മുടെ പ്രവൃത്തിയുടെ വേരുകൾ ചിന്തയിലുണ്ട്. മോശമായ ചിന്തയാണെങ്കിൽ അത് നമ്മുടെ സംഭാഷണത്തിലും പ്രവൃത്തിയിലും പ്രതിഫലിക്കും.ഈ കഥ വായിക്കുക...

ക​ച്ച​വ​ട​ത്തി​ലെ മൂ​ന്നു പ​ങ്കാ​ളി​ക​ൾ. അ​വ​ർ പു​തി​യൊ​രു ബി​സി​ന​സ് തു​ട​ങ്ങാ​നാ​യി ഒ​രു അ​യ​ൽ​പ​ട്ട​ണ​ത്തി​ലേ​ക്കു പോ​യി. യാ​ത്രാ​മ​ധ്യേ അ​ന്തി​യു​റ​ങ്ങേ​ണ്ടി​വ​ന്ന​പ്പോ​ൾ സു​ര​ക്ഷി​ത​ത്വ​ത്തെ​ക​രു​തി അ​വ​ർ ത​ങ്ങ​ളു​ടെ പ​ണം ഒ​രി​ട​ത്തു കു​ഴി​ച്ചി​ട്ടു. പി​റ്റേ ദി​വ​സം അ​വ​ർ മൂ​ന്നു​പേ​രും​കൂ​ടി പ​ണ​മെ​ടു​ക്കാ​ൻ ചെ​ല്ലു​ന്പോ​ൾ അ​ത് അ​പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​മാ​യി​രു​ന്നു!

ത​ങ്ങ​ൾ പ​ണം കു​ഴി​ച്ചി​ടു​ന്ന​തു മ​റ്റാ​രും ക​ണ്ടി​ല്ലെ​ന്ന് അ​വ​ർ​ക്കു ന​ല്ല ഉ​റ​പ്പാ​യി​രു​ന്നു. അ​പ്പോ​ൾ​പ്പി​ന്നെ മോ​ഷ്‌​ടാ​വ് അ​വ​രി​ലൊ​രാ​ളാ​ണെ​ന്ന് അ​വ​ർ അ​ന്യോ​ന്യം ആ​രോ​പി​ച്ചു. അ​വ​സാ​നം കേ​സ് സോ​ള​മ​ൻ രാ​ജാ​വി​ന്‍റെ കോ​ട​തി​യി​ലെ​ത്തി. അ​വ​ർ മൂ​ന്നു​പേ​രും ത​ങ്ങ​ൾ നി​ര​പ​രാ​ധി​ക​ളാ​ണെ​ന്നു വാ​ദി​ച്ചു. എ​ന്നാ​ൽ, അ​വ​രി​ലൊ​രാ​ളാ​ണു മോ​ഷ്ടാ​വ് എ​ന്ന് അ​വ​ർ ത​റ​പ്പി​ച്ചു പ​റ​ഞ്ഞു.

രാ​ജാ​വ് ക്ഷ​മ​യോ​ടെ അ​വ​രു​ടെ ക​ഥ കേ​ട്ടി​രു​ന്നു. ക​ഥ കേ​ട്ട​പ്പോ​ൾ ത​നി​ക്ക് ആ​ലോ​ചി​ക്കാ​ൻ സ​മ​യം വേ​ണ​മെ​ന്നു പ​ഞ്ഞു പി​റ്റേ​ദി​വ​സം വ​രാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ് അ​ദ്ദേ​ഹം അ​വ​രെ പ​റ​ഞ്ഞ​യ​ച്ചു. രാ​ജാ​വ് പ​റ​ഞ്ഞ​തു​പോ​ലെ പി​റ്റെ​ദി​വ​സം അ​വ​ർ മൂ​ന്നു​പേ​രും രാ​ജ​സ​ന്നി​ധി​യി​ലെ​ത്തി.

