ക​ഠി​നാ​ധ്വാ​നി​ക​ളെ ആ​ദ​രി​ച്ചി​രു​ന്ന ഒ​രു രാ​ജാ​വാ​യി​രു​ന്നു ര​ണാ​ച​ര്യ. ഒ​രി​ക്ക​ൽ അ​ദ്ദേ​ഹം ത​ന്‍റെ ചി​ല സേ​വ​ക​രെ വി​ളി​ച്ച് അ​വ​രോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു: "നി​ങ്ങ​ൾ രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്‍റെ വി​വി​ധ ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ളി​ൽ പോ​യി ജ​ന​ങ്ങ​ൾ അ​വ​രു​ടെ ജോ​ലി​ക​ൾ എ​ത്ര വി​ശ്വ​സ്ത​ത​യോ​ടെ​യും സ​ന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ​യും ചെ​യ്യു​ന്നു എ​ന്നു ക​ണ്ടു​പി​ടി​ക്കു​ക. അ​തു​പോ​ലെ, ക​ഠി​നാ​ധ്വാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ ര​ഹ​സ്യം അ​റി​യാ​വു​ന്ന ഒ​രാ​ളെ ക​ണ്ടു​പി​ടി​ച്ച് അ​യാ​ളെ എ​ന്‍റെ മു​ൻ​പി​ൽ ഹാ​ജ​രാ​ക്കു​ക. എ​ന്നാ​ൽ, ഞാ​നാ​ണ് നി​ങ്ങ​ളെ അ​യ​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്നു ജ​ന​ങ്ങ​ൾ അ​റി​യ​രു​ത്’.

രാ​ജാ​വ് ക​ൽ​പി​ച്ച​തു​പോ​ലെ സേ​വ​ക​ർ യാ​ത്ര​യാ​യി. ത​ങ്ങ​ൾ രാ​ജ​കീ​യ സേ​വ​ക​രാ​ണെ​ന്ന് അ​റി​യാ​തി​രി​ക്കാ​ൻ ഗോ​ത്ര​വ​ർ​ഗ​ക്കാ​രു​ടെ വേ​ഷം ധ​രി​ച്ചാ​ണ് അ​വ​ർ യാ​ത്ര ചെ​യ്ത​ത്. യാ​ത്ര​ക്കി​ട​യി​ൽ അ​വ​ർ ഒ​രു മ​രം​വെ​ട്ടു​കാ​ര​നെ ക​ണ്ടു​മു​ട്ടി. അ​വ​ർ അ​യാ​ളെ സ​മീ​പി​ച്ചു ചോ​ദി​ച്ചു: "ഓ ​മ​രം​വെ​ട്ടു​കാ​രാ നി​ങ്ങ​ൾ​ക്കു ഈ ​ജോ​ലി ഇ​ഷ്ട​മാ​ണോ?’

ഉ​ട​നെ അ​യാ​ൾ കോ​ടാ​ലി താ​ഴെ​യി​ട്ടു​കൊ​ണ്ട് പ​റ​ഞ്ഞു: "അ​ല്ലേ​യ​ല്ല. വേ​റെ നി​ർ​വാ​ഹ​മി​ല്ലാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ട് ഈ ​ജോ​ലി ചെ​യ്യു​ന്നു. അ​ത്ര​മാ​ത്രം’. പി​ന്നെ അ​വ​ർ ക​ണ്ട​തു ഒ​രു അ​ല​ക്കു​കാ​ര​നെ​യാ​യി​രു​ന്നു. അ​യാ​ൾ ഒ​രു ക​ല്ലി​ൽ വ​സ്ത്ര​ങ്ങ​ൾ അ​ല​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു.

"സു​ഹൃ​ത്തേ, നി​ങ്ങ​ൾ ഈ ​ജോ​ലി ആ​സ്വ​ദി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നു തോ​ന്നു​ന്ന​ല്ലോ’. സേ​വ​ക​രി​ലൊ​രാ​ൾ അ​യാ​ളോ​ടു പ​റ​ഞ്ഞു. അ​പ്പോ​ൾ അ​യാ​ൾ മു​ഖം ക​റ​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു മ​റു​പ​ടി​യാ​യി പ​റ​ഞ്ഞു: "ഞാ​ൻ ഈ ​ജോ​ലി ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ടു​ന്നെ​ന്നോ? അ​തു​കൊ​ള്ളാം. ഈ ​ജോ​ലി എ​നി​ക്കു കി​ട്ടി​യ ശി​ക്ഷ​യാ​ണ്. എ​ന്നെ സ്കൂ​ളി​ല​യ​ച്ച​പ്പോ​ൾ ഞാ​ൻ പ​ഠി​ക്കാ​തി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട്. എ​നി​ക്കാ​ണെ​ങ്കി​ൽ വേ​റൊ​രു ജോ​ലി ചെ​യ്യാ​നും അ​റി​യി​ല്ല. ത​ൻ​മൂ​ലം കു​ടും​ബം പോ​റ്റാ​നാ​യി ഞാ​ൻ ഈ ​ജോ​ലി ചെ​യ്യു​ന്നു!’.

