അ​റി​വു ന​ല്കു​ന്ന സു​നി​ശ്ചി​ത​ത്വ​ത്തി​ന്‍റെ പ​ട​വു​ക​ൾ
ഓ​രോ ക്രി​സ്മ​സും അ​റി​വി​ന്‍റെ പ്ര​കാ​ശം പ​ര​ത്തി​യാ​ണ് മ​നു​ഷ്യ​ജീ​വി​ത​ത്തി​ലൂ​ടെ ക​ട​ന്നു പോ​കു​ന്ന​ത്. ക്രി​സ്മ​സി​നോ​ട​ടു​ത്ത സ​മ​യ​ത്താ​ണ് നാ​ട്ടി​ലെ പ​ല ക​ണ്‍​വെ​ൻ​ഷ​നു​ക​ളും ന​ട​ക്കു​ന്ന​ത്. അ​തു​വ​ഴി നാം ​ആ​ത്മ​ജ്ഞാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ ര​ഹ​സ്യം പ​ക​ർ​ന്നു​ത​രു​ന്ന പ്ര​ഭാ​ഷ​ണ​ങ്ങ​ൾ കേ​ട്ട് അ​റി​വി​ലൂ​ടെ തീ​ർ​ഥ​യാ​ത്ര ചെ​യ്യു​ക​യാ​ണ്. അ​ങ്ങ​നെ തി​രു​പ്പി​റ​വി​യു​ടെ സ്മ​ര​ണ​ക​ളും പു​തു​വ​ർ​ഷ​ത്തി​ന്‍റെ ആ​ഗ​മ​ന​വും ന​മ്മു​ടെ മ​ന​സി​ലും പു​തി​യ അ​റി​വു​ക​ളു​ടെ സു​നി​ശ്ചി​ത​ത്വ​ത്തി​ന്‍റെ പ​ട​വു​ക​ൾ കെ​ട്ടി​പ്പ​ടു​ക്കു​വാ​ൻ സ​ഹാ​യി​ക്കു​ന്നു. അ​തു വ​ഴി ന​മ്മ​ൾ ഒ​രേ സ​മ​യം ദൈ​വ​വി​ശ്വാ​സ​ത്തി​ലും ഒ​പ്പം പ്ര​കൃ​തി ന​ല്കു​ന്ന വൈ​വി​ധ്യ​ങ്ങ​ളെ യു​ക്തി​പൂ​ർ​വം ഉ​ൾ​ക്കൊ​ള്ളു​ന്ന ബു​ദ്ധി​പൂ​ർ​വ​ത​യി​ലും ജീ​വി​ക്കു​വാ​ൻ ശ​ക്ത​രാ​കു​ന്നു.

ജ​നി​ച്ചു വീ​ഴു​ന്ന കു​ഞ്ഞി​ന്‍റെ ആ​ദ്യ​നോ​ട്ട​ത്തി​ൽ​ത്ത​ന്നെ അ​ത് എ​ന്തൊ​ക്കെ​യോ അ​റി​യാ​തെ അ​റി​യു​ന്നു​ണ്ട്. ആ ​അ​റി​വി​ൽ അ​ത്ഭു​ത​വും നി​ഗൂ​ഢ​ത​യും ആ​ണ് ഏ​റി​യ​ഭാ​ഗ​വും ഉ​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കു​ക. അ​വി​ടെ ഒ​രു സു​നി​ശ്ചി​ത​ത്വ​ത്തി​നും വ​ലി​യ സ്ഥാ​ന​മി​ല്ല, പ്ര​ത്യാ​ശ​യി​ലും വി​ശ്വാ​സ​ത്തി​ലു​മാ​ണ് കു​ഞ്ഞ് ജീ​വി​ക്കു​വാ​ൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്ന​ത്. ഈ ​ലോ​കം ത​നി​ക്കു വേ​ണ്ട​തെ​ല്ലാം ത​ന്നു ര​ക്ഷി​ക്കും എ​ന്ന പ്ര​ത്യാ​ശ​യി​ലും പ്ര​തീ​ക്ഷ​യി​ലും, എ​പ്പോ​ഴും എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ല​ക്ഷ്യം വ​യ്ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​കും. വി​ശ​പ്പും ദാ​ഹ​വും പ​രി​ഹ​രി​ക്ക​പ്പെ​ടും എ​ന്ന് അ​വ​ൻ/ അ​വ​ൾ പ്ര​തീ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു. വി​ശ്വാ​സ​വും പ്ര​തീ​ക്ഷ​യും ഉ​ള്ളി​ലു​ണ്ടാ​കു​ന്ന ആ​ന​ന്ദ​ത്തി​ന്‍റെ സാ​ര​സ​ത്ത​യാ​ണ് ഉ​ള്ളി​ൽ​നി​ന്ന് ഇ​തി​ന് ശ​ക്തി ന​ല്കു​ന്ന​ത്.