അ​പ്പോ​ൾ രാ​ജാ​വ് പ​റ​ഞ്ഞു: "നി​ങ്ങ​ൾ മൂ​ന്നു​പേ​രും ബു​ദ്ധി​മാ​ന്മാ​രാ​ണ് എ​ന്നു തോ​ന്നു​ന്നു. നി​ങ്ങ​ളു​ടെ കേ​സ് പ​രി​ഗ​ണി​ക്കു​ന്ന​തി​നു മു​ന്പ് മ​റ്റൊ​രു കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ അ​ഭി​പ്രാ​യം തേ​ടു​വാ​ൻ ഞാ​ൻ ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്നു'. രാ​ജാ​വ് അ​വ​രെ പു​ക​ഴ്ത്തി​പ്പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ അ​വ​രു​ടെ മു​ഖം പ്ര​കാ​ശി​ച്ചു. കാ​ര്യം എ​ന്താ​ണെ​ന്ന​റി​യാ​ൻ അ​വ​ർ​ക്ക് ആ​കാം​ക്ഷ​യാ​യി.

ഉ​ട​നെ രാ​ജാ​വ് പ​റ​ഞ്ഞു: "പൈ​ത​ൽ പ്രാ​യം മു​ത​ൽ ഒ​രു​മി​ച്ചു വ​ള​ർ​ന്ന ഒ​രു ബാ​ല​നും ബാ​ലി​ക​യും. പ്രാ​യ​മാ​കു​ന്പോ​ൾ പ​ര​സ്പ​രം വി​വാ​ഹി​ത​രാ​കാ​മെ​ന്ന് അ​വ​ർ പ്ര​തി​ജ്ഞ​ചെ​യ്തു. എ​ന്നാ​ൽ, ഏ​തെ​ങ്കി​ലും കാ​ര​ണ​ത്താ​ൽ മ​റ്റാ​രെ​യെ​ങ്കി​ലും വി​വാ​ഹം ക​ഴി​ക്കു​വാ​ൻ തീ​രു​മാ​നി​ച്ചാ​ൽ അ​തു മു​ൻ​കൂ​ട്ടി അ​റി​യി​ച്ച് പ്ര​തി​ജ്ഞ​യി​ൽ​നി​ന്നും വി​ടു​ത​ൽ നേ​ടു​മെ​ന്നും അ​വ​ർ പ​ര​സ്പ​രം വാ​ഗ്ദാ​നം ചെ​യ്തു.

"കാ​ലം കു​റെ ക​ഴി​ഞ്ഞു. അ​വ​ർ​ക്കു പ​ര​സ്പ​രം കാ​ണാ​ൻ സാ​ധി​ക്കാ​ത്ത​വി​ധം അ​ക​ലെ​യു​ള്ള ര​ണ്ടു സ്ഥ​ല​ങ്ങ​ളി​ലാ​ണ് അ​വ​ർ താ​മ​സി​ച്ചി​രു​ന്ന​ത്. ഇ​തി​നി​ട​യി​ൽ പ്രാ​യ​പൂ​ർ​ത്തി​യാ​യ ബാ​ലി​ക മ​റ്റൊ​രാ​ളെ സ്നേ​ഹി​ച്ചു. അ​വ​ർ പ​ര​സ്പ​രം വി​വാ​ഹ​വും ക​ഴി​ച്ചു. വി​വാ​ഹം ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴാ​ണു താ​ൻ പ​ണ്ടു​ചെ​യ്ത പ്ര​തി​ജ്ഞ​യെ​ക്കു​റി​ച്ച് അ​വ​ൾ ഓ​ർ​ത്ത​ത്. അ​വ​ൾ അ​ക്കാ​ര്യം ഭ​ർ​ത്താ​വി​നോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു.