അ​യാ​ൾ​ക്കു ന​ൻ​മ നേ​ർ​ന്നു അ​വ​ർ യാ​ത്ര തു​ട​ർ​ന്ന​പ്പോ​ൾ മ​ര​ച്ചു​വ​ട്ടി​ലി​രു​ന്നു താ​ളി​യോ​ല​ഗ്ര​ന്ഥം വാ​യി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​നെ അ​വ​ർ ക​ണ്ടു​മു​ട്ടി. "നി​ങ്ങ​ൾ എ​ന്താ​ണ് ചെ​യ്യു​ന്ന​ത്?’ അ​വ​ർ അ​യാ​ളോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു. ഉ​ട​നെ അ​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു: "ഞാ​ൻ ഒ​രു അ​ധ്യാ​പ​ക​നാ​ണ്.

കു​ട്ടി​ക​ളെ പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​വാ​ൻ വേ​ണ്ടി ഞാ​ൻ വാ​യി​ച്ച് ഒ​രു​ങ്ങു​ക​യാ​ണ്. അ​വ​ർ​ക്കു വി​ദ്യ പ​ക​ർ​ന്നു ന​ൽ​കു​ന്പോ​ൾ എ​നി​ക്കു വ​ലി​യ സ​ന്തോ​ഷ​വും ആ​ത്മ​സം​തൃ​പ്തി​യു​മാ​ണ്!’.

അ​പ്പോ​ൾ സേ​വ​ക​ർ ചോ​ദി​ച്ചു: "നി​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ക​ഠി​നാ​ധ്വാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ ര​ഹ​സ്യം എ​ന്താ​ണെ​ന്ന് അ​റി​യാ​മോ?’ ഉ​ട​നെ ആ ​അ​ധ്യാ​പ​ക​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: "അ​ധ്വാ​നം ആ​രാ​ധ​ന​യാ​ണ്. നാം ​എ​ന്തു ജോ​ലി ചെ​യ്താ​ലും അ​ത് ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ടു​കൊ​ണ്ട് ആ​ത്മാ​ർ​ഥ​മാ​യി ചെ​യ്യ​ണം’. ആ ​ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​ന്‍റെ മ​റു​പ​ടി കേ​ട്ട സേ​വ​ക​ർ ഉ​ട​നെ ആ ​അ​ധ്യാ​പ​ക​നെ രാ​ജ​സ​ന്നി​ധി​യി​ലെ​ത്തി​ച്ചു.

താ​ൻ ചെ​യ്യു​ന്ന ജോ​ലി​യി​ൽ സ​ന്തോ​ഷ​വും സം​തൃ​പ്തി​യും ക​ണ്ടെ​ത്തി​യ ആ ​ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​നെ രാ​ജാ​വ് ആ​ദ​രി​ച്ചു സ​ത്ക​രി​ച്ചു. അ​ധ്വാ​നം ആ​രാ​ധ​ന​യാ​ണെ​ന്ന സ​ന്ദേ​ശം രാ​ജ്യ​മെ​ങ്ങും പ്ര​ച​രി​പ്പി​ക്കു​വാ​ൻ രാ​ജാ​വ് ക​ല്പ​ന പു​റ​പ്പെ​ടു​വി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു.

