ആ​ത്മാ​വി​നെ മ​റ​ന്നു ജീ​വി​ച്ചാ​ൽ
നാം ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്‍റെ ഏ​തു രം​ഗ​ത്താ​യാ​ലും അ​വി​ടെ​യെ​ല്ലാം ഉ​യ​ർ​ച്ച ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന​വ​രാ​ണു ന​മ്മ​ൾ. അങ്ങനെ ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ തെ​റ്റി​ല്ല​താ​നും. എ​ന്നാ​ൽ, ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ഉ​യ​ർ​ച്ച നേ​ടാ​ൻ വേ​ണ്ടി നാം ​ന​മ്മു​ടെ ആ​ത്മാ​വി​നെ മ​റ​ന്നു ജീ​വി​ച്ചാ​ലോ? അ​പ്പോ​ൽ അ​തി​ൽ​പ്പ​രം താ​ഴ്ച ന​മു​ക്കു​ണ്ടാ​കാ​നി​ല്ലെ​ന്നു വ്യ​ക്തം.

ഇ​പ്പോ​ഴ​ത്തെ വ​ട​ക്ക​ൻ ഫ്രാ​ൻ​സും ബ​ൽജി​യ​വും ജ​ർ​മ​നി​യു​ടെ പ​ടി​ഞ്ഞാ​റ​ൻ ഭാ​ഗ​വും ഉ​ൾ​പ്പെ​ട്ട​താ​യി​രു​ന്നു ഫ്രാ​ങ്കു​ക​ളു​ടെ രാ​ജ്യം. 768 മു​ത​ൽ അ​വി​ട​ത്തെ രാ​ജാ​വാ​യി​രു​ന്ന ചാ​ൾ​സ് ഒ​ന്നാ​മ​ൻ 774ൽ ലൊ​ന്പാ​ർ​ഡ് എ​ന്ന രാ​ജ്യം കീ​ഴ​ട​ക്കി. അ​തെ​ത്തു​ട​ർ​ന്ന്, 800-ൽ ​അ​ദ്ദേ​ഹം റോ​മി​ന്‍റെ അ​ധി​കാ​രം പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ത്തു. അ​പ്പോ​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ ഹോ​ളി റോ​മ​ൻ സാ​മ്രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്‍റെ ച​ക്ര​വ​ർ​ത്തി​യാ​യി മാ​ർ​പാ​പ്പ ലെ​യോ മൂ​ന്നാ​മ​ൻ പ്ര​ഖ്യാ​പി​ച്ചു.

രാ​ജാ​വും ച​ക്ര​വ​ർ​ത്തി​യും എ​ന്ന നി​ല​യി​ൽ ഏ​റെ ആ​ദ​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന അ​ദ്ദേ​ഹം ചാ​ൾ​സ് ദ ​ഗ്രെ​യ്റ്റ് എ​ന്ന് ഇം​ഗ്ലീ​ഷി​ൽ അ​ർ​ഥം വ​രു​ന്ന ‘ഷാ​ർ​ല​മെ​യ്ൻ’ ആ​യി​ട്ടാ​ണ് ച​രി​ത്ര​ത്തി​ൽ അ​റി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​ത്. മ​ധ്യ​ശ​ത​ക​ങ്ങ​ളി​ൽ പാ​ശ്ചാ​ത്യ സം​സ്കാ​രം സം​ര​ക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​ലും യൂ​റോ​പ്പി​ലെ വി​വി​ധ രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളെ ഒ​രു​മി​ച്ചു​നി​ർ​ത്തു​ന്ന​തി​ലും വി​ജ​യി​ച്ച അ​ദ്ദേ​ഹം യൂ​റോ​പ്പി​ന്‍റെ പി​താ​വാ​യി പൊ​തു​വേ ക​രു​ത​പ്പെ​ടു​ന്നു.

ജ​ന​ക്ഷേ​മ​ത​ല്പ​ര​നും പ്ര​ജാ​വ​ത്സ​ല​നു​മാ​യി​രു​ന്ന അ​ദ്ദേ​ഹം 814-ൽ 72ാം ​വ​യ​സി​ൽ അ​ന്ത​രി​ച്ച​പ്പോ​ൾ ജ​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​ണ്ടാ​യ ന​ഷ്ട​ബോ​ധം അ​വ​ർ​ണ​നീ​യ​മാ​യി​രു​ന്നു. അ​തി​ന്‍റെ പ്ര​ധാ​ന​കാ​ര​ണം അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ വ്യ​ക്ത​ിമാ​ഹാ​ത്മ്യ​മാ​യി​രു​ന്നു.

