ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ ഏ​റ്റ​വും പ്ര​ധാ​ന​പ്പെ​ട്ട ചോ​ദ്യം
മ​ണ​ലാ​ര​ണ്യ​ത്തി​ൽ വ​ഴി​തെ​റ്റി​യ യാ​ത്ര​ക്കാ​രി​ൽ ര​ണ്ടു​പേ​ർ. ഭ​ക്ഷ​ണ​വും വെ​ള്ള​വു​മി​ല്ലാ​തെ അ​വ​ർ മ​രി​ക്കാ​റാ​യി. എ​ങ്കി​ലും അ​വ​ർ മു​ന്പോ​ട്ടു​ള്ള യാ​ത്ര തു​ട​ർ​ന്നു. അ​ങ്ങ​നെ​യാ​ണ് അ​വ​ർ ഒ​രു വ​ലി​യ മ​തി​ൽ​ക്കെ​ട്ടി​ന് അ​ടു​ത്തെ​ത്തി​യ​ത്. ആ ​മ​തി​ലി​ന​പ്പു​റ​ത്ത് ഒ​രു വെ​ള്ള​ച്ചാ​ട്ട​ത്തി​ന്‍റെ ശ​ബ്ദ​വും പ​ക്ഷി​ക​ളു​ടെ ഗാ​നാ​ലാ​പ​വും അ​വ​ർ കേ​ട്ടു.​അ​വ​രി​ലൊ​രാ​ൾ മ​തി​ലി​ൽ വ​ലി​ഞ്ഞു​ക​യ​റി.

അ​പ്പോ​ൾ ആ ​മ​തി​ലി​ന​ക​ത്തു ക​ണ്ട​തു മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യ ഫ​ല​വൃ​ക്ഷ​ങ്ങ​ളും പൂ​ക്ക​ൾ നി​റ​ഞ്ഞ ചെ​ടി​ക​ളു​മാ​യി​രു​ന്നു. അ​യാ​ൾ ക​ണ്ട കാ​ഴ്ച വി​വ​രി​ച്ച​പ്പോ​ൾ ര​ണ്ടാ​മ​ത്തെ ആ​ളും മ​തി​ലി​ൽ വ​ലി​ഞ്ഞു​ക​യ​റി ആ ​കാ​ഴ്ച ക​ണ്ടു. ഒ​ന്നാ​മ​ൻ പി​ന്നെ കാ​ത്തു​നി​ന്നി​ല്ല. അ​യാ​ൾ മ​തി​ലി​ൽ​നി​ന്നു ചാ​ടി വെ​ള്ള​ച്ചാ​ട്ട​ത്തി​ന​രി​കി​ലേ​ക്ക് ഓ​ടി. എ​ത്ര​യും വേ​ഗം ദാ​ഹം ശ​മി​പ്പി​ച്ചു വി​ശ്ര​മി​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു അ​യാ​ളു​ടെ ല​ക്ഷ്യം.

എ​ന്നാ​ൽ, ര​ണ്ടാ​മ​ൻ അ​തി​നു ത​യാ​റാ​യി​ല്ല. അ​യാ​ൾ പെ​ട്ടെ​ന്ന് ത​ങ്ങ​ളു​ടെ സം​ഘ​ത്തി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​വ​രെ ഓ​ർ​മി​ച്ചു. അ​വ​ർ അ​പ്പോ​ഴും മ​രു​ഭൂ​മി​യി​ൽ വ​ഴി​തെ​റ്റി അ​ല​യു​ക​യാ​ണെ​ന്ന ചി​ന്ത അ​യാ​ളെ വേ​ദ​നി​പ്പി​ച്ചു. ഈ ​വി​ശ്ര​മ​സ​ങ്കേ​ത​ത്തി​ലെ​ത്തി​യി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ അ​വ​ർ മ​രി​ച്ചു​പോ​കു​മെ​ന്ന ബോ​ധ്യം അ​യാ​ളെ മ​ഥി​ച്ചു. പി​ന്നെ ഒ​ട്ടും താ​മ​സി​ച്ചി​ല്ല. അ​യാ​ൾ മ​തി​ലി​ൽ​നി​ന്നു താ​ഴെ​യി​റ​ങ്ങി ത​ന്‍റെ സം​ഘാം​ഗ​ങ്ങ​ളെ തേ​ടി പി​റ​കോ​ട്ടു പോ​യി.

