ക​വി, ചെ​റു​ക​ഥാ​കൃ​ത്ത്, സാ​ഹി​ത്യ​നി​രൂ​പ​ക​ൻ, എ​ഡി​റ്റ​ർ എ​ന്നീ നി​ല​ക​ളി​ൽ പ്ര​ശോ​ഭി​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള ഒ​രു അ​മേ​രി​ക്ക​ൻ എ​ഴു​ത്തു​കാ​ര​നാ​ണ് എ​ഡ്ഗാ​ർ അ​ല​ൻ പോ (1809-1849). ​അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ചെ​റു​ക​ഥ​ക​ളി​ൽ ഏ​റ്റ​വും പ്ര​സി​ദ്ധ​മാ​യ ഒന്നാ​ണ് ‘ദ ടെ​ൽ-​ടെ​യ്ൽ ഹാ​ർ​ട്ട്.’ ആ ​ക​ഥ​യു​ടെ ചു​രു​ക്ക​മി​വി​ടെ കൊ​ടു​ക്ക​ട്ടെ.

ഉൗ​രും പേ​രു​മി​ല്ലാ​ത്ത ഒ​രാ​ൾ ക​ഥ പ​റ​യു​ന്ന​താ​യി​ട്ടാ​ണ് ഈ ​ചെ​റു​ക​ഥ ആ​രം​ഭി​ക്കു​ന്ന​ത്. അ​യാ​ൾ പ​റ​യു​ന്ന ക​ഥ​യാ​ക​ട്ടെ താ​ൻ ചെ​യ്ത ഒ​രു കൊ​ല​പ​ാത​ക​ത്തി​ന്‍റേതും.

വൃ​ദ്ധ​നാ​യ ഒ​രു മ​നു​ഷ്യ​നെ​യാ​ണ് അ​യാ​ൾ കൊ​ല​ചെ​യ്ത​ത്. അ​താ​ണെ​ങ്കി​ൽ പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ച് ഒ​രു കാ​ര​ണ​വു​മി​ല്ലാ​ത്ത കൊ​ല​പാ​ത​ക​വും. കൂ​ടെ താ​മ​സി​ച്ചി​രു​ന്ന ഒ​രാ​ളെ​യാ​ണ് താ​ൻ കൊ​ല​ചെ​യ്ത​തെ​ന്നു പ​റ​യു​ന്പോ​ഴും കൊ​ല​ചെ​യ്യ​പ്പെ​ട്ട​യാ​ൾ ആ​രാ​ണെ​ന്നു വ്യ​ക്ത​മാ​ക്കു​ന്നി​ല്ല. അ​ത് ഒ​രു​പ​ക്ഷേ അ​യാ​ളു​ടെ പി​താ​വോ യ​ജ​മാ​ന​നോ ലാ​ൻ​ഡ് ലോ​ർ​ഡോ മ​റ്റാ​രെ​ങ്കി​ലു​മോ ആ​കാം.

വൃ​ദ്ധ​നെ കൊ​ല​ചെ​യ്യാ​ൻ കാ​ര​ണ​മാ​യി അ​യാ​ൾ ചൂ​ണ്ടി​ക്കാ​ണി​ക്കു​ന്ന​ത് ആ ​വൃ​ദ്ധ​ന്‍റെ ‘ക​ഴു​ക​ൻക​ണ്ണു​ക​ൾ’ അ​യാ​ൾ​ക്ക് ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടി​ല്ല എ​ന്ന​തു മാ​ത്ര​മാ​ണ്. ആ ​വൃ​ദ്ധ​ൻ എ​ല്ലാം കാ​ണു​ന്നു എ​ന്ന​താ​ണ് അ​യാ​ളു​ടെ ഏ​ക പ​രാ​തി. താ​ൻ എ​ന്തു​കൊ​ണ്ട് കൊ​ല​ചെ​യ്തു എ​ന്ന​തി​നേ​ക്കാ​ൾ താ​ൻ എ​ങ്ങ​നെ കൊ​ല​ചെ​യ്തു എ​ന്നു വി​വ​രി​ക്കാ​നാ​ണ് അ​യാ​ൾ​ക്ക് താ​ത്പ​ര്യം. തൻമ·ൂ​ലം കൊ​ല​പാ​ത​ക​ത്തി​നു ചെ​യ്ത ഒ​രു​ക്ക​വും അ​തു ചെ​യ്ത രീ​തി​യും വി​വ​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നാ​ണ് അ​യാ​ൾ ശ്ര​മി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്.