അ​ധ്വാ​നം ആ​രാ​ധ​ന​യോ? വി​ശ്വ​സി​ക്കു​വാ​ൻ വി​ഷ​മ​മു​ള്ള കാ​ര്യ​മാ​ണി​ത്. എ​ന്നാ​ൽ, ന​മ്മു​ടെ ഏ​ത് അ​ധ്വാ​ന​വും ദൈ​വ​ത്തി​നു​ള്ള ആ​രാ​ധ​ന​യാ​ക്കി മാ​റ്റു​വാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​മെ​ന്ന​താ​ണു യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യം. അ​ധ്വാ​നി​ച്ചു വി​യ​ർ​പ്പൊ​ഴു​ക്കി അ​പ്പ​ത്തി​നു​ള്ള വ​ഴി ക​ണ്ടെ​ത്തു​വാ​ന​ല്ലേ ദൈ​വം മ​നു​ഷ്യ​നോ​ടു ക​ൽ​പി​ച്ച​ത്? (ഉ​ൽ​പ​ത്തി 3:17). നാം ​സ​ന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ അ​ധ്വാ​നി​ച്ചു ജീ​വി​ക്കു​ന്പോ​ൾ ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ ക​ല്പ​ന പാ​ലി​ക്കു​ക​യാ​ണ​ല്ലോ നാം ​ചെ​യ്യു​ന്ന​ത്. അ​പ്പോ​ൾ അ​തു ദൈ​വാ​രാ​ധ​ന ത​ന്നെ​യാ​ണെ​ന്നു വ്യ​ക്തം.

ദൈ​വാ​രാ​ധ​ന എ​ന്നു പ​റ​യു​ന്ന​തു പ്രാ​ർ​ഥ​ന​യും ധ്യാ​ന​വും മാ​ത്ര​മ​ല്ല​ല്ലോ. മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ന​ൻ​മ​യ്ക്കാ​യി നാം ​ചെ​യ്യു​ന്ന ഏ​തു അ​ധ്വാ​ന​വും പ്രാ​ർ​ഥ​ന​യ്ക്കു തു​ല്യ​മ​ല്ലേ? ദൈ​വം ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ന​ൻ​മ​യും സ​ന്തോ​ഷ​വും ഉ​ണ്ടാ​ക്കു​വാ​ൻ വേ​ണ്ടി നാം ​ചെ​യ്യു​ന്ന ഏ​ത് അ​ധ്വാ​ന​വും ആ​രാ​ധ​ന​യാ​യി മാ​റു​ക​ത​ന്നെ ചെ​യ്യും.

ഗാ​ന്ധി​ജി​യും വി​ശു​ദ്ധ മ​ദ​ർ തെ​രേ​സ​യു​മൊ​ക്കെ മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ന​ന്മ​യ്ക്കാ​യി അ​വി​രാ​മം ക​ഠി​നാ​ധ്വാ​നം ചെ​യ്ത​ത് അ​തു ദൈ​വാ​രാ​ധ​ന​യ്ക്കു തു​ല്യ​മാ​യി ക​രു​തി​യ​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ്. എ​ന്നാ​ൽ, അ​തി​ന്‍റെ പേ​രി​ൽ പ്രാ​ർ​ഥ​ന​യും ധ്യാ​ന​വു​മൊ​ന്നും അ​വ​ർ വേ​ണ്ടെ​ന്നു വ​ച്ചി​ല്ല. എ​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, അ​വ​രു​ടെ പ്രാ​ർ​ഥ​ന​യും ധ്യാ​ന​വു​മൊ​ക്കെ മ​റ്റു​ള്ള​വ​രെ കൂ​ടു​ത​ൽ സേ​വി​ക്കു​വാ​ൻ അ​വ​രെ പ്രാ​പ്ത​രാ​ക്കി​യ​തേ​യു​ള്ളൂ.
ന​മ്മു​ടെ ക​ഠി​നാ​ധ്വാ​ന​വും ന​ൻ​മ​പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളു​മൊ​ക്കെ ദൈ​വ​ത്തി​നാ​യു​ള്ള ആ​രാ​ധ​ന​യാ​യി മാ​റ്റു​വാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​മെ​ന്ന​തു ന​മ്മെ ഏ​റെ സ​ന്തോ​ഷി​പ്പി​ക്കു​ക​ത​ന്നെ വേ​ണം. കാ​ര​ണം, ന​ല്ല കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​വേ​ണ്ടി നാം ​ചെ​യ്യു​ന്ന ക​ഠി​നാ​ധ്വാ​നം യ​ഥാ​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ ദൈ​വാ​രാ​ധ​ന ത​ന്നെ​യാ​ണ്.