അ​ദ്ദേ​ഹം ച​ക്ര​വ​ർ​ത്തി​യാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോ​ൾ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്‍റെ മാ​യാ​മോ​ഹ​ങ്ങ​ളി​ൽ ഉ​ൾ​പ്പെ​ടാ​തെ ജീ​വി​ത​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു വ്യ​ക്ത​മാ​യ ല​ക്ഷ്യ​ബോ​ധം വ​ച്ചു​പു​ല​ർ​ത്തി​യി​രു​ന്നു. അ​തു വ്യ​ക്ത​മാ​ക്കു​ന്ന​ത​ര​ത്തി​ലാ​ണ് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ മൃ​ത​ദേ​ഹം സം​സ്ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​ത്.

ഇ​പ്പോ​ഴ​ത്തെ ജ​ർ​മ​നി​യി​ലെ ആ​ക്ക​ൻ എ​ന്ന സ്ഥ​ല​ത്താ​യി​രു​ന്നു ഷാ​ർ​ല​മെ​യ്ൻ ച​ക്ര​വ​ർ​ത്തി​യു​ടെ ആ​സ്ഥാ​നം. അ​വി​ടെ​യു​ള്ള ക​ത്തീ​ഡ്ര​ലി​ലെ ചാ​പ്പ​ലി​ലാ​ണ് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ സം​സ്ക​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്.

പ​ക്ഷേ, അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തെ സം​സ്ക​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​ത് സാ​ധാ​ര​ണ ​രീ​തി​യി​ലു​ള്ള ക​ബ​റി​ട​ത്തി​ല​ല്ല. പ്ര​ത്യു​ത, ക​ത്തീ​ഡ്ര​ലി​ന​ടി​യി​ലൽ ഒ​രു വ​ലി​യ അ​റ​യി​ലാ​ണ്.​അ​റ​യു​ടെ ന​ടു​വി​ലാ​യി മാ​ർ​ബി​ളി​ൽ തീ​ർ​ത്ത ഒ​രു സിം​ഹാ​സ​ന​മു​ണ്ട്.

ആ ​സിം​ഹാ​സ​ന​ത്തി​ൽ ഷാ​ർ​ല​മെ​യ്ൻ ച​ക്ര​വ​ർ​ത്തി ഇ​രി​ക്കു​ന്ന രീ​തി​യി​ൽ മാ​ർ​ബി​ളി​ൽ തീ​ർ​ത്ത ഒ​രു പ്ര​തി​മ​യു​ണ്ട്. രാ​ജ​കീ​യ വ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ൾ അ​ണി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്ന അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ മ​ടി​യി​ൽ തു​റ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്ന രീ​തി​യി​ൽ സു​വി​ശേ​ഷ​ഗ്ര​ന്ഥം കൊ​ത്തി​വ​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്. ആ ​സു​വി​ശേ​ഷ​ഗ്ര​ന്ഥ​ത്തി​ലെ ഒ​രു വ​ച​ന​ത്തി​ലേ​ക്കാ​ണ് അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ചൂ​ണ്ടു​വി​ര​ൽ ചൂ​ണ്ടു​ന്ന​ത്.

ആ ​ദൈ​വ​വ​ച​നം ഇ​താ​ണ്. ‘ഒ​രു​വ​ൻ ലോ​കം മു​ഴു​വ​ൻ നേ​ടി​യാ​ലും സ്വ​ന്തം ആ​ത്മാ​വി​നെ ന​ഷ്ട​പ്പെ​ടു​ത്തി​യാ​ൽ അ​വ​ന് എ​ന്തു പ്ര​യോ​ജ​നം?’ (മ​ത്താ​യി 16:26). ഒ​രു വ്യ​ക്തി എ​ന്ന നി​ല​യി​ലും ച​ക്ര​വ​ർ​ത്തി എ​ന്ന നി​ല​യി​ലും ഷാ​ർ​ല​മെ​യ്നെ വ്യ​തി​രി​ക്ത​നാ​ക്കി​യ​ത് ഈ ​തി​രു​വ​ച​ന​ത്തി​ൽ അ​ടി​യു​റ​ച്ച ദ​ർ​ശ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു.

