കൊടുക്കുന്നതിന്‍റെ സന്തോഷം
ദ​രി​ദ്ര​നാ​യ ഒ​രു യ​ഹൂ​ദ​ൻ. അ​യാ​ളു​ടെ മ​ക്ക​ളെ​ല്ലാം പെ​ണ്ണു​ങ്ങ​ൾ. അ​വ​ർ ബു