ദൈവത്തോട് നന്ദിയുള്ളവരാകാം സഹജീവികളോടും
നാ​യ്ക്ക​ൾ​ക്കു വി​ദ​ഗ്ധ​മാ​യ പ​രി​ശീ​ല​നം ന​ൽ​കി​യാ​ൽ അ​വ​യെ​ക്കൊ​ണ്ടു പ​ല കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളും ചെ​യ്യി​ക്കാ​നാ​കും. കു​റ്റ​വാ​ളി​ക​ളെ പി​ടി​കൂ​ടാ​നും മ​റ്റും പോ​ലീ​സു​കാ​ർ നാ​യ്ക്ക​ളെ ഉ​പ​യോ​ഗി​ക്കു​ന്ന​ത് അ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ​ല്ലോ. ഒ​രി​ക്ക​ൽ ഒ​രാ​ൾ ഷോ​പ്പിം​ഗ് ന​ട​ത്താ​നാ​യി ഒ​രു നാ​യ​യെ പ​രി​ശീ​ലി​പ്പി​ച്ചു.

ഒ​രു ദി​വ​സം ഈ ​നാ​യ ഒ​രു ക​ശാ​പ്പു​ശാ​ല​യി​ലെ​ത്തി. അ​പ്പോ​ൾ ഒ​രു പ​ഴ്സ് അ​തു ക​ടി​ച്ചു​പി​ടി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ആ ​പ​ഴ്സ് മേ​ശ​പ്പു​റ​ത്തു​വ​ച്ചി​ട്ടു നാ​യ ഒ​ന്നു കു​ര​ച്ചു. ‘​വൂ​ഫ്’ ​‘​എ​ന്താ​ണു കാ​ര്യം​’ ക​ശാ​പ്പു​കാ​ര​ൻ ചോ​ദി​ച്ചു. നി​ന​ക്ക് ഇ​റ​ച്ചി വേ​ണോ? അ​പ്പോ​ൾ നാ​യ മ​റു​പ​ടി​യാ​യി കു​ര​ച്ചു: വൂ​ഫ്!

ശ​രി, എ​ന്ത് ഇ​റ​ച്ചി​യാ​ണു വേ​ണ്ട​ത്? ക​ശാ​പ്പു​കാ​ര​ൻ ചോ​ദി​ച്ചു: “​കാ​ള​യി​റ​ച്ചി​യോ?​’’ അ​പ്പോ​ൾ നാ​യ നി​ശ​ബ്ദ​ത പാ​ലി​ച്ചു. ഉ​ട​നെ അ​യാ​ൾ ചോ​ദി​ച്ചു: പ​ന്നി​യി​റ​ച്ചി​യാ​ണോ വേ​ണ്ട​ത്? അ​പ്പോ​ൾ നാ​യ കു​ര​ച്ചു: വൂ​ഫ്!

ശ​രി, ശ​രി, ക​ശാ​പ്പു​കാ​ര​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: എ​ത്ര കി​ലോ വേ​ണം? ഒ​രു കി​ലോ മ​തി​യോ? നാ​യ അ​പ്പോ​ൾ മ​റു​പ​ടി ന​ൽ​കി​യി​ല്ല. ഉ​ട​നെ അ​യാ​ൾ ചോ​ദി​ച്ചു: ര​ണ്ടു കി​ലോ? അ​പ്പോ​ൾ നാ​യ കു​ര​ച്ചു: വൂ​ഫ്!

ക​ശാ​പ്പു​കാ​ര​ൻ ര​ണ്ടു കി​ലോ പ​ന്നി​യി​റ​ച്ചി പാ​യ്ക്കു ചെ​യ്ത് പ്ലാ​സ്റ്റി​ക് സ​ഞ്ചി​യി​ലാ​ക്കി മേ​ശ​പ്പു​റ​ത്തു വ​ച്ചു. അ​തി​നു​ശേ​ഷം പ​ഴ്സി​ൽ​നി​ന്ന് പ​ണ​മെ​ടു​ത്തി​ട്ട് ആ ​പ​ഴ്സും പ്ലാ​സ്റ്റി​ക് സ​ഞ്ചി​യി​ൽ വ​ച്ചു. അ​പ്പോ​ൾ നാ​യ ആ ​സ​ഞ്ചി ക​ടി​ച്ചു​പി​ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് അ​തു വ​ന്ന വ​ഴി​യേ തി​രി​ച്ചു​പോ​യി.

