നാം ​ദൈ​വ വി​ശ്വാ​സി​ക​ളോ?
യൂ​റോ​പ്യ​ൻ രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലെ മൊ​ത്ത​മാ​യ ക​ണ​ക്കെ​ടു​ത്താ​ൽ അ​വി​ടെ ഇ​രു​പ​തു ശ​ത​മാ​നം പേ​ർ​ക്ക് ഒ​ന്നു​കി​ൽ ദൈ​വ​വി​ശ്വാ​സ​മി​ല്ല, അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ദൈ​വം ഉ​ണ്ടോ ഇ​ല്ല​യോ എ​ന്നു തീ​ർ​ച്ച​യി​ല്ല​ത്രേ. വ​ട​ക്കേ അ​മേ​രി​ക്ക​യി​ലെ കാ​ര്യ​വും ഇ​തി​ൽ​നി​ന്ന് ഏ​റെ വി​ഭി​ന്ന​മ​ല്ല. ലോ​ക​മെ​ന്പാ​ടു​മു​ള്ള​വ​രി​ൽ ഏ​ഴു ശ​ത​മാ​നം​പേ​ർ ദൈ​വ​ത്തി​ൽ വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​വ​രോ ദൈ​വ​മു​ണ്ടോ എ​ന്ന് തീ​ർ​ച്ച​യി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രോ ആ​ണ​ത്രേ.

രാ​ജ​സ​ന്നി​ധി​യി​ൽ ഭി​ക്ഷ ചോ​ദി​ക്കാ​ൻ വ​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു ആ ​സ​ന്യാ​സി. സ​ന്യാ​സി​ക്കു പ​ണ​വും ചി​ല സ​മ്മാ​ന​ങ്ങ​ളും ന​ൽ​കി​ക്കൊ​ണ്ടു രാ​ജാ​വ് പ​റ​ഞ്ഞു: ‘എ​നി​ക്കു ദൈ​വ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ചി​ല ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ൾ ചോ​ദി​ക്കാ​നു​ണ്ട്. അ​വ​യ്ക്കു തൃ​പ്തി​ക​ര​മാ​യ ഉ​ത്ത​രം ന​ൽ​കി​യാ​ൽ കൂ​ടു​ത​ൽ സ​മ്മാ​ന​ങ്ങ​ൾ ത​രാം.’ അ​പ്പോ​ൾ ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ൾ കേ​ൾ​ക്കാ​ൻ സ​ന്യാ​സി​ക്കു തി​ടു​ക്ക​മാ​യി.

ഉ​ട​നെ രാ​ജാ​വ് പ​റ​ഞ്ഞു: ‘എ​നി​ക്കു മൂ​ന്നു ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ളാ​ണു​ള്ള​ത്. ദൈ​വം എ​വി​ടെ​യാ​ണു വ​സി​ക്കു​ന്ന​ത്? ര​ണ്ട്: ദൈ​വം ഏ​തു ദി​ശ​യി​ലേ​ക്കാ​ണു നോ​ക്കു​ന്ന​ത്? മൂ​ന്ന്: ദൈ​വ​ത്തി​ന് എ​ന്തു ചെ​യ്യാ​ൻ സാ​ധി​ക്കും?’ ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ൾ കേ​ട്ട​പ്പോ​ൾ സ​ന്യാ​സി കു​റെ ദി​വ​സം ആ​ലോ​ചി​ക്കാ​ൻ സ​മ​യം ചോ​ദി​ച്ചു. രാ​ജാ​വ് ഒ​രു മാ​സം അ​നു​വ​ദി​ച്ചു.

