ക്ലോപ്മൻ ഡ‌യമണ്ടിന്‍റെ ശാപം
വി​മാ​ന​ത്തി​ലെ ബി​സി​ന​സ് ക്ലാ​സി​ൽ യാ​ത്ര​ചെ​യ്യു​ന്ന ര​ണ്ട് വ്യ​ക്തി​ക​ൾ. അ​വ​രി​ലൊ​രാ​ൾ ധ​നാ​ഢ്യ​യാ​യ ഒ​രു സ്ത്രീ​യാ​യി​രു​ന്നു. മ​റ്റെ​യാ​ൾ ഒ​രു ര​ത്ന​വ്യാ​പാ​രി​യും. ആ ​സ്ത്രീ അ​ണി​ഞ്ഞി​രു​ന്ന​ത് അ​തി​മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യ ഒ​രു വ​ജ്ര​മാ​യി​രു​ന്നു. ര​ത്ന​വ്യാ​പാ​രി​ക്ക് ആ ​വൈ​ര​ക്ക​ല്ല് ഏ​റെ ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു.
""നി​ങ്ങ​ൾ ധ​രി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന ഡ​യ​മ​ണ്ട് എ​നി​ക്കു ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞി​ല്ല. അ​തി​മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു ഇ​ത്. എ​ന്താ​ണ് ഇ​തി​ന്‍റെ പേ​ര്?'' അ​യാ​ൾ ആ ​സ്ത്രീ​യോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു. ഉ​ട​നെ അ​വ​ർ പ​റ​ഞ്ഞു: ""ഇ​തി​ന്‍റെ പേ​ര് ക്ലോ​പ്മ​ൻ ഡ​യ​മ​ണ്ട്.''

ആ ​ര​ത്ന​വ്യാ​പാ​രി​ക്കു പ​രി​ചി​ത​മ​ല്ലാ​ത്ത ഒ​രു ഡ​യ​മ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു അ​ത്. ""എ​ന്താ​ണ് ഇ​തി​ന്‍റെ പ്ര​ത്യേ​ക​ത?'' അ​യാ​ൾ ചോ​ദി​ച്ചു. അ​പ്പോ​ൾ ഒ​രു പു​ഞ്ചി​രി​യോ​ടെ ആ ​സ്ത്രീ പ​റ​ഞ്ഞു: ""ഈ ​ഡ​യ​മ​ണ്ട് ധ​രി​ക്കു​ന്ന​വ​ർ​ക്ക് ഒ​രു ശാ​പ​മു​ണ്ട്. ഇ​ത് അ​വ​രു​ടെ ഹൃ​ദ​യം ക​വ​ർ​ന്നെ​ടു​ക്കും. അ​പ്പോ​ൾ അ​വ​ർ ഇ​തി​ന്‍റെ അ​ടി​മ​ക​ളാ​യി മാ​റും.''

ക്ലോ​പ്മ​ൻ ഡ​യ​മ​ണ്ട് മ​നു​ഷ്യ​രെ അ​തി​ന്‍റെ അ​ടി​മ​ക​ളാ​ക്കി മാ​റ്റു​മെ​ന്നോ? അ​ങ്ങ​നെ സം​ഭ​വി​ക്കു​മെ​ന്നാ​ണു പോ​പ്പു​ല​ർ മീ​ഡി​യ​യി​ൽ പ​രാ​മ​ർ​ശി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. ലോ​ക​പ്ര​സി​ദ്ധ​മാ​യ ഗാ​ർ​ഫീ​ൽ​ഡ് എ​ന്ന കാ​ർ​ട്ടൂ​ൺ ചി​ത്ര​പ​ര​ന്പ​ര​യി​ൽ ഈ ​ഡ​യ​ണ്ട് പ​രാ​മ​ർ​ശി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ട്. അ​തു​പോ​ലെ സ്പൈ​ഡ​ർ​മാ​ൻ (1981) എ​ന്ന സി​നി​മ​യി​ലും ഈ ​ഡ​യ​മ​ണ്ടി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു പ​രാ​മ​ർ​ശ​മു​ണ്ട്.
എ​ന്നാ​ൽ, ഈ ​ഡ​യ​മ​ണ്ട് ഒ​രു ഭാ​വ​നാ​സൃ​ഷ്ടി​യാ​ണെ​ന്ന​താ​ണു യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യം. അ​മേ​രി​ക്ക​ൻ കൊ​മേ​ഡി​യ​നും ഫ​ലി​ത​പ്രി​യ​നു​മാ​യി​രു​ന്ന മി​റോൺ കോ​ഹ​ൻ (1910-2009) ആ​ണ​ത്രെ ശാ​പ​മു​ള്ള ഈ ​ഡ​യ​മ​ണ്ടി​നെ​ക്കു​റി​ച്ച് ആ​ദ്യ​മാ​യി പ്ര​തി​പാ​ദി​ച്ച​ത്.