ഏ​ഴു​ദി​വ​സ​ത്തെ മാ​ന​സി​ക ത​യാ​റെ​ടു​പ്പി​നു ശേ​ഷം എ​ട്ടാം ദി​വ​സം അ​ർ​ധ​രാ​ത്രി വൃ​ദ്ധ​ൻ ഉ​ണ​ർ​ന്നു​കി​ട​ക്കു​ന്നു എ​ന്ന​റി​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ അ​യാ​ൾ വൃ​ദ്ധ​ന്‍റെ മു​റി​യി​ൽ ക​ട​ന്നു ശ്വാ​സം​മു​ട്ടി​ച്ചു കൊ​ല​പ്പെ​ടു​ത്തി. അ​തി​നു​ശേ​ഷം തെ​ളി​വ് ന​ശി​പ്പി​ക്കാ​ൻ വൃ​ദ്ധ​ന്‍റെ മൃ​ത​ശ​രീ​രം ബാ​ത്ത്ട​ബ്ബി​ൽ കൊ​ണ്ടു​പോ​യി അ​റ​ത്തു​മു​റി​ച്ച് വൃ​ദ്ധ​ന്‍റെ മു​റി​യി​ൽ​ത്ത​ന്നെ സം​സ്ക​രി​ച്ചു. പ​ല​ക​ക്ക​ഷണ​ങ്ങ​ൾ പാ​കി​യി​രു​ന്ന മു​റി​യി​ൽ അ​വ ശ്ര​ദ്ധാ​പൂ​ർ​വം മാ​റ്റി​യാ​ണ് അ​വ​യ്ക്ക​ടി​യി​ലാ​യി മൃ​ത​ദേ​ഹം മ​റ​വു​ചെ​യ്ത​ത്.

കൊ​ല​പാ​ത​ക​ത്തി​ന്‍റെ എ​ല്ലാ തെ​ളി​വു​ക​ളും ന​ശി​പ്പി​ച്ച ശേ​ഷ​മാ​യി​രു​ന്നു അ​യാ​ൾ അ​ന്നു രാ​ത്രി ഉ​റ​ങ്ങാ​ൻ കി​ട​ന്ന​ത്. എ​ന്നാ​ൽ, നേ​രം​വെ​ളു​ത്ത​പ്പോ​ഴേ​ക്കും മൂ​ന്നു പോ​ലീ​സു​കാ​ർ അ​യാ​ളു​ടെ വാ​തി​ലി​ൽ മു​ട്ടി. അ​യ​ൽ​ക്കാ​ര​നാ​യ ഒ​രാ​ൾ ന​ൽ​കി​യ പ​രാ​തി​യെ​ത്തു​ട​ർ​ന്നാ​യി​രു​ന്ന​ത്രേ അ​വ​ർ അ​വി​ടെ വ​ന്ന​ത്. രാ​ത്രി​സ​മ​യം ആ ​വീ​ട്ടി​ൽ​നി​ന്ന് ആ​രോ നി​ല​വി​ളി​ക്കു​ന്ന​തു കേ​ട്ട​തി​നാ​ലാണത്രേ അ​യ​ൽ​ക്കാ​ര​ൻ പോ​ലീ​സി​ൽ പ​രാ​തി​പ്പെ​ട്ട​ത്.

പോ​ലീ​സ് എ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ കൊ​ല​പാ​ത​കി​യാ​യ മ​നു​ഷ്യ​ന് ഒ​രു കൂ​സ​ലു​മി​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. വൃ​ദ്ധ​നാ​യ മ​നു​ഷ്യ​ൻ അ​ക​ലെ ഒ​രി​ട​ത്തു പോ​യി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നും അ​യ​ൽ​ക്കാ​ര​ൻ രാ​ത്രി കേ​ട്ട നി​ല​വി​ളി താ​ൻ സ്വ​പ്നം ക​ണ്ടു പേ​ടി​ച്ചു നി​ല​വി​ളി​ച്ച​താ​ണെ​ന്നും അ​യാ​ൾ പോ​ലീ​സി​നോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു.

