ആ​ര് എ​ന്തു ന​ല്ല​കാ​ര്യം ചെ​യ്താ​ലും അ​തി​ലെ​ല്ലാം കു​റ്റം​ക​ണ്ടു​പി​ടി​ക്കു​ന്ന മ​നു​ഷ്യ​ർ എ​ല്ലാ​യി​ട​ത്തും എ​ല്ലാ​ക്കാ​ല​ങ്ങ​ളി​ലു​മു​ണ്ട്

അ​വ​ർ വി​വാ​ഹി​ത​രാ​യി​ട്ട് കു​റേ വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ളാ​യി. ഭാ​ര്യ എ​ന്തു​ചെ​യ്താ​ലും അ​തി​ലെ​ല്ലാം കു​റ​വ് ക​ണ്ടെ​ത്തു​ന്ന ഭ​ർ​ത്താ​വ്. എ​ന്നാ​ൽ, എ​ങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ലും ഭ​ർ​ത്താ​വി​നെ പ്രീ​തി​പ്പെ​ടു​ത്ത​ണ​മെ​ന്നാ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന ഭാ​ര്യ. ത​ന്മൂ​ലം ഭ​ർ​ത്താ​വ് എ​ന്താ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടാ​ലും ഭാ​ര്യ അ​തു ചെ​യ്തു​കൊ​ടു​ക്കും. പ​ക്ഷേ, അ​പ്പോ​ഴും പ്ര​ശ്നം തീ​രി​ല്ല.

ബ്രേ​ക്ക്ഫാ​സ്റ്റി​ന് ഓം​ല​റ്റ് ഉ​ണ്ടാ​ക്കി​ക്കൊ​ടു​ത്താ​ൽ ക​ണ്ണി​മു​ട്ട​യാ​യി​രു​ന്നു ന​ല്ല​തെ​ന്നു പ​റ​യും. ക​ണ്ണി​മു​ട്ട ഉ​ണ്ടാ​ക്കി​വ​ച്ചാ​ൽ അ​ന്ന് ഓം​ലെ​റ്റാ​ണു വേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്ന​തെ​ന്ന് അ​യാ​ൾ വി​ല​പി​ക്കും.​ഒ​രു ദി​വ​സം ഭാ​ര്യ​യ്ക്ക് ഒ​രു ബു​ദ്ധി​തോ​ന്നി. അ​വ​ൾ ഒ​രു മു​ട്ട, ക​ണ്ണി​മു​ട്ട ഉ​ണ്ടാ​ക്കാ​ൻ ഉ​പ​യോ​ഗി​ച്ചു. മ​റ്റൊ​രു മു​ട്ട​കൊ​ണ്ട് ഓം​ല​റ്റും ഉ​ണ്ടാ​ക്കി. ഓം​ല​റ്റും ക​ണ്ണി​മു​ട്ട​യും ഒ​രു​മി​ച്ചു ന​ൽ​കി​യാ​ൽ അ​യാ​ൾ​ക്കു തൃ​പ്തി​യാ​കു​മെ​ന്നാ​ണു ത്യാ​ഗ​മ​തി​യാ​യ ഭാ​ര്യ പ്ര​തീ​ക്ഷി​ച്ച​ത്.

അ​യാ​ൾ ബ്രേ​ക്ക്ഫാ​സ്റ്റി​നി​രു​ന്ന​പ്പോ​ൾ ഭാ​ര്യ ഓം​ല​റ്റും ക​ണ്ണി​മു​ട്ട​യും​കൂ​ടി ഒ​രു പ്ലെ​യി​റ്റി​ലാ​ക്കി മു​ന്പി​ൽ വ​ച്ചു. ഇ​ത്ത​വ​ണ അ​യാ​ൾ ഒ​രു ന​ല്ല​വാ​ക്കെ​ങ്കി​ലും പ​റ​യു​മെ​ന്നു ഭാ​ര്യ പ്ര​തീ​ക്ഷി​ച്ചു. അ​പ്പോ​ൾ പ്ലെ​യി​റ്റി​ലേ​ക്കു നോ​ക്കി​യി​ട്ട് അ​യാ​ൾ നെ​റ്റി​ചു​ളി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു പ​റ​ഞ്ഞു: “നി​ന​ക്ക് ഒ​രു​കാ​ര്യം​പോ​ലും ശ​രി​യാ​യി​ട്ടു ചെ​യ്യാ​ൻ അ​റി​ഞ്ഞു​കൂ​ടേ? ക​ണ്ണി​മു​ട്ട​യു​ണ്ടാ​ക്കി​യ മു​ട്ട​കൊ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു നീ ​ഓം​ല​റ്റ് ഉ​ണ്ടാ​ക്കേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്ന​ത്!”