മ​നു​ഷ്യ​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ൽ സ്നേ​ഹ​ത്തി​ന്‍റെ​യും ക്ഷ​മ​യു​ടെ​യും പ​ര്യാ​യ​മാ​യി വ​ന്ന് ന​മ്മെ ന​യി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന സ​ത്യ​സ്വ​രൂ​പ​ന്‍റെ തി​രു​നാ​ളാ​ണ് ക്രി​സ്മ​സ്. വി​ശ്വാ​സ​ത്തി​ന്‍റെ ശ​ക്തി നി​ത്യ​മാ​യ സ​ത്യ​ത്തി​ന്‍റെ ര​ഹ​സ്യ​ങ്ങ​ൾ ന​മു​ക്കു വെ​ളി​വാ​ക്കി​ത്ത​രു​ന്നു. ഒ​പ്പം വൈ​വി​ധ്യ​മാ​ർ​ന്ന ലോ​ക​ത്ത് ജീ​വി​ക്കാ​നു​ള്ള നൈ​പു​ണ്യം നാം ​സ്വ​യം വ​ള​ർ​ത്തി​യെ​ടു​ക്ക​ണം. അ​തി​നാ​യി ന​മ്മെ സ​ഹാ​യി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​വേ​ണ്ടി ദൈ​വ​സ്നേ​ഹം അ​നു​ക​ന്പ​യാ​യി ജീ​വി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു സ​മൂ​ഹം ന​മ്മെ കാ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ അ​ത് ന​മ്മു​ടെ ഭാ​ഗ്യം.

ഒ​രേ സ​മ​യം മ​നു​ഷ്യ​പു​ത്ര​നും ദൈ​വ​പു​ത്ര​നും ആ​യ ക്രി​സ്തു അ​ന്ന​ത്തേ​ക്കു​ള്ള അ​പ്പ​ത്തെ​യും ദൈ​വ​രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്‍റെ ആ​ഗ​മ​ന​ത്തെ​യും കൂ​ട്ടി​യി​ണ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടാ​ണ് മ​നു​ഷ്യ​ർ​ക്ക് പ​രി​ശു​ദ്ധാ​ത്മാ​വി​ൽ ജ്ഞാ​ന​സ്നാ​നം ന​ല്കി​യ​ത്. അ​ന​ശ്വ​ര​മാ​യ ഗു​രു​ത​ത്ത്വ​ത്തി​ന്‍റെ വ്യാ​ഖ്യാ​ന​മാ​യി​ട്ടു​വേ​ണം ത്രി​ത്വ​സി​ദ്ധാ​ന്ത​ത്തി​ലെ പു​ത്ര​ൻ എ​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട് മ​ന​സി​ലാ​ക്കേ​ണ്ട​ത്. അ​ബ്ര​ഹാ​മി​ൽ​നി​ന്നും മോ​ശ​യി​ൽ​നി​ന്നും പി​ന്നീ​ടു​വ​ന്ന ക്രി​സ്തീ​യ​പു​രോ​ഹി​ത​ന്മാ​രി​ൽ​നി​ന്നും ല​ഭി​ച്ച ജ്ഞാ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ​യാ​ണ് ഈ ​ഭൂ​മി​യി​ൽ മ​നു​ഷ്യ​ത​ല​മു​റ​ക​ൾ ത​ഴ​ച്ചു വ​ള​ർ​ന്ന​ത്. ആ​ത്മ​ജ്ഞാ​നം എ​ന്ന കേ​ന്ദ്ര​ത്തി​ന്‍റെ ചു​റ്റു​മാ​യി, കൂ​ടു​ത​ൽ സ​ങ്കീ​ർ​ണ​മാ​യ സൗ​ധ​ങ്ങ​ൾ മ​നു​ഷ്യ​ർ ഇ​നി​യും കെ​ട്ടി​പ്പ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രി​ക്കും.