"അ​പ്പോ​ൾ എ​ത്ര​യും വേ​ഗം ബാ​ല്യ​കാ​ല സു​ഹൃ​ത്തി​നെ ക​ണ്ടു​പി​ടി​ച്ചു പ്ര​തി​ജ്ഞ​യി​ൽ​നി​ന്നു മോ​ച​നം നേ​ടാ​ൻ അ​യാ​ൾ ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടു. അ​തി​നു ശേ​ഷം മാ​ത്രം വി​വാ​ഹ​ജീ​വി​തം ന​യി​ക്കാ​മെ​ന്ന് അ​യാ​ൾ അ​വ​ളോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു. അ​വ​ൾ​ക്കു സ്വീ​കാ​ര്യ​മാ​യി​രു​ന്നു ഈ ​നി​ർ​ദേ​ശം. അ​വ​ർ ര​ണ്ടു​പേ​രും​കൂ​ടി കു​റെ പ​ണ​വു​മാ​യി ബാ​ല്യ​കാ​ല സു​ഹൃ​ത്തി​നെ തേ​ടി​യി​റ​ങ്ങി. അ​യാ​ളെ ക​ണ്ടു​പി​ടി​ച്ച​പ്പോ​ൾ ഉ​ണ്ടാ​യ സം​ഭ​വം അ​വ​ൾ വി​വ​രി​ച്ചു. ത​ന്‍റെ പ്ര​തി​ജ്ഞ​യി​ൽ​നി​ന്നു വി​ടു​ത​ൽ ത​ര​ണ​മെ​ന്നാ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടു​കൊ​ണ്ട് കു​റെ പ​ണ​വും അ​യാ​ളു​ടെ മു​ന്പി​ൽ വ​ച്ചു.

"അ​വ​ളു​ടെ ക​ഥ കേ​ട്ട​പ്പോ​ൾ സ​ന്തോ​ഷ​പൂ​ർ​വം അ​വ​ളു​ടെ പ്ര​തി​ജ്ഞ​യി​ൽ​നി​ന്ന് അ​വ​ൾ​ക്ക് അ​യാ​ൾ വി​ടു​ത​ൽ ന​ൽ​കി. എ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, പ​ണം സ്വീ​ക​രി​ക്കാ​തെ അ​വ​ളെ സ്നേ​ഹ​പൂ​ർ​വം തി​രി​കെ അ​യ​യ്ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു. അ​വ​ർ ഇ​രു​വ​രും സ​ന്തോ​ഷ​പൂ​ർ​വം മ​ട​ങ്ങു​ന്പോ​ൾ ഒ​രു കൊ​ള്ള​ക്കാ​ര​ൻ അ​വ​രെ ആ​ക്ര​മി​ച്ചു അ​വ​രു​ടെ പ​ണം കൈ​വ​ശ​പ്പെ​ടു​ത്തി.

"അ​പ്പോ​ൾ ത​ന്‍റെ ഭ​ർ​ത്താ​വ് എ​ത്ര​യോ ന​ല്ല​വ​നാ​ണെ​ന്നും അ​തു​പോ​ലെ ത​ന്‍റെ ബാ​ല്യ​കാ​ല സു​ഹൃ​ത്ത് ത​ന്നോ​ട് എ​ങ്ങ​നെ ക്ഷ​മി​ച്ചു​വെ​ന്നു​മൊ​ക്കെ വി​വ​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു പ​ണം തി​രി​കെ ന​ൽ​കു​വാ​ൻ മോ​ഷ്ടാ​വി​നോ​ട് അ​വ​ൾ ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടു. മ​ന​സ​ലി​യി​ക്കു​ന്ന അ​വ​ളു​ടെ ക​ഥ കേ​ട്ട​പ്പോ​ൾ മോ​ഷ്ടാ​വ് പ​ണം അ​വ​ർ​ക്കു തി​രി​കെ ന​ൽ​കി.'