ഇ​ന്നു മേ​യ്ദി​ന​മാ​ണ്. അ​ന്താ​രാ​ഷ്‌​ട്ര​ത​ല​ത്തി​ൽ തൊ​ഴി​ലാ​ളി​ക​ളെ ആ​ദ​രി​ക്കു​ന്ന ദി​നം. അ​താ​യ​ത്, അ​ധ്വാ​നി​ക്കു​ന്ന​വ​രെ ആ​ദ​രി​ക്കു​ന്ന ദി​നം. ഈ ​അ​ന്താ​രാ​ഷ്‌​ട്ര തൊ​ഴി​ൽ​ദി​നം ആ​രം​ഭി​ച്ച​തി​ന്‍റെ പ​ശ്ചാ​ത്ത​ലം എ​ന്തു​മാ​ക​ട്ടെ, തൊ​ഴി​ലി​ന്‍റെ മാ​ഹാ​ത്മ്യ​വും അ​ധ്വാ​നി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ സേ​വ​ന​വു​മൊ​ക്കെ ആ​ദ​ര​പൂ​ർ​വം ഓ​ർ​മി​ക്കു​വാ​നു​ള്ള സ​മ​യ​മാ​ണി​ത്. അ​തു​പോ​ലെ, വി​വി​ധ ജോ​ലി​ക​ൾ ചെ​യ്യു​ന്ന എ​ല്ലാ​വ​രു​ടെ​യും ന​ൻ​മ ഉ​റ​പ്പാ​ക്കേ​ണ്ട സ​മ​യ​വും.

മേ​യ് ഒ​ന്ന് തൊ​ഴി​ലാ​ളി​ക​ളു​ടെ മ​ധ്യ​സ്ഥ​നാ​യ വി​ശു​ദ്ധ യൗ​സേ​പ്പി​ന്‍റെ തി​രു​നാ​ൾ ദി​ന​വു​മാ​ണ്. 1955ലാ​ണ് വി​ശു​ദ്ധ പ​ത്താം പീ​യൂ​സ് മാ​ർ​പാ​പ്പ വി​ശു​ദ്ധ യൗ​സേ​പ്പ് പി​താ​വി​ന്‍റെ തി​രു​നാ​ളി​നു തു​ട​ക്ക​മി​ട്ട​ത്. വി​ശു​ദ്ധ യൗ​സേ​പ്പി​താ​വ് സ്വ​ന്തം കൈ​ക​ൾ​കൊ​ണ്ട് അ​ധ്വാ​നി​ച്ചാ​ണ് ലോ​ക​ര​ക്ഷ​ക​നും ദൈ​വ​പു​ത്ര​നു​മാ​യ യേ​ശു​ക്രി​സ്തു​വി​നെ വ​ള​ർ​ത്തി​യ​ത്. ആ ​അ​ധ്വാ​നം എ​ല്ലാ അ​ർ​ഥ​ത്തി​ലും ദൈ​വാ​രാ​ധ​ന ആ​യി​രു​ന്ന​ല്ലോ.

ദൈ​വ​മ​ഹ​ത്വ​ത്തി​നും മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ന​ൻ​മ​യ്ക്കു​മാ​യി നാം ​ചെ​യ്യു​ന്ന എ​ല്ലാ അ​ധ്വാ​ന​വും ദൈ​വാ​രാ​ധ​ന ത​ന്നെ. ഇ​ക്കാ​ര്യം അ​നു​സ്മ​രി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് നാം ​അ​ധ്വാ​നി​ക്കു​ന്പോ​ഴാ​ണ് നാം ​ചെ​യ്യു​ന്ന ജോ​ലി ഏ​റ്റ​വും ഭം​ഗി​യാ​യി ചെ​യ്യു​വാ​നും അ​തു​വ​ഴി സ​ന്തോ​ഷ​വും ആ​ത്മ​സം​തൃ​പ്തി​യും കൈ​വ​രി​ക്കു​വാ​നും ന​മു​ക്കു സാ​ധി​ക്കു​ക.

ന​മ്മു​ടെ അ​ധ്വാ​നം എ​ന്നും ആ​രാ​ധ​ന​യാ​ക്കി മാ​റ്റു​വാ​ൻ ന​മു​ക്കു ശ്ര​ദ്ധി​ക്കാം. അ​പ്പോ​ൾ അ​തു​വ​ഴി ദൈ​വ​ത്തി​നെ​ന്ന​പോ​ലെ മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കും ന​മു​ക്കു​ത​ന്നെ​യും സ​ന്തോ​ഷ​ത്തി​നു വ​ഴി​തെ​ളി​ക്കും.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