തടസങ്ങളെക്കുറിച്ച് അധികം പറയണ്ട
സ്രാ​വു​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ച് ഒ​രു മ​റൈ​ൻ ബ​യോ​ള​ജി​സ്റ്റ് ഗ​വേ​ഷ​ണ​പ​ഠ​നം ന​ട​ത്തു​ന്ന അ​വ​സ​രം. ഗ​വേ​ഷ​ണ​ത്തി​ന്‍റെ ഭാ​ഗ​മാ​യി ഒ​രു വ​ന്പ​ൻ സ്രാ​വി​നെ പി​ടി​ച്ച് ഒ​രു വ​ലി​യ വാ​ട്ട​ർ ടാ​ങ്കി​ലാ​ക്കി. സ്രാ​വി​നു​ള്ള തീ​റ്റ​യാ​യി ജീ​വ​നു​ള്ള ചെ​റി​യ മീ​നു​ക​ളെ വാ​ട്ട​ർ​ടാ​ങ്കി​ലി​ട്ടു. അ​പ്പോ​ൾ അ​തി​വേ​ഗം സ്രാ​വ് ആ ​മീ​നു​ക​ളെ വെ​ട്ടി​വി​ഴു​ങ്ങി. ഈ ​രീ​തി പ​ല​ദി​വ​സം തു​ട​ർ​ന്നു.

അ​തി​നു​ശേ​ഷം വ​ലി​യ ഫൈ​ബ​ർ​ഗ്ലാ​സ് ക​ഷ​ണം​കൊ​ണ്ടു വാ​ട്ട​ർ ടാ​ങ്ക് ര​ണ്ടാ​യി വി​ഭ​ജി​ച്ചു. അ​പ്പോ​ൾ വാ​ട്ട​ർ ടാ​ങ്കി​ന്‍റെ ഒ​രു ഭാ​ഗ​ത്തു മാ​ത്ര​മേ സ്രാ​വി​നു സ​ഞ്ചാ​ര​സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളൂ. സ്രാ​വി​നു പി​ന്നെ തീ​റ്റ​യാ​യി ചെ​റി​യ മീ​നു​ക​ളെ ഇ​ട്ടു​കൊ​ടു​ത്ത​തു ഫൈ​ബ​ർ​ഗ്ലാ​സി​ന് അ​പ്പു​റ​ത്തു​ള്ള ഭാ​ഗ​ത്താ​യി​രു​ന്നു.സ്രാ​വ് ഉ​ട​നെ അ​വ​യെ വി​ഴു​ങ്ങാ​നാ​യി പാ​ഞ്ഞെ​ത്തി. എ​ന്നാ​ൽ, ഫൈ​ബ​ർ​ഗ്ലാ​സി​ന്‍റെ ത​ട​സം​മൂ​ലം അ​തി​ന് ഒ​ന്നും ചെ​യ്യാ​ൻ സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. ഫൈ​ബ​ർ​ഗ്ലാ​സി​ൽ തു​ട​ർ​ച്ച​യാ​യി ത​ല ഇ​ടി​ച്ചു എ​ന്നു മാ​ത്രം.