ഒ​രു മാ​സ​ത്തെ കാ​ലാ​വ​ധി ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ സ​ന്യാ​സി രാ​ജ​കൊ​ട്ടാ​ര​ത്തി​ൽ മ​ട​ങ്ങി​യെ​ത്തി. അ​പ്പോ​ൾ ആ​മു​ഖ​മൊ​ന്നും കൂ​ടാ​തെ രാ​ജാ​വ് ആ​ദ്യ​ചോ​ദ്യം ആ​വ​ർ​ത്തി​ച്ചു. ഉ​ത്ത​രം പ​റ​യാ​തെ സ​ന്യാ​സി പ​റ​ഞ്ഞു: ‘ഉ​ത്ത​രം പ​റ​യു​ന്ന​തി​നു​മു​ന്പ് എ​നി​ക്ക് ഒ​രു ഗ്ലാ​സ് പാ​ലു​വേ​ണം.’

ഉ​ട​നെ ഒ​രു ഗ്ലാ​സ് പാ​ല് കൊ​ണ്ടു​വ​രാ​ൻ സേ​വ​ക​ൻ​മാ​രോ​ടു ക​ല്പി​ച്ചു. സേ​വ​ക​രി​ലൊ​രാ​ൾ പാ​ല് കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന​പ്പോ​ൾ സ​ന്യാ​സി അ​തു വാ​ങ്ങി ത​ന്‍റെ കൈ​വി​ര​ലു​ക​ൾ​കൊ​ണ്ട് പാ​ലി​ൽ അ​വി​ടെ​യു​മി​വി​ടെ​യും ത​പ്പാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി. ‘നി​ങ്ങ​ൾ എ​ന്താ​ണു ചെ​യ്യു​ന്ന​ത്?’ രാ​ജാ​വ് ചോ​ദി​ച്ചു.

ഉ​ട​നെ സ​ന്യാ​സി പ​റ​ഞ്ഞു: ‘പാ​ലി​ൽ വെ​ണ്ണ ഉ​ണ്ടെ​ന്നു ഞാ​ൻ കേ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ട്. പ​ക്ഷേ, ഇ​പ്പോ​ൾ ത​പ്പി​നോ​ക്കി​യി​ട്ട് അ​തു കാ​ണു​ന്നി​ല്ല.’ അ​പ്പോ​ൾ രാ​ജാ​വ് പ​റ​ഞ്ഞു. നി​ങ്ങ​ൾ എ​ന്തു വി​ഡ്ഢി​ത്ത​മാ​ണു പ​റ​യു​ന്ന​ത്. ‘പാ​ലി​ൽ​നി​ന്നു വെ​ണ്ണ ല​ഭി​ക്ക​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ അ​ത് ആ​ദ്യം ക​ട്ട​ത്തൈ​രാ​ക്ക​ണം. അ​തി​നു​ശേ​ഷം ആ ​തൈ​രു ക​ട​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കു​ന്പോ​ൾ വെ​ണ്ണ ല​ഭി​ക്കും.’

ആ ​നി​മി​ഷം സ​ന്യാ​സി പ​റ​ഞ്ഞു: ‘അ​ങ്ങ​യു​ടെ ചോ​ദ്യ​ത്തി​നു​ള്ള ഉ​ത്ത​രം അ​ങ്ങു പ​റ​ഞ്ഞ​തി​ൽ അ​ട​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നു. പാ​ലി​ൽ വെ​ണ്ണ കാ​ണാ​നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും പാ​ലി​ൽ വെ​ണ്ണ ഉ​ണ്ടെ​ന്നു ന​മു​ക്ക​റി​യാം. പാ​ല് ക​ട​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കു​ന്പോ​ൾ ന​മു​ക്കു വെ​ണ്ണ ല​ഭി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്നു. ഇ​തു​പോ​ലെ​യാ​ണു ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ കാ​ര്യ​വും. ദൈ​വ​ത്തെ ന​മു​ക്കു കാ​ണാ​നാ​കു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും അ​വി​ടു​ന്നു ന​മ്മി​ൽ വ​സി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. ഭ​ക്തി​യോ​ടെ നാം ​അ​വി​ട​ത്തെ അ​ന്വേ​ഷി​ക്കു​ന്പോ​ൾ നാം ​അ​വി​ട​ത്തെ ക​ണ്ടെ​ത്തും.’