ശാ​പം ര​ത്ന​ത്തി​ലോ?

എ​ന്താ​ണ് ഈ ​ഡ​യ​മ​ണ്ടി​ന്‍റെ ക​ഥ​കൊ​ണ്ട് അ​ർ​ഥ​മാ​ക്കു​ന്ന​ത്? നാം ​പ്ര​ത്യേ​കം ശ്ര​ദ്ധി​ക്കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ പ​ല ആ​ക​ർ​ഷ​ണ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും അ​ടി​മ​ക​ളാ​യി നാം ​മാ​റാം എ​ന്ന​താ​ണ​ത്. ന​മ്മ​ളെ ആ​ക​ർ​ഷി​ക്കു​ന്ന​തു സ്വ​ർ​ണ​മാ​കാം, ര​ത്നാ​ഭ​ര​ണ​ങ്ങ​ളാ​കാം, പ​ണ​മാ​കാം, പ്ര​ശ​സ്തി​യാ​കാം, കൊ​ട്ടാ​ര​സ​ദൃ​ശ്യ​മാ​യ വ​സ​തി​ക​ളാ​കാം, ആ​ഡം​ബ​ര വാ​ഹ​ന​ങ്ങ​ളാ​കാം, വ​ലി​യ സ്ഥാ​ന​മാ​ന​ങ്ങ​ളാ​കാം, അ​ധി​കാ​ര​മാ​കാം അ​ങ്ങ​നെ മ​റ്റു പ​ല​തു​മാ​കാം.

ന​മ്മെ ആ​ക​ർ​ഷി​ക്കു​ന്ന ഇ​വ​യൊ​ക്കെ നേ​ടാ​നു​ള്ള ന​മ്മു​ടെ പ​രി​ശ്ര​മ​ത്തി​നി​ടെ ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്‍റെ നി​യ​ന്ത്ര​ണം ന​മു​ക്കു ന​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു​പോ​കു​ന്നു. അ​തി​നു പ​ക​രം ന​മ്മെ ആ​ക​ർ​ഷി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്തോ അ​തു ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്‍റെ നി​യ​ന്ത്ര​ണം ഏ​റ്റെ​ടു​ക്കു​ന്നു. പി​ന്നെ, ന​മ്മു​ടെ സ​ക​ല​ശ്ര​ദ്ധ​യും പ​രി​ശ്ര​മ​വും അ​തു നേ​ടു​ന്ന കാ​ര്യ​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്കും.

അ​തു​വ​ഴി​യാ​യി ന​മു​ക്കു സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്താ​ണെ​ന്നോ? ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ നാം ​ശ്ര​ദ്ധി​ക്കേ​ണ്ട പ്ര​ധാ​ന കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ പ​ല​തും നാം ​വി​സ്മ​രി​ച്ചു​പോ​കും. പ്ര​ത്യേ​കി​ച്ചും ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ദൈ​വ​ത്തി​നു നാം ​കൊ​ടു​ക്കേ​ണ്ട പ​ര​മ​പ്ര​ധാ​ന സ്ഥാ​ന​വും അ​തു​പോ​ലെ മ​നു​ഷ്യ​ർ​ക്കു നാം ​ന​ൽ​കേ​ണ്ട സ്നേ​ഹ​വും സേ​വ​ന​വും പ​രി​ഗ​ണ​ന​യു​മൊ​ക്കെ.

