നാ​ട​ക​വേ​ദി​യി​ലും ച​ല​ച്ചി​ത്ര​ലോ​ക​ത്തും ഒ​രു​പോ​ലെ ച​രി​ത്രം സൃ​ഷ്ടി​ച്ച പ്ര​തി​ഭ​യാ​ണ് പ​ത്മ​ശ്രീ തി​ക്കു​റി​ശി സു​കു​മാ​ര​ൻ നാ​യ​ർ. ക​വി, നാ​ട​ക​കൃ​ത്ത്, ന​ട​ൻ, ന​ർ​മ​ലേ​ഖ​ക​ൻ, തി​ര​ക്ക​ഥാ​കൃ​ത്ത്, സം​വി​ധാ​യ​ക​ൻ എ​ന്നി​ങ്ങ​നെ സ​ക​ല​ക​ലാ വ​ല്ല​ഭ​നാ​യി​രു​ന്നു അ​ദ്ദേ​ഹം.

1965ൽ ​എ​ന്‍റെ ‘ഭൂ​മി​യി​ലെ മാ​ലാ​ഖ’ ച​ല​ച്ചി​ത്ര​മാ​ക്കി​യ​പ്പോ​ൾ അ​തി​ൽ വാ​റു​ണ്ണി മു​ത​ലാ​ളി​യു​ടെ ഭാ​ഗം അ​ഭി​ന​യി​ച്ച​തു തി​ക്കു​റി​ശി​യാ​ണ്. അ​ന്നു​മു​ത​ലു​ള്ള പ​രി​ച​യം ഞ​ങ്ങ​ൾ നി​ല​നി​ർ​ത്തി​പ്പോ​ന്നു. തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​രം ജ​വ​ഹ​ർ​ന​ഗ​റി​ലെ തി​ക്കു​റി​ശി​യു​ടെ വ​സ​തി​യി​ൽ ര​ണ്ടു​മൂ​ന്നു ത​വ​ണ പോ​യ​പ്പോ​ഴും അ​ദ്ദേ​ഹ​വും സ​ഹ​ധ​ർ​മ്മി​ണി സു​ലോ​ച​ന​യും എ​ന്നെ സ്നേ​ഹ​പൂ​ർ​വം സ്വീ​ക​രി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്.

ഒ​ടു​വി​ൽ പോ​യ​ത് 1995 സെ​പ്റ്റം​ബ​റി​ൽ. നാ​ട​ക​മ​ല്ലാ​ത്ത എ​ന്‍റെ കൃ​തി​യാ​യ ‘നാ​ട​ക​ത്തി​ന്‍റെ കാ​ണാ​പ്പു​റ​ങ്ങ​ളു’​ടെ കൈ​യെ​ഴു​ത്ത് പ്ര​തി​യു​മാ​യി​ട്ടാ​ണു പോ​യ​ത്. അ​തി​ന് ഒ​ര​വ​താ​രി​ക വേ​ണ​മെ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞു. അ​പ്പോ​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹം ആ​ശ്ച​ര്യ​ത്തോ​ടെ എ​ന്നെ നോ​ക്കി. തു​ട​ർ​ന്നൊ​രു ചോ​ദ്യം. ‘ഒ​ട്ട​ന​വ​ധി നാ​ട​ക​ങ്ങ​ളെ​ഴു​തി​യി​ട്ടു​ള്ള ജോ​സി​ന് ഇ​നി​യെ​ന്തി​ന് ഒ​ര​വ​താ​രി​ക?’ ഉ​ള്ള​ട​ക്ക​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് വി​ശ​ദീ​ക​രി​ച്ച​പ്പോ​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹം പ​റ​ഞ്ഞു: ‘ശ​രി. ഈ ​ആ​ഗ്ര​ഹം എ​നി​ക്കു​ള്ള ബ​ഹു​മ​തി​യാ​യി ഞാ​ൻ ക​രു​തു​ന്നു.’

ഒ​രു മാ​സ​ത്തി​നു​ള്ളി​ൽ അ​വ​താ​രി​ക എ​ഴു​തു​ക മാ​ത്ര​മ​ല്ല, അ​ന്ത്യ​ത്തി​ൽ ആ​ശം​സോ​പ​ഹാ​ര​മാ​യി ഒ​രു ക​വി​ത​കൂ​ടി കു​റി​ച്ചു​ത​ന്നു. അ​ന്ന് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തോ​ടൊ​പ്പം ഉ​ച്ച​ഭ​ക്ഷ​ണം ക​ഴി​ച്ചു. പ​ല വി​ഷ​യ​ങ്ങ​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചും സം​സാ​രി​ച്ചു. ആ ​വേ​ള​യി​ൽ ഞാ​ൻ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ഏ​ക മ​ക​ള്‌ ക​ന​ക​ശ്രീ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചും അ​വ​ളു​ടെ ക​വി​ത​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചും പ​റ​യു​ക​യു​ണ്ടാ​യി. 1988-ൽ ​ഇ​രു​പ​ത്തൊ​ന്പ​താം വ​യ​സി​ൽ ഭ​ർ​ത്താ​വി​നെ​യും ര​ണ്ടു പെ​ണ്‍​കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളെ​യും അ​നാ​ഥ​രാ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ട് ഒ​രു മോ​ട്ടോ​ർ ബൈ​ക്ക് അ​പ​ക​ട​ത്തി​ൽ മ​ര​ണ​മ​ട​ഞ്ഞ ക​ന​ക​ശ്രീ​യു​ടെ രാ​ത്രി എ​ന്ന ക​വി​ത​യി​ലെ ര​ണ്ടു വ​രി​ക​ൾ ഞാ​ൻ ചൊ​ല്ലി.