ഉ​ത്ത​രം രാ​ജാ​വി​ന് ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു. അ​ദ്ദേ​ഹം ര​ണ്ടാ​മ​ത്തെ ചോ​ദ്യം സ​ന്യാ​സി​യെ ഓ​ർ​മി​പ്പി​ച്ചു: ‘ദൈ​വം ഏ​തു ദി​ശ​യി​ലേ​ക്കാ​ണു നോ​ക്കു​ന്ന​ത്?’ ഉ​ട​നെ സ​ന്യാ​സി പ​റ​ഞ്ഞു. ‘ഞാ​ൻ ഉ​ത്ത​രം പ​റ​യാം. എ​ന്നാ​ൽ, അ​തി​നു​മു​ന്പ് എ​നി​ക്കൊ​രു ക​ത്തി​ച്ച വി​ള​ക്കു​വേ​ണം.’ അ​പ്പോ​ൾ സ​ന്യാ​സി ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ട​തു​പോ​ലെ സേ​വ​ക​രി​ലൊ​രാ​ൾ ക​ത്തി​ച്ച ഒ​രു വി​ള​ക്കു കൊ​ണ്ടു​വ​ന്നു.

വി​ള​ക്കു രാ​ജാ​വി​ന്‍റെ മു​ൻ​പി​ൽ വ​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു സ​ന്യാ​സി രാ​ജാ​വി​നോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു: ‘ഏ​തു ദി​ശ​യി​ലേ​ക്കാ​ണ് ഈ ​വി​ള​ക്കി​ന്‍റെ പ്ര​കാ​ശം പോ​കു​ന്ന​ത്.’ അ​പ്പോ​ൾ രാ​ജാ​വ് പ​റ​ഞ്ഞു: ‘ഒ​രേ സ​മ​യം എ​ല്ലാ ദി​ശ​യി​ലേ​ക്കും.’ ഉ​ട​നെ ഒ​രു പു​ഞ്ചി​രി​യോ​ടെ സ​ന്യാ​സി പ​റ​ഞ്ഞു: ‘അ​ങ്ങ​യു​ടെ ര​ണ്ടാ​മ​ത്തെ ചോ​ദ്യ​ത്തി​നു​ള്ള ഉ​ത്ത​ര​വും അ​തു​ത​ന്നെ​യാ​ണ്. ദൈ​വം ഒ​രേ സ​മ​യം എ​ല്ലാ ദി​ശ​യി​ലേ​ക്കും നോ​ക്കു​ന്നു; അ​വി​ടു​ന്ന് എ​ല്ലാം കാ​ണു​ന്നു.’

ഈ ​ഉ​ത്ത​ര​വും രാ​ജാ​വി​ന് ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു. രാ​ജാ​വ് മൂ​ന്നാ​മ​ത്തെ ചോ​ദ്യം ആ​വ​ർ​ത്തി​ച്ചു. ‘ദൈ​വ​ത്തി​ന് എ​ന്തു ചെ​യ്യാ​ൻ ക​ഴി​യും?’ ഉ​ട​നെ സ​ന്യാ​സി പ​റ​ഞ്ഞു: ‘ഈ ​ചോ​ദ്യ​ത്തി​ന് ഉ​ത്ത​രം പ​റ​യ​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ ഞാ​ൻ അ​ങ്ങ​യു​ടെ സിം​ഹാ​സ​ന​ത്തി​ലാ​യി​രി​ക്ക​ണം. അ​തു​പോ​ലെ, അ​ങ്ങ് എ​ഴു​ന്നേ​റ്റു​വ​ന്ന് എ​ന്‍റെ സ്ഥാ​ന​ത്ത് നി​ൽ​ക്കു​ക​യും വേ​ണം.’