സീ​സ​റി​ന്‍റെ രാ​ജ്യ​വും ദൈ​വ​രാ​ജ്യ​വും വേ​റേ വേ​റെ ത​ന്നെ​യാ​യി അ​വി​ടു​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞു​ത​ന്നു. ഇ​വ ത​മ്മി​ൽ കൂ​ട്ടി​ക്കു​ഴ​യ്ക്കാ​തെ വി​വേ​ചി​ച്ച​റി​യ​ണം. വ​ച​ന​ത്തി​ന്‍റെ ര​ഹ​സ്യ​ത്തി​ൽ അ​ക്ഷ​ര​ത്തി​ന്‍റെ സൂ​ക്ഷ്മ​ത​യും കു​രി​ശി​ന്‍റെ രൂ​പ​മാ​തൃ​ക​യും ഒ​പ്പം നി​റ​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. വൈ​വി​ധ്യ​മാ​യ അ​റി​വു​ക​ളെ അ​ടു​ക്കി​പ്പെ​റു​ക്കി ക്ര​മ​മു​ള്ള​താ​യി ഉ​ള്ളി​ൽ നി​ക്ഷേ​പി​ക്കാ​ൻ അ​ത് ന​മു​ക്ക് അ​ത്യ​ന്താ​പേ​ക്ഷി​ത​മാ​ണ്. കു​രി​ശി​ന്‍റെ ലം​ബ​മാ​യ, കു​ത്ത​നെ​യു​ള്ള അ​ക്ഷം ഏ​ക​മാ​യ സ​ത്യ​ത്തെ സൂ​ചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. അ​വി​ടെ വി​ശ്വാ​സ​ത്തി​നാ​ണ് പ്രാ​ധാ​ന്യം. പ​ര​പ്പ​നെ​യു​ള്ള അ​ക്ഷ​ത്തി​ൽ നാം ​കാ​ണേ​ണ്ട​ത് ന​മ്മ​ൾ ജീ​വി​ക്കു​ന്ന സാ​ധാ​ര​ണ​ലോ​ക​ത്തി​ലെ അ​റി​വി​ന്‍റെ വി​വി​ധ ത​ല​ങ്ങ​ളെ​യാ​ണ്.

ഏ​ക​മാ​യ സ​ത്യ​ത്തി​ൽ വി​ശ്വ​സി​ക്ക​ണം. സ​ത്യ​ത്തി​ന്‍റെ പ​ല മു​ഖ​ങ്ങ​ളെ യു​ക്തി​പൂ​ർ​വ​കം അ​റി​ഞ്ഞു സ​മീ​പി​ക്ക​ണം. ഇ​താ​ണ് സ​മ​ഗ്ര​മാ​യ അ​റി​വി​ന്‍റെ പ്ര​തീ​കം ന​ല്കു​ന്ന, കു​രി​ശു ന​ല്കു​ന്ന രൂ​പ​മാ​തൃ​ക. ഏ​ക​നി​ൽ വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​തി​ലൂ​ടെ മാ​ത്ര​മേ അ​ന​ന്ത​മാ​യ കാ​ല​ത്തി​ന്‍റെ​യും അ​തി​രി​ല്ലാ​ത്ത ദേ​ശ​ത്തി​ന്‍റെ​യും പൂ​ർ​ണ​ത​യെ ന​മു​ക്കു സ​ങ്ക​ല്പി​ക്കാ​നാ​വൂ. അ​ത്ത​രം സ​ങ്ക​ല്പ​ശ​ക്തി ന​മ്മി​ലെ അ​ന്ത​ർ​ജ്ഞാ​ന​ത്തെ ഉ​ണ​ർ​ത്തി വെ​ളി​പാ​ടു​ക​ൾ ത​രും. ഒ​പ്പം ബു​ദ്ധി ഉ​പ​യോ​ഗി​ച്ച് മ​നു​ഷ്യ​ൻ ക​ണ്ടെ​ത്തി​യ ആ​ധു​നി​ക​ശാ​സ്ത്ര​വും ത​ത്ത്വ​ചി​ന്ത​യും സാ​ങ്കേ​തി​ക​വി​ദ്യ​ക​ളും പു​തി​യ സാ​മ്രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ൾ കെ​ട്ടി​പ്പ​ടു​ത്ത് ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ സൗ​ക​ര്യ​ങ്ങ​ൾ വ​ർ​ധി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. ദൈ​വ​കാ​രു​ണ്യം​കൊ​ണ്ടേ മ​നു​ഷ്യ​നു ശാ​ന്തി കൈ​വ​രി​ക്കാ​നാ​വൂ. ഈ ​ഉ​പ​ഭോ​ഗ​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ൽ വ്യ​ക്തി​ക​ൾ ആ​ത്മ​സം​യ​മ​നം പാ​ലി​ക്കാ​ൻ ദൈ​വ​കാ​രു​ണ്യ​ത്തെ ന​മു​ക്കെ​പ്പോ​ഴും ആ​ശ്ര​യി​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രും.