ക​ഥ എ​ങ്ങോ​ട്ടാ​ണു പോ​കു​ന്ന​തെ​ന്ന് ആ "​ബു​ദ്ധി​ശാ​ലി​ക​ൾ'​ക്ക് ഒ​രു​പി​ടി​യും കി​ട്ടി​യി​ല്ല. അ​വ​രു​ടെ മു​ഖ​ത്തേ​ക്കു നോ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ട് രാ​ജാ​വ് ചോ​ദി​ച്ചു: "ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ ക​ഥ​യി​ലെ ക​ഥാ​പാ​ത്ര​ങ്ങ​ളി​ൽ ആ​രാ​ണ് ഏ​റ്റ​വും പ്ര​ശം​സ​നീ​യ​മാ​യ വി​ധ​ത്തി​ൽ പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ച്ച​ത്?'

അ​പ്പോ​ൾ അ​വ​രി​ലൊ​രാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു: "പ്ര​തി​ജ്ഞ​യി​ൽ​നി​ന്ന് വി​ടു​ത​ൽ ചോ​ദി​ച്ച യു​വ​തി', ഉ​ട​നെ മ​റ്റൊ​രാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു: "ആ ​യു​വ​തി​യു​ടെ ഭ​ർ​ത്താ​വി​ന്‍റെ ന​ട​പ​ടി​യാ​ണ് ഏ​റ്റ​വും വ​ലി​യ പ്ര​ശം​സ അ​ർ​ഹി​ക്കു​ന്ന​ത്'. അ​പ്പോ​ൾ രാ​ജാ​വ് മൂ​ന്നാ​മ​ന്‍റെ മു​ഖ​ത്തേ​ക്കു​നോ​ക്കി. അ​ല്പം മ​ടി​ച്ചു​മ​ടി​ച്ച് അ​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു. "ഭ​ർ​ത്താ​വും ഭാ​ര്യ​യും പ്ര​ശം​സ അ​ർ​ഹി​ക്കു​ന്ന രീ​തി​യി​ൽ പെ​രു​മാ​റി. എ​ന്നാ​ൽ, അ​വ​ളു​ടെ ബാ​ല്യ​കാ​ല സു​ഹൃ​ത്താ​യി​രു​ന്ന​വ​ൻ എ​ത്ര വ​ലി​യ മ​ണ്ട​നാ​ണ്. പ​ണ​മു​ണ്ടാ​ക്കു​വാ​ൻ അ​വ​നു കി​ട്ടി​യ അ​വ​സ​രം അ​വ​ൻ വെ​റു​തെ ക​ള​ഞ്ഞി​ല്ലേ?'

ലോ​കം ക​ണ്ടി​ട്ടു​ള്ള​തി​ലേ​ക്കും​വ​ച്ച് ഏ​റ്റ​വും വ​ലി​യ വി​ജ്ഞാ​നി എ​ന്നു പ​ര​ക്കെ വി​ശേ​ഷി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന സോ​ള​മ​ൻ രാ​ജാ​വ് അ​പ്പോ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു: "നീ​ത​ന്നെ​യാ​ണു ക​ള്ള​ൻ!' അ​വ​ൻ​ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു കു​ഴി​ച്ചി​ട്ട പ​ണം മോ​ഷ്ടി​ച്ച​ത്. രാ​ജാ​വി​ന്‍റെ മു​ന്പി​ൽ അ​വ​ൻ കു​റ്റം സ​മ്മ​തി​ച്ചു.

സോ​ള​മ​ൻ രാ​ജാ​വി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള ഒ​രു ഐ​തി​ഹ്യ​മാ​ണി​ത്. നാം ​ബൈ​ബി​ളി​ൽ വാ​യി​ക്കു​ന്ന ക​ഥ​യ​ല്ലി​ത്. ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലു​ണ്ടാ​കു​ന്ന കു​റ്റ​കൃ​ത്യ​ങ്ങ​ൾ വ​രു​ന്ന​ത് എ​വി​ടെ​നി​ന്നാ​ണ് എ​ന്നു ന​മ്മെ അ​നു​സ്മ​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു ക​ഥ​യാ​ണി​ത്.