സെ​ൻ ബു​ദ്ധി​സ​ത്തി​ൽ​നി​ന്നു​ള്ള ഒ​രു ക​ഥ​യാ​ണി​ത്. ഈ ​ക​ഥ പ​ല​രും പ​ല വി​ധ​ത്തി​ൽ പൊ​രു​ൾ തി​രി​ച്ചു​കാ​ണു​ന്നു​ണ്ട്. ഒ​രാ​ളു​ടെ അ​ഭി​പ്രാ​യം ഒ​രു ചോ​ദ്യ​രൂ​പ​ത്തി​ലാ​ണ് അ​വ​ത​രി​പ്പി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. "സ്വ​ന്തം ജീ​വ​നും ര​ക്ഷ​യും ഉ​റ​പ്പു​വ​രു​ത്താ​നാ​ണോ അ​തോ സ്വ​ന്തം ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ത്യാ​ഗ​വും ന​ഷ്ട​വും സ​ഹി​ച്ചും മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ജീ​വ​നും ര​ക്ഷ​യും ഉ​റ​പ്പു​വ​രു​ത്താ​നാ​ണോ ഒ​രു​വ​ൻ ശ്ര​മി​ക്കേ​ണ്ട​ത്?'

മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കു വേ​ണ്ടി

ഈ ​ക​ഥ​യ​നു​സ​രി​ച്ച്, ഒ​രു​വ​ൻ സ്വ​ന്തം കാ​ര്യം നോ​ക്കി മു​ന്നോ​ട്ടു​പോ​യ​പ്പോ​ൾ ര​ണ്ടാ​മ​ൻ സ്വ​ന്തം കാ​ര്യം നോ​ക്കു​ന്ന​തി​നു പ​ക​രം മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ കാ​ര്യം അ​ന്വേ​ഷി​ക്കാ​ൻ ഇ​റ​ങ്ങി​പ്പു​റ​പ്പെ​ടു​ക​യാ​ണു ചെ​യ്ത​ത്. അ​യാ​ളെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം സ്വ​ർ​ഗ​വും സൗ​ഭാ​ഗ്യ​വും ത​നി​ക്കു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, അ​തു മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കും​കൂ​ടി അ​വ​കാ​ശ​പ്പെ​ട്ട​താ​ണ് എ​ന്നാ​യി​രു​ന്നു അ​യാ​ളു​ടെ വി​ശ്വാ​സം. ത്യാ​ഗം സ​ഹി​ച്ചും അ​തു മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്ക് ഉ​റ​പ്പാ​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു അ​യാ​ളു​ടെ ല​ക്ഷ്യം.

ന​മ്മു​ടെ അ​നു​ദി​ന ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ നാം ​ക​ണ്ടു​മു​ട്ടു​ന്ന​ത് ഇ​വ​രി​ൽ ആ​രെ​പ്പോ​ലെ​യു​ള്ള​വ​രെ​യാ​ണ്? ഒ​രു​പ​ക്ഷേ, ഈ ​ചോ​ദ്യം നാം ​ചോ​ദി​ക്കേ​ണ്ട​തു ന​മ്മോ​ടു​ത​ന്നെ​യാ​യി​രി​ക്ക​ണം. നാം ​സ്വ​ന്തം കാ​ര്യം മാ​ത്രം നോ​ക്കി മു​ന്നോ​ട്ടു പോ​കു​ന്ന​വ​രാ​ണോ? അ​തോ മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ന​ന്മ​യും സൗ​ഭാ​ഗ്യ​വും ഉ​റ​പ്പു​വ​രു​ത്താ​ൻ യ​ത്നി​ക്കു​ന്ന​വ​രാ​ണോ?​അ​മേ​രി​ക്ക​യി​ലെ ക​റു​ത്ത വ​ർ​ഗ​ക്കാ​രു​ടെ ന​ന്മ ഉ​റ​പ്പാ​ക്കാ​ൻ ക്രി​യാ​ത്മ​ക​മാ​യ മാ​ർ​ഗ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ പോ​രാ​ടി​യ മാ​ർ​ട്ടി​ൻ ലൂ​ഥ​ർ കിം​ഗ് ജൂ​ണി​യ​ർ പ​റ​യു​ന്ന​ത​നു​സ​രി​ച്ചു ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ ഏ​റ്റ​വും പ്ര​ധാ​ന​പ്പെ​ട്ട​തും അ​ടി​യ​ന്ത​ര​വു​മാ​യ ചോ​ദ്യം നാം ​മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കു​വേ​ണ്ടി എ​ന്തു ചെ​യ്യു​ന്നു എ​ന്ന​താ​ണ്.