കോ​പ്മ​ൻ ഡ​യ​മ​ണ്ടി​ന്‍റെ ക​ഥ​യി​ലേ​ക്കു മ​ട​ങ്ങി​വ​ര​ട്ടെ. ഈ ​ഡ​യ​മ​ണ്ടി​നു ഒ​രു ശാ​പ​മു​ണ്ടെ​ന്നാ​ണ​ല്ലോ അ​തു ധ​രി​ച്ചി​രു​ന്ന സ്ത്രീ ​പ​റ​ഞ്ഞ​ത്. എ​ന്നാ​ൽ, ആ ​ശാ​പ​ത്തി​ന്‍റെ ഉ​റ​വി​ടം ആ ​ര​ത്ന​മാ​ണോ അ​തോ അ​തു ധ​രി​ക്കു​ന്ന വ്യ​ക്തി​യാ​ണോ? ആ ​ര​ത്ന​ത്തോ​ടു ന​മു​ക്ക് അ​ല്പം​പോ​ലും ആ​ക​ർ​ഷ​ണ​മി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ​പി​ന്നെ അ​തി​ൽ എ​ന്തു ശാ​പ​മി​രി​ക്കു​ന്നു? അ​പ്പോ​ൾ, ആ ​ശ​പ​ത്തി​ന്‍റെ ഉ​റ​വി​ടം നാം ​ത​ന്നെ​യാ​ണെ​ന്നു സാ​രം. അ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ​ല്ലോ ന​മ്മെ അ​മി​ത​മാ​യി ആ​ക​ർ​ഷി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്തും ന​മു​ക്കൊ​രു ശാ​പ​മാ​യി മാ​റു​ന്ന​ത്.

ഭ​ക്ത​നു സം​ഭ​വി​ച്ച​ത്

ഒ​രി​ക്ക​ൽ സാ​ത്താ​ൻ ഒ​രു വേ​ട്ട​യ്ക്കി​റ​ങ്ങി. ദൈ​വ​ഭ​ക്ത​നാ​യ ഒ​രു​വ​നെ ത​ന്‍റെ വ​ല​യി​ൽ വീ​ഴി​ക്കു​ക എ​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു അ​വ​ന്‍റെ ല​ക്ഷ്യം. ദൈ​വ​ഭ​ക്ത​നാ​യ ഒ​രാ​ളെ ക​ണ്ടു​മു​ട്ടി​യ ഉ​ട​നെ സാ​ത്താ​ൻ ത​ന്‍റെ ആ​ദ്യ​ത്തെ കൂ​ര​ന്പ് നെ​ഞ്ചി​നി​ട്ടു​ത​ന്നെ അ​യ​ച്ചു. എ​ന്നാ​ൽ, ആ ​ഭ​ക്ത​ൻ നീ​തി​യു​ടെ ക​വ​ചം ധ​രി​ച്ചി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട് ആ ​കൂ​ര​ന്പി​ന്‍റെ മു​ന​യൊ​ടി​ഞ്ഞു താ​ഴെ വീ​ണു.

സാ​ത്താ​ൻ ത​ന്‍റെ അ​ഗ്നി​ജ്വ​ലി​ക്കു​ന്ന അ​ടു​ത്ത അ​ന്പ് എ​യ്ത​തു ഭ​ക്ത​ന്‍റെ ത​ല​യ്ക്കി​ട്ടാ​യി​രു​ന്നു. ആ ​അ​ന്പ് മു​ന​യൊ​ടി​ഞ്ഞു താ​ഴെ വീ​ണു. കാ​ര​ണം, ര​ക്ഷ​യു​ടെ പ​ട​ത്തൊ​പ്പി​യാ​യി​രു​ന്നു ആ ​ഭ​ക്ത​ൻ അ​ണി​ഞ്ഞി​രു​ന്ന​ത്. അ​ടു​ത്ത അ​ന്പ് എ​വി​ടേ​ക്കു പാ​യി​ക്ക​ണം എ​ന്നു സാ​ത്താ​ൻ ആ​ലോ​ചി​ച്ചു​നി​ൽ​ക്കു​ന്പോ​ഴാ​ണ് ഭ​ക്ത​ന്‍റെ അ​ര​യി​ൽ തൂ​ക്കി​യി​ട്ടി​രു​ന്ന പ​ണ​സ​ഞ്ചി സാ​ത്താ​ൻ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ച​ത്. പി​ന്നെ ആ​ലോ​ചി​ച്ചു സ​മ​യം ക​ള​ഞ്ഞി​ല്ല. അ​ടു​ത്ത അ​ന്പ് സാ​ത്താ​ൻ വേ​ഗം ആ ​പ​ണ​സ​ഞ്ചി​യി​ലേ​ക്ക് എ​യ്തു​വി​ട്ടു. അ​ന്പ് പ​ണ​സ​ഞ്ചി​യും തു​ള​ച്ചു​ക​യ​റി ആ ​ഭ​ക്ത​നെ വീ​ഴ്ത്തി.

