"സ​മ​യ​മാ​യി... ഇ​നി ര​ണ്ടു​മി​നി​റ്റ്... വേ​ഗം പേ​പ്പ​ർ എ​ല്ലാം ശ​രി​യാ​ക്കി​യെ...’ എ​ന്നു ടീ​ച്ച​ർ പ​റ​യു​മ്പോ​ൾ ഉ​ണ്ടാ​കു​ന്ന ഒ​രെ​ഴു​ത്തു​ണ്ട്. ക​ണ്ടാ​ൽ തോ​ന്നും റാ​ങ്ക് കി​ട്ടു​മെ​ന്ന്. അ​തു​വ​രെ വെ​ളി​യി​ലോ​ട്ടും അ​പ്പു​റ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ പേ​പ്പ​റി​ലേ​ക്കും ഏ​ന്തി വ​ലി​ഞ്ഞു നോ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​വാ​യി​രി​ക്കും. അ​തു​മ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ത​ലേ​ന്ന് ക​ണ്ട അ​ടി​പ്പ​ട​ത്തി​ന്‍റെ ക​ഥ ഓ​ർ​ത്തു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യാ​വും.

ബെ​ല്ല​ടി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങു​മ്പോ​ൾ എ​വി​ടെ​നി​ന്നാ​ണോ ഈ ​ഉ​ത്ത​ര​ങ്ങ​ൾ എ​ല്ലാം ച​റ​പ​റാ​ന്നു മ​ന​സി​ലോ​ട്ട് വ​രി​ക... അ​തും അ​തു​വ​രെ ക​ണ്ടി​ട്ടും കേ​ട്ടി​ട്ടു​മി​ല്ലാ​ത്ത ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഉ​ത്ത​ര​ങ്ങ​ൾ. പി​ന്നെ "യൂ​റി​ക്കാ... യു​റീ​ക്കാ.."​എ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞൊ​രെ​ഴു​ത്താ​ണ്. ഗ്ര​ഹ​ണി പി​ടി​ച്ച കു​ട്ട്യോ​ൾ ച​ക്ക​പ്പ​ഴം കാ​ണു​മ്പോ​ൾ കാ​ണി​ക്കു​ന്ന ആ​ർ​ത്തി​യോ​ടെ.

ഇ​നി​യി​പ്പോ പേ​പ്പ​ർ താ​യോ... എ​ന്നു​പ​റ​ഞ്ഞൂ ടീ​ച്ച​ർ വ​ന്ന് പി​ടി​ച്ചു​വാ​ങ്ങി​ച്ചാ​ലോ... "ടീ​ച്ച​ർ ഒ​രു വ​രി... പ്ലീ​സ്... പ്ലീ​സ് ഇ​പ്പോ​ൾ തീ​രും...’ എ​ന്നുപ​റ​ഞ്ഞ് കി​ണു​ങ്ങും.
ഹി​സ്റ്റ​റി എ​ക്സാം ആ​ണെ​ങ്കി​ൽ ടീ​ച്ച​ർ പേ​പ്പ​ർ പി​ൻ ചെ​യ്യൂ എ​ന്ന് പ​റ​യു​മ്പോ​ൾ ടീ​ച്ച​ർ, ഒ​രു പേ​പ്പ​ർ കൂ​ടി വേ​ണം.. കു​റ​ച്ചൂ​ടെ ഉ​ണ്ട് എ​ഴു​താ​ൻ.. എ​ന്നു പ​റ​യു​ന്ന വി​രു​ത​ന്മാ​രെ​യും വി​രു​ത​ത്തി​ക​ളെ​യും ക​ണ്ട് ഞാ​ൻ അ​ന്തം വി​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ട്.

ഓ​ണ​പ്പ​രീ​ക്ഷ... ക്രി​സ്മ​സ് പ​രീ​ക്ഷ ഇ​ങ്ങ​നെ വ​ർ​ഷ​ത്തി​ൽ ര​ണ്ടു​പ്രാ​വ​ശ്യം ന​ട​ക്കു​ന്ന പ​രീ​ക്ഷ​ക​ളു​ടെ പേ​പ്പ​ർ വി​ത​ര​ണം ന​ട​ക്കു​ന്ന സ​മ​യ​ത്ത് ചി​ല കു​ട്ടി​ക​ൾ കാ​ണി​ക്കു​ന്ന ക​ള്ള​ത്ത​രം ചി​ല്ല​റ​യ​ല്ല. പേ​രെ​ഴു​തു​ക, പൂ​രി​പ്പി​ക്കു​ക എ​ന്നീ ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഉ​ത്ത​ര​ങ്ങ​ൾ ന​മ്പ​ർ മാ​ത്രം ഇ​ട്ടു​വ​യ്ക്കും.

