ഉ​റ​ക്ക​മു​ണ​ർ​ന്ന​പ്പോ​ൾ അ​വ​രു​ടെ തൊ​ട്ട​രി​കെ​യാ​യി ഒ​രു ക​ല്ല് കി​ട​ക്കു​ന്ന​താ​യി ക​ണ്ടു. ആ ​ക​ല്ലി​ൽ ഒ​രു കാ​ര്യം എ​ഴു​തി​യി​രു​ന്നു.

സു​പ്ര​സി​ദ്ധ റ​ഷ്യ​ൻ സാ​ഹി​ത്യ​കാ​ര​നാ​യ ടോ​ൾ​സ്റ്റോ​യി (1828-1910) "ര​ണ്ട് സ​ഹോ​ദ​ര​ങ്ങ​ൾ' എ​ന്ന പേ​രി​ൽ എ​ഴു​തി​യ ഒ​രു ക​ഥ. ര​ണ്ടു സ​ഹോ​ദ​ര​ന്മാ​ർ ഒ​രു​മി​ച്ച് ഒ​രു യാ​ത്ര പോ​യി. ന​ട്ടു​ച്ച​നേ​ര​മാ​യ​പ്പോ​ൾ അ​വ​ർ ഒ​രു വ​ന​ത്തി​ലെ മ​ര​ത്ത​ണ​ലി​ൽ ഭ​ക്ഷ​ണം ക​ഴി​ച്ചു വി​ശ്ര​മി​ച്ചു. ഉ​റ​ക്ക​മു​ണ​ർ​ന്ന​പ്പോ​ൾ അ​വ​രു​ടെ തൊ​ട്ട​രി​കെ​യാ​യി ഒ​രു ക​ല്ല് കി​ട​ക്കു​ന്ന​താ​യി ക​ണ്ടു. ആ ​ക​ല്ലി​ൽ ഇ​പ്ര​കാ​രം എ​ഴു​ത​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു: "ഈ ​ക​ല്ല് ആ​രു കാ​ണാ​നി​ട​യാ​കു​ന്നു​വോ അ​യാ​ൾ അ​തി​രാ​വി​ലെ വ​ന​ത്തി​ന്‍റെ ഉ​ള്ളി​ലേ​ക്കു പോ​ക​ണം.

കു​റെ ക​ഴി​യു​ന്പോ​ൾ അ​വി​ടെ ഒ​രു ന​ദി കാ​ണാ​നാ​വും. ആ ​ന​ദി നീ​ന്തി​ക്ക​ട​ന്ന് മ​റു​ക​ര​യെ​ത്ത​ണം. അ​പ്പോ​ൾ ഒ​രു ക​ര​ടി​യെ​യും അ​തി​ന്‍റെ കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളെ​യും കാ​ണാ​നാ​വും. ഉ​ട​നെ ആ ​ക​ര​ടി​ക്കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളെ​യും എ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ട് അ​ടു​ത്തു കാ​ണു​ന്ന ഉ​യ​ര​മു​ള്ള മ​ല​യി​ലേ​ക്കു പി​ന്നോ​ട്ടു തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കാ​തെ ഓ​ടി​ക്ക​യ​റ​ണം. മ​ല​യു​ടെ മു​ക​ളി​ൽ ഒ​രു വീ​ടു​ണ്ടാ​കും. ആ ​വീ​ട്ടി​ൽ അ​യാ​ൾ സ​ന്തോ​ഷം ക​ണ്ടെ​ത്ത​ണം.'

ഈ ​സ​ന്ദേ​ശം വാ​യി​ച്ച​പ്പോ​ൾ ഇ​ള​യ​വ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: "ന​മു​ക്കൊ​രു​മി​ച്ചു പോ​കാം. ന​ദി എ​ളു​പ്പ​ത്തി​ൽ നീ​ന്തി​ക്ക​ട​ക്കാം. ക​ര​ടി​ക്കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളെ​യും എ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു മ​ല​യി​ലേ​ക്ക് ഓ​ടി​ക്ക​യ​റാം. അ​പ്പോ​ൾ, ന​മു​ക്കൊ​രു​മി​ച്ചു സ​ന്തോ​ഷം ക​ണ്ടെ​ത്താ​നാ​കും.’