നാ​യ എ​വി​ടേ​ക്കാ​ണു പോ​കു​ന്ന​തെ​ന്ന​റി​യാ​ൻ ക​ശാ​പ്പു​കാ​ര​ന് അ​പ്പോ​ൾ കൗ​തു​ക​മാ​യി. ത​ന്‍റെ സ​ഹാ​യി​യെ ക​ശാ​പ്പു​ശാ​ല​യു​ടെ ചു​മ​ത​ല ഏ​ല്പി​ച്ചി​ട്ട് അാ​ൾ നാ​യ​യു​ടെ പി​ന്നാ​ലെ ന​ട​ന്നു. കു​റേ ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ നാ​യ ഒ​രു അ​പ്പാ​ർ​ട്ട്മെ​ന്‍റ് ബി​ൽ​ഡിം​ഗി​ന്‍റെ മൂ​ന്നാം​നി​ല​യി​ലെ​ത്തി. അ​തി​നു​ശേ​ഷം ഒ​രു അ​പ്പാ​ർ​ട്ട്മെ​ന്‍റി​ന്‍റെ വാ​തി​ലി​ൽ മാ​ന്തി​ക്കൊ​ണ്ട് അ​ല്പ​നേ​രം കു​ര​ച്ചു.

ഉ​ട​നെ ഒ​രാ​ൾ വാ​തി​ൽ തു​റ​ന്നി​ട്ട് നാ​യ​യെ ശ​കാ​രി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. അ​തു​കേ​ട്ട ക​ശാ​പ്പു​കാ​ര​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: നി​ങ്ങ​ൾ എ​ന്തി​നാ​ണ് ഈ ​നാ​യ​യെ ശ​കാ​രി​ക്കു​ന്ന​ത്? ഞാ​ൻ ക​ണ്ടി​ട്ടു​ള്ള​തി​ൽ​വ​ച്ച് ഏ​റ്റ​വും ബു​ദ്ധി​യു​ള്ള നാ​യ​യാ​ണി​ത്!

ബു​ദ്ധി​യു​ള്ള നാ​യ​യോ? വാ​തി​ൽ തു​റ​ന്ന ആ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു: ഇ​തു മൂ​ന്നാം ത​വ​ണ​യാ​ണു താ​ക്കോ​ൽ കൊ​ണ്ടു​പോ​കാ​ൻ അ​വ​ൻ മ​റ​ക്കു​ന്ന​ത്!

ന​ന്ദി​യി​ല്ലാ​ത്ത ഒ​രാ​ൾ! അ​താ​യി​രി​ക്കു​ക​യി​ല്ലേ ഈ ​ക​ഥ​യി​ലെ നാ​യ​യു​ടെ ഉ​ട​മ​സ്ഥ​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു നാം ​പ​റ​യു​ക. ക​ശാ​പ്പു​ശാ​ല​യി​ൽ​പോ​യി അ​വി​ടെ​നി​ന്ന് ആ​വ​ശ്യ​മാ​യ സാ​ധ​നം വാ​ങ്ങി​ക്കൊ​ണ്ടു വ​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു ന​ന്ദി​പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കാ​ൻ അ​യാ​ൾ​ക്കു സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. അ​തി​നു പ​ക​രം നാ​യ​യെ കു​റ്റം പ​റ​യാ​നാ​ണ് അ​യാ​ൾ തു​നി​ഞ്ഞ​ത്.

ഇ​തൊ​രു സം​ഭ​വ​ക​ഥ​യ​ല്ല. ആ​രു​ടെ​യോ ഭാ​വ​ന മെ​ന​ഞ്ഞെ​ടു​ത്ത ഒ​രു കെ​ട്ടു​ക​ഥ​യാ​ണി​ത്. അ​തി​ൻ ല​ക്ഷ്യ​മാ​ക​ട്ടെ ന​മ്മി​ൽ പ​ല​പ്പോ​ഴും പ്ര​ക​ട​മാ​കു​ന്ന ന​ന്ദി​ഹീ​ന​ത വ്യ​ക്ത​മാ​ക്കു​ക എ​ന്ന​തും.

ന​മ്മു​ടെ അ​നു​ദി​ന​ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ നാം ​ന​ന്ദി​യു​ള്ള​വ​രാ​യി​രി​ക്ക​ണം എ​ന്നു ന​മു​ക്ക​റി​യാം. കാ​ര​ണം ദൈ​വ​ത്തി​ൽ​നി​ന്നു ല​ഭി​ക്കാ​ത്ത​താ​യി എ​ന്തു നന്മ​യാ​ണു ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലു​ള്ള​ത്. അ​തു​പോ​ലെ ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ മ​റ്റു​ള്ള​വ​രോ​ട് എ​ന്തെ​ല്ലാം രീ​തി​യി​ലാ​ണു നാം ​ക​ട​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്? അ​പ്പോ​ൾ തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും നാം ​എ​പ്പോ​ഴും ന​ന്ദി​യു​ള്ള മ​നു​ഷ്യ​രാ​യി​രി​ക്ക​ണം. പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചു ദൈ​വ​ത്തോ​ട്. അ​തു​പോ​ലെ മ​റ്റു​ള്ള മ​നു​ഷ്യ​രോ​ടും.