ഈ ​ചോ​ദ്യ​ത്തി​ന്‍റെ പ്രാ​ധാ​ന്യം മ​ന​സി​ലാ​ക്കി​യ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കു​വേ​ണ്ടി ജീ​വി​ക്കു​ന്ന ജീ​വി​ത​ത്തി​നു മാ​ത്ര​മേ എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ന​ന്മ​യു​ള്ളൂ എ​ന്നു സു​പ്ര​സി​ദ്ധ ശാ​സ്ത്ര​ജ്ഞ​നാ​യ ആ​ൽ​ബ​ർ​ട്ട് ഐ​ൻ​സ്റ്റൈ​ൻ പ​റ​ഞ്ഞ​ത്.​മ​ഹാ​ത്മാ​ഗാ​ന്ധി​യും ഈ ​യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യം വ്യ​ക്ത​മാ​യി മ​ന​സി​ലാ​ക്കി​യി​രു​ന്നു. ത​ന്മൂ​ല​മാ​ണ്, അ​ദ്ദേ​ഹം ദൈ​വ​പു​ത്ര​നാ​യ യേ​ശു​വി​നെ​ക്കു​റി​ച്ച് ഇ​പ്ര​കാ​രം എ​ഴു​തി​യ​ത്: "തി​ക​ച്ചും നി​ര​പ​രാ​ധി​യാ​യി​രു​ന്ന ഒ​രു മ​നു​ഷ്യ​ൻ ത​ന്‍റെ ശ​ത്രു​ക്ക​ൾ ഉ​ൾ​പ്പെ​ടെ​യു​ള്ള മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ന​ന്മ​യ്ക്കാ​യി ത​ന്നെ​ത്ത​ന്നെ ബ​ലി ക​ഴി​ക്കു​ക​യും ലോ​ക​ത്തി​ന്‍റെ ര​ക്ഷ​യ്ക്കാ​യു​ള്ള മോ​ച​ന​ദ്ര​വ്യ​മാ​യി തീ​രു​ക​യും ചെ​യ്തു. അ​തു പൂ​ർ​ണ​ത​യു​ള്ള ഒ​രു പ്ര​വൃ​ത്തി​യാ​യി​രു​ന്നു.'

ദൈ​വ​പു​ത്ര​നാ​യ യേ​ശു​വി​നെ​പ്പോ​ലെ മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ന​ന്മ​യ്ക്കാ​യി ന​മ്മെ​ത്ത​ന്നെ പൂ​ർ​ണ​മാ​യി ബ​ലി ക​ഴി​ക്കാ​ൻ ന​മു​ക്കു സാ​ധി​ച്ചെ​ന്നു വ​രി​ല്ല. എ​ങ്കി​ലും ന​മ്മു​ടെ ന​ന്മ​യും ര​ക്ഷ​യും ഉ​റ​പ്പു​വ​രു​ത്തു​ന്ന​തോ​ടൊ​പ്പം മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ന​ന്മ​യ്ക്കും ര​ക്ഷ​യ്ക്കു​മാ​യി ന​മു​ക്ക് ഒ​ട്ടേ​റെ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ ചെ​യ്യാ​ൻ സാ​ധി​ക്കും. എ​ന്നാ​ൽ, അ​തു സാ​ധി​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ ജീ​വി​ത​ന​ന്മ​ക​ളും സ്വ​ർ​ഗ​സൗ​ഭാ​ഗ്യ​വു​മൊ​ക്കെ മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കും അ​വ​കാ​ശ​പ്പെ​ട്ട​താ​ണെ​ന്ന ബോ​ധ്യം ന​മു​ക്കു​ണ്ടാ​ക​ണം.