ഉ​ട​നെ, മൂ​ത്ത​വ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: "വ​ന​ത്തി​ലേ​ക്കു പോ​കാ​നും ന​ദി നീ​ന്തി​ക്ക​ട​ക്കാ​നും ക​ര​ടി​ക്കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളെ​യും​കൊ​ണ്ടു മ​ല​മു​ക​ളി​ലേ​ക്ക് ഓ​ടി​ക്ക​യ​റാ​നും എ​ന്നെ​ക്കി​ട്ടി​ല്ല. ക​ല്ലി​ൽ എ​ഴു​തി​യി​രി​ക്കു​ന്ന സ​ന്ദേ​ശം ശ​രി​യാ​ണോ എ​ന്ന് എ​ങ്ങ​നെ അ​റി​യാം? ആ​രെ​ങ്കി​ലും ത​മാ​ശ​യ്ക്ക് എ​ഴു​തി​യ​താ​യി​രി​ക്കാം'.

അ​ല്പം ആ​ലോ​ചി​ച്ച ശേ​ഷം മൂ​ത്ത​വ​ൻ തു​ട​ർ​ന്നു: "ഈ ​സ​ന്ദേ​ശം ശ​രി​യാ​ണെ​ന്നി​രി​ക്ക​ട്ടെ. എ​ന്നാ​ൽ, ന​മ്മ​ൾ വ​ന​ത്തി​ലേ​ക്കു പോ​യാ​ൽ ഇ​രു​ട്ടാ​കു​ന്പോ​ൾ വ​ഴി​തെ​റ്റി ന​ദി ക​ണ്ടെ​ത്താ​ൻ സാ​ധി​ച്ചു എ​ന്നു വ​രി​ല്ല. ഇ​നി, ന​ദി ക​ണ്ടെ​ത്തി​യാ​ൽ​ത്ത​ന്നെ അ​തു നീ​ന്തി​ക്ക​ട​ക്കാ​നാ​വു​മെ​ന്ന് എ​ന്താ​ണ് ഉ​റ​പ്പ്. ഒ​രു പ​ക്ഷേ, ന​ദി നീ​ന്തി​ക്ക​ട​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ച്ചാ​ൽ​ത്ത​ന്നെ എ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് ക​ര​ടി​യു​ടെ കൈ​ക​ളി​ൽ​നി​ന്ന് അ​തി​ന്‍റെ കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളെ പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​ക? അ​തും ന​മു​ക്കു സാ​ധി​ച്ചെ​ന്നു ക​രു​തു​ക. ആ ​ക​ര​ടി​ക്കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളെ​യും​കൊ​ണ്ടു മ​ല​മു​ക​ളി​ലെ​ത്താ​നും സാ​ധി​ച്ചു​വെ​ന്നു ക​രു​തു​ക. പ​ക്ഷേ, ആ ​മ​ല​മു​ക​ളി​ൽ ക​ണ്ടെ​ത്തു​ന്ന സ​ന്തോ​ഷ​മാ​ണ് നാം ​ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന സ​ന്തോ​ഷ​മെ​ന്ന് എ​ന്തു തീ​ർ​ച്ച​യാ​ണു​ള്ള​ത്?'