മ​റ്റു ര​ണ്ടു​പേ​രു​മാ​യി ക​ച്ച​വ​ട​ത്തി​ൽ പ​ങ്കു​കൂ​ടി​യ​പ്പോ​ൾ ത​ട്ടി​പ്പി​ലൂ​ടെ​യും വെ​ട്ടി​പ്പി​ലൂ​ടെ​യും എ​ങ്ങ​നെ പ​ണ​മു​ണ്ടാ​ക്കാ​മെ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​ന്‍റെ ചി​ന്ത. ആ ​ചി​ന്ത​യു​ടെ അ​ടി​മ​യാ​യി അ​വ​ന്‍റെ മ​ന​സ് മാ​റി. അ​ങ്ങ​നെ അ​വ​ൻ സ്വ​ന്തം ബി​സി​ന​സ് പ​ങ്കാ​ളി​ക​ളു​ടെ പ​ണം മോ​ഷ്ടി​ച്ചു.

നാം ​ആ​രു​ടെ​യും പ​ണം ക​വ​ർ​ന്നെ​ടു​ക്കു​ന്നി​ല്ലാ​യി​രി​ക്കാം. എ​ന്നാ​ലും ന​മ്മു​ടെ ചി​ന്ത​യി​ലും മ​ന​സി​ലും വ​ള​ഞ്ഞ മാ​ർ​ഗ​ങ്ങ​ളി​ൽ​ക്കൂ​ടി പ​ണ​മു​ണ്ടാ​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യ​മാ​ണു നി​റ​ഞ്ഞു​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​തെ​ങ്കി​ൽ നാ​മും ഈ ​ക​ള്ള​നു തു​ല്യ​ർ​ത​ന്നെ.

അ​വ​ന്‍റെ മ​ന​സി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ചി​ന്ത​യാ​ണു രാ​ജാ​വി​നു ന​ൽ​കി​യ മ​റു​പ​ടി​യി​ൽ അ​വ​ൻ അ​റി​യാ​തെ പു​റ​ത്തു​വ​ന്ന​ത്. ആ ​ചി​ന്ത​യി​ൽ​നി​ന്നു​ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു അ​വ​ന്‍റെ പ്ര​വൃ​ത്തി മോ​ഷ​ണ​ത്തി​ല​വ​സാ​നി​ച്ച​തും. നാം ​തെ​റ്റാ​യ പ്ര​വൃ​ത്തി ചെ​യ്യു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും തെ​റ്റാ​യ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചാ​ണു ന​മ്മു​ടെ ചി​ന്ത​യെ​ങ്കി​ൽ അ​തു നാം ​തെ​റ്റാ​യ പ്ര​വൃ​ത്തി ചെ​യ്യു​ന്ന​തി​നു തു​ല്യ​മാ​ണെ​ന്ന​തു ന​മ്മു​ടെ ഓ​ർ​മ​യി​ലി​രി​ക്ക​ട്ടെ.

ന​മ്മു​ടെ പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ൾ ശു​ദ്ധ​മാ​യി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ ന​മ്മു​ടെ ചി​ന്ത​യും മ​ന​സും ശു​ദ്ധ​മാ​യി​രി​ക്ക​ണം. അ​ല്ലാ​തെ പോ​യാ​ൽ, നാം ​അ​റി​യാ​തെ​ത​ന്നെ ന​മ്മു​ടെ പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ൾ തെ​റ്റി​ലും കു​റ്റ​ത്തി​ലു​മാ​യി​രി​ക്കും അ​വ​സാ​നി​ക്കു​ക. അ​ങ്ങ​നെ സം​ഭ​വി​ക്കാ​ൻ ന​മു​ക്ക​നു​വ​ദി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാം.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ


Copyright @ 2022 , Rashtra Deepika Ltd.