അ​തു​പോ​ലെ ആ ​വീ​ട്ടി​ൽ എ​ല്ലാം ഭ​ദ്ര​മാ​ണെ​ന്നും അ​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു. അ​തു ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ടു​ത്താ​നാ​യി പോ​ലീ​സു​കാ​രെ അ​യാ​ൾ വീ​ട്ടി​ലെ എ​ല്ലാ മു​റി​ക​ളും കാ​ണി​ച്ചു. അ​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞ​ത് അ​പ്പ​ടി പോ​ലീ​സ് വി​ശ്വ​സി​ച്ച​തു​പോ​ലെ അ​യാ​ൾ​ക്കു തോ​ന്നി. അ​വ​ർ വൃ​ദ്ധ​ന്‍റെ മു​റി​യി​ലെ ക​സേ​ര​ക​ളി​ലി​രു​ന്നു വ​ള​രെ ലോ​ഹ്യ​മാ​യി അ​വ​രു​ടെ സം​സാ​രം തു​ട​ർ​ന്നു.

പെ​ട്ടെ​ന്നു ത​ല​വേ​ദ​ന​യെ​ടു​ക്കു​ന്ന​താ​യി അ​യാ​ൾ​ക്കു തോ​ന്നി. അ​യാ​ൽ ആ​കെ വി​ള​റി​വെ​ളു​ത്തു. ചെ​വി​യി​ൽ എ​ന്തോ മു​ഴ​ങ്ങു​ന്ന ശ​ബ്ദം. പോലീസുകാർ ഒ​ന്നു പോ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ എ​ന്ന് അ​യാ​ൾ ആ​ഗ്ര​ഹി​ച്ചു. ത​ന്‍റെ ഉ​ള്ളി​ല​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ടാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ അ​ങ്ക​ലാ​പ്പ് മ​റ​ച്ചു​വ​യ്ക്കാ​നാ​യി അ​യാ​ൾ എ​ഴു​ന്നേ​റ്റു ന​ട​ന്നു​കൊ​ണ്ടു സം​സാ​രി​ച്ചു. പ​ക്ഷേ, അ​പ്പോ​ഴും ചെ​വി​യി​ൽ ആ ​ശ​ബ്ദം മു​ഴ​ങ്ങി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. - ഒ​രു ഹൃ​ദ​യം സ്പ​ന്ദി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്‍റെ ശ​ബ്ദം!

ആ ​ശ​ബ്ദ​ത്തി​ന്‍റെ സ്വ​രം ഓ​രോ നി​മി​ഷ​വും കൂ​ടി​ക്കൂ​ടി വ​ന്നു. പോ​ലീ​സു​കാ​ർ തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും അ​തു കേ​ൾ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​ക​ണം, അ​യാ​ൾ സ്വ​യം പ​റ​ഞ്ഞു. ആ ​ശ​ബ്ദം സ​ഹി​ക്കാ​ൻ വ​യ്യാ​ത്ത ഉ​ച്ച​ത്തി​ലാ​യ​പ്പോ​ൾ അ​യാ​ൾ അ​ല​റി​വി​ളി​ച്ചു പ​റ​ഞ്ഞു, “ഞാ​ൻ കു​റ്റം സ​മ്മ​തി​ക്കു​ന്നു. ഇ​വി​ട​ത്തെ പ​ല​ക​ക​ൾ പൊ​ളി​ച്ചു​മാ​റ്റു​ക. അ​വ​യ്ക്ക​ടി​യി​ൽ​നി​ന്നാ​ണ് വൃ​ദ്ധ​ന്‍റെ ഹൃ​ദ​യം സ്പ​ന്ദി​ക്കു​ന്ന ശ​ബ്ദം നി​ങ്ങ​ൾ കേ​ൾ​ക്കു​ന്ന​ത്!​’’
അ​യാ​ൾ കേ​ട്ടത് വൃ​ദ്ധ​ന്‍റെ ഹൃ​ദ​യം സ്പ​ന്ദി​ക്കു​ന്ന ശ​ബ്ദ​മാ​യി​രു​ന്നോ? അ​ല്ലേ​യ​ല്ല! അ​ത് അ​യാ​ളു​ടെ മ​നഃ​സാ​ക്ഷി​യു​ടെ സ്വ​ര​മാ​യി​രു​ന്നു! കു​റ്റം ചെ​യ്ത​തു​മൂ​ലം അ​സ്വ​സ്ഥ​മാ​യി​ത്തീ​ർ​ന്ന മ​നഃ​സാ​ക്ഷി​യു​ടെ സ്വ​രം!