‘സ​ന്ധ്യേ, സൂ​ര്യ​നും നീ​യും സം​ഗ​മി​ച്ചു​ണ്ടാ​കു​ന്ന
സ​ന്ത​തി രാ​ത്രി​യെ​ന്തേ ക​റു​ത്തു​പോ​കാ​ൻ ബ​ന്ധം?’

അ​ക​മ​ഴി​ഞ്ഞ ആ​ന​ന്ദ​ത്തോ​ടെ ഞാ​നി​തേ​പ്പ​റ്റി പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ തി​ക്കു​റി​ശി​യു​ടെ ന​യ​ന​ങ്ങ​ൾ നീ​ര​ണി​യു​ന്ന​തു ക​ണ്ടു. അ​ല്പം അ​ക​ലെ​യി​രു​ന്ന സു​ലോ​ച​ന​യും ക​ണ്ണു​ക​ൾ തു​ട​യ്ക്കു​ന്നു. ക​ന​ക​ശ്രീ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു ഒ​ന്നും പ​റ​യേ​ണ്ടി​യി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ന്നു തോ​ന്നി. തി​ക്കു​റി​ശി ക​ണ്ഠ​മി​ട​റി പ​റ​ഞ്ഞു: ‘എ​ന്‍റെ മ​ക​ൾ ഇ​തു​പോ​ലെ അ​ന​വ​ധി ക​വി​ത​ക​ൾ എ​ഴു​തി​യി​ട്ടു​ണ്ട്. ഇ​തൊ​ന്നും ഞാ​ന​റി​ഞ്ഞി​രു​ന്നി​ല്ല. എ​ന്നെ കാ​ണി​ച്ചി​രു​ന്നു​മി​ല്ല. മ​ര​ണാ​ന​ന്ത​രം കു​റേ നാ​ളു​ക​ൾ​ക്കു​ശേ​ഷം അ​വ​ളു​ടെ മേ​ശ പ​രി​ശോ​ധി​ച്ച​പ്പോ​ൾ കു​ത്തി​ക്കു​റി​ച്ച കു​റേ ക​ട​ലാ​സു​ക​ൾ ക​ണ്ടു. ഡ​യ​റി എ​ഴു​തി​യ​താ​യി​രി​ക്കു​മെ​ന്ന് ആ​ദ്യം തോ​ന്നി. പി​ന്നെ​യാ​ണു മ​ന​സി​ലാ​യ​ത് അ​വ​യെ​ല്ലാം ക​വി​ത​ക​ളാ​ണെ​ന്ന്’.

തി​ക്കു​റി​ശി അ​വ​യെ​ല്ലാ​മെ​ടു​ത്ത് ആ​ത്മ​സു​ഹൃ​ത്ത് പി. ​ഭാ​സ്ക​ര​നെ ഏ​ല്പി​ച്ചു. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ അ​വ​താ​രി​ക​യോ​ടെ നൂ​റ്റി​മു​പ്പ​ത്തൊ​ന്നു ക​വി​ത​ക​ളു​ടെ ഒ​രു സ​മാ​ഹാ​രം ‘ക​ന​ക​ശ്രീ ക​വി​ത​ക​ൾ’ എ​ന്ന പേ​രി​ൽ നാ​ഷ​ണ​ൽ ബു​ക്സ് പ്ര​സി​ദ്ധ​പ്പെ​ടു​ത്തി. ഞ​ങ്ങ​ൾ സം​സാ​രി​ച്ച​പ്പോ​ൾ മ​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ച് എ​ത്ര പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടും മ​തി​വ​ന്നി​ല്ല അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്.