എ​ന്താ​ണ് ഈ ​ദൈ​വ​ഭ​ക്ത​ന്‍റെ കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ സം​ഭ​വി​ച്ച​ത്? ഭ​ക്ത​നാ​യി​രു​ന്ന അ​യാ​ൾ​ക്കു ന​ല്ല ഗു​ണ​ങ്ങ​ൾ ഏ​റെ ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എ​ന്നാ​ൽ, ധ​ന​മോ​ഹം അ​യാ​ളു​ടെ വ​ലി​യ ഒ​രു പോ​രാ​യ്മ​യാ​യി​രു​ന്നു. അ​തു മു​ത​ലെ​ടു​ത്താ​ണു സാ​ത്താ​ൻ അ​യാ​ളെ ത​ന്‍റെ വ​ല​യി​ൽ വീ​ഴി​ച്ച​ത്. ആ ​വീ​ഴ്ച​യാ​ക​ട്ടെ വ​ലു​താ​യി​രു​ന്നു​താ​നും.

ദൈ​വ​വ​ച​നം പ​റ​യു​ന്നു: ""ഭൂ​മി​യി​ൽ നി​ക്ഷേ​പം ക​രു​തി​വ​യ്ക്ക​രു​ത്. തു​രു​ന്പും കീ​ട​ങ്ങ​ളും അ​വ ന​ശി​പ്പി​ക്കും. ക​ള്ള​ന്മാ​ർ തു​രു​ന്നു മോ​ഷ്ടി​ക്കും. എ​ന്നാ​ൽ, സ്വ​ർ​ഗ​ത്തി​ൽ നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കാ​യി നി​ക്ഷേ​പ​ങ്ങ​ൾ ക​രു​തി​വ​യ്ക്കു​ക. അ​വി​ടെ തു​രു​ന്പും കീ​ട​ങ്ങ​ളും അ​വ ന​ശി​പ്പി​ക്കു​ക​യി​ല്ല. ക​ള്ള​ന്മാ​ർ മോ​ഷ്ടി​ക്കു​ക​യു​മി​ല്ല. നി​ങ്ങ​ളു​ടെ നി​ക്ഷേ​പം എ​വി​ടെ​യാ​യി​ക്കു​ന്നു​വോ അ​വി​ടെ​യാ​യി​രി​ക്കും നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഹൃ​ദ​യം'' (മ​ത്താ​യി 6:19-20).

‌ന​മ്മു​ടെ നി​ക്ഷേ​പം മു​ഴു​വ​ൻ ക്ലോ​പ്മ​ൻ ഡ​യ​മ​ണ്ടി​നു തു​ല്യ​മാ​യ എ​ന്തെ​ലെ​ങ്കി​ലു​മാ​ണെ​ങ്കി​ൽ, ന​മ്മു​ടെ ഹൃ​ദ​യം എ​പ്പോ​ഴും അ​വി​ടെ​യാ​യി​രി​ക്കും. അ​താ​യ​ത് ഈ ​ലോ​ക​ത്തി​ൽ ന​മ്മെ ആ​ക​ർ​ഷി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്തും ഈ ​ലോ​ക​ത്തി​ലേ​ക്കു ത​ള​ച്ചി​ടും എ​ന്നു സാ​രം. അ​തു മാ​ത്ര​മ​ല്ല അ​വ​യൊ​ക്കെ ന​മു​ക്കു ഭാ​ര​വു​മാ​യി മാ​റും.

അ​വ​യ്ക്കു പ​ക​രം സ്വ​ർ​ഗ​ത്തി​ൽ ന​മു​ക്കു നി​ക്ഷേ​പ​ങ്ങ​ൾ നേ​ടിത്ത​രു​ന്ന കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലാ​യി​രി​ക്ക​ട്ടെ ന​മ്മു​ടെ ശ്ര​ദ്ധ. അ​പ്പോ​ൾ ക്ലോ​പ്മ​ൻ ഡ​യ​മ​ണ്ടി​ന്‍റെ ശാ​പം ഉ​ണ്ടാ​കി​ല്ല. സാ​ത്താ​ൻ എ​ത്ര​മാ​ത്രം ആ​ക്ര​മി​ച്ചാ​ലും നാം ​ഒ​രി​ക്ക​ലും വീ​ഴു​ക​യു​മി​ല്ല.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