പതിറ്റാണ്ടുകളുടെ കഥ പറയുന്ന മംഗലപ്പുഴ സെമിനാരിപ്പള്ളി നവീകരണത്തിനു ശേഷം 28ന് ദൈവാരാധനയ്ക്കായി സമർപ്പിക്കുന്നു.
ദൈവത്തിന്റെ സുഗന്ധം തൊട്ടറിയാൻ കഴിയുന്ന ഒരു ആത്മീയ ഇടം. നമ്മൾ വീണ്ടും വീണ്ടും ചെന്നിരിക്കാൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്ന ഇടം. അങ്ങനെയൊരു ഇടം നിങ്ങളുടെ ഹൃദയത്തിൽ ഇടം നേടിയിട്ടുണ്ടോ? ആലുവ മംഗലപ്പുഴ സെന്റ് ജോസഫ് പൊന്തിഫിക്കൽ സെമിനാരിയിലെ പള്ളിക്കുള്ളിൽ അല്പനേരമെങ്കിലും ചെലവഴിച്ചിട്ടുള്ളവരുടെയൊക്കെ ഹൃദയത്തിലാണ് ഈ പള്ളിയുടെ ഇടം.
അറിയാതെ നമ്മുടെ മനസ് മന്ത്രിക്കും "സത്യമായും ഇവിടെ ദൈവസാന്നിധ്യത്തിന്റെ സൗരഭ്യമുണ്ട്'. ദൈവവും മനുഷ്യനും തമ്മിൽ നടത്തുന്ന സ്നേഹഭാഷണത്തിന്റെ സാക്ഷികളാകാൻ തീർച്ചയായും മാലാഖമാർ അവിടെ തിരക്കുകൂട്ടുന്നുണ്ടാവും.
നിയോ - ഗോഥിക് ശൈലിയിൽ നിർമിക്കപ്പെട്ടതാണ് ഈ മനോഹര പ്രാർഥനാമന്ദിരം. ഹൃദയഹാരിയായ കാഴ്ചകളാണ് ഈ പള്ളിയുടെ ഒരോ അണുവിലും. ശരിക്കും ദൈവ-മനുഷ്യ അനുരാഗത്തിന്റെ കവിത പോലെ.
ചിന്തകനായ പ്ലോട്ടിനൂസിന്റെ വാക്കുകളിൽ "രണ്ടാമത്തെ ദൈവമാണ് തച്ചുശാസ്ത്രി അഥവാ വാസ്തു ശിൽപി' (architectus secundus Deus). കാരണം, കലയിലൂടെ അയാൾ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്നത് അയാളുടെ മനസാണ്. ശില്പിയുടെ മനസിന്റെ ദർപ്പണം.
ഗോഥിക് - സ്കൊളാസ്റ്റിക് രസതന്ത്രം
ഗോഥിക് വാസ്തുവിദ്യയും സ്കൊളാറ്റിസിസവും സമകാലികർ ആയിരുന്നു. ചരിത്രപരമായ അവയുടെ ഏകത്വം പാരസ്പര്യ സ്വഭാവമുള്ള ആശയങ്ങളുടെ കൈമാറ്റത്തിനു കാരണമായി ഭവിച്ചു. ദൃശ്യമായ, സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ട , ഈ ലോകത്തെ നിരീക്ഷിക്കുന്നതിലൂടെയും മനസിലാക്കുന്നതിലൂടെയും അതിന്റെ സ്രഷ്ടാവിനെ ഗ്രഹിക്കാനാണ് സ്കൊളാസ്റ്റിക് ദൈവശാസ്ത്രജ്ഞന്മാർ ശ്രമിച്ചത്.
ഇതുതന്നെയായിരുന്നു ഗോഥിക് വാസ്തുശാസ്ത്രികളുടെയും ശ്രദ്ധാകേന്ദ്രം. ഒരു പരിധിവരെ, സ്കൊളാസ്റ്റിക് കാഴ്ചപ്പാടുകളെയാണ് ഗോഥിക് തച്ചുശാസ്ത്രം അവതരിപ്പിച്ചത് എന്നു പറയുന്നതിൽ തെറ്റില്ല. പക്ഷേ, അത് ഏക വഴിയിൽ അല്ലായിരുന്നെന്നു മാത്രം .