ന​മ്മു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ൽ ന​ന്ദി​യു​ണ്ടാ​യാ​ൽ മാ​ത്രം പോ​രാ നാം ​അ​തു പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കു​ക​യും വേ​ണം. ന​മ്മു​ടെ ന​ന്ദി നാം ​വ​ല്ല​പ്പോ​ഴും പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ച്ചാ​ൽ മാ​ത്രം പോ​രാ. അ​തു നാം ​എ​പ്പോ​ഴും പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്ക​ണം. പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചു ദൈ​വ​ത്തോ​ട്. തന്മൂ​ല​മാ​ണ​ല്ലോ എ​ല്ലാ സാ​ഹ​ച​ര്യ​ത്തി​ലും ദൈ​വ​ത്തി​നു ന​ന്ദി ​പ​റ​യു​വി​ൻ എ​ന്നു പൗ​ലോ​സ് അ​പ്പ​സ്തോ​ല​ൻ പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത്.

ന​മ്മു​ടെ ന​ന്ദി എ​പ്പോ​ഴും വാ​ക്കു​ക​ളി​ൽ പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കാ​ൻ ന​മു​ക്കു സാ​ധി​ച്ചു എ​ന്നു വ​രി​ക​യി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ, ന​മ്മു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ൽ ന​ന്ദി​യു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ അ​തു വാ​ക്കു​ക​ളി​ലും പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളി​ലും പ്ര​തി​ഫ​ലി​ക്കു​മെന്നു തീ​ർ​ച്ച​യാ​ണ്. അ​പ്പോ​ൾ ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​തംത​ന്നെ നി​ര​ന്ത​രം ഒ​രു ന​ന്ദി​പ്ര​ക​ട​ന​മാ​യി​ മാ​റും.

സു​പ്ര​സി​ദ്ധ ജ​ർ​മ​ൻ ദൈ​വ​ശാ​സ്ത്ര​ജ്ഞ​ൻ ബോ​നി​ഫ​ർ പ​റ​യു​ന്ന​ത​നു​സ​രി​ച്ചു നാം ​യ​ഥാ​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ സ​ന്പ​ന്ന​രാ​കു​ന്ന​തു ന​മ്മു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ലും ജീ​വി​ത​ത്തി​ലും ന​ന്ദി​ നി​റ​യു​ന്പോ​ഴാ​ണ​ത്രേ. അ​താ​യ​ത് നാം ​ന​ന്ദി​യി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രാ​ണെ​ങ്കി​ൽ ​എ​ന്തു​മാ​ത്രം സ​ന്പ​ന്ന​രാ​യാ​ലും ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​തം സ​ന്പ​ന്ന​മാ​കു​ന്നി​ല്ല എ​ന്നു സാ​രം.

ന​ന്ദി​യു​ള്ള മ​നു​ഷ്യ​രാ​യി മാ​റി​ക്കൊ​ണ്ടു ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​തം ഏ​റെ സ​ന്പ​ന്ന​മാ​ക്കാ​ൻ ന​മു​ക്കു സാ​ധി​ക്കും. എ​ന്നാ​ൽ, ചി​ല​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും ന​ന്ദി​പ​റ​യേ​ണ്ട​തി​നു പ​ക​രം അ​തു വേ​ണ്ട എ​ന്നു വ​യ്ക്കു​ന്ന അ​നു​ഭ​വ​വും ന​മു​ക്കു​ണ്ടാ​കാ​റി​ല്ലേ? അ​ങ്ങ​നെ​യു​ള്ള ഒ​രു അ​നു​ഭ​വം ബൈ​ബി​ളി​ലെ പ​ത്തു കു​ഷ്ഠ​രോ​ഗി​ക​ളെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ച ക​ഥ​യി​ൽ നാം ​കാ​ണു​ന്നു​ണ്ട്.