ഷാ​ർ​ല​മെ​യ്ൻ ഒ​രു ച​ക്ര​വ​ർ​ത്തി ആ​യി​രി​ക്കു​ന്പോ​ഴും ത​ന്‍റെ ആ​ത്മാ​വി​നെ മ​റ​ന്ന് ഒ​ന്നും പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ല. മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ലോ​ക​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ൽ എ​പ്പോ​ഴും വ്യാ​പൃ​ത​നാ​യി​രു​ന്നി​ട്ടും ത​ന്‍റെ ആ​ത്മാ​വി​ന്‍റെ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ അ​ദ്ദേ​ഹം മ​റ​ന്നി​ല്ല. അ​തു​ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ ഏ​റ്റ​വും വ​ലി​യ നേ​ട്ട​വും.

നാം ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്‍റെ ഏ​തു രം​ഗ​ത്താ​യാ​ലും അ​വി​ടെ​യെ​ല്ലാം ഉ​യ​ർ​ച്ച ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന​വ​രാ​ണു ന​മ്മ​ൾ. അങ്ങനെ ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ തെ​റ്റി​ല്ല​താ​നും. എ​ന്നാ​ൽ, ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ഉ​യ​ർ​ച്ച നേ​ടാ​ൻ വേ​ണ്ടി നാം ​ന​മ്മു​ടെ ആ​ത്മാ​വി​നെ മ​റ​ന്നു ജീ​വി​ച്ചാ​ലോ? അ​പ്പോ​ൽ അ​തി​ൽ​പ്പ​രം താ​ഴ്ച ന​മു​ക്കു​ണ്ടാ​കാ​നി​ല്ലെ​ന്നു വ്യ​ക്തം.

ഇ​ന്നു ലോ​ക​ത്തി​ൽ ജീ​വി​ക്കു​ന്ന ആ​ളു​ക​ൾ മു​ൻ​ത​ല​മു​റ​ക​ളേ​ക്കാ​ൾ ഏ​റെ പ്ര​ബു​ദ്ധ​രാ​ണെ​ന്നാ​ണു സ്വ​യം അ​ഭി​മാ​നം കൊ​ള്ളു​ന്ന​ത്. ശാ​സ്ത്ര- സാ​ങ്കേ​തി​ക രം​ഗ​ങ്ങ​ളി​ലും മ​റ്റു​മു​ള്ള വ​ള​ർ​ച്ച ന​മ്മെ അ​ഭി​മാ​ന​പൂ​രി​ത​രാ​ക്കു​ന്നു​മു​ണ്ട്. എ​ന്നാ​ൽ, മ​ഹ​ത്താ​യ ഈ ​നേ​ട്ട​ങ്ങ​ൾ​ക്കെ​ല്ലാ​മി​ട​യി​ലും ന​മ്മു​ടെ ആ​ത്മാ​വി​ന്‍റെ പ​രി​പോ​ഷ​ണം നാം ​മ​റ​ന്നു​പോ​കു​ന്ന​താ​യി ചി​ല​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും ന​മു​ക്കു തോ​ന്നാ​റി​ല്ലേ?

ചി​ലരെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം അ​വ​രു​ടെ ആ​ത്മ​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ൽ അ​വ​ർ​ക്ക് ഒ​രു ശ്ര​ദ്ധ​യു​മി​ല്ലെ​ന്നു ന​മു​ക്കു തോ​ന്നി​പ്പോ​കു​ന്നു. കാ​ര​ണം, അ​ത്ത​ര​ത്തി​ലു​ള്ള ഒ​രു ജീ​വി​ത​മാ​ണ് അ​വ​ർ ന​യി​ക്കു​ന്ന​ത്.