ബഹുസ്വരതയുടെ ഭാഷയും ശൈലിയും അവലംബിച്ചാണ് അവർ അതു നിർവഹിച്ചത്. അദ്ഭുതാവഹമായ ഒരു മനപ്പൊരുത്തം എന്നൊക്കെ പറയാവുന്ന തരത്തിൽ സ്കൊളാസ്റ്റിക് ദൈവശാസ്ത്രവും ഗോഥിക് വാസ്തുവിദ്യയും തമ്മിൽ ഒരു രസതന്ത്രം നിലനിന്നിരുന്നു. സൃഷ്ടിയിൽനിന്നു സ്രഷ്ടാവിലേക്ക് അധികം ദൂരമില്ലെന്ന് ഇരു കൂട്ടരും കണ്ടെത്തി. ദൈവം ഒരു ആശയമല്ല എന്ന വസ്തുതയ്ക്ക്, വാദഗതിക്ക് തച്ചുശാസ്ത്രികൾ അടിവരയിട്ടു .
ദൈവം എന്നാൽ ദൃശ്യമായ ഈ ഭൗതിക ലോകത്തിന്റെ മധ്യത്തിൽ തന്നെത്തന്നെ വെളിപ്പെടുത്തുന്നവനും ആവിഷ്കരിക്കുന്നവനുമാണെന്ന് അവർ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അതുകൊണ്ട്, ദൈവത്തിന്റെ ദൃശ്യപരതയാണ് ദേവാലയ നിർമാണത്തിലൂടെ അവർ അടയാളപ്പെടുത്തിയത്. തങ്ങളുടെതന്നെ സർഗാത്മകതയെ ആശ്രയിച്ചു കൊണ്ടായിരുന്നില്ല അവർ അതിനെ രൂപപ്പെടുത്തിയത്.
മറിച്ച്, മനുഷ്യന്റെ പ്രവൃത്തികളെ നിർണയിക്കുന്ന, നിയന്ത്രിക്കുന്ന തത്വങ്ങൾ നിലവിലുണ്ട് എന്നും ആ തത്വങ്ങൾക്ക് അനുസരിച്ചാണ് പ്രവർത്തിക്കേണ്ടതെന്നും (principium importans ordinem ad actum) അവർ തിരിച്ചറിഞ്ഞിരുന്നു. അവർ തിരിച്ചറിഞ്ഞ തത്വത്തിന്റെ പേരായിരുന്നു സ്കോളാസ്റ്റിസിസം.
കലയും ഭാവനയും
ബുദ്ധിക്കു മാത്രമല്ല, ഇന്ദ്രിയങ്ങൾക്കും അറിവിന്റെ വാതായനങ്ങൾ തുറക്കാനാവുമെന്നു സ്കോളാസ്റ്റിക് ചിന്തകർ കണ്ടെത്തി. കാഴ്ചയ്ക്ക് ഒരുതരം ബുദ്ധി (intelligence ) ഉണ്ടെന്ന് അവർ മനസിലാക്കി. ഇത് കലയെയും സ്വാധീനിച്ചു. ഭാവനയ്ക്കു കൂടുതൽ പ്രാധാന്യം ലഭിച്ചു. സംഗീതവും ദൃശ്യ കലയും നിർമ്മാണ ശൈലിയും കൂടുതൽ സ്പഷ്ടമായ രീതിയിൽ കാര്യങ്ങൾ അവതരിപ്പിക്കാൻ വേണ്ടിയുള്ള നവ സങ്കേതങ്ങൾ അന്വേഷിച്ചുതുടങ്ങി.
ഇതിന്റെ അനന്തരഫലമായി ദൃശ്യകലകൾ അവ ആവിഷ്കരിക്കപ്പെടുന്ന ഇടങ്ങളെ (spaces) കൃത്യവും നിയതവുമായ രീതിയിൽ വിഭജിക്കുന്ന ശൈലി അവലംബിക്കാൻ ആരംഭിച്ചു. തച്ചുശാസ്ത്രവും ഈ ശൈലിയെ സ്വീകരിച്ചു. തത്ഫലമായി നിർമാണങ്ങളും മറ്റും കൂടുതൽ വ്യക്തത (Manifestatio) ഉളവാക്കാൻ വേണ്ടിയുള്ള തച്ചുശാസ്ത്ര സങ്കേതങ്ങൾ വികസിപ്പിച്ചു.