ആ​രു​ടെ​യോ ഭാ​വ​ന ജ​ന്മം​ന​ൽ​കി​യ ഒ​രു ഫ​ലി​ത​മാ​ണി​ത്. എ​ന്നാ​ൽ, ഈ ​ഫ​ലി​ത​ത്തി​ൽ ഏ​റെ കാ​ര്യ​മു​ണ്ടെ​ന്നു സ​മ്മ​തി​ക്കാ​രി​ക്കു​ക​വ​യ്യ. ആ​ര് എ​ന്തു ന​ല്ല​കാ​ര്യം ചെ​യ്താ​ലും അ​തി​ലെ​ല്ലാം കു​റ്റം​ക​ണ്ടു​പി​ടി​ക്കു​ന്ന മ​നു​ഷ്യ​ർ എ​ല്ലാ​യി​ട​ത്തും എ​ല്ലാ​ക്കാ​ല​ങ്ങ​ളി​ലു​മു​ണ്ട്.

ഭാ​ര്യ എ​ന്തു​ചെ​യ്താ​ലും അ​തി​ലെ​ല്ലാം കു​റ്റം ക​ണ്ടു​പി​ടി​ക്കു​ന്ന ഭ​ർ​ത്താ​വ്. ഭ​ർ​ത്താ​വ് എ​ന്തു​ചെ​യ്താ​ലും അ​തി​ലെ ന്യൂ​ന​ത​ക​ൾ മാ​ത്രം കാ​ണു​ന്ന ഭാ​ര്യ. മ​ക്ക​ൾ എ​ത്ര ന​ല്ല​കാ​ര്യം ചെ​യ്താ​ലും അ​തി​ലും പോ​രാ​യ്മ​ക​ൾ കാ​ണു​ന്ന മാ​താ​പി​താ​ക്ക​ൾ. മാ​താ​പി​താ​ക്ക​ൾ എ​ന്തു​മാ​ത്രം മ​ക്ക​ൾ​ക്കു​വേ​ണ്ടി ക​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടാ​ലും അ​തി​ലും കു​റ​വു​കാ​ണു​ന്ന മ​ക്ക​ൾ.

അ​യ​ൽ​ക്കാ​ർ എ​ത്ര ന​ല്ല​വ​രാ​ണെ​ങ്കി​ലും അ​വ​രു​ടെ കു​റ്റ​ങ്ങ​ൾ മാ​ത്രം കാ​ണു​ന്ന മ​നു​ഷ്യ​ർ. സ​ഹ​പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ക​ർ എ​ത്ര ന​ന്നാ​യി പ​ണി​യെ​ടു​ത്താ​ലും അ​തി​ലും കു​റ​വു​ക​ൾ ക​ണ്ടെ​ത്തു​ന്ന ആ​ളു​ക​ൾ. ഇ​ത്ത​ര​ക്കാ​രു​ടെ നി​ര അ​ങ്ങ​നെ നീ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്നു! എ​ന്നാ​ൽ, ഈ ​നി​ര​യി​ൽ ന​മ്മി​ൽ ഏ​റെ​പ്പേ​രും എ​പ്പോ​ഴും​ത​ന്നെ സ്ഥാ​നം​പി​ടി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട് എ​ന്ന​താ​ണ് ഏ​റെ സ​ഹ​താ​പാ​ർ​ഹ​മാ​യ കാ​ര്യം.

നാം ​മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ ഉ​ള്ള​കാ​ര്യ​ത്തി​നും ഇ​ല്ലാ​ത്ത കാ​ര്യ​ത്തി​നും വി​മ​ർ​ശി​ക്കും. അ​വ​രു​ടെ ന​ന്മ​യും മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ന​ന്മ​യും ല​ക്ഷ്യം​വ​ച്ചാ​ണ് നാം ​അ​തു ചെ​യ്യു​ന്ന​തെ​ന്നു സ്വ​യം വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ക​യും മ​റ്റു​ള്ള​വ​രോ​ടു പ​റ​യു​ക​യും ചെ​യ്യും. ഇ​തി​ൽ ഒ​രു പ​രി​ധി​വ​രെ യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യ​മു​ണ്ടാ​കാം.