എ​ന്നാ​ൽ, അ​വ​രും നാ​മും ഒ​ക്കെ ഓ​ർ​മി​ക്കേ​ണ്ട ഒ​രു കാ​ര്യ​മു​ണ്ട്. അ​താ​യ​ത്, ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​താ​ന്ത്യ​ത്തി​ൽ ദൈ​വ​ത്തി​നു​ മു​ൻ​പാ​കെ ന​മു​ക്കു ക​ണ​ക്കു​കൊ​ടു​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രു​മെ​ന്ന വ​സ്തു​ത. വി​ശു​ദ്ധ പൗ​ലോ​സ് അ​പ്പ​സ്തോ​ല​ൻ എ​ഴു​തു​ന്നു: നാ​മെ​ല്ലാ​വ​രും ന്യാ​യാ​സ​ന​ത്തി​ൻ മു​ൻ​പാ​കെ നി​ൽ​ക്കേ​ണ്ട​വ​രാ​ണ​ല്ലോ. ഇ​പ്ര​കാ​രം എ​ഴു​ത​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു: എ​ല്ലാ മു​ട്ടു​ക​ളും എ​ന്‍റെ മു​ൻ​പി​ൽ മ​ട​ങ്ങും. എ​ല്ലാ നാ​വു​ക​ളും ദൈ​വ​ത്തെ പു​ക​ഴ്ത്തു​ക​യും ചെ​യ്യും. ആ​ക​യാ​ൽ, നാം ​ഓ​രോ​രു​ത്ത​രും ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ മു​ൻ​പി​ൽ ക​ണ​ക്കു ബോ​ധി​പ്പി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രും (റോ​മാ 14: 11-12)

ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ മു​ൻ​പി​ൽ ക​ണ​ക്കു കൊ​ടു​ക്കേ​ണ്ടി​വ​നാ​ണെ​ന്ന ബോ​ധ്യ​ത്തോ​ടെ​യാ​ണു ഷാ​ർ​ല​മെ​യ്ൻ ച​ക്ര​വ​ർ​ത്തി ജീ​വി​ച്ച​ത്. എ​ന്നാ​ൽ, അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ തെ​റ്റു​കു​റ്റ​ങ്ങ​ൾ സം​ഭ​വി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ല എ​ന്നു വി​വ​ക്ഷ​യി​ല്ല. മ​റ്റേ​തൊ​രു വ്യ​ക്തി​യെ​യും​പോ​ലെ, ആ ​തെ​റ്റു​കു​റ്റ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു പ​രി​ഹാ​രം ചെ​യ്യു​വാ​നു​ള്ള സ​ന്ന​ദ്ധ​ത അ​ദ്ദേ​ഹ​ത്തി​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. തന്മൂല​മാ​ണ്, ക​ത്തോ​ലി​ക്കാ സ​ഭ​യി​ൽ വാ​ഴ്ത്ത​പ്പെ​ട്ട​വ​നാ​യി അ​ദ്ദേ​ഹം ഇ​ന്നും ആ​ദ​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന​ത്.

ഈ ​ലോ​ക​ത്തി​ലെ നേ​ട്ട​ങ്ങ​ൾ മാ​ത്രം ല​ക്ഷ്യം​വ​ച്ചു നാം ​ജീ​വി​ക്കു​ന്പോ​ഴാ​ണ് ന​മ്മു​ടെ ആ​ത്മാ​വി​നെ നാം ​മ​റ​ന്നു​പോ​കു​ന്ന​ത്; ന​മ്മു​ടെ ആ​ത്മാ​വി​നു ഹാ​നി​ക​ര​മാ​കു​ന്ന രീ​തി​യി​ൽ നാം ​ജീ​വി​ക്കാ​നി​ട​യാ​കു​ന്ന​ത്. തന്മൂലം, മ​ര​ണ​ശേ​ഷ​വും ന​മു​ക്കൊ​രു ജീ​വി​ത​മു​ണ്ടെ​ന്നും അ​തി​നാ​യി ന​മ്മു​ടെ ആ​ത്മാ​വി​നെ ക​ള​ങ്ക​ര​ഹി​ത​മാ​യി കാ​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന​തും ന​മു​ക്കു മ​റ​ക്കാ​തി​രി​ക്കാം.

സു​വി​ശേ​ഷ​ത്തി​ൽ ക​ർ​ത്താ​വ് പ​റ​യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, ലോ​കം മു​ഴു​വ​ൻ നാം ​നേ​ടി​യാ​ലും ന​മ്മു​ടെ ആ​ത്മാ​വി​നെ നാം ​ന​ഷ്ട​പ്പെ​ടു​ത്തി​യാ​ൽ ന​മു​ക്കെ​ന്തു പ്ര​യോ​ജ​നം?

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