നിർമാണരീതി
മനുഷ്യന്റെ അസ്തിത്വവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട എല്ലാ യാഥാർഥ്യങ്ങളെയും അതിന്റെ സാകല്യത്തിൽ (Totality) പ്രതിപാദിക്കുക എന്ന ശൈലി സ്കൊളാസ്റ്റിക് ചിന്തകകർ അവലംബിച്ചു.
അങ്ങനെയാണ് "എല്ലാറ്റിന്റെയും സമാഹരണം'(Summa)എന്ന അർഥത്തിലുള്ള ഗ്രന്ഥങ്ങൾ രൂപപ്പെട്ടത്. സമഗ്രതയിൽ ഓരോ ഘടകത്തിനും അതിന്റേതായ പ്രാധാന്യമുണ്ട്. ഓരോ അംശത്തിനും അതിന്റെ ഇടമുണ്ട്. ഓരോ ഘടകവും സാകല്യത്തെപ്പറ്റിയുള്ള ഒരു സംഗീതശകലം തന്നെയാണ്.
സ്കൊളാറ്റിസിസത്തിന്റെ ആവിർഭാവത്തോടെയാണ് ക്രമീകൃതമായ അവതരണ രീതി ഉടലെടുത്തത്. അതായത്, യുക്തിഭദ്രമായ രീതിയിൽ കാര്യങ്ങളെ ചിട്ടയോടെ സംവേദനം ചെയ്യുന്ന ശൈലിയാണ് അത് (Secundum ordiem disciplinae).
അടുക്കും ചിട്ടയോടെ ഒരു കാര്യം അവതരിപ്പിക്കുന്ന രീതി അന്നത്തെ പൊതുബോധത്തിന്റെ ഭാഗമായി മാറി. ഇതു തച്ചുശാസ്ത്രത്തിലക്കും കടന്നുവന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് ഗോഥിക് ദേവാലയത്തിന്റെ ഓരോ ഭാഗവും എത്ര ചെറുതാണെങ്കിലും അവയെല്ലാം പരസ്പരം അഭേദ്യമാംവിധം ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്. അവയെല്ലാം കൂടി ചേർന്നാണ് ഒരു സാകല്യത്തെ (whole) മെനയുന്നത്.
ത്യാഗത്തിലൂടെ
മധ്യകാല ക്രൈസ്തവ ധർമം രൂപീകരിച്ച ജ്ഞാന സിദ്ധാന്തത്തിന്റെ ലാളിത്യമാർന്ന വിശദീകരണമാണ് മംഗലപ്പുഴ സെമിനാരിയിലെ ഈ ഗോഥിക് ദേവാലയം. 1947ൽ തുടങ്ങിയ പള്ളിയുടെ നിർമാണം 1951ൽ പൂർത്തിയായി. മംഗലപ്പുഴ സെമിനാരിയുടെ അന്നത്തെ പ്രോക്യുറേറ്റർ ആയിരുന്ന ഫാ. വിക്ടർ സാൻ മിഖായേൽ ഒസിഡി ആണ് നിർമാണത്തിനു നേതൃത്വം വഹിച്ചത്. അദ്ദേഹത്തിനു പൈതൃകമായി കിട്ടിയ സ്വത്ത് പള്ളിയുടെ നിർമാണത്തിന് അദ്ദേഹം ഉപയോഗിച്ചു.
വ്യക്തിപരമായി ഉപകാരികളെ കണ്ടെത്തിയും ധനസമാഹരണം നടത്തി. സെമിനാരിയുടെ കണക്കിൽനിന്ന് ഒരു രൂപ പോലും ചെലവഴിക്കാതെ അദ്ദേഹം ചെയ്ത അധ്വാനത്തിന്റെ അടയാളപ്പെടുത്തലാണ് മംഗലപ്പുഴയിൽ തല ഉയർത്തി നിൽക്കുന്ന ഈ പള്ളി.