എ​ന്നാ​ൽ, നാം ​മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ വി​മ​ർ​ശി​ക്കു​ക​യും കു​റ്റം പ​റ​യു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്പോ​ൾ അ​തു മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ എ​ന്ന​തി​ല​ധി​ക​മാ​യി ന​മ്മെ​ത്ത​ന്നെ​യും ന​മ്മു​ടെ സ്വ​ഭാ​വ​ന്യൂ​ന​ത​ക​ളെ​യു​മ​ല്ലേ വെ​ളി​വാ​ക്കു​ന്ന​ത്? ക​റ​ക​ള​ഞ്ഞ വ്യ​ക്തി​ത്വ​ത്തി​ന്‍റെ ഉ​ട​മ​ക​ളാ​യ​വ​ർ ആ​രും മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ അ​നാ​വ​ശ്യ​മാ​യി വി​മ​ർ​ശി​ക്കു​ക​യോ കു​റ്റം​വി​ധി​ക്കു​ക​യോ ചെ​യ്യി​ല്ല. ന്യാ​യ​മാ​യ കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ പേ​രി​ൽ അ​വ​ർ​ക്ക് അ​ങ്ങ​നെ ചെ​യ്യേ​ണ്ടി​വ​ന്നാ​ൽ അ​തു മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ ത​ക​ർ​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കാ​ളേ​റെ അ​വ​രെ വ​ള​ർ​ത്തു​ന്ന​തി​നു സ​ഹാ​യ​ക​മാ​യ രീ​തി​യി​ൽ മാ​ത്ര​മേ ചെ​യ്യൂ.

മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ന​ന്മ​യ്ക്കാ​യി അ​വ​രെ സ​ഹാ​യി​ക്കാ​ൻ സ​ന്മ​ന​സു​ള്ള​വ​ർ​ക്കു മാ​ത്ര​മേ മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ വി​മ​ർ​ശി​ക്കാ​ൻ അ​ധി​കാ​ര​മു​ള്ളൂ എ​ന്ന് അ​മേ​രി​ക്ക​ൻ പ്ര​സി​ഡ​ന്‍റാ​യി​രു​ന്ന ഏ​ബ്ര​ഹാം ലി​ങ്ക​ണ്‍ ഒ​രി​ക്ക​ൽ പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ട്. അ​താ​യ​ത്, എ​ന്തി​നും ഏ​തി​നും ആ​രെ​യും വി​മ​ർ​ശി​ക്കാ​നും കു​റ്റം​പ​റ​യാ​നും ന​മു​ക്ക​വ​കാ​ശ​മി​ല്ലെ​ന്നു ചു​രു​ക്കം.

മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ അ​വ​രു​ടെ പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ൾ നോ​ക്കി​യാ​ണ് നാം ​സാ​ധാ​ര​ണ വി​ധി​ക്കു​ക​യും വി​മ​ർ​ശി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യു​ക. എ​ന്നാ​ൽ, ന​മ്മു​ടെ കാ​ര്യം വ​രു​ന്പോ​ൾ ന​മ്മു​ടെ പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ൾ നോ​ക്കി വി​ധി​ക്കാ​ൻ നാം ​മ​ടി​ക്കും. അ​തി​നു​പ​ക​രം, നാം ​പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ൾ ചെ​യ്യാ​ൻ ഇ​ട​യാ​യ സ​ഹ​ച​ര്യം നോ​ക്കി അ​വ​യെ ന്യാ​യീ​ക​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കും വി​ധി​ക്കു​ക. അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് നാം ​ന​മ്മു​ടെ മു​ന്നി​ലും മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ മു​ന്നി​ലും കേ​മ​ന്മാ​രാ​യി ഞെ​ളി​ഞ്ഞു​നി​ൽ​ക്കു​വാ​ൻ ഇ​ട​യാ​കു​ന്ന​ത്.