മ​ല​മു​ക​ളി​ലേ​ക്ക്

അ​പ്പോ​ൾ അ​നു​ജ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: എ​ന്‍റെ അ​ഭി​പ്രാ​യ​ത്തി​ൽ ജ്യേ​ഷ്ഠ​ൻ പ​റ​യു​ന്ന​തു തെ​റ്റാ​ണ്. എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ന​ല്ല കാ​ര​ണ​മി​ല്ലാ​തെ ഈ ​ക​ല്ലി​ൽ ഇ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു സ​ന്ദേ​ശം ആ​രെ​ങ്കി​ലും കൊ​ത്തി​വ​യ്ക്കാ​ൻ ഇ​ട​യി​ല്ല. അ​തു മാ​ത്ര​മ​ല്ല. ഈ ​ലോ​ക​ത്തി​ൽ നാം ​വി​ജ​യി​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ അ​തി​നു നാം ​പ​രി​ശ്ര​മി​ച്ചേ മ​തി​യാ​കൂ. നാം ​പ​രി​ശ്ര​മി​ക്കാ​തി​രു​ന്നാ​ലോ? അ​തു പി​ന്നീ​ടു ന​ഷ്ട​ബോ​ധ​ത്തി​ൽ​നി​ന്നു​ണ്ടാ​കു​ന്ന ദുഃ​ഖ​ത്തി​നു കാ​ര​ണ​മാ​കും.'

ഈ ​വാ​ദ​ഗ​തി​ക​ളൊ​ന്നും മൂ​ത്ത​വ​ന്‍റെ മ​ന​സു മാ​റ്റാ​ൻ പ​ര്യാ​പ്ത​മാ​യി​ല്ല. ഇ​ത്ത​ര​മൊ​രു സാ​ഹ​സ​ത്തി​നു താ​നി​ല്ല എ​ന്ന് അ​യാ​ൾ തീ​ർ​ത്തു​പ​റ​ഞ്ഞു. അ​പ്പോ​ൾ, അ​നു​ജ​ൻ ജ്യേ​ഷ്ഠ​നോ​ടു യാ​ത്ര പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടു ക​ല്ലി​ലെ സ​ന്ദേ​ശ​മ​നു​സ​രി​ച്ചു​ള്ള യാ​ത്ര തു​ട​ങ്ങി. അ​വ​ൻ വ​ന​ത്തി​നു​ള്ളി​ലെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ ന​ദി ക​ണ്ടു. ന​ദി നീ​ന്തി​ക്ക​ട​ന്ന​പ്പോ​ൾ ക​ര​ടി​യെ​യും അ​തി​ന്‍റെ കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളെ​യും ക​ണ്ടു. ക​ര​ടി ഉ​റ​ങ്ങു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട് അ​നാ​യാ​സം അ​തി​ന്‍റെ കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളെ പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ക്കാ​നും തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കാ​തെ മ​ല​യി​ലേ​ക്ക് ഓ​ടി​ക്ക​യ​റാ​നും അ​നു​ജ​നു സാ​ധി​ച്ചു.

മ​ല​യി​ലെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ അ​വി​ടെ​യു​ള്ള​വ​ർ അ​നു​ജ​നെ അ​വ​രു​ടെ രാ​ജാ​വാ​യി വാ​ഴി​ച്ചു. അ​ഞ്ചു വ​ർ​ഷം അ​നു​ജ​ൻ രാ​ജാ​വാ​യി വി​ശി​ഷ്ട​സേ​വ​നം അ​നു​ഷ്ഠി​ച്ചു. ആ​റാം വ​ർ​ഷം അ​യ​ൽ രാ​ജാ​വു​മാ​യു​ള്ള യു​ദ്ധ​ത്തി​ൽ പ​രാ​ജ​യ​പ്പെ​ട്ടു. അ​പ്പോ​ൾ, അ​നു​ജ​ൻ ചു​റ്റി​ത്തി​രി​ഞ്ഞു ജ്യേ​ഷ്ഠ​ൻ വ​സി​ക്കു​ന്ന ഭ​വ​ന​ത്തി​ലെ​ത്തി.