വി​പു​ല​മാ​യ ഒ​രു ഗ്ര​ന്ഥ​ശേ​ഖ​ര​മു​ണ്ട് തി​ക്കു​റി​ശി​ക്ക്. മ​ഹാ​കാ​വ്യ​ങ്ങ​ൾ, മ​ത​ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ൾ, ജീ​വ​ച​രി​ത്ര​ങ്ങ​ൾ, ഇ​തി​ഹാ​സ​ങ്ങ​ൾ, വി​ജ്ഞാ​ന​കോ​ശ​ങ്ങ​ൾ, ആ​ത്മ​ക​ഥ​ക​ൾ, നി​രൂ​പ​ണ​ങ്ങ​ൾ, നോ​വ​ലു​ക​ൾ, നാ​ട​ക​ങ്ങ​ൾ, ക​വി​ത​ക​ൾ എ​ന്നി​ങ്ങ​നെ ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ൾ ത​രം​തി​രി​ച്ചും ത​ല​ക്കെ​ട്ടു കൊ​ടു​ത്തും അ​ടു​ക്കി​ലും ചി​ട്ട​യി​ലും ഷെ​ൽ​ഫു​ക​ളി​ൽ വ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. അ​ദ്ദേ​ഹം പ​റ​ഞ്ഞു: ‘എ​നി​ക്കെ​വി​ടെ നേ​രം? എ​ല്ലാം മോ​ളു ചെ​യ്തു​വ​ച്ചു പോ​യ​താ​ണ്.’

ലൈ​ബ്ര​റി​യു​ടെ മ​ധ്യ​ത്തി​ലാ​യി അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു ല​ഭി​ച്ച നൂ​റു​ക​ണ​ക്കി​ന് അ​വാ​ർ​ഡു​ക​ൾ നി​ര​ത്തി​വ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. ഒ​രു പു​രു​ഷാ​യു​സി​ൽ ഇ​ത്ര​യേ​റെ അ​വാ​ർ​ഡു​ക​ൾ ഒ​രാ​ൾ​ക്കു ല​ഭി​ക്കു​മോ? അ​തി​ശ​യ​ത്തോ​ടെ ഞാ​ന​വ​യെ​ല്ലാം നോ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു നി​ന്നു. ‘ഇ​തെ​ല്ലാം ഏ​ല്പി​ച്ചു പോ​കാ​ൻ എ​നി​ക്കൊ​ര​വ​കാ​ശി​യി​ല്ലാ​തെ പോ​യ​ല്ലോ. എ​ന്‍റെ മോ​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ...’

മ​ട​ങ്ങി​പ്പോ​രാ​ൻ നേ​രം തി​ക്കു​റി​ശി​ക്ക​വി​ത​ക​ൾ, ക​ന​ക​ശ്രീ ക​വി​ത​ക​ൾ എ​ന്നീ പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹം സ​മ്മാ​ന​മാ​യി ഒ​പ്പി​ട്ടു ത​ന്നു. ക​ലാ​സാ​ഹി​ത്യ​ലോ​ക​ത്തു സ്വ​ന്ത​മാ​യൊ​രു ച​രി​ത്രം കു​റി​ക്കു​ക​യും എ​ഴു​ന്നൂ​റോ​ളം ചി​ത്ര​ങ്ങ​ളി​ല​ഭി​ന​യി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്ത അ​ജ​യ്യ​നും അ​തു​ല്യ​നു​മാ​ണ് തി​ക്കു​റി​ശി. ആ ​സ​ർ​ഗ​ശ​ക്ത​ൻ 1997 മാ​ർ​ച്ച് 11ന് 81-ാം ​വ​യ​സി​ൽ അ​ന്ത​രി​ച്ചു. അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു മ​ര​ണ​മു​ണ്ടോ? ഇ​ല്ലെ​ന്നാ​ണ് അ​ദ്ദേ​ഹം​ത​ന്നെ പ്രാ​സ​ഭം​ഗി​യോ​ടെ ര​ചി​ച്ച ‘ഞാ​ൻ മ​രി​ക്കു​കി​ല്ല’ എ​ന്ന ക​വി​ത വി​ളി​ച്ചോ​തു​ന്ന​ത്.

‘ഞാ​ൻ മ​രി​ക്കു​ക​യി​ല്ല, എ​നി​ക്കു മൃ​തി​യി​ല്ലാ
ഞാ​ൻ മാ​ത്രം മ​രി​ക്കു​ക​യി​ല്ലെ​ന്ന​ത്ര​തേ സ​ത്യം.
പു​രാ​ണ ച​രി​ത്രേ​തി​ഹാ​സ​ങ്ങ​ളൊ​ന്നും ത​ന്നെ
മ​ര​ണം സ്പ​ർ​ശി​ക്കാ​ത്ത മ​ർ​ത്യ​രെ​ക്കാ​ണി​ച്ചീ​ല.
ഉ​ണ്ടെ​ങ്കി​ലീ ലോ​ക​ത്തി​ൻ കോ​ണി​ലെ​ങ്ങാ​നും ക​ണ്ണു-
കൊ​ണ്ടു കാ​ണു​വാ​നി​ല്ല: ശു​ദ്ധ​മേ ക​ള്ളം ക​ള്ളം
പ​ന്ത​യം കെ​ട്ടു​ന്നു ഞാ​നീ​ക്ക​ർ​മ​പ്ര​പ​ഞ്ച​ത്തി-
ന​ന്തി​മ​യാ​മം​വ​രെ ജീ​വി​ക്കും ജീ​വി​ക്കും ഞാ​ൻ’.

സി.​എ​ൽ.​ ജോ​സ്