ബ്രി​ട്ടീ​ഷ് എ​ഴു​ത്തു​കാ​ര​നും ദൈ​വ​ശാ​സ്ത്ര​ജ്ഞ​നു​മാ​യി​രു​ന്ന സി.​എ​സ്. ലൂ​വി​സ് (1898-1963) ഒ​രി​ക്ക​ൽ ഇ​പ്ര​കാ​രം എ​ഴു​തി: ‘ഒ​രാ​ളെ ഞാ​ൻ സ്നേ​ഹി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്-​അ​വ​ൻ ചെ​യ്യു​ന്ന കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ഞാ​ൻ ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ടാ​ത്ത​പ്പോ​ൾ​പോ​ലും. ഒ​രാ​ളെ ഞാ​ൻ അം​ഗീ​ക​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്-​അ​വ​ൻ ചെ​യ്യു​ന്ന കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ എ​ന്നെ ല​ജ്ജി​പ്പി​ക്കു​ന്പോ​ൾ​പോ​ലും. ഒ​രാ​ളോ​ട് ഞാ​ൻ ക്ഷ​മി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്- ഞാ​ൻ ഏ​റെ സ്നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​വ​രെ അ​വ​ൻ വേ​ദ​നി​പ്പി​ക്കു​ന്പോ​ഴും. ആ ​ഒ​രാ​ൾ ഞാ​ൻ​ത​ന്നെ​യാ​ണെ​ന്ന​താ​ണ് ഏ​റെ വി​ചി​ത്ര​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്.’’

ലൂ​വീ​സ് എ​ഴു​തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തു എ​ത്ര​യോ ശ​രി? ന​മു​ക്കു​ത​ന്നെ അം​ഗീ​ക​രി​ക്കാ​ൻ പ​റ്റാ​ത്ത ചി​ല കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളെ​ങ്കി​ലും നാം ​ചി​ല​പ്പോ​ൾ ചെ​യ്യാ​റി​ല്ലേ? അ​തി​ന്‍റെ പേ​രി​ൽ ന​മു​ക്കു ന​മ്മോ​ടു​ത​ന്നെ​യു​ള്ള സ്നേ​ഹം കു​റ​യു​ന്നു​ണ്ടോ? ന​മ്മെ ല​ജ്ജി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ത​ര​ത്തി​ലു​ള്ള ചി​ന്ത​ക​ൾ അ​പൂ​ർ​വ​മാ​യി​ട്ടെ​ങ്കി​ലും ന​മ്മി​ലൂ​ടെ ക​ട​ന്നു​പോ​കാ​റി​ല്ലേ? അ​തി​ന്‍റെ പേ​രി​ൽ നാം ​ന​മ്മെ​ത്ത​ന്നെ അം​ഗീ​ക​രി​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടോ? നാം ​സ്നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​വ​രെ പ​ല​പ്പോ​ഴും മു​റി​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യും വേ​ദ​നി​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യാ​റി​ല്ലേ? എ​ങ്കി​ലും എ​ത്ര​വേ​ഗ​ത്തി​ലാ​ണ് നാം ​ന​മ്മോ​ടു​ത​ന്നെ ക്ഷ​മി​ക്കു​ന്ന​ത്?

അ​താ​യ​ത്, ന​മ്മു​ടെ സ്വ​ന്തം കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ ഏ​റ്റ​വും മൃ​ദു​ല​മാ​യ സ​മീ​പ​നം. എ​ന്നാ​ൽ, മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ കാ​ര്യം വ​രു​ന്പോ​ൾ ഏ​റെ കാ​ർ​ക്ക​ശ്യ​വും! ഇ​തു നേ​രേ മ​റി​ച്ചാ​കാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​മോ? അ​താ​യ​ത്, സ്വ​ന്തം​കാ​ര്യം വ​രു​ന്പോ​ൾ ഏ​റെ ക​ർ​ക്ക​ശ​മാ​യ സ​മീ​പ​നം; മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ ഏ​റ്റ​വും മൃ​ദു​ല​മാ​യ സ​മീ​പ​ന​വും.

ഇ​ത്ത​ര​മൊ​രു നി​ല​പാ​ടാ​ണു ന​മ്മു​ടേ​തെ​ങ്കി​ൽ ന​മ്മു​ടെ​യും ന​മ്മു​ടെ ചു​റ്റു​മു​ള്ള​വ​രു​ടെ​യും ജീ​വി​തം ഏ​റെ ന​ന്മ​നി​റ​ഞ്ഞ​തും സ​ന്തോ​ഷ​പൂ​ർ​ണ​വു​മാ​യി മാ​റു​മെ​ന്ന​തി​ൽ ര​ണ്ടു​പ​ക്ഷ​മി​ല്ല.

ഫാ. ​ജോ​സ് പ​ന്ത​പ്ലാം​തൊ​ട്ടി​യി​ൽ