ഒ​ന്നും എ​ഴു​തു​ക​യി​ല്ല.. പേ​പ്പ​ർ കൈ​യി​ൽ കി​ട്ടു​മ്പോ​ൾ അ​വി​ടെ ശ​രി​യു​ത്ത​രം എ​ഴു​തി​വ​ച്ച് അ​ധ്യാ​പ​ക​രെ കൊ​ണ്ടു​കാ​ണി​ക്കും!

സ​ർ, ഇ​വി​ടെ മാ​ർ​ക്കി​ട്ടി​ല്ല, തെ​റ്റി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. ഈ ​ഉ​ത്ത​രം​ത​ന്നെ​യാ​ണ് ല​വ​നും എ​ഴു​തി​യ​ത്. അ​വ​ന് ശ​രി. എ​നി​ക്ക് തെ​റ്റ്... എ​ന്നു​പ​റ​ഞ്ഞു ശ​രി​യെ​ഴു​തി മാ​ർ​ക്കു​കി​ട്ടി​യ​വ​ന്‍റെ പേ​പ്പ​റും കൈ​യി​ൽ പി​ടി​ച്ചാ​ണ് നി​ൽ​പ്പ്. പാ​വം അ​ധ്യാ​പ​ക​ൻ എ​ന്തു​ചെ​യ്യും.
ആ​കെ​പ്പാ​ടെ ക​ൺ​ഫ്യൂ​ഷ​ൻ.. അ​ങ്ങ​നെ​വ​രാ​ൻ വ​ഴി​യി​ല്ല​ല്ലോ... എ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞു കൊ​ടു​ക്കും മാ​ർ​ക്ക്.

എ​ന്‍റെ ഒ​രു കൂ​ട്ടു​കാ​രി വീ​ട്ടി​ൽ കൊ​ണ്ടു​പോ​യി എ​ഴു​തി​ക്കൊ​ണ്ടു വ​രു​മാ​യി​രു​ന്നു. അ​വ​ൾ എ​ഴു​തി​ചേ​ർ​ത്ത​താ​ണ് അ​തെ​ന്നു ടീ​ച്ച​റോ​ട് പ​റ​യ​ണ​മെ​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. പ​ക്ഷേ, അ​ന്ന് അ​ങ്ങ​നെ​യൊ​ക്കെ പ​റ​യാ​ൻ പേ​ടി​യാ​യി​രു​ന്നു. ഇ​ങ്ങ​നെ ക​ള്ളം കാ​ണി​ച്ച് അ​ധ്യാ​പ​ക​രെ പ​റ്റി​ച്ച​വ​രൊ​ക്കെ ഇ​പ്പോ​ഴ​ത് ഓ​ർ​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​വു​മോ എ​ന്തോ.

ഇ​ത്ത​രം കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ വീ​ട്ടി​ൽ വ​ന്നു പ​റ​യു​മ്പോ​ൾ അ​മ്മ പ​റ​ഞ്ഞ​തോ​ർ​ക്കു​ന്നു: "ഇ​തു​പോ​ലെ​യു​ള്ള ക​ള്ള​ത്ത​ര​ങ്ങ​ൾ കാ​ണി​ക്കു​ന്ന​വ​ർ പി​ന്നീ​ടു ജീ​വി​ത​ത്തി​ലും അ​ത് കാ​ണി​ക്കും. ഇ​പ്പോ​ൾ പി​ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും എ​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും അ​തി​നി​ട വ​ന്നു​കൂ​ടാ​യ്ക​യി​ല്ല...’
അ​മ്മ അ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞ​ത് വാ​സ്ത​വ​മാ​ണെ​ന്നു പി​ന്നീ​ട് തെ​ളി​ഞ്ഞു.