ദൈവത്തിന്‍റെ സെൽഫി
ക​ഴി​ഞ്ഞ ഒ​രാ​ഴ്ച പ​റ​യു​വാ​ൻ ക​ഴി​യാ​ത്ത അ​നു​ഭ​വ​ത്തി​ൽ നി​ന്നും ഞാ​ൻ എ​ഴു​താ​ൻ തു​ട​ങ്ങു​ക​യാ​ണ്. ഇ​തു​വ​രെ എ​ഴു​തു​ന്പോ​ൾ എ​ന്‍റെ പേ​ന​യോ, വി​ര​ലു​ക​ളോ, വി​റ​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ല. എ​ന്നാ​ലി​പ്പോ​ൾ വി​റ​യ്ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. ഒ​രു ര​ണ്ടാം ജ​ൻ​മ​ത്തി​ലെ പി​ച്ച​വ​യ്ക്കു​ന്ന കു​ട്ടി​യെ​പ്പോ​ലെ.

2018 ഓ​ഗ​സ്റ്റ് 16 - എ​ന്‍റെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ മ​റ​ക്കാ​നാ​വാ​ത്ത അ​നു​ഭ​വ​വും അ​ട​യാ​ള​വു​മാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു. അ​തി​ജീ​വ​ന​ത്തി​ന്‍റെ ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളെ, നി​മി​ഷ​ങ്ങ​ളെ, ഇ​പ്പോ​ൾ ഓ​ർ​ത്തെ​ടു​ക്കു​ന്പോ​ൾ സ്വ​പ്ന​മാ​യും ഒ​രു ക​ഥ​യാ​യും ഒ​രു ഫാ​ന്‍റ​സി​യാ​യും തോ​ന്നു​ന്നു. അ​തി​നെ​ല്ലാ​മ​പ്പു​റം ന​മ്മെ വി​ഴു​ങ്ങു​വാ​ൻ തു​ട​ങ്ങു​ന്ന ജ​ല​രൂ​പ​ത്തി​നു​മു​ന്നി​ൽ ജീ​വ​നെ ര​ക്ഷി​ക്കു​വാ​ൻ, ജീ​വ​ൻ മു​റു​കെ​പ്പി​ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​ള്ള പാ​ച്ചി​ൽ! ആ ​നി​മി​ഷ​ത്തെ ചി​ന്ത​ക​ളും വേ​വ​ലാ​തി​ക​ളും അ​സ്വ​സ്ഥ​ത​ക​ളും പ്രാ​യോ​ഗി​ക​ത​യു​മാ​ണ് മ​നു​ഷ്യ​നെ പു​തി​യ അ​നു​ഭ​വ​ത്തി​ലെ​ത്തി​ക്കു​ന്ന​ത്. ഇ​തു​വ​രെ​യു​ള്ള അ​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ളെ​യെ​ല്ലാം ഞാ​ൻ കു​ട​ഞ്ഞു​ക​ള​യു​ക​യാ​ണ്.

ഓ​ഗ​സ്റ്റ് 15 രാ​ത്രി ത​ന്നെ വ​ലി​യ മ​ഴ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ത​ലേ​ദി​വ​സ​ത്തെ നീ​ണ്ട​യാ​ത്ര ക​ഴി​ഞ്ഞ് ക്ഷീ​ണം കാ​ര​ണം രാ​ത്രി ഒ​ൻ​പ​ത​ര​യോ​ടെ കി​ട​ന്നു. പ​ത്തു​മ​ണി​യോ​ടെ ഫോ​ൺ ശ​ബ്‌ദി​ച്ചു. ആ​റ​ൻ​മു​ള​യി​ൽ നി​ന്നാ​ണ്. പ​ന്പാ​തീ​ര​ത്തി​നു സ​മീ​പം താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന സു​ഹൃ​ത്ത് ഷാ​ജ​നാ​ണ് വി​ളി​ച്ച​ത്. രാ​കേ​ഷ്, ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ വീ​ട്ടി​ൽ വെ​ള്ളം ക​യ​റി. പ്രാ​യ​മാ​യ അ​പ്പ​ച്ച​നെ​യും അ​മ്മ​ച്ചി​യെ​യും കൊ​ണ്ട് ര​ണ്ടാം നി​ല​യി​ൽ ക​യ​റി​യി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണ്. ക​റ​ന്‍റി​ല്ല. ഫോ​ണി​ൽ ബാ​റ്റ​റി തീ​രാ​റാ​യി. ആ​രെ​യും വി​ളി​ച്ചി​ട്ട് കി​ട്ടു​ന്നി​ല്ല. രാ​കേ​ഷ് എ​ത്ര​യു​മെ​ളു​പ്പം ആ​രെ​യെ​ങ്കി​ലും ബ​ന്ധ​പ്പെ​ട്ട് വി​ളി​ക്കാ​മോ. ഞാ​ൻ പ​ല​രെ​യും വി​ളി​ച്ചു. കു​ത്തൊ​ഴു​ക്കു​ള്ള വെ​ള്ള​പ്പൊ​ക്കം കാ​ര​ണം ആ​ർ​ക്കും ആ​റ​ൻ​മു​ള​ഭാ​ഗ​ത്തേ​ക്ക് പോ​കു​വാ​ൻ സാ​ധി​ക്കി​ല്ലെ​ന്ന് ഞാ​ൻ ബ​ന്ധ​പ്പെ​ട്ട മാ​ധ്യ​മ​പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ക​ൻ മ​റു​പ​ടി പ​റ​ഞ്ഞു. പ​ന്പാ​തീ​ര​ത്തു​മാ​ത്ര​മു​ള്ള വെ​ള്ള​പ്പൊ​ക്കം ഒ​രി​ക്ക​ലും ചെ​ങ്ങ​ന്നൂ​രി​ലേ​ക്ക് വ​രി​ല്ല എ​ന്നു​ള്ള ഉ​റ​പ്പ് സു​ഹൃ​ത്തു​ക്ക​ൾ​ക്കു​വ​രെ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

പ​ന്ത്ര​ണ്ടു​മ​ണി​യാ​യ​തോ​ടെ ഷാ​ജ​ൻ ആ​റ​ൻ​മു​ള​യി​ൽ നി​ന്നു വീ​ണ്ടും വി​ളി​ച്ചു. വെ​ള്ളം വീ​ടി​ന്‍റെ ര​ണ്ടാം നി​ല​യി​ലേ​ക്കും ക​യ​റി. ത​ങ്ങ​ൾ വാ​ട്ട​ർ ടാ​ങ്കി​ന്‍റെ മു​ക​ളി​ലി​രി​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നും ര​ക്ഷ​പ്പെടു​ത്തൂ എ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ​തോ​ടെ ഫോ​ണ്‍ സ്വി​ച്ച് ഓ​ഫ് ആ​യി. ഞാ​ൻ പ​ല​രെ​യും വീ​ണ്ടും വി​ളി​ച്ചു. എ​ല്ലാ​വ​രും നി​സ​ഹാ​യ​രാ​യി നി​ശ​ബ്ദ​രാ​യി. ഇ​ത്ത​ര​മൊ​രു ആ​ശ​ങ്ക​യോ​ടെ ഒ​ന്നു മ​യ​ങ്ങി. ഉ​റ​ക്കം വ​ന്നി​രു​ന്നി​ല്ല. നാ​ലു മ​ണി​യാ​യി​ക്കാ​ണ​ണം. അ​ടു​ത്ത പ​റ​ന്പി​നു​സ​മീ​പ​മു​ള്ള വീ​ടി​ന്‍റെ ഫാ​മി​ലേ​ക്ക് തെ​ക്കു​ഭാ​ഗ​ത്തു​ള്ള പാ​ട​ത്തു​നി​ന്നു വെ​ള്ളം ക​യ​റി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഫാ​മി​ലെ മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളെ​യെ​ല്ലാം ടോ​ർ​ച്ചു​വെ​ളി​ച്ച​ത്തി​ൽ തൊ​ഴി​ലാ​ളി​ക​ൾ എ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടോ​ടു​ന്നു. ഞാ​ൻ മു​റി​യി​ലെ ലൈ​റ്റി​ടാ​ൻ ശ്ര​മി​ച്ചു. ക​റ​ന്‍റ് പോ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ഇ​രു​ട്ട്. അ​പ്പോ​ഴും ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ വാ​ട​ക​വീ​ട്ടി​ലേ​ക്കോ ചെ​ങ്ങ​ന്നൂ​രി​ന്‍റെ പ്ര​ധാ​ന സ്ഥ​ല​ത്തോ വെ​ള്ളം ക​യ​റി​ല്ല എ​ന്ന് ആ​രോ ഉ​ള്ളി​ൽ പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.