ന​ല്ലോ​ർ​മ​ക​ൾ

അ​നു​ജ​ന്‍റെ ക​ഥ കേ​ട്ട​പ്പോ​ൾ ജ്യേ​ഷ്ഠ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: "ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​താ​യി​രു​ന്നു ശ​രി. ഞാ​ൻ ഇ​വി​ടെ സ​മാ​ധാ​ന​ത്തി​ൽ ജീ​വി​ച്ചു. എ​ന്നാ​ൽ, നീ ​ആ​ക​ട്ടെ രാ​ജാ​വാ​ണെ​ങ്കി​ലും ഇ​ന്നു നി​ന​ക്ക് ഒ​ന്നു​മി​ല്ല​ല്ലോ.’ ഉ​ട​നെ അ​നു​ജ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: "വ​ന​ത്തി​ൽ പോ​യ​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും ന​ദി നീ​ന്തി​ക്ക​ട​ന്നു മ​ല​ക​യ​റി രാ​ജാ​വാ​യ​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചും എ​നി​ക്കു ദുഃ​ഖ​മി​ല്ല. എ​നി​ക്കി​പ്പോ​ൾ സ്വ​ന്ത​മാ​യി ഒ​ന്നു​മി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ഓ​ർ​മി​ക്കാ​നും ഓ​മ​നി​ക്കാ​നും എ​നി​ക്ക് എ​ത്ര​യോ ഓ​ർ​മ​ക​ളാ​ണു​ള്ള​ത്. എ​ന്നാ​ൽ, ജ്യേ​ഷ്ഠ​നാ​ക​ട്ടെ, അ​ങ്ങ​നെ ഒ​രെ​ണ്ണം പോ​ലു​മി​ല്ല.'

ഈ ​ക​ഥ​യി​ലെ കേ​മ​ൻ ആ​രാ​ണ്? ജ്യേ​ഷ്ഠ​നോ അ​നു​ജ​നോ? ജ്യേ​ഷ്ഠ​ൻ എ​ളു​പ്പ​മു​ള്ള വ​ഴി തെ​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തു. പ​രാ​ജ​യം ഒ​ഴി​വാ​ക്കു​ന്ന​തി​ലും ത​ന്‍റെ സു​ര​ക്ഷി​ത​ത്വം ഉ​റ​പ്പു​വ​രു​ത്തു​ന്ന​തി​ലു​മാ​യി​രു​ന്നു അ​യാ​ളു​ടെ ശ്ര​ദ്ധ മു​ഴു​വ​നും. അ​യാ​ൾ ഏ​റ്റ​ക്കു​റ​ച്ചി​ലു​ക​ളി​ല്ലാ​ത്ത ഒ​രു ജീ​വി​തം തെ​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്തു. ത​ന്മൂ​ലം, അ​സാ​ധാ​ര​ണ​മാ​യ​വ​യൊ​ന്നും അ​യാ​ളു​ടെ കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ സം​ഭ​വി​ച്ചി​ല്ല. അ​തു​വ​ഴി​യാ​യി ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ നേ​ടാ​നാ​വു​മാ​യി​രു​ന്ന വ​ലി​യ നേ​ട്ട​ങ്ങ​ളും അ​വ ന​ൽ​കു​ന്ന സ​ന്തോ​ഷ​വും മ​ധു​രി​ക്കു​ന്ന ഓ​ർ​മ​ക​ളും അ​യാ​ൾ​ക്കു ന​ഷ്ട​മാ​യി.