സ്രാ​വി​ന് ഇ​മ്മാ​തി​രി ഒ​ര​നു​ഭ​വം ഉ​ണ്ടാ​യി​ട്ടും അ​തു ത​ന്‍റെ ഉ​ദ്യ​മ​ത്തി​ൽ​നി​ന്നു പെ​ട്ടെ​ന്നു പിന്മാറി​യി​ല്ല. അ​ത് ഇ​ട​യ്ക്കി​ടെ വീ​ണ്ടും ഫൈ​ബ​ർ​ഗ്ലാ​സി​ന് അ​പ്പു​റ​ത്തു യ​ഥേ​ഷ്ടം വി​ഹ​രി​ച്ചി​രു​ന്ന മീ​നു​കളെ വി​ഴു​ങ്ങാ​ൻ പാ​ഞ്ഞ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. പ​ക്ഷേ, അ​പ്പോ​ഴൊ​ക്കെ ഫൈ​ബ​ർ ഗ്ലാ​സ് അ​തി​നു ത​ട​സം​നി​ന്നു. ഏ​താ​ണ്ട് ഒ​രു മ​ണി​ക്കൂ​ർ ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ സ്രാ​വ് ത​ന്‍റെ ഉ​ദ്യ​മം ഉ​പേ​ക്ഷി​ച്ചു.
അ​ടു​ത്ത പ​ല ആ​ഴ്ച​ക​ളി​ൽ ഈ ​പ​രീ​ക്ഷ​ണം ആ​വ​ർ​ത്തി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു. പ​ക്ഷേ, ഓ​രോ ത​വ​ണ​യും സ്രാ​വി​ന്‍റെ ആ​ക്ര​മ​ണ​ത്തി​ന്‍റെ ശ​ക്തി കു​റ​ഞ്ഞു​കു​റ​ഞ്ഞു വ​ന്നു. ക​റേ ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും ഫൈ​ബ​ർ​ഗ്ലാ​സി​നെ മ​റി​ക​ട​ക്കാ​നു​ള്ള പോ​രാ​ട്ടം സ്രാ​വ് പൂ​ർ​ണ​മാ​യും ഉ​പേ​ക്ഷി​ച്ചു. എ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ഫൈ​ബ​ർ​ഗ്ലാ​സി​നു മ​റു​വ​ശം മീ​നു​ക​ളെ ക​ണ്ടാ​ലും അ​വ​യെ ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാ​തെ​യാ​യി.

സ്ഥി​തി​ഗ​തി​ക​ൾ ഇ​ത്ര​യും ആ​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും ഗ​വേ​ഷ​ക​ൻ ത​ന്‍റെ പ​രീ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​ന്‍റെ അ​ടു​ത്ത ഘ​ട്ട​ത്തി​ലേ​ക്കു ക​ട​ന്നു. സാ​വ​ധാ​നം അ​ദ്ദേ​ഹം ആ ​ടാ​ങ്കി​ൽ​നി​ന്നു ഫൈ​ബ​ർ​ഗ്ലാ​സ് എ​ടു​ത്തു മാ​റ്റി. അ​പ്പോ​ൾ സ്രാ​വ് ആ ​ടാ​ങ്കി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ചെ​റി​യ മീ​നു​ക​ളെ വി​ഴു​ങ്ങാ​ൻ പാ​ഞ്ഞെ​ത്തി​യോ? ഇ​ല്ല. മീ​നു​ക​ൾ യ​ഥേ​ഷ്ടം ആ ​ടാ​ങ്കി​ലൂ​ടെ തു​ള്ളി​ക്ക​ളി​ക്കു​ന്പോ​ൾ സ്രാ​വ് അ​ന​ങ്ങാ​തെ അ​തു നോ​ക്കി​നി​ന്ന​തേ​യു​ള്ളൂ.

സ്രാ​വി​ന്‍റെ കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ എ​ന്താ​ണു സം​ഭ​വി​ച്ച​ത്? ചെ​റി​യ മീ​നു​ക​ളെ വി​ഴു​ങ്ങാ​നു​ള്ള വ്യ​ഗ്ര​ത​യി​ൽ സ്രാ​വി​ന്‍റെ ത​ല പ​ല പ്രാ​വ​ശ്യം ഫൈ​ബ​ർ ഗ്ലാ​സി​ൽ ആ​ഞ്ഞി​ടി​ച്ച​പ്പോ​ൾ അ​തി​ന്‍റെ സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യ പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ന​രീ​തി​യി​ൽ മാ​റ്റം വ​ന്നു. ഫൈ​ബ​ർ ഗ്ലാ​സ് ഗ​വേ​ഷ​ക​ൻ എ​ടു​ത്തു​മാ​റ്റി​യ​പ്പോ​ൾ ആ ​വ്യ​ത്യാ​സം സ്രാ​വി​നു മ​ന​സി​ലാ​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. ഫൈ​ബ​ർ ഗ്ലാ​സ് അ​പ്പോ​ഴും അ​വി​ടെ ഉ​ണ്ട് എ​ന്ന രീ​തി​യി​ലാ​ണു സ്രാ​വ് പ്ര​തി​ക​രി​ച്ച​ത്. ത·ൂ​ല​മാ​ണു ഫൈ​ബ​ർ​ഗ്ലാ​സി​ന്‍റെ അ​സാ​ന്നി​ധ്യ​ത്തി​ലും സ്രാ​വ് ചെ​റി​യ മീ​നു​ക​ളു​ടെ പി​ന്നാ​ലെ പോ​കാ​തി​രു​ന്ന​ത്.