ക​റു​ത്ത പ്ര​ഭാ​തം

രാ​വി​ലെ വാ​തി​ൽ തു​റ​ന്ന​പ്പോ​ൾ സാ​യാ​ഹ്ന​മാ​യ​പോ​ലെ​ത്തെ അ​വ​സ്ഥ. ഒ​രു ത​രം ക​റു​ത്ത​നി​റം ക​ല​ർ​ന്ന നീ​ല​നി​റം പു​റ​ത്താ​കെ. ഞാ​ൻ പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങി. വീ​ടു​ക​ളി​ൽ​നി​ന്നും തൊ​ടി​ക​ളി​ൽ​നി​ന്നു​മൊ​ക്കെ ക​ട​ലി​ര​ന്പം പോ​ലെ ശ​ബ്ദ​ങ്ങ​ൾ. തൊ​ടി​ക​ൾ, മ​ര​ങ്ങ​ൾ, വെ​ള്ളം മൂ​ടി​ക്ക​വി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു, ഒ​രു മ​തി​ലി​ന്‍റെ വ്യ​ത്യാ​സ​ത്താ​ൽ. ഞാ​ൻ എ​ന്‍റെ മു​റ്റ​ത്തി​റ​ങ്ങി. അ​ടു​ക്ക​ള​വ​ശ​ത്ത് വെ​ള്ളം നി​റ​യു​ന്നു. അ​ത് ക​ണ്ട് നി​ല്‌​ക്കെ​ത്ത​ന്നെ കൂ​ടി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. ഭാ​ര്യ ഉ​റ​ക്ക​ച്ച​ട​വി​ൽ പു​റ​ത്തു​ചാ​ടി. വെ​ള്ളം ക​ണ്ട് വെ​പ്രാ​ള​പ്പെ​ട്ട് നി​ല​വി​ളി​ക്കാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. ഭാ​ര്യ ഭാ​ര്യ​വീ​ട്ടി​ലേ​ക്കാ​ദ്യം ഫോ​ൺ വി​ളി​ച്ചു. അ​വി​ടെ ഫോ​ണ്‍ ഓ​ഫാ​യി​രു​ന്നു. ഇ​തി​നേ​ക്കാ​ൾ താ​ഴ്ന്ന സ്ഥ​ലം ബു​ധ​നൂ​ർ - ഇ​ല​ഞ്ഞി​മേ​ൽ പ്ര​ദേ​ശ​മാ​യ​തി​നാ​ൽ അ​ച്ഛ​നും അ​മ്മ​യ്ക്കും എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും സം​ഭ​വി​ച്ചോ എ​ന്ന​റി​യാ​ൻ അ​വ​ൾ ഫോ​ണ്‍​വി​ളി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.

പൊ​ടു​ന്ന​നെ മ​ഴ പൊ​ട്ടി​വീ​ണു. ശ​ക്ത​മാ​യ മ​ഴ, അ​യ​ൽ​പ​ക്ക​ത്തെ ആ​റം​ഗ​കു​ടും​ബം ഓ​രോ ബാ​ഗു​മാ​യി പു​റ​ത്തു ചാ​ടി നേ​രെ എ​ന്നെ വ​ന്നു വി​ളി​ച്ചു. വേ​ഗം ഇ​റ​ങ്ങൂ. വെ​ള്ളം ഉ​ട​ൻ ഇ​വി​ടാ​കെ മൂ​ടും. ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടാ​നു​ള്ള ഏ​ക​മാ​ർ​ഗം റോ​ഡി​ലെ​ത്തു​ക. ബ​ഥേ​ൽ​പ​ള്ളി ജം​ഗ്ഷ​നി​ൽ എ​ത്തി​യാ​ൽ ര​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടു. അ​വ​ർ അ​തും പ​റ​ഞ്ഞ് വേ​ഗ​മി​റ​ങ്ങി. ഞാ​ൻ ഫോ​ൺ വി​ളി​ച്ചി​ട്ട് വേ​വ​ലാ​തി​പ്പെ​ട്ട ഭാ​ര്യ​യെ ദേ​ഷ്യ​പ്പെ​ട്ട് പി​ടി​ച്ച് കു​ഞ്ഞി​നെ​യു​മെ​ടു​ത്ത് പു​റ​ത്തു​ചാ​ടി. ഒ​രു ഫോ​ണും എ​ടു​ത്തു. അ​വ​ൾ ചെ​റി​യ ബാ​ഗി​ൽ കു​ഞ്ഞി​നു​ള്ള കു​പ്പാ​യ​വും കു​പ്പി​പ്പാ​ലും മാ​ത്ര​മെ​ടു​ത്ത് ചാ​ടി. ഞ​ങ്ങ​ൾ ടൗ​ണി​നു​ള്ളി​ൽ ത​ന്നെ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും ബ​ഥേ​ൽ റോ​ഡി​നും പാ​ണ്ട​വ​ൻ​പാ​റ​യ്ക്കു​മി​ട​യി​ലെ പ്ര​ദേ​ശ​ത്തെ ചെ​റി​യ ശ​ത​മാ​നം​പേ​ർ താ​മ​സി​ക്കു​ന്ന​യി​ട​മാ​ണ്.

ടൗ​ണാ​യ​തി​നാ​ൽ എ​ല്ലാ​വ​രും ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടാ​ൻ ചാ​ൻ​സു​ണ്ടാ​കും എ​ന്നാ​ണ് എ​ല്ലാ​വ​രും പെ​ട്ടെ​ന്ന് ക​രു​തു​ക. പ​ക്ഷേ, വ​ലി​യ ബി​ൽ​ഡിം​ഗു​ക​ൾ​ക്കു പി​റ​കി​ലൂ​ടെ​യു​ള്ള ഒ​രാ​ൾ​പൊ​ക്കം മാ​ത്രം മൂ​ന്ന​ടി വീ​തി​യു​ള്ള ഇ​ട​വ​ഴി​ക​ൾ അ​ത്ര ശ്ര​ദ്ധ​യി​ൽ​പ്പെ​ടു​ക​യു​മി​ല്ല. മാ​ത്ര​മ​ല്ല, വീ​ടി​ന്‍റെ പു​റ​കു​വ​ശം റോ​ഡോ, പാ​റ​ക​ളോ ഇ​ല്ല. സ​മു​ദ്ര​ത്തി​ൽ അ​വ​സാ​നി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ​യു​ള്ള ച​തു​പ്പു​നി​റ​ഞ്ഞ പാ​ട​ങ്ങ​ളും ക​നാ​ലു​ക​ളി​ലൂ​ടെ നി​റ​ഞ്ഞ വെ​ള്ള​വും മാ​ത്രം.