ബൽജിയം ഗ്ലാസുകൾ
പള്ളിയുടെ ജനാലകളിൽ ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്ന ഗ്ലാസുകൾ ബെൽജിയത്തിൽനിന്ന് എത്തിച്ചവയാണ്. ഇറ്റലിയിലെ കറാറ എന്ന സ്ഥലത്തുനിന്നു കൊണ്ടുവന്ന 30 ടൺ മാർബിളാണ് മദ്ബഹയിൽ ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്നത്. ഇറ്റലിയിൽനിന്നു കപ്പലിൽ കൊണ്ടുവന്ന നിർമാണ സാമഗ്രികൾ കൊച്ചിയിൽ എത്തിച്ച ശേഷം ലോറിയിൽ മംഗലപ്പുഴയിലേക്കു കൊണ്ടുവരികയായിരുന്നു.
അൾത്താരയുടെയും മദ്ബഹയുടെയും ജോലികൾ നിർവഹിച്ച കമ്പനി റോമിൽ നിന്നുള്ളതായിരുന്നു. എട്ട് നിറത്തിലുള്ള മാർബിളുകളാണ് തറയിൽ പാകിയിരിക്കുന്നത്. മദ്ബഹയുടെ മുകളിലുള്ള അഞ്ചു ജനാലകളിൽ ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്ന ഗ്ലാസുകൾ ആരെയും ആകർഷിക്കും.
യുക്രെയ്നിലെ കല്ലുകൾ
അൾത്താരയിലും സക്രാരിക്കു ചുറ്റുമായി ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്ന മരതകം പോലെയുള്ള വിലപ്പെട്ട കല്ലുകൾ കൊണ്ടുവന്നത് യുക്രെയ്നിൽനിന്നായിരുന്നു. പള്ളിയിൽ ഉപയോഗിച്ചിരിക്കുന്ന വിശുദ്ധ രൂപങ്ങളും കുരിശിന്റെ വഴിയുടെ ചിത്രീകരണ ഫലകങ്ങളും എല്ലാം വിദേശത്തുനിന്നു കൊണ്ടുവന്നവയാണ്.
മേൽപറഞ്ഞ നിർമാണ സാമഗ്രികളുടെയും വസ്തുക്കളുടെയും മൂല്യം ഇന്നത്തെ വില അനുസരിച്ച് കണക്കു കൂട്ടിയാൽ നമുക്ക് ചിന്തിക്കാൻ കഴിയാത്തവിധം ഭീമമായിരിക്കും. ഫാ. ഔറേലിയൻ ഒസിഡി മംഗലപ്പുഴ സെമിനാരിയുടെ റെക്ടർ ആയിരിക്കുന്ന സമയത്തായിരുന്നു നിർമാണം.
അന്നുമുതൽ ഇന്നോളം
1951ൽ കൂദാശ ചെയ്യപ്പെട്ടതു മുതൽ ഭാരത സഭയുടെയും കേരള സഭയുടെയും പൈതൃക സ്വത്തായി ഈ സെമിനാരി ചാപ്പൽ കരുതപ്പെടുന്നു. മാറി മാറി വന്ന സെമിനാരി കമ്മീഷനുകളിലെ എല്ലാ മേൽപ്പട്ടക്കാരും പള്ളിയുടെ അനന്യതയും കലാമൂല്യവും അംഗീകരിച്ച് അതിനെ സംരക്ഷിച്ചുപോരുന്നു.
മംഗലപ്പുഴ സെമിനാരിയുടെ റെക്ടർമാർ ആയിരുന്നു ഈ വിശുദ്ധ കൂടാരത്തിന്റെ സൂക്ഷിപ്പുകാർ. ഇതുവരെയുള്ള എല്ലാ റെക്ടർമാരും അതീവ സൂക്ഷ്മതയോടെ ഇതിന്റെ കാവൽക്കാർ ആയിരുന്നു. ഒരു പോറൽ പോലും ഏൽക്കാതെ ഇത്രയും നാളും പരിപാലിച്ചത് അവരുടെ ജാഗ്രത തന്നെയാണ്. അതിനു മുന്നിൽ തലമുറകളുടെ ശതകോടി പ്രണാമം. കുഞ്ഞ്: "അമ്മേ, സ്വർഗത്തിന് എന്തോരം ഭംഗിയുണ്ട് ?'.അമ്മ: "ഇതാ കുഞ്ഞേ, ഇത്രത്തോളം'.
ബിനു തോമസ്