നാം ​എ​ന്തു കു​റ്റം ചെ​യ്താ​ലും അ​ത് തെ​റ്റാ​ണെ​ന്ന് ഏ​റ്റു​പ​റ​ഞ്ഞ് അ​വ​യ്ക്കു പ​രി​ഹാ​രം ചെ​യ്യാ​ത്തി​ട​ത്തോ​ളം​കാ​ലം ന​മ്മു​ടെ മ​നഃ​സാ​ക്ഷി ഒ​രി​ക്ക​ലും ശാ​ന്ത​മാ​കി​ല്ല എ​ന്ന​താ​ണ് വാ​സ്ത​വം. നാം ​ചെ​യ്യു​ന്ന കു​റ്റ​ത്തി​ന്‍റെ തീ​വ്ര​ത അ​നു​സ​രി​ച്ചാ​യി​രി​ക്കും ന​മ്മു​ടെ മ​നഃ​സാ​ക്ഷി​യു​ടെ അ​സ്വ​സ്ഥ​ത​യു​ടെ തീ​വ്ര​ത​യും ന​മു​ക്ക​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ടു​ക.

ചി​ല​രു​ടെ കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ അ​വ​ർ എ​ത്ര​വ​ലി​യ കു​റ്റം ചെ​യ്താ​ലും മ​നഃ​സാ​ക്ഷി​യി​ൽ അ​തി​ന്‍റെ വേ​ദ​ന അ​ത്ര​വേ​ഗം അ​വ​ർ​ക്ക് അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ട്ടു​വെ​ന്നു വ​രി​ല്ല. കാ​ര​ണം, അ​വ​ർ മ​നഃ​സാ​ക്ഷി ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട മ​നു​ഷ്യ​രാ​ണ്. എ​ന്നാ​ൽ, അ​വ​രും മ​നു​ഷ്യ​രാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട് ഇ​ന്ന​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ നാ​ളെ അ​വ​രു​ടെ മ​നഃ​സാ​ക്ഷി അവരെ കു​റ്റം​വി​ധി​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ക​യി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ, അ​പ്പോ​ഴും അ​വ​ർ ആ ​കു​റ്റം ഏ​റ്റു​പ​റ​ഞ്ഞു മാ​പ്പു ചോ​ദി​ക്കു​മോ എ​ന്നു തീ​ർ​ച്ച​യി​ല്ല.

ന​മ്മു​ടെ മ​നഃ​സാ​ക്ഷി നേ​ർ​മ​യു​ള്ളതാ​ണെ​ങ്കി​ൽ അ​വി​ടെ​നി​ന്നു നാം ​കേ​ൾ​ക്കു​ന്ന ശ​ബ്ദം ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ ശ​ബ്ദ​മാ​യി​രി​ക്കും. ആ ​ശ​ബ്ദ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു ജീ​വി​ക്കു​ന്പോ​ഴാ​ണ് ന​മ്മു​ടെ മ​ന​സി​ലെ അ​സ്വ​സ്ഥ​ത​ക​ൾ മാ​റു​ക​യും അ​തു ശാ​ന്ത​മാ​കു​ക​യും ചെ​യ്യു​ക.

ന​മ്മു​ടെ മ​നഃ​സാ​ക്ഷി നേ​ർ​മ​യു​ള്ള മ​ന​സാ​ക്ഷി​യാ​ണെ​ന്നു ന​മു​ക്കു​റ​പ്പു​വ​രു​ത്താം. അ​തു​പോ​ലെ, ന​മ്മു​ടെ മ​നഃ​സാ​ക്ഷി​യി​ലൂ​ടെ ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ സ്വ​രം കേ​ട്ടു​കൊ​ണ്ട് ആ ​വ​ഴി​യേ ന​മു​ക്കു ന​ട​ക്കാം. അ​പ്പോ​ൾ ന​മ്മു​ടെ മ​ന​സ് ശാ​ന്ത​മാ​കും, ന​മു​ക്ക് സ​മാ​ധാ​ന​വു​മു​ണ്ടാ​കും.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