എ​ന്നാ​ൽ, അ​നു​ജ​ന്‍റെ സ്ഥി​തി അ​താ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. അ​യാ​ൾ തെ​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ത്ത​ത് സാ​ഹ​സി​ക​ത​യു​ടെ​യും അ​ജ്ഞാ​ത​മാ​യ​വ​യു​ടെ​യും അ​പ​ക​ട​സാ​ധ്യ​ത​യു​ള്ള​വ​യു​ടെ​യും വ​ഴി​ക​ളാ​യി​രു​ന്നു. യാ​ത്രാ​മ​ധ്യേ പ​ല വെ​ല്ലു​വി​ളി​ക​ളും അ​യാ​ൾ നേ​രി​ട്ടു. അ​പ്പോ​ഴൊ​ന്നും പ​ത​റാ​തെ അ​യാ​ൾ മു​ന്നോ​ട്ടു പോ​യി. അ​ത് അ​യാ​ളെ വി​ജ​യ​ത്തി​ലെ​ത്തി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു. ആ ​വി​ജ​യം അ​ധി​ക​കാ​ലം നീ​ണ്ടു​നി​ന്നി​ല്ല എ​ന്ന​തു വാ​സ്ത​വം. എ​ന്നാ​ൽ, ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്‍റെ ദൈ​ർ​ഘ്യം എ​ത്ര​യോ കു​റ​വാ​ണെ​ന്നു നാം ​അ​നു​സ്മ​രി​ക്കു​ന്പോ​ൾ അ​യാ​ൾ​ക്കു ന​ഷ്ട​മാ​യ​വ​യൊ​ന്നും വ​ലി​യ ന​ഷ്ട​മാ​യി ക​രു​തേ​ണ്ട​തി​ല്ല.

ടോ​ൾ​സ്റ്റോ​യി​യു​ടെ ഈ ​ക​ഥ എ​ന്താ​ണു ന​മ്മെ പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത്? ജ്യേ​ഷ്ഠ​ന്‍റേ​തു​പോ​ലെ​യു​ള്ള സു​ര​ക്ഷി​ത​വ​ഴി തെ​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​ണ​മെ​ന്നോ? അ​തോ അ​നു​ജ​ന്‍റെ പോ​ലു​ള്ള സാ​ഹ​സി​ക​ത നി​റ​ഞ്ഞ വ​ഴി തെ​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്ക​ണ​മെ​ന്നാ​ണോ അ​ദ്ദേ​ഹം വി​വ​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​ത്?

തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ഒ​രു ബാ​ല​ൻ​സ് വേ​ണം. എ​ന്നാ​ൽ, അ​തു സാ​ഹ​സി​ക​ത​യു​ടെ​യും അ​ജ്ഞാ​ത​മാ​യ​വ ക​ണ്ടെ​ത്താ​നു​ള്ള വ​ഴി​ക​ളെ​യും ഉ​പേ​ക്ഷി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടാ​ക​രു​ത്. അ​ങ്ങ​നെ പോ​യാ​ൽ ലോ​ക​ത്തി​ലും ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലും ഒ​രു പു​രോ​ഗ​തി​യും ഉ​ണ്ടാ​കി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ, അ​തോ​ടൊ​പ്പം നാം ​മ​റ​ന്നു പോ​ക​രു​താ​ത്ത ഒ​രു കാ​ര്യ​മു​ണ്ട്. ഈ ​ലോ​ക​ത്തി​ലെ പ​ല നേ​ട്ട​ങ്ങ​ളും നി​ത്യ​മാ​യി നീ​ണ്ടു​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​വ​യ​ല്ല. അ​വ ഇ​ന്ന​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ നാ​ളെ അ​പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​മാ​കും. ത​ന്മൂ​ലം നി​ത്യ​മാ​യി നി​ല​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന നേ​ട്ട​ങ്ങ​ളി​ലാ​ക​ട്ടെ, അ​താ​യ​തു ന​ന്മ പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളി​ലാ​ക​ട്ടെ ന​മ്മു​ടെ പ്ര​ധാ​ന ശ്ര​ദ്ധ.

അ​പ്പോ​ൾ ഓ​ർ​മി​ക്കാ​നും ഓ​മ​നി​ക്കാ​നു​മാ​യി ന​മു​ക്ക് ഏ​റെ അ​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ൾ ഉ​ണ്ടാ​കും. അ​വ​യാ​കും ന​മ്മെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം ദൈ​വം ഓ​ർ​മി​ക്കാ​നും ഓ​മ​നി​ക്കാ​നും ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന സ്മ​ര​ണ​ക​ൾ.

ഫാ. ​ജോ​സ് പ​ന്ത​പ്ലാം​തൊ​ട്ടി​യി​ൽ