1925ൽ തമിഴ്നാട്ടിലെ കുംഭകോണത്തു ജനിച്ച എം.എസ്. സ്വാമിനാഥന്റെ തറവാട് ആലപ്പുഴയിലെ മങ്കൊന്പിലായിരുന്നു. തമിഴ്നാട്ടിൽനിന്ന് ആലപ്പുഴയിലേക്കു കുടിയേറിയ കുടുംബമായിരുന്നു അദ്ദേഹത്തിന്റേത്.
ഡോ. എം.കെ. സാംബശിവനും പാർവതി തങ്കമ്മാളും മാതാപിതാക്കൾ. ഗാന്ധിജിയുടെ അനുയായി ആയിരുന്ന പിതാവ് മരിക്കുന്പോൾ സ്വാമിനാഥന് 11 വയസായിരുന്നു. തിരുവനന്തപുരം മഹാരാജാസ് കോളജിൽ സുവോളജിയിൽ ബിരുദമെടുത്തു.
1949ൽ ദില്ലി അഗ്രിക്കൾച്ചറൽ റിസർച്ച് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ടിൽനിന്ന് സൈറ്റോ ജനറ്റിക്സിൽ ബിരുദാനന്തര ബിരുദം നേടി. കേംബ്രിജ് ഉൾപ്പെടെയുള്ള വിദേശ സർവകലാശാലകളിലും പഠിച്ചു. ഇന്ത്യൻ കൗൺസിൽ ഓഫ് അഗ്രിക്കൾച്ചർ റിസർച്ച് തലവൻ, കേന്ദ്ര കാർഷിക മന്ത്രാലയം പ്രിൻസിപ്പൽ സെക്രട്ടറി, ഇന്റർനാഷണൽ റൈസ് റിസർച്ച് ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഡയറക്ടർ ജനറൽ തുടങ്ങിയ നിലകളിൽ പ്രവർത്തിച്ചു.
വിദേശ തൊഴിലവസരങ്ങൾ നിരസിച്ച് 1954ലാണ് ഇന്ത്യയിലെത്തിയത്. എല്ലാ വേനലവധിക്കാലത്തും മങ്കൊന്പിലെ വീട്ടിൽ ചെലവഴിച്ച ദിവസങ്ങൾ തന്നിലെ കാർഷിക ശാസ്ത്രജ്ഞനെ വളർത്തുന്നതിൽ വലിയ പങ്കു വഹിച്ചെന്ന് അദ്ദേഹം പറയുമായിരുന്നു. കുട്ടനാടിന്റെയും ഇടുക്കിയുടെയും സമഗ്ര വികസനം ലക്ഷ്യമിട്ട് അദ്ദേഹം തയാറാക്കിയ പാക്കേജുകൾ പൂർണമായി നടപ്പിലാക്കിയിരുന്നെങ്കിൽ കേരളത്തിന്റെ മുഖച്ഛായതന്നെ മാറിയേനെ.
കൃഷിയിൽ നൂതന കണ്ടുപിടിത്തങ്ങൾ നടത്തിയതുകൊണ്ടു മാത്രമല്ല സ്വാമിനാഥൻ മഹാനായത്. അദ്ദേഹം കാർഷികമേഖലയെ രാജ്യത്തിന്റെ നയങ്ങളുമായി ചേർത്തുവച്ച് നിരീക്ഷിച്ചു. "സാങ്കേതികവിദ്യക്ക് വിളവും ഉത്പാദനവും മെച്ചപ്പെടുത്താൻ കഴിയും, എന്നാൽ സർക്കാർ നയത്തിനു മാത്രമേ കർഷകരുടെ വരുമാനം ഉയർത്താൻ കഴിയൂ’ എന്നു പറയാൻ അദ്ദേഹത്തിനു കഴിഞ്ഞത് അതുകൊണ്ടാണ്.
കുതിച്ചുയരുന്ന കർഷക ആത്മഹത്യകളിലും ചെറുതും വലുതുമായ ഓരോ കർഷകസമരങ്ങളിലും സംഭരണവില കിട്ടാൻ നാടാകെ ഓടിനടക്കുന്ന കർഷക ആകുലതകളിലും ആ വാക്കുകളുടെ അർഥമുണ്ട്. കാർഷികമേഖലയ്ക്കുവേണ്ടി കഴിവുള്ളതെല്ലാം ചെയ്തിട്ടാണ് സ്വാമിനാഥൻ യാത്രയാകുന്നത്. പക്ഷേ, സർക്കാരുകൾ ചെയ്യേണ്ടതിനെക്കുറിച്ചുള്ള മുന്നറിയിപ്പുകൾ ബാക്കിയുണ്ട്.