സ​ന്യാ​സി പ​റ​ഞ്ഞ​തു​പോ​ലെ ചെ​യ്യാ​ൻ രാ​ജാ​വി​നു വൈ​മ​ന​സ്യം ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. എ​ങ്കി​ലും ഉ​ത്ത​രം അ​റി​യാ​നു​ള്ള ആ​കാം​ക്ഷ​മൂ​ലം സ​ന്യാ​സി പ​റ​ഞ്ഞ​തു​പോ​ലെ രാ​ജാ​വു​ചെ​യ്തു. അ​പ്പോ​ൾ രാ​ജ​സിം​ഹാ​സ​ന​ത്തി​ലി​രു​ന്നു​കൊ​ണ്ടു സ​ന്യാ​സി പ​റ​ഞ്ഞു: ‘അ​ല്ല​യോ രാ​ജാ​വേ ദൈ​വ​ത്തി​ന് എ​ന്തു ചെ​യ്യാ​ൻ സാ​ധി​ച്ചു​വെ​ന്നു ചോ​ദി​ച്ചി​ല്ലേ? ഇ​താ​ണ് അ​തി​ന്‍റെ ഉ​ത്ത​രം. ദ​രി​ദ്ര​നാ​യ എ​ന്നെ രാ​ജാ​വാ​ക്കാ​നും രാ​ജാ​വാ​യ അ​ങ്ങ​യെ ദ​രി​ദ്ര​നാ​ക്കാ​നും ദൈ​വ​ത്തി​നു സാ​ധി​ക്കും. അ​താ​യ​ത്, ദൈ​വ​ത്തി​ന് അ​സാ​ധ്യ​മാ​യ​ത് ഒ​ന്നു​മി​ല്ലെ​ന്നു സാ​രം.’

ഈ ​ഉ​ത്ത​ര​വും രാ​ജാ​വി​ന് ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടെ​ന്നും രാ​ജാ​വ് ആ ​സ​ന്യാ​സി​ക്കു ധാ​രാ​ളം സ​മ്മാ​ന​ങ്ങ​ൾ ന​ൽ​കി യാ​ത്ര​യാ​ക്കി​യെ​ന്നും ഈ ​നാ​ടോ​ടി​ക്ക​ഥ​യി​ൽ പ​റ​യു​ന്നു. ഈ ​ക​ഥ വി​വി​ധ രൂ​പ​ഭാ​വ​ങ്ങ​ളി​ൽ പ​ല​രും മു​ൻ​പു കേ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടാ​വും. എ​ങ്കി​ലും എ​ക്കാ​ല​ത്തും പ്ര​സ​ക്തി​യു​ള്ള ഒ​രു ക​ഥ​യാ​ണി​ത്.

ദൈ​വം എ​വി​ടെ? ദൈ​വം ഉ​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ ദൈ​വ​ത്തെ കാ​ണി​ച്ചു​ത​രൂ എ​ന്നു വെ​ല്ലു​വി​ളി​ക്കു​ന്ന​വ​ർ എ​ല്ലാ​ക്കാ​ല​ത്തും ഉ​ണ്ടാ​യി​ട്ടു​ണ്ട്. എ​ന്നാ​ൽ, ഇ​ക്കാ​ല​ത്ത് അ​വ​രു​ടെ എ​ണ്ണം വ​ള​രെ കൂ​ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു​വെ​ന്നു പാ​ശ്ചാ​ത്യ​ലോ​ക​ത്തു​നി​ന്നു​ള്ള സ​ർ​വേ​ക​ൾ സൂ​ചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.