സ്രാ​വി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള ഈ ​ഗ​വേ​ഷ​ണ​ക​ഥ​യി​ൽ എ​ന്തു​മാ​ത്രം വാ​സ്ത​വ​മു​ണ്ടെ​ന്ന് അ​റി​യി​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ, ഈ ​ക​ഥ ന​മ്മു​ടെ സ്വ​ഭാ​വ​രീ​തി​ക​ളെ സൂ​ചി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തു ന​മു​ക്കു അ​വ​ഗ​ണി​ക്കാ​നാ​വി​ല്ല. ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ഒ​ന്നി​നു പി​റ​കെ മ​റ്റൊ​ന്നാ​യി പാ​ളി​ച്ച​ക​ളും പ​രാ​ജ​യ​ങ്ങ​ളും ഉ​ണ്ടാ​കു​ന്പോ​ൾ ന​മ്മി​ൽ ചി​ല​രെ​ങ്കി​ലും സു​ല്ലി​ടു​ന്ന​തു നാം ​കാ​ണു​ന്നു​ണ്ട​ല്ലോ. ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ നാം ​പ​ല​പ്പോ​ഴും പ​രാ​ജ​യ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ള്ള​തു​കൊ​ണ്ട് ഇ​നി​നും അ​ങ്ങ​നെ മാ​ത്ര​മേ സം​ഭ​വി​ക്കൂ എ​ന്നാ​ണ് അ​വ​ർ ക​രു​തു​ക. ത·ൂ​ലം, മ​ന​സു മ​ടു​ക്കാ​തെ ജീ​വി​ത​വി​ജ​യ​ത്തി​നാ​യി അ​ധ്വാ​നി​ക്കാ​ൻ അ​വ​ർ വി​മു​ഖ​ത കാ​ട്ടു​ന്നു.

ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ പ​ല പ​രാ​ജ​യ​ങ്ങ​ളും നേ​രി​ടേ​ണ്ടി​വ​ന്നി​ട്ടു​ള്ള​തു​കൊ​ണ്ട് അ​വ​ർ എ​ല്ലാ​ത്തി​നും വ​ലി​യ ത​ട​സ​ങ്ങ​ൾ കാ​ണു​ന്നു. എ​ന്നാ​ൽ, അ​വ​യി​ൽ പ​ല​തും ഇ​ല്ലാ​ത്ത ത​ട​സ​ങ്ങ​ളാ​ണെ​ന്ന​താ​ണു വാ​സ്ത​വം. അ​വ​ർ കാ​ണു​ന്ന ത​ട​സ​ങ്ങ​ളി​ലേ​റെ​യും അ​വ​രു​ടെ ഭാ​വ​നാ​സൃ​ഷ്ടി​ക​ളാ​ണ്.

ടാ​ങ്കി​ൽ ഫൈ​ബ​ർ ഗ്ലാ​സ് ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​പ്പോ​ൾ അ​തു യ​ഥാ​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ സ്രാ​വി​ന് ഒ​രു ത​ട​സം​ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു. എ​ന്നാ​ൽ, ആ ​ത​ട​സം മാ​റി​യ​പ്പോ​ൾ അ​തു മ​ന​സി​ലാ​ക്കാ​ൻ സ്രാ​വി​നു സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. ഇ​തു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ​യാ​ണു പ്ര​തി​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളി​ൽ ത​ട്ടി ജീ​വി​ത​ത്തോ​ടു നി​ഷേ​ധാ​ത്മ​ക​മാ​യ സ​മീ​പ​നം സ്വീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ കാ​ര്യ​ത്തി​ലും സം​ഭ​വി​ക്കു​ക.

ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ചി​ല പ​രാ​ജ​യ​ങ്ങ​ൾ ഉ​ണ്ടാ​യി എ​ന്ന​തി​ന്‍റെ പേ​രി​ൽ ന​മ്മു​ടെ ഭാ​വി എ​പ്പോ​ഴും അ​ങ്ങ​നെ ആ​യി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നി​ല്ല. നേ​രേ മ​റി​ച്ച്, ആ ​പ​രാ​ജ​യ​ത്തി​ൽ​നി്ന്നു പാ​ഠം പ​ഠി​ച്ചു നാം ​ല​ക്ഷ്യം​വ​യ്ക്കു​ന്ന കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ൽ ന​മു​ക്കു വി​ജ​യം നേ​ടി​യെ​ടു​ക്കാ​വു​ന്ന​തേ​യു​ള്ളൂ. എ​ന്നാ​ൽ, അ​പ്ര​കാ​രം സം​ഭ​വി​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ എ​ല്ലാ​ത്തി​നും ത​ട​സ​ങ്ങ​ൾ മാ​ത്രം കാ​ണു​ന്ന ചി​ന്താ​ഗ​തി നാം ​ഉ​പേ​ക്ഷി​ക്ക​ണം.

ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ വി​ജ​യം നേ​ട​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ സ്ഥി​രോ​ത്സാ​ഹ​വും ക​ഠി​നാ​ധ്വാ​ന​വു​മൊ​ക്കെ വേ​ണം. അ​തി​നു നാം ​ത​യാ​റാ​കാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ​ല്ലോ പ്ര​തി​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളു​ടെ പേ​രു പ​റ​ഞ്ഞ് നാം ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ പി​ന്നോ​ട്ടു പോ​കു​ന്ന​ത്? എ​ന്നാ​ൽ, ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ വി​ജ​യി​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന ഇ​ച്ഛാ​ശ​ക്തി ന​മു​ക്കു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ നാം ​എ​പ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും പി​ന്നോ​ട്ടു പോ​കു​മോ? നേ​രേ മ​റി​ച്ചു നാം ​അ​ഭി​മു​ഖീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന പ്ര​തി​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ൾ എ​ത്ര വ​ലു​താ​ണെ​ങ്കി​ലും അ​വ​യെ അ​ഭി​മു​ഖീ​ക​രി​ക്കാ​നു​ള്ള വ​ഴി നാം ​ക​ണ്ടെ​ത്തു​ക​യി​ല്ലേ? ആ ​വ​ഴി​യി​ൽ മ​റ്റെ​ന്തി​നെ​യും​കാ​ൾ അ​ധി​ക​മാ​യി ദൈ​വ​സ​ഹാ​യ​വും നാം ​തേ​ടു​ക​യി​ല്ലേ?

ദൈ​വ​ത്തി​ൽ ആ​ശ്ര​യ​മ​ർ​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ പ്ര​തി​ബ​ന്ധ​ങ്ങ​ളെ നേ​രി​ടു​ന്ന​വ​ർ പി​ന്നോ​ക്കം പോ​കു​ന്ന​താ​യി നാം ​കാ​ണാ​റു​ണ്ടോ? അ​ങ്ങ​നെ​യു​ള്ള​വ​ർ വ​ൻ പ​രാ​ജ​യം നേ​രി​ട്ടാ​ലും മു​ന്നോ​ട്ടു​ത​ന്നെ പോ​കാ​ന​ല്ലേ ശ്ര​മി​ക്കു​ക. ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ പ​രാ​ജ​യം നേ​രി​ടു​ന്പോ​ഴും നാ​മും ഈ ​ഗ​ണ​ത്തി​ൽ ഉ​ൾ​പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​രാ​ണ് എ​ന്നു ന​മു​ക്ക് ഉ​റ​പ്പു​വ​രു​ത്താം.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