ഒ​രി​ക്ക​ൽ പ​ത്തു കു​ഷ്ഠ​രോ​ഗി​ക​ൾ ദൈ​വ​പു​ത്ര​നാ​യ യേ​ശു​വി​ന്‍റെ പ​ക്ക​ൽ സു​ഖം​പ്രാ​പി​ക്കാ​ൻ എ​ത്തി. അ​പ്പോ​ൾ, നി​ങ്ങ​ൾ പോ​യി നി​ങ്ങ​ളെ​ത്ത​ന്നെ പു​രോ​ഹി​ത​ർ​ക്കു കാ​ണി​ക്കു​ക എ​ന്ന് യേ​ശു അ​വ​രോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു. അ​വ​ർ പോ​കു​ന്ന വ​ഴി എ​ല്ലാ​വ​രും സു​ഖം​പ്രാ​പി​ച്ചു. ഉ​ട​നെ അ​വ​രി​ലൊ​രാ​ൾ മാ​ത്രം മ​ട​ങ്ങി​വ​ന്ന് യേ​ശു​വി​നു ന​ന്ദി പ​റ​ഞ്ഞു. മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ അ​ങ്ങ​നെ ചെ​യ്തി​ല്ല.

എ​ന്തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് അ​വ​ർ മ​ട​ങ്ങി​ച്ചെ​ന്നു യേ​ശു​വി​നു ന​ന്ദി പ​റ​യാ​തി​രു​ന്ന​ത്? ജി​വ്വി ബ്രൗ​ണ്‍ എ​ന്ന ഒ​രാ​ൾ ഈ ​ക​ഥ പു​ന​ര​വ​ത​രി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് അ​തി​ന്‍റെ ചി​ല കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ൾ ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. സു​ഖം​പ്രാ​പി​ച്ച ഒ​രു കു​ഷ്ഠ​രോ​ഗി​യു​ടെ വാ​ക്കു​ക​ളി​ലൂ​ടെ അ​ദ്ദേ​ഹം ഒ​രു കാ​ര​ണം അ​വ​ത​രി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത് ഇ​പ്ര​കാ​ര​മാ​ണ്: ​നാം എ​ന്തു​മാ​ത്രം സ​ഹി​ച്ചു. ന​മു​ക്കു പ​ണ്ടേത​ന്നെ ഈ ​സൗ​ഖ്യം ല​ഭി​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി​രു​ന്നു.​

സു​ഖം പ്രാ​പി​ച്ച ആ ​പ​ത്തു കു​ഷ്ഠ​രോ​ഗി​ക​ളി​ൽ ആ​രു​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും ചി​ന്താ​ഗ​തി ഇ​പ്ര​കാ​ര​മാ​യി​രു​ന്നോ എ​ന്നു ന​മു​ക്ക​റ​ിയി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ, ചി​ല​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും നാ​മും ഇ​പ്ര​കാ​രം ചി​ന്തി​ച്ചു​പോ​കാ​റി​ല്ലേ? അ​താ​യ​ത്, ന​മു​ക്കു ല​ഭി​ക്കു​ന്ന​വ​യെ​ല്ലാം ന​മു​ക്ക് അ​ർ​ഹ​ത​പ്പെ​ട്ട​താ​ണെ​ന്ന ചി​ന്ത! ന​മു​ക്കു പ​ണ്ടേ​ത​ന്നെ ല​ഭി​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി​രു​ന്നു എ​ന്ന ചി​ന്ത! ഇ​മ്മാ​തി​രി​യു​ള്ള ചി​ന്ത​യു​ടെ ഫ​ല​മാ​യി​ട്ട​ല്ലേ ന​ന്ദി പ്ര​ക​ടി​പ്പി​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ നാം ​പ​ല​പ്പോ​ഴും പി​ന്നോ​ട്ടു പോ​കു​ന്ന​ത്?

ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ നന്മക​ളെ​ല്ലാം ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ ദാ​ന​മാ​ണെ​ങ്കി​ൽ എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും കാ​ര്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് ന​മു​ക്ക് അ​വ​കാ​ശം പ​റ​യാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​മോ? നേ​രേ​മ​റി​ച്ച് ആ ​നന്മക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചെ​ല്ലാം നാം ​ന​ന്ദി​പ​റ​യു​ക​യ​ല്ലേ വേ​ണ്ട​ത്?

ഓ​രോ ദീ​വ​സ​വും ന​മു​ക്കു ല​ഭി​ക്കു​ന്ന നന്മക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു ന​മു​ക്കു ന​ന്ദി​യു​ള്ള​വ​രാ​കാം. ആ​ദ്യം ദൈ​വ​ത്തോ​ട്. അ​തോ​ടൊ​പ്പം ആ ​നന്മ​ക​ൾ ന​മ്മി​ൽ എ​ത്തി​ക്കു​ന്ന ന​മ്മു​ടെ സ​ഹ​ജീ​വി​ക​ളോ​ടും. അ​പ്പോ​ൾ ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​തം ഏ​റെ സ​ന്പ​ന്ന​മാ​യി മാ​റും.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