ക്രി​സ്തു​വ​ർ​ഷം ഒ​ന്നാം നൂ​റ്റാ​ണ്ടി​ൽ ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്ന യഹൂദ ചിന്തകനായ ഫി​ലോ ആ​ണ് ആ​ത്മ​സാ​ക്ഷാ​ത്കാ​ര​ത്തി​ൽ ആ​ത്മ​സം​യ​മ​ന​ത്തി​നു​ള്ള പ്രാ​ധാ​ന്യം ആ​ദ്യ​മാ​യി ന​ല്കി​യ​ത്. അ​തി​നു​ശേ​ഷം മൂ​ന്നാം ശ​ത​ക​ത്തി​ൽ പ്ലോ​ട്ടി​ന​സ് ഇ​തേ രീ​തി​ത​ന്നെ പി​ൻ​തു​ട​രു​ക​യും അ​തു കൂ​ടു​ത​ൽ വി​ശ​ദ​മാ​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു. സെ​ന്‍റ് അ​ഗ​സ്റ്റി​ൻ അ​ത് ക്രി​സ്തു​മ​ത​ത്തി​ന് അം​ഗീ​കാ​ര​യോ​ഗ്യ​മാ​ക്കി​ത്തീ​ർ​ത്തു. അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് മ​ധ്യ​കാ​ല​യൂ​റോ​പ്പി​ൽ മി​സ്റ്റി​ക്കു​ക​ൾ ആ​വി​ർ​ഭ​വി​ച്ച​ത്. അ​വ​ർ സ​ർ​വ​സം​ഗ​പ​രി​ത്യാ​ഗി​ക​ളാ​യ മ​ഹാ​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്നു. ആ​ത്മ​സം​യ​മ​ന​വും അ​റി​വു തേ​ട​ലും സ​മ​ഗ്ര​മാ​യി ന​ട​ത്താ​നാ​ണ് കു​രി​ശി​ന്‍റെ ദി​വ്യ​രൂ​പം ന​മ്മെ പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​ത്. ആ​ധു​നി​ക​ശാ​സ്ത്ര​ത്തി​ന്‍റെ​യും ത​ത്ത്വ​ചി​ന്ത​യു​ടെ​യും പി​ന്നി​ൽ ഇ​തു​പോ​ലെ ‘ഥ’ ​ആ​ക്സി​സും ‘ത’ ​ആ​ക്സി​സും ചേ​ർ​ന്ന ഒ​രു സ്വ​രൂ​പ​ഘ​ട​ന​യു​ണ്ട്. കാ​ർ​ട്ടീ​ഷ​ൻ സ​ഹ​സം​ബ​ന്ധി എ​ന്നാ​ണ് അ​ത് അ​റി​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന​ത്. അ​തി​ൽ ലം​ബ​മാ​യ കു​ത്ത​നെ​യു​ള്ള​അ​ക്ഷം ഏ​ക​മാ​യ സ​ത്യ​ത്തെ പ്ര​തി​നി​ധീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​താ​യി കാ​ണാം. സ​ത്യ​ത്തി​ന്‍റെ പ​ല​താ​യ ഭാ​വ​രൂ​പ​ങ്ങ​ളാ​യി പ​ര​ന്നു​കി​ട​ക്കു​ന്ന ലോ​ക​ത്തെ പ​ര​പ്പ​നെ​യു​ള്ള അ​ക്ഷം സൂ​ചി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​താ​യും ദ​ർ​ശി​ക്കാം.