യൂ​റോ​പ്യ​ൻ രാ​ജ്യ​ങ്ങ​ളി​ലെ മൊ​ത്ത​മാ​യ ക​ണ​ക്കെ​ടു​ത്താ​ൽ അ​വി​ടെ ഇ​രു​പ​തു ശ​ത​മാ​നം പേ​ർ​ക്ക് ഒ​ന്നു​കി​ൽ ദൈ​വ​വി​ശ്വാ​സ​മി​ല്ല, അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ദൈ​വം ഉ​ണ്ടോ ഇ​ല്ല​യോ എ​ന്നു തീ​ർ​ച്ച​യി​ല്ല​ത്രേ. വ​ട​ക്കേ അ​മേ​രി​ക്ക​യി​ലെ കാ​ര്യ​വും ഇ​തി​ൽ​നി​ന്ന് ഏ​റെ വി​ഭി​ന്ന​മ​ല്ല. ലോ​ക​മെ​ന്പാ​ടു​മു​ള്ള​വ​രി​ൽ ഏ​ഴു ശ​ത​മാ​നം​പേ​ർ ദൈ​വ​ത്തി​ൽ വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​വ​രോ ദൈ​വ​മു​ണ്ടോ എ​ന്ന് തീ​ർ​ച്ച​യി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രോ ആ​ണ​ത്രേ.

ശ​ത​മാ​ന​ക്ക​ണ​ക്കു വ​ച്ചു​നോ​ക്കു​ന്പോ​ൾ നി​രീ​ശ്വ​ര​വാ​ദി​ക​ളു​ടെ സം​ഖ്യ ഇ​ന്ത്യ​യി​ൽ മൊ​ത്ത​ത്തി​ലും കേ​ര​ള​ത്തി​ൽ ത​നി​ച്ചും അ​ര ശ​ത​മാ​ന​ത്തി​ൽ താ​ഴെ​യ​ത്രെ. എ​ന്നാ​ൽ, ന​മ്മു​ടെ പ്ര​ശ്നം മ​റ്റൊ​ന്നാ​ണ്. നാം ​ദൈ​വ​വി​ശ്വാ​സി​ക​ളാ​ണെ​ങ്കി​ലും ന​മ്മി​ൽ ന​ല്ലൊ​രു ഭാ​ഗ​വും ദൈ​വ​മി​ല്ല എ​ന്ന രീ​തി​യി​ൽ ജീ​വി​ക്കു​ന്ന​വ​രാ​യി മാ​റി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

അ​താ​യ​ത്, ദൈ​വം ന​മ്മി​ൽ വ​സി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നോ ദൈ​വം എ​ല്ലാം കാ​ണു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നോ ചി​ന്തി​ക്കാ​ത്ത രീ​തി​യി​ൽ പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കു​ന്നു. അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ​പ്പി​ന്നെ ന​മ്മു​ടെ​യി​ട​യി​ൽ കാ​ണു​ന്ന കൊ​ള്ള​രു​താ​യ്മ​ക​ൾ​ക്ക് എ​ന്തു ന്യാ​യ​മാ​ണു ന​മു​ക്കു പ​റ​യാ​നു​ള്ള​ത്?

നാം ​യ​ഥാ​ർ​ഥ ദൈ​വ​വി​ശ്വാ​സി​ക​ളാ​ണെ​ന്ന് അ​ഭി​മാ​നി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ ദൈ​വം ഉ​ണ്ടെ​ന്ന ബോ​ധ്യ​ത്തോ​ടെ​യും ഒ​രു ദി​വ​സം അ​വി​ട​ത്തെ സ​ന്നി​ധി​യി​ൽ ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്‍റെ ക​ണ​ക്കു കൊ​ടു​ക്കേ​ണ്ടി​വ​രും എ​ന്ന ചി​ന്ത​യോ​ടെ​യും നാം ​ജീ​വി​ക്ക​ണം. എ​ങ്കി​ൽ മാ​ത്ര​മേ ന​മ്മു​ടെ ദൈ​വ​വി​ശ്വാ​സ​ത്തി​ന് അ​ർ​ഥ​വും മൂ​ല്യ​വു​മു​ണ്ടാ​കൂ.

ഫാ. ​ജോ​സ് പ​ന്ത​പ്ലാം​തൊ​ട്ടി​യി​ൽ