സ്വാ​ർ​ഥ​ത

മു​ക​ളി​ൽ​പ്പ​റ​ഞ്ഞ ക​ഥ​യി​ലേ​ക്കു മ​ട​ങ്ങി​വ​ര​ട്ടെ. മ​തി​ൽ ചാ​ടി​ക്ക​ട​ന്നു​പോ​യ​വ​ൻ ത​ന്‍റെ ന​ന്മ​യും സു​ര​ക്ഷ​യും ഉ​റ​പ്പു​വ​രു​ത്തു​ന്ന കാ​ര്യം മാ​ത്ര​മേ ചി​ന്തി​ച്ചു​ള്ളൂ. മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ കാ​ര്യം അ​യാ​ൾ​ക്ക് ഒ​രു പ്ര​ശ്ന​മ​ല്ലാ​യി​രു​ന്നു. അ​താ​യ​ത്, അ​വ​ൻ ശ​രി​ക്കും സ്വാ​ർ​ഥ​നാ​യി​രു​ന്നു എ​ന്നു സാ​രം. എ​ന്നാ​ൽ, ര​ണ്ടാ​മ​ൻ ത​ന്‍റെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലെ വി​ജ​യ​വും സ്വ​ർ​ഗ​വും ക​ണ്ടെ​ത്തി​യ​ത് മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ സ​ഹാ​യി​ക്കു​ന്ന​തി​ലാ​യി​രു​ന്നു. അ​താ​യ​ത്, അ​യാ​ളെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം സ്വ​ർ​ഗം എ​ന്ന​ത് സ്വ​ന്ത സു​ഖം മ​റ​ന്നും മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ സു​ഖം ഉ​റ​പ്പു​വ​രു​ത്തു​ന്ന​തി​ലാ​യി​രു​ന്നു.

ത​ന്മൂ​ല​മാ​ണ്, മ​രു​ഭൂ​മി​യി​ൽ വ​ഴി​തെ​റ്റി​യ ത​ന്‍റെ സ​ഹ​യാ​ത്രി​ക​രെ മ​റ​ന്നു സ്വ​ന്തം സു​ഖം മാ​ത്രം തേ​ടി​പ്പോ​കാ​ൻ അ​യാ​ൾ​ക്കു സാ​ധി​ക്കാ​തെ വ​ന്ന​ത്.​ഒ​രു ദു​ർ​ബ​ല നി​മി​ഷ​ത്തി​ൽ അ​യാ​ൾ അ​ങ്ങ​നെ ചെ​യ്തു​പോ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ പി​ന്നെ അ​യാ​ൾ​ക്ക് ഉ​റ​ക്കം വ​രി​ക​യി​ല്ലെ​ന്ന​തു വേ​റെ കാ​ര്യം. കാ​ര​ണം, അ​യാ​ളെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചി​ട​ത്തോ​ളം മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ന​ന്മ​യും സു​ഖ​വും അ​യാ​ളു​ടെ ന​ന്മ​യെ​യും സു​ഖ​ത്തെ​യും​കാ​ൾ ഏ​റെ പ്രാ​ധാ​ന്യ​മു​ള്ള​താ​ണ്.​ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ എ​ന്തി​നാ​ണു പ്രാ​ധാ​ന്യം? അ​തു ന​മ്മു​ടെ ന​ന്മ​യും സൗ​ഭാ​ഗ്യ​വും​പോ​ലെ മ​റ്റു​വ​രു​ടെ​യും ന​ന്മ​യും സൗ​ഭാ​ഗ്യ​വും എ​പ്പോ​ഴും ഉ​റ​പ്പു​വ​രു​ത്തു​ന്ന​തി​ലാ​ക​ട്ടെ. അ​പ്പോ​ൾ നാം ​ശ​രി​ക്കും സ്വ​ർ​ഗം ക​ണ്ടെ​ത്തും.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