പ്ര​കൃ​തി​യി​ലാ​ണ് നാം ​വ​സി​ക്കു​ന്ന​ത്. അ​വി​ടെ​ത്ത​ന്നെ ദൈ​വ​സ്നേ​ഹം അ​നു​നി​മി​ഷം ജീ​വി​ക്കു​വാ​നാ​ണ് മ​നു​ഷ്യ​ൻ സ​മ​ഗ്ര​മാ​യി അ​റി​യേ​ണ്ട​ത്. ഒ​ന്നി​നെ​യും പ​ല​തി​നെ​യും സ​മ​ന്വ​യി​ച്ച് സു​വ്യ​ക്ത​ത നേ​ടി​യി​ട്ടാ​ണ്. പ്ര​കൃ​തി ദൈ​വ​കാ​രു​ണ്യം എ​ന്നി​വ ത​മ്മി​ലു​ള്ള വൈ​രു​ധ്യ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി തോ​മ​സ് അക്കെം​പി​സി​ന്‍റെ (1380-1421) ‘ക്രി​സ്ത്വാ​നു​ക​ര​ണം’ എ​ന്ന ഗ്ര​ന്ഥ​ത്തി​ൽ പ​റ​യു​ന്നു:

“പ്ര​കൃ​തി​യു​ടെ​യും ദൈ​വ​കാ​രു​ണ്യ​ത്തി​ന്‍റെ​യും ഗ​തി നോ​ക്കി​ക്കൊ​ള്ളു​ക. തി​ക​ച്ചും എ​തി​രാ​യ വ​ഴി​ക്കാ​ണ് ഇ​വ ര​ണ്ടും സൂ​ക്ഷ്മ​മാ​യി ച​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. ആ​ത്മീ​യ​മാ​യ ഉ​ണ​ർ​വു​ണ്ടാ​യി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത​വ​ർ​ക്ക് അ​വ​യെ തി​രി​ച്ച​റി​യാ​ൻ പോ​ലും സാ​ധി​ച്ചി​ല്ലെ​ന്നു വ​രാം. ’’ (പു​സ്ത​കം 4, അ​ധ്യാ​യം 5, .1)
ആ​ത്മീ​യ ഉ​ണ​ർ​വി​ലൂ​ടെ​യു​ള്ള ഇ​ത്ത​രം തി​രി​ച്ച​റി​വു​ക​ൾ ഈ ​സു​ദി​ന​ത്തി​ൽ ന​മു​ക്ക് ല​ഭ്യ​മാ​യി​ത്തീ​ര​ട്ടെ. പ്ര​കൃ​തി​വി​ഭ​വ​ങ്ങ​ളു​ടെ വൈ​വി​ധ്യ​ത്തെ നി​ല​നി​റു​ത്തു​ന്ന ജീ​വി​ത​ശൈ​ലി ന​മു​ക്കു ബു​ദ്ധി​പൂ​ർ​വം പി​ൻ​തു​ട​രു​വാ​ൻ തു​ട​ർ​ന്നും സാ​ധി​ക്ക​ട്ടെ. അ​ങ്ങ​നെ സ​മ​ഗ്ര​മാ​യ അ​റി​വി​ന്‍റെ പ​ട​വു​ക​ൾ ക​യ​റി മു​ന്നേ​റു​വാ​ൻ ക്രി​സ്മ‌​സി​ന്‍റെ ഓ​ർ​മ​ക​ൾ ന​മ്മെ അ​നു​ഗ്ര​ഹി​ക്ക​ട്ടെ.

സ്വാ​മി ത​ന്മ​യ
(നാരായണഗുരുകുലം, വർക്കല)