വി​ഴു​ങ്ങാ​നെ​ത്തു​ന്ന ജ​ലം, ഭ​യ​വും

ഞ​ങ്ങ​ൾ ഇ​ട​വ​ഴി​യി​ലെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ൾ അ​യ​ൽ​വീ​ട്ടു​കാ​രെ​ല്ലാം ഇ​റ​ങ്ങി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. ആ​രു​മി​ല്ല. മ​നു​ഷ്യ​മ​ണ​മി​ല്ല. പു​റ​കി​ലൂ​ടെ എ​ല്ലാ വീ​ടു​ക​ളെ​യും വി​ഴു​ങ്ങാ​നാ​യി വ​രു​ന്ന വെ​ള്ളം. അ​തി​ന്‍റെ ശ​ബ്ദ​ങ്ങ​ൾ മാ​ത്രം. ഇ​ട​വ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ കു​ഞ്ഞി​നെ​യും ബാ​ഗും പി​ടി​ച്ച് ഞാ​ൻ. ഭാ​ര്യ കു​ട​പി​ടി​ച്ചു ത​രു​ന്നു. മ​ഴ ശ​ക്തി​യാ​യി പെ​യ്യു​ന്നു. റോ​ഡ് ക​ണ്ടു. സ​മാ​ധാ​ന​മാ​യി. എ​നി​ക്കെ​ന്തോ അ​കാ​ര​ണ​മാ​യ ഭ​യം തോ​ന്നി​ത്തു​ട​ങ്ങി. റോ​ഡി​ന്‍റെ ഇ​രു​വ​ശ​ത്തും വെ​ള്ളം ക​യ​റി​വ​രു​ന്നു. ര​ണ്ട​റ്റ​വും വെ​ള്ളം. ബ​ഥേ​ൽ ജം​ഗ്ഷ​നി​ൽ എ​ത്തി​യാ​ൽ ര​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടു എ​ന്ന വാ​ച​കം മാ​ത്രം ചെ​വി​യി​ൽ ഓ​ർ​ത്തു. അ​യ​ൽ​വീ​ട്ടി​ലെ എ​മി​ൽ ഫോ​ണി​ൽ വി​ളി​ച്ചു. ബ​ഥേ​ൽ ജം​ഗ്ഷ​നി​ലെ​ത്തി​യോ. എ​ത്തും മു​ൻ​പ് ജ​ലം നി​റ​ഞ്ഞ റോ​ഡി​ലൂ​ടെ വ​രു​ന്പോ​ൾ ക​നാ​ൽ ഉ​ള്ള ഭാ​ഗ​മു​ണ്ട്. ശ​ക്തി​യാ​യ ഒ​ഴു​ക്കാ​ണ്. മ​റി​ക​ട​ക്കു​ന്പോ​ൾ സൂ​ക്ഷി​ക്കു​ക. ഫോ​ണ്‍ നി​ന്നു.

ഞ​ങ്ങ​ൾ ക​നാ​ൽ നി​ൽ​ക്കു​ന്ന ഭാ​ഗ​ത്തെ​ത്തി. എ​ന്നാ​ൽ ക​നാ​ലേ​ത് റോ​ഡേ​ത് എ​ന്ന് അ​റി​യാ​ൻ ക​ഴി​യ​ത്തി​ല്ല. ഞാ​ൻ ഭാ​ര്യ​യോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു, എ​ന്‍റെ കൈ​യി​ൽ മു​റു​കെ പി​ടി​ച്ചോ​ണം. ഞാ​ൻ ഒ​ഴു​ക്കി​ൽ കാ​ൽ​വ​ച്ചു. ചു​ഴി​പോ​ലെ ജ​ലം ഒ​ഴു​കു​ന്നു. ര​ണ്ട​ടി​വ​ച്ച​പ്പോ​ഴേ എ​നി​ക്ക് ബോ​ധ്യ​മാ​യി. മു​റി​ച്ചു​ക​ട​ക്കു​വാ​ൻ ക​ഴി​യു​ക​യി​ല്ലാ എ​ന്ന്. ആ​ടും കോ​ഴി​ക​ളും ചു​ഴി​വെ​ള്ള​ത്തി​ൽ ഒ​ഴു​കു​ന്ന​തു ക​ണ്ടു. അ​പ​ക​ടം മ​ണ​ത്തു. ഞാ​ൻ കാ​ൽ പി​റ​കോ​ട്ട് വ​ലി​ച്ചു. ഭാ​ര്യ പി​ന്നെ​യും നി​ർ​ബ​ന്ധി​ച്ചു. എ​ങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ലും മു​റി​ച്ചു ക​ട​ക്കു​വാ​ൻ നോ​ക്ക്. മ​ഴ കൂ​ടി, വെ​ള്ളം കൂ​ടി, പി​റ​കോ​ട്ട് പോ​കു​വാ​ൻ തീ​രു​മാ​നി​ച്ചു. വാ ​എ​ന്നു വി​ളി​ച്ച് വ​ന്ന​വ​ഴി​യേ റോ​ഡി​ന്‍റെ എ​തി​ർ​വ​ശ​ത്തേ​ക്ക്. എ​തി​ർ​വ​ശ​ത്തേ​ക്ക് ന​ട​ന്ന​പ്പോ​ൾ തി​ട്ട​മേ​ൽ അ​ന്പ​ലം വ​ഴി​യി​ൽ നി​ന്ന് കു​തി​ച്ചൊ​ഴു​കു​ന്ന പു​ഴ​പോ​ലെ വെ​ള്ളം ഞ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​നേ​രേ. ഇ​നി​യെ​ന്തു ചെ​യ്യും എ​ന്ന മ​ട്ടി​ൽ ഭാ​ര്യ എ​ന്നെ നോ​ക്കി.

ഒ​ടു​വി​ൽ ഒ​രു വീ​ട്

ഞാ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു ര​ണ്ടും ക​ൽ​പ്പി​ച്ച് ഏ​തെ​ങ്കി​ലും ര​ണ്ടാം നി​ല​യി​ൽ ക​യ​റു​ക. റോ​ഡി​ന​രി​കെ​യു​ള്ള വ​ലി​യ വീ​ടു​ക​ളി​ലെ​ല്ലാം ര​ണ്ടാം നി​ല​യു​ണ്ട്. പ​ക്ഷേ വ​ലി​യ ഗെ​യി​റ്റു​ക​ൾ പൂ​ട്ടി​യി​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. വീ​ടി​ന​ക​ത്തേ​ക്കു ത​ന്നെ​യു​ള്ള ഇ​ട​വ​ഴി​യി​ലൂ​ടെ ഓ​ടി. വീ​ടു​ക​ൾ നി​റ​ഞ്ഞ ഭാ​ഗ​ത്തെ അ​വ​സാ​ന​ത്തെ വീ​ട് അ​ച്ച​ൻ​കു​ഞ്ഞ് അ​ച്ചാ​യ​ന്‍റേ​താ​ണ്. അ​വി​ടെ നി​ന്നു മാ​ത്രം ശ​ബ്ദ​ങ്ങ​ൾ കേ​ൾ​ക്കാം. നേ​രെ അ​ങ്ങോ​ട്ടോ​ടി. അ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും മു​ട്ട​റ്റം വെ​ള്ളം മു​റ്റ​ത്ത് നി​റ​ഞ്ഞു​ക​വി​ഞ്ഞ ആ ​മു​റ്റ​ത്തി​ലൂ​ടെ ഞാ​ൻ വീ​ട്ടി​ൽ ക​യ​റി.

അ​ച്ച​ൻ​കു​ഞ്ഞ് അ​ച്ചാ​യ​നും ഭാ​ര്യ​യും മ​ക​ളും, മ​ക​ളു​ടെ ര​ണ്ടു​മാ​സം പ്രാ​യ​മാ​യ പെ​ൺ​കു​ഞ്ഞു​മാ​ണ​വി​ടെ. എ​ന്‍റെ കു​ടും​ബ​ത്തിന്‍റെ ര​ക്ഷ​യു​ടെ സ്പ​ർ​ശ​മാ​യി അ​ച്ചാ​യ​ന്‍റെ വീ​ടും ര​ണ്ടാം നി​ല​യും നി​ല​കൊ​ണ്ടു. ക​യ​റി​യ ഉ​ട​നേ​ത​ന്നെ വൈ​ദ്യു​തി​യി​ല്ല, ഫോ​ണ്‍ ശ​ബ്‌ദി​ച്ചു. എ​മി​ലാ​ണ്. നി​ങ്ങ​ൾ എ​വി​ടെ​യെ​ത്തി. ബ​ഥേ​ൽ ജം​ഗ്ഷ​നി​ലെ​ത്തി​യോ? ഇ​ല്ല. എ​ന്നാ​ൽ ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല. അ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും ഫോ​ണ്‍ റേ​ഞ്ച്, നെ​റ്റ് വ​ർ​ക്ക് ക​ട്ടാ​യി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു.​ ആ​ദ്യ​മാ​യി അ​ൽ​പ്പം ശ്വാ​സം വീ​ണു. കു​റ​ച്ചു മ​നു​ഷ്യ​ർ​ക്കൊ​പ്പം എ​ത്തി​പ്പെ​ട്ട​തി​ന്‍റെ ആ​ശ്വാ​സം.

റോ​ഡി​ലൂ​ടെയുള്ള പ​ര​ക്കം പാ​ച്ചി​ലി​ൽ ദൈ​വ​ത്തെയും മ​റ്റാ​രേ​യും വി​ളി​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല. പ​ക്ഷേ മ​രി​ച്ചു​പോ​യ എ​ന്‍റെ പി​താ​വി​ന്‍റെ രൂ​പം എ​ന്നെ സ്പ​ർ​ശി​ക്കു​ന്ന​താ​യി തോ​ന്നി. അ​തോ​ടെ ഉ​ള്ളി​ലെ ഭ​യം ഒ​ന്നു വി​ട്ടൊ​ഴി​ഞ്ഞു. ര​ണ്ടാം നി​ല ഉ​ള്ള ഒ​രു വീ​ടും സ്വ​യ​ര​ക്ഷ​യും മ​ന​സി​ൽ ക​ട​ന്നു വ​ന്നു.



ര​ണ്ടു ദി​വ​സം ര​ണ്ടു യു​ഗ​ങ്ങ​ൾ

ഉ​ച്ച​യാ​യ​തും വൈ​കു​ന്നേ​ര​മാ​യ​തും അ​റി​യു​ന്നി​ല്ല. എ​ല്ലാ​വ​രും ര​ണ്ടാം നി​ല​യി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റു​ന്ന​തി​ന്‍റെ വെ​പ്രാ​ള​ങ്ങ​ൾ. അ​ച്ചാ​യ​ൻ​പോ​ലും ഒ​ന്നാം നി​ല​യി​ലെ പ്ര​ധാ​ന​പ്പെ​ട്ട സാ​ധ​ന​സാ​മ​ഗ്രി​ക​ൾ കൂ​ട്ടി​ക്കെ​ട്ടു​ന്ന തി​ര​ക്കി​ലാ​ണ്. ര​ണ്ടാം നി​ല​യി​ലെ​ത്തി ജ​ന​ലി​ലൂ​ടെ ഞാ​ൻ ആ​കാ​ശ​ത്തേ​ക്ക് നോ​ക്കി. മെ​ഴു​കു​തി​രി​വെ​ട്ടം മാ​ത്രം. മെ​ഴു​കു​തി​രി അ​ധി​കം ക​ത്തി​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​യി​ല്ല. സ്റ്റോ​ക്ക് കു​റ​വാ​ണ്. ഫോ​ണൊ​ന്നും കി​ട്ടു​ന്നി​ല്ല എ​ന്ന​ത് എ​ല്ലാ​വ​രെ​യും വി​ഷ​മി​പ്പി​ച്ചു.

അ​ച്ചാ​യ​ൻ ഇ​ട​യ്ക്കി​ടെ പു​റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി വെ​ള്ളം പൊ​ങ്ങു​ന്നു​ണ്ടോ പൊ​ങ്ങു​ന്നു​ണ്ടോ എ​ന്ന് നോ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കും. ഒ​രു ടോ​ർ​ച്ചു​മു​ണ്ട് കൂ​ടെ. രാ​ത്രി​യാ​യി. അ​രി​യും സാ​മ​ഗ്രി​ക​ളും കു​റ​വാ​ണ്. ഉ​ള്ള ഭ​ക്ഷ​ണ​സാ​മ​ഗ്രി​കൊ​ണ്ടു​മാ​ത്രം കു​റ​ച്ചു കു​റ​ച്ചു ക​ഴി​ക്കാം. കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ൾ ഫാ​നി​ല്ലാ​ത്ത​തി​നാ​ൽ, ക​ര​ഞ്ഞു തു​ട​ങ്ങി. എ​ല്ലാ​വ​രും ഒ​രു​മി​ച്ചി​രു​ന്ന് പ്രാ​ർ​ഥി​ച്ചു കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. അ​ച്ചാ​യ​ൻ ബൈ​ബി​ൾ വാ​യി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. പി​ന്നീ​ട് ഉ​ള്ള ഭ​ക്ഷ​ണം എ​ല്ലാ​വ​രും പ​ങ്കി​ട്ടു. രാ​ത്രി കി​ട​ക്കാ​നാ​യി ര​ണ്ടാം നി​ല​യി​ൽ. ഉ​റ​ക്കം വ​രു​ന്നി​ല്ല. വെ​ള്ളം ക​യ​റി​യ വീ​ടു​ക​ൾ. വ​ള​രെ ദൂ​രെ നി​ന്ന് ആ​ളു​ക​ളു​ടെ ഒ​ച്ച​പ്പാ​ടു​ക​ൾ കേ​ൾ​ക്കാം. ഭാ​ര്യ കു​ഞ്ഞി​നെ ഉ​റ​ക്കാ​ൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്നു. എ​നി​ക്കു​റ​ക്കം വ​ന്നി​ല്ല.

ജ​ന​ൽ തു​റ​ന്നു. ദൈ​വ​മേ വെ​ള്ളം കൂ​ടു​ന്നു. എ​ന്‍റെ വീ​ടി​നു ചു​റ്റും വെ​ള്ളം ക​യ​റു​ന്നു. എ​ന്‍റെ പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ൾ, എ​ന്‍റെ പാ​വം വാ​ട​ക​വീ​ട്, ദൈ​വ​മേ എ​ല്ലാം ഇ​ല്ലാ​താ​വു​ന്ന​ത് എ​നി​ക്ക് ക​ണ്ടു​നി​ൽ​ക്കേ​ണ്ടി വ​രു​മോ? ഞാ​ൻ തി​രി​ഞ്ഞു മു​റി​യി​ലേ​ക്കു നോ​ക്കി. എ​ന്‍റെ കു​ഞ്ഞ് ക​ര​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. എ​ന്‍റെ ക​ണ്ണു​ക​ളും നി​റ​ഞ്ഞു.

പി​റ്റേ ദി​വ​സ​വും രാ​വി​ലെ​യാ​യ​ത​റി​ഞ്ഞി​ല്ല. കാ​ർ​മേ​ഘം മൂ​ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. മ​ഴ ത​ന്നെ മ​ഴ. പു​റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങാ​ൻ പ​റ്റു​ന്നി​ല്ല. വെ​ള്ളം കൂ​ടാ​തെ​യും കു​റ​യാ​തെ​യും ഒ​റ്റ നി​ൽ​പ്പ് ത​ന്നെ തു​ട​രു​ന്നു. അ​ച്ചാ​യ​ൻ പുറ​കു​വ​ശ​ത്തെ ഗോ​വ​ണി​യി​ലൂ​ടെ ര​ണ്ടാം നി​ല​യി​ലേ​ക്ക് ക​യ​റി മൂ​ന്നാം നി​ല​യി​ലു​ള്ള തു​റ​ന്ന സ്ഥ​ല​ത്ത് ടാ​ർ​പ്പാ​ളി​ൻ വ​ലി​ച്ചുകെ​ട്ടാ​നാ​യി നി​ൽ​ക്കു​ന്നു. വെ​ള്ളം ശ​ക്തി​യാ​യി വ​ന്നാ​ൽ മൂ​ന്നാം​നി​ല​യി​ൽ ക​യ​റി നി​ൽ​ക്കേ​ണ്ടേ, ടാ​ർ​പ്പാ​ളി​ൻ വ​ലി​ച്ചു കെ​ട്ടി​യാ​ൽ സു​ര​ക്ഷി​ത​മാ​കാം. പു​റ​ത്തേ​ക്ക് ഈ ​പി​ഞ്ചു​കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളെ കൊ​ണ്ടു പോ​കു​വാ​ൻ ക​ഴി​യി​ല്ല.

പോ​യാ​ൽ​ത്ത​ന്നെ എ​വി​ടെ ക​യ​റി നി​ൽ​ക്കും. അ​തു​കൊ​ണ്ട് ഇ​വി​ടെ​ത്ത​ന്നെ എ​ല്ലാ ര​ക്ഷ​യ്ക്കും ശ്ര​മി​ക്കു​ക. ബാ​ക്കി ദൈ​വം ന​മ്മെ ര​ക്ഷി​ക്കും. അ​ച്ചാ​യ​ന്‍റെ വാ​ക്കു​ക​ൾ ഒ​രു​വി​ധം എ​ന്നെ ജാ​ഗ​രൂ​കനാ​ക്കി. ര​ണ്ടു ദി​വ​സം കു​ടി​ക്കാ​നു​ള്ള വെ​ള്ളം ശേ​ഖ​രി​ച്ച് മു​റി​യി​ൽ ക​യ​റ്റി​വ​ച്ചു. വീ​ണ്ടും കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ ക​ര​ച്ചി​ൽ, ക​റ​ന്‍റി​ല്ല. ചൂ​ട്, അ​സ്വ​സ്ഥ​ത. ചി​ല​പ്പോ​ൾ ഫോ​ണി​ൽ റെ​യ്ഞ്ച് വ​രും അ​പ്പോ​ൾ​ത്ത​ന്നെ പോ​കും. എ​നി​ക്ക് ഫോ​ണ്‍ വി​ളി​ക്കാ​ൻ പ​റ്റു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും മെ​സേ​ജു​ക​ൾ അ​യ​യ്ക്കു​വാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞു. ബ​ന്ധു​ക്ക​ളെ​യോ​ർ​ത്ത്, സു​ഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളെ​യോ​ർ​ത്ത്, വേ​വ​ലാ​തി​ക​ൾ വ​ർ​ധി​ച്ചു. സ​ന്ധ്യ​യാ​യ​പ്പോ​ഴേ ഞ​ങ്ങ​ൾ ഒ​രു മെ​ഴു​കു​തി​രി​ക്കു ചു​റ്റു​മി​രു​ന്ന് പ്രാ​ർ​ത്ഥ​ന ആ​രം​ഭി​ച്ചു. എ​നി​ക്ക് വി​ശ​പ്പേ​യി​ല്ല. അ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു വി​കാ​രം വ​രു​ന്നി​ല്ല. കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​ ഭ​ക്ഷ​ണം കൊ​ടു​ക്ക​ണ​മെ​ന്ന ചി​ന്ത​മാ​ത്രം. ഭാ​ര്യ മാ​താ​പി​താ​ക്ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചോ​ർ​ത്ത് ക​ര​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. ആ​രു​ടെ​യും ഒ​രു വി​വ​ര​വും ല​ഭി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. രാ​ത്രി​യി​ൽ ഞാ​ൻ പ്രാ​ർ​ഥി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. ഇ​രു​ളി​ൽ ഉ​റ​ങ്ങാ​തെ ഞാ​ൻ എ​ന്നെ​ക്ക​ണ്ടു. ദൈ​വ​ത്തെ​ക്ക​ണ്ടു. ദൈ​വ​മേ എ​ല്ലാം മു​ങ്ങു​ക​യാ​ണോ? ജീ​വി​തം ഇ​വി​ടെ അ​വ​സാ​നി​ക്കു​ക​യാ​ണോ? ഇ​ല്ല. ഒ​രി​ക്ക​ലു​മി​ല്ല. അ​വ​സാ​നി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ ഇ​ങ്ങ​നെ​യി​രു​ന്ന് ചി​ന്തി​ക്കു​വാ​നു​ള്ള സ​മ​യം ദൈ​വം എ​നി​ക്കു ത​രി​ക​യി​ല്ല. രാ​ത്രി​യി​ൽ മെ​ഴു​കു​തി​രി​വെ​ട്ട​ത്തി​ലൂ​ടെ വെ​ള്ളം കൂ​ടി​യോ കൂ​ടി​യോ എ​ന്നു​ള്ള നോ​ട്ട​ങ്ങ​ൾ കാ​ണാം. എ​ല്ലാ​വ​രും ദൈ​വ​ത്തെ ഉ​ള്ളു​കൊ​ണ്ട് വി​ളി​ക്കു​ന്ന​താ​യി അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ട്ടു. എ​ല്ലാ​വ​ർ​ക്കും ഒ​രേ ദൈ​വം.

അ​തി​ജീ​വ​ന​ത്തി​ന്‍റെ മൂ​ന്നാം​പ​ക്കം

ദി​വ​സം ഏ​താ​ണെ​ന്നു​പോ​ലും മ​റ​ന്നു​പോ​യി. വെ​ള്ള​ത്തി​ന്‍റെ ഒ​ഴു​ക്ക് ഒ​രു​വി​ധം ശ​മി​ച്ചെ​ന്നു തോ​ന്നി. ഞാ​നും അ​ച്ചാ​യ​നും ദൈ​വ​ത്തി​നു ന​ന്ദി പ​റ​ഞ്ഞ് പു​റ​ത്തേ​ക്കി​റ​ങ്ങി. മു​ട്ട​റ്റം വെ​ള്ള​ത്തി​ലൂ​ടെ റോ​ഡി​ലെ​ത്തി. അ​തു​വ​രെ കാ​ണാ​ത്ത ചെ​ങ്ങ​ന്നൂ​രാ​ണ്. എ​ല്ലാ സാ​ധ​ന​സാ​മ​ഗ്രി​ക​ളും റോ​ഡി​ൽ കി​ട​ക്കു​ന്നു. ഒ​രു സു​നാ​മി ക​ഴി​ഞ്ഞ​പോ​ലെ. ബ​ഥേ​ൽ റോ​ഡി​ലൂ​ടെ അ​ഭ​യാ​ർ​ഥി​ക​ളു​ടെ തി​ര​ക്ക്. ബ​ഥേ​ൽ റോ​ഡി​ലൂ​ടെ​യു​ള്ള ക​നാ​ൽ ഇ​പ്പോ​ൾ കു​റു​കെ ക​ട​ക്കാം. ഒ​രു വി​ധം ഞ​ങ്ങ​ൾ ന​ട​ന്നു. ച​ന്ത​യി​ൽ ര​ണ്ടു​ക​ട മാ​ത്രം തു​റ​ന്നു.

ഒ​രാ​ഴ്ച​ത്തേ​ക്കു​ള്ള സാ​മ​ഗ്രി​ക​ൾ ചാ​ക്കി​ലേ​റ്റി ത​ല​യി​ൽ വ​ച്ച് ഞ​ങ്ങ​ൾ തി​രി​ച്ചു​ന​ട​ന്നു. തി​രി​ഞ്ഞു നോ​ക്കി​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും ക​ട​യി​ലെ സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ൾ കാ​ലി​യാ​യി. ആ​ളു​ക​ളു​ടെ തി​ര​ക്ക്. വെ​ള്ളം ക​യ​റാ​ത്ത ച​ന്ത​യി​ൽ മാ​ത്രം അ​ഭ​യാ​ർ​ഥി​ക​ൾ. പു​ലി​യൂ​ർ, പാ​ണ്ട​നാ​ട്, പേ​രി​ശേ​രി, ബു​ധ​നൂ​ർ ഭാ​ഗ​ത്തെ ആ​ളു​ക​ളെ ബോ​ട്ടു​ക​ളി​ൽ ചെ​ങ്ങ​ന്നൂ​രി​ലെ​ത്തി​ക്കു​ന്ന തി​ര​ക്കു​ക​ൾ. തു​ണി ത​രാ​മോ എ​ന്നു ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന സ്ത്രീ​ക​ൾ. ര​ക്ഷാ​പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ക​രു​ടെ തി​ര​ക്കു​ക​ൾ. ബ​ഹ​ള​ങ്ങ​ൾ. വേ​ഗം വീ​ട്ടി​ലേ​ക്കു​ള്ള മ​ട​ക്കം. വീ​ണ്ടും അ​ര​വെ​ള്ള​ത്തി​ലൂ​ടെ വീ​ട്ടി​ലേ​ക്കു ന​ട​ന്നു ക​യ​റി. ജീ​വി​തം തി​രി​ച്ചു​പി​ടി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു എ​ന്നു ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ട്ടു. അ​ന്നു ചോ​റ് ഉ​ണ്ട​പ്പോ​ഴാ​ണ് ഞ​ങ്ങ​ള്‌ മൂ​ന്നു ദി​വ​സ​ത്തെ വി​ശ​പ്പ​ക​റ്റി​യ​ത്. ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ഞാ​നേ​റ്റ​വും ആ​സ്വ​ദി​ച്ച ഭ​ക്ഷ​ണം.

വാ​തി​ൽ​പ്പ​ടി​യി​ലെ അ​ണ​ലി​ക​ൾ

ഇ​തി​നി​ട​യി​ൽ എ​ന്‍റെ വാ​ട​ക​വീ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് പോ​കു​വാ​ൻ, ഒ​ന്നു നോ​ക്കു​വാ​ൻ, ഞാ​നി​റ​ങ്ങി. ഭാ​ഗ്യ​ത്തി​ന് വ​ടി​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. താ​ഴ്ന്ന ഭാ​ഗ​മാ​യ​തി​നാ​ൽ എ​ന്‍റെ വീ​ട്ടി​ലാണ് കൂ​ടു​ത​ൽ വെ​ള്ള​മു​ള്ള​ത്. വാ​തി​ലി​ന​രി​കി​ൽ അ​ണ​ലി​പ്പാ​ന്പു​ക​ൾ. ഒ​ന്നി​നെ കൊ​ന്നു. അ​ടു​ക്ക​ള​യി​ൽ വെ​ള്ളം ക​യ​റി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ക​യ​റാ​തെ തി​രി​ച്ചു പോ​ന്നു.

ചെ​ങ്ങ​ന്നൂ​രി​ൽ വെ​ള്ളം ക​യ​റി​ല്ല എ​ന്നു ക​രു​തി​യ ഞാ​ൻ ജ​ല​പ്ര​വാ​ഹം ക​ണ്ട് അ​ദ്ഭു​ത​പ്പെ​ട്ടു. 99 ലെ ​വെ​ള്ള​പ്പൊ​ക്ക​ത്തി​ൽ​പ്പോ​ലും ബ​ഥേ​ൽ ജം​ഗ്ഷ​നി​ൽ ക​യ​റി​യ​താ​യി കേ​ട്ടി​ട്ടി​ല്ല. എ​ന്നി​ട്ടും പ​ന്പാ​ന​ദി​യു​ടെ പ്ര​ച​ണ്ഡ​താ​ണ്ഡ​വ​ത്തി​ൽ ജ​ലം ചെ​ങ്ങ​ന്നൂ​രി​നെ വി​ഴു​ങ്ങി.

പ​ന്പ എ​ന്നാ​ൽ പാ​ന്പ് എ​ന്നും, അ​വ​സാ​ന​മി​ല്ലാ​ത്ത​ത് എ​ന്നു​മൊ​ക്കെ അ​ർ​ഥ​മു​ണ്ട്. എ​ല്ലാം ഞാ​നോ​ർ​ത്തു.​ വൈ​കു​ന്നേ​ര​മാ​യ​പ്പോ​ൾ ബി​എ​സ്എ​ൻ​എ​ൽ ഫോ​ണ്‍ വ​ർ​ക്ക് ചെ​യ്യു​വാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. മെ​സേ​ജു​ക​ളി​ലൂ​ടെ എ​ന്നെ അ​ന്വേ​ഷി​ച്ച, എ​ന്നെ സ്നേ​ഹി​ക്കു​ന്ന​വ​രെ ഞാ​നി​താ ജീ​വി​ച്ചി​രി​പ്പു​ണ്ട് എ​ന്ന് പ​റ​യു​വാ​നു​ള്ള ആ​വേ​ശം തു​ടി​ച്ചു. ഫോ​ണ്‍ സ്വി​ച്ച് ഓ​ഫ് ആ​യ​തി​നാ​ൽ മ​ന​സി​ൽ പ​തി​ഞ്ഞു​കി​ട​ന്നി​രു​ന്ന ദീ​പി​ക​യു​ടെ ഫോ​ൺ ന​ന്പ​രി​ലേ​ക്കും‍ മാ​തൃ​ഭൂ​മി​യു​ടെ ന​ന്പ​രി​ലേ​ക്കും വി​ളി​ച്ചു.
നേ​വ​ൽ റ​സ്ക്യൂ ഫോ​ഴ്സി​ന് സ​ന്ദേ​ശ​മ​യ​ച്ച​തി​ലൂ​ടെ എ​ന്നെ ര​ക്ഷി​ക്കാ​നാ​യി ശ്ര​മി​ച്ച ശ്രീ​ലാ​ൽ ശ്രീ​നി​വാ​സ​ൻ, സ​ക്ക​റി​യ, വാ​ഹി​ദ്, അ​ർ​ഷാ​ദ് ബ​ത്തേ​രി എ​ന്നി​വ​രോ​ടും ദീ​പി​ക​യു​ടെ മുൻ ചീഫ് എഡിറ്റർ പൈ​ക​ട​യ​ച്ച​നോ​ടും ജോ​ർ​ജ് മാ​ത്യു​വി​നോ​ടും എ​ന്‍റെ ന​ന്ദി രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു.

സ്നേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ കൈ​ക​ൾ

വൈ​കു​ന്നേ​രം ആ​റോ​ടെ വെ​ള്ള​ത്തി​ലൂ​ടെ ഒ​രാ​ൾ നീ​ന്തി നീ​ന്തി​വ​രു​ന്നു. രാ​കേ​ഷ് ഉ​ണ്ടോ എ​ന്ന് ഉ​റ​ക്കെ വി​ളി​ച്ചാ​ണ് വ​ര​വ്. ഞാ​ൻ കൈ​വീ​ശി. ഒ​രു ഫാ​ദ​റാ​ണ്. എ​നി​ക്ക് പ​രി​ച​യ​മി​ല്ല. ഫാ. ​ജോ​ബി. നീ​ന്ത​ൽ വി​ദ​ഗ്ധ​നാ​യ അ​ദ്ദേ​ഹം എ​ന്നെ ര​ക്ഷി​ക്കാ​നാ​യി നീ​ന്ത​ൽ സാ​മ​ഗ്രി​ക​ളു​മാ​യി എ​ത്തി​യ​താ​ണ്. എ​ന്നെ​ത്തേ​ടി വ​ന്ന ആ​ദ്യ​ത്തെ മു​ഖ​മാ​ണ് ഫാ. ​ജോ​ബി​യു​ടേ​ത്. ഇ​നി വെ​ള്ളം ഉ​യ​രി​ല്ലെ​ന്ന ക​ണ​ക്കു​കൂ​ട്ട​ലി​ൽ ഞ​ങ്ങ​ൾ അ​ച്ച​ന്‍റെ കൂ​ടെ പോ​യി​ല്ല. പ​ക്ഷേ, ഞാ​ൻ സേ​ഫാ​ണെ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടും ആ ​രാ​ത്രി​യി​ൽ ഫാ. ​ജോ​ബി എ​ന്നെ നി​ര​ന്ത​രം വി​ളി​ച്ചു.

എ​ന്‍റെ കു​ഞ്ഞ​ട​ക്കം ര​ണ്ടു പി​ഞ്ഞു​കു​ഞ്ഞു​ങ്ങ​ളെ എ​ത്ര​യും പെ​ട്ടെ​ന്ന് മാ​റ്റു​വാ​നും ദു​രി​താ​ശ്വാ​സ ക്യാ​ന്പി​നേ​ക്കാ​ൾ മ​റ്റൊ​രു സ്ഥ​ലം ശ​രി​യാ​ക്കി​ത്ത​രാ​മെ​ന്നും ഫാ ​ജോ​ബി പ​റ​ഞ്ഞു. മ​ഴ കു​റ​ഞ്ഞു. വെ​ള്ളം കു​റ​യും എ​ന്നു തോ​ന്നി​യ ആ ​രാ​ത്രി പ​കു​തി ക​ഴി​ഞ്ഞ​തോ​ടെ രൂ​ക്ഷ​മാ​യി. വീ​ണ്ടും കാ​റ്റും മ​ഴ​യും . ജ​ല​നി​ര​പ്പ് അ​ൽ​പ്പം കൂ​ടി. ഞാ​ൻ ഫാ. ​ജോ​ബി​യെ ഫോ​ണി​ൽ ബ​ന്ധ​പ്പെ​ട്ടു. ഇ​നി വെ​ള്ളം ക​യ​റി​യാ​ൽ അ​വി​ടെ നി​ന്നു ര​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ക എ​ളു​പ്പ​മ​ല്ലെ​ന്ന് ഉ​റ​പ്പി​ച്ചു പ​റ​ഞ്ഞു.

അ​തി​രാ​വി​ലെ ആ​റു​മ​ണി​ക്ക് എ​ങ്ങ​നെ​യെ​ങ്കി​ലും കു​ടും​ബ​ത്തോ​ടെ റെ​യി​ൽ​വേ​സ്റ്റേ​ഷ​നി​ലെ​ത്തു​ക. ട്രെ​യി​നി​ല്ലാ​യെ​ങ്കി​ൽ പാ​ള​ത്തി​ലൂ​ടെ ന​ട​ന്നു വ​രി​ക. നി​ർ​ദേ​ശം അ​നു​സ​രി​ക്കാ​നാ​യി ഞാ​ൻ വെ​ളു​പ്പാ​ൻ​കാ​ലം വ​രെ കാ​ത്തി​രു​ന്നു. ഉ​ള്ളി​ൽ ജ​ല​പ്പി​ശാ​ച് വീ​ണ്ടും ത​ല​പൊ​ക്കി​ത്തു​ട​ങ്ങി. ഉ​റ​ക്കം ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്നു. പ​ക​ലി​ൽ ല​ഭി​ച്ച ആ​ശ്വാ​സ​ങ്ങ​ൾ എ​വി​ടെ​യോ പോ​യൊ​ളി​ച്ചു.



ഒ​രു തീ​വ​ണ്ടി​യാ​ത്ര

രാ​വി​ലെ​യാ​യി. ഒ​രു വി​ധം റെ​യി​ൽ​വേ സ്റ്റേ​ഷ​നി​ലെ​ത്തി. അ​ച്ചാ​യ​നെ പ​ര​മാ​വ​ധി വി​ളി​ച്ചി​ട്ടും വ​ന്നി​ല്ല. റെ​യി​ൽ​വേ​സ്റ്റേ​ഷ​നി​ൽ ആ​രു​മി​ല്ല. ടി​ക്ക​റ്റ് കൗ​ണ്ട​റി​നു പ​ക​രം ഒ​രു മ​ൺ​കൂ​ന. എ​ല്ലാ​യി​ട​ത്തും മ​ൺ​കൂ​ന​ക​ൾ​മാ​ത്രം. ജ​ലം വെ​ട്ടി​പ്പൊ​ളി​ച്ച ഭി​ത്തി​ക​ൾ മാ​ത്രം. ഒ​രു വി​ധം പ്ലാ​റ്റ് ഫോ​മി​ലെ​ത്തി. ഞാ​ന​ന്പ​ര​ന്നു. ലോ​ക​ത്തെ സ​ക​ല​മാ​ന ജ​ന​ങ്ങ​ളും പ്ലാ​റ്റ് ഫോ​മി​ലു​ണ്ട് എ​ന്നു തോ​ന്നി. സൂ​ചി​വ​യ്ക്കാ​ൻ സ്ഥ​ല​മി​ല്ല. സ​ർ​വ​വി​ധ സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ളും കൊ​ണ്ട് കു​ടും​ബ​ങ്ങ​ളു​ടെ കൂ​ട്ട​ങ്ങ​ൾ. തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്തേ​ക്ക് ഒ​രു സ്പെ​ഷ​ൽ ട്രെ​യി​നു​ണ്ട്. എ​ങ്ങ​നെ ട്രെ​യി​നി​ൽ ക​യ​റും. ര​ണ്ട് ട്രെ​യി​നു​ള്ള ആ​ളു​ക​ൾ ചെ​ങ്ങ​ന്നൂ​ർ റെ​യി​ൽ​വേ സ്റ്റേ​ഷ​നി​ലു​ണ്ട്. ഒ​രു മ​ണി​ക്കൂ​ർ ക​ഴി​ഞ്ഞു. വ​ള​ർ​ത്തി​യ പ​ട്ടി​ക​ളെ വ​രെ എ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ട് ആ​ളു​ക​ൾ നി​ൽ​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. ട്രെ​യി​ൻ ഒ​ച്ചി​ഴ​യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ എ​ത്തി. അ​നൗ​ൺ​സ്മെ​ന്‍റി​ല്ല. തൂ​ങ്ങി​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന യാ​ത്ര​ക്കാ​രോ​ടെ ഓ​രോ ബോ​ഗി​ക​ളും ഞ​ങ്ങ​ളെ ക​ട​ന്നു​പോ​യി. എ​വി​ടെ ക​യ​റും.

ക​യ​റാ​നാ​യി ആ​ളു​ക​ളു​ടെ കൂ​ട്ട​യി​ടി. ദൈ​വ​മേ കി​ട്ടു​ക​യി​ല്ലേ. ഫോ​ണ്‍ ബി​എ​സ്എ​ൻ​എ​ൽ അ​ല്ലാ​ത്ത​തി​നാ​ൽ ആ​രേ​യും വി​ളി​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​യു​ന്നി​ല്ല. എ​ന്തു ചെ​യ്യും. മ​ഴ വീ​ണ്ടും പെ​യ്തു തു​ട​ങ്ങി. തി​രി​ച്ചു​വീ​ണ്ടും പ​ഴ​യ സ്ഥ​ല​ത്തേ​ക്കു ത​ന്നെ പോ​കാം. എ​ന്നു ചി​ന്തി​ച്ചു. ഒ​രു ലേ​ഡീ​സ് കം​പാ​ർ​ട്ട്മെ​ന്‍റിൽ അ​ൽ​പ്പം തി​ര​ക്കു കു​റ​ഞ്ഞു പാ​സ് ചെ​യ്തു. ഞാ​നോ​ടി കു​ഞ്ഞി​നെ​യും ഭാ​ര്യ​യെ​യും അ​തി​ൽ ക​യ​റ്റി. ഞാ​ൻ മ​റ്റൊ​രു ബോ​ഗി​യി​ൽ ച​വി​ട്ടു പ​ടി​യി​ൽ തൂ​ങ്ങി നി​ന്നു. കൊ​ല്ലം​വ​രെ ആ ​നി​ൽ​പ്പു നി​ന്നു. അ​തു ക​ഴി​ഞ്ഞ് അ​ൽ​പ്പം അ​ക​ത്തു ക​യ​റി നി​ൽ​ക്കാ​ൻ പ​റ്റി.

വ​ണ്ടി​ക്ക​ക​ത്ത് മു​ഴു​വ​ൻ ശ​ബ്ദ​ങ്ങ​ളാ​ണ്. എ​ല്ലാ മ​നു​ഷ്യ​രും ശ​ബ്ദി​ക്കു​ക​യാ​ണ്. കാ​ക്ക​ക​ളു​ടെ മ​ഹാ​സ​മ്മേ​ള​ന​ത്തി​നു​ള്ളി​ൽ​പ്പെ​ട്ട​തു​പോ​ലെ. എ​ല്ലാ മ​നു​ഷ്യ​പ്പ​ക്ഷി​ക​ളും ദു​ര​ന്ത​ജീ​വി​ക​ളാ​ണ്. വെ​ള്ളം​ക​യ​റി​യ​തും, ദു​രി​താ​ശ്വാ​സ കേ​ന്ദ്ര​ങ്ങ​ളി​ലെ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളു​മാ​ണ് പ​റ​ഞ്ഞു തീ​ർ​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്ന് മ​ന​സി​ലാ​യി. അ​ത് കേ​ട്ടു​കേ​ട്ടു ത​ല മ​ര​വി​ച്ചു. വി​ശ​ന്നു കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. അ​ടു​ത്തു​നി​ന്ന മ​റ്റൊ​രു യാ​ത്ര​ക്കാ​ര​ൻ എ​നി​ക്കു ഒ​രു ബി​സ്ക്ക​റ്റു നീ​ട്ടി. എ​പ്പോ​ഴോ വേ​റൊ​രാ​ൾ ര​ണ്ടാ​ളു​ക​ളു​ടെ കൈ​ക​ൾ​ക്കി​ട​യി​ലൂ​ടെ അ​ന്ന​ത്തെ പ​ത്രം വാ​യി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. ഞാ​ൻ നോ​ക്കി. വാ​രാ​ന്ത്യ​പ്പ​തി​പ്പാ​ണ്. അ​ന്ന് ഞാ​യ​റാ​ഴ്ച​യാ​ണെ​ന്ന​പ്പോ​ഴാ​ണ് മ​ന​സി​ലാ​യ​ത്. ട്രെ​യി​ൻ ഏ​തോ പ​ഴ​യ കാ​ല​ത്തു​നി​ന്നു വ​രി​ക​യാ​ണെ​ന്നും ഇ​തി​ലെ യാ​ത്ര​ക്കാ​ർ സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​സ​മ​ര​കാ​ല​ത്തി​നു മു​ൻ​പു​ള്ള പ​ഴ​യ യാ​ത്ര​ക്കാ​രാ​ണെ​ന്നും എ​നി​ക്കു തോ​ന്നി. തി​രു​വ​ന​ന്ത​പു​ര​ത്ത് ബ​ന്ധു​വീ​ട്ടി​ലേ​ക്കാ​ണ് പോ​യ​ത്. അ​വി​ടെ​ച്ചെ​ന്നി​ട്ടും ഉ​റ​ങ്ങാ​ൻ ക​ഴി​യു​ന്നി​ല്ല. ചെ​ങ്ങ​ന്നൂ​രി​ലെ ദു​രി​ത​ക്കെ​ടു​തി​ക​ളെ​ല്ലാം യാ​ഥാ​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ മ​ന​സി​ലാ​കു​ന്ന​ത് ഞാ​യ​റാ​ഴ്ച അ​വി​ടെ​ച്ചെ​ന്ന​പ്പോ​ഴാ​ണ്. ഫോ​ണ്‍ കോ​ളു​ക​ൾ​ക്ക് ജീ​വ​ൻ വ​ച്ചു. അ​ഭ​യാ​ർ​ഥി​ക​ളെ​പ്പോ​ലെ ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ ശ​രീ​ര​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ച​ല​ന​മു​ണ്ടാ​യി.

ന​ന​ഞ്ഞ ജീ​വി​തം ഉ​ണ​ക്കി​യെ​ടു​ക്കു​ന്പോ​ൾ

ഒ​രാ​ഴ്ച​യോ​ളം ക​ഴി​ഞ്ഞി​ട്ടും ചെ​ങ്ങ​ന്നൂ​ർ ദു​രി​ത​ത്തി​ൽ നി​ന്നും മോ​ക്ഷം പ്രാ​പി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ല. വീ​ട് വൃ​ത്തി​യാ​ക്കാ​ൻ വ​രു​ന്നി​ല്ലേ, ഇ​നി​യും വ​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ മ​ണം കൂ​ടും. രോ​ഗ​ങ്ങ​ൾ വ​ർ​ധി​ക്കും. ക്ലീ​ൻ ചെ​യ്യാ​ൻ ആ​ളെ കി​ട്ടി​ല്ല എ​ന്ന് സു​ഹൃ​ത്താ​യ അ​ജ​യ​ൻ ഫോ​ണ്‍​വി​ളി​ച്ചു. വീ​ണ്ടും ട്രെ​യി​നി​ൽ ചെ​ങ്ങ​ന്നൂ​രി​ലേ​ക്ക് മ​ട​ക്കം. ഒാ​ണ​മാ​ണ് എ​ന്നും, തി​രു​വോ​ണ​മാ​ണ് എ​ന്നും, വി​വി​ധ യാ​ത്ര​ക്കാ​രെ​ക്ക​ണ്ട​പ്പോ​ഴാ​ണ് മ​ന​സി​ലാ​യ​ത്. എ​ന്നും എ​നി​ക്കി​നി തി​രു​വോ​ണ​മാ​ണെ​ന്ന് ആ​രോ​ടോ ഞാ​ൻ പ​റ​യു​ക​യും ചെ​യ്തു.

ക്ലീ​ൻ ചെ​യ്യാ​നും ര​ണ്ടു ദി​വ​സം വേ​ണ്ടി​വ​ന്നു. അ​പ്പോ​ഴും താ​മ​സി​ക്കാ​ന​ഭ​യം അ​ച്ചാ​യ​ന്‍റെ വീ​ടു​ത​ന്നെ. അ​ന്നു രാ​ത്രി മ​റ്റൊ​രു സം​ഭ​വ​വും ന​ട​ന്നു. രാ​ത്രി ക​റ​ന്‍റി​ല്ലാ​ത്ത​തി​നാ​ൽ ജ​ന​ൽ തു​റ​ന്നു. എ​ന്‍റെ വീ​ട് അ​ൽ​പ്പം കാ​ണാം. ആ​രോ കു​ത്തി​ത്തു​റ​ക്കാ​ൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന ശ​ബ്ദം കേ​ൾ​ക്കാം. ഞാ​ൻ ആ​രൊ​യൊ​ക്കെ​യോ ഫോ​ണ്‍ വി​ളി​ച്ചു. ഒ​ടു​വി​ൽ പോ​ലീ​സി​നെ​ത്ത​ന്നെ വി​ളി​ച്ചു. പ​ക്ഷേ അ​വ​രെ​ത്തി​യ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും ക​ള്ള​ൻ​മാ​ർ സ്ഥ​ലം വി​ട്ടി​രു​ന്നു. വൈ​ദ്യു​തി​യി​ല്ലാ​ത്ത, ആ​ളു​ക​ളി​ല്ലാ​ത്ത, വീ​ടു​ക​ൾ ത​ന്നെ ക​ള്ള​ൻ​മാ​രു​ടെ ല​ക്ഷ്യം. അ​ടു​ത്ത ദി​വ​സ​ത്തോ​ടെ ക്ലീ​നിം​ഗ് പൂ​ർ​ത്തി​യാ​യി. വൈ​ദ്യു​തി വ​ന്നു. ന​ന​ഞ്ഞ പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ൾ, ഫ​യ​ലു​ക​ൾ, പ​ല​തും ഉ​ണ​ക്കി​യെ​ടു​ത്തു. ഇ​ല​ക്‌​ട്രോ​ണി​ക് സാ​മ​ഗ്രി​ക​ൾ പ​ല​തും ത​ക​രാ​റി​ലാ​യി.

വീ​ണ്ടും ന​ന​ഞ്ഞ ജീ​വി​തം ഉ​ണ​ക്കി​യെ​ടു​ക്കു​വാ​നാ​യി ശ്ര​മി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രി​ക്കു​ന്നു. ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട​തി​നേ​ക്കാ​ൾ നേ​ടി​യ​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ച് ഞാ​ൻ സ​ന്തോ​ഷി​ക്കു​ന്നു. ജീ​വ​ൻ ഒ​രു തു​ലാ​സി​ൽ വ​യ്ക്കു​ന്പോ​ൾ മ​റു തു​ലാ​സി​ൽ വ​യ്ക്കേ​ണ്ട​ത് എ​ന്താ​ണ് എ​ന്ന് ചി​ന്തി​ക്കു​ന്നു. കൈ​യി​ൽ കാ​മ​റ​യു​ണ്ടാ​യി​ട്ടും ഒ​രു ഫോ​ട്ടോ​പോ​ലും എ​ടു​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​യാ​ഞ്ഞ​തെ​ന്തേ എ​ന്നൊ​രു ചോ​ദ്യ​വും ബാ​ക്കി​യാ​കു​ന്നു. ശ​രീ​രം ത​ന്നെ കാ​മ​റ​യാ​യി മാ​റി​യ അ​നു​ഭ​വ​മു​ള്ള​പ്പോ​ൾ ജീ​വ​ന്‍റെ വി​ല ബോ​ധ്യ​പ്പെ​ടു​വാ​ൻ എ​ന്തി​നാ​ണ് തെ​ളി​വ്? ഇ​ത് ദൈ​വം എ​ന്നെ​ച്ചേ​ർ​ത്തു​നി​ർ​ത്തി​യെ​ടു​ത്ത സെ​ൽ​ഫി​യാ​ണ്.

രാകേഷ്നാഥ്


Copyright @ 2022 , Rashtra Deepika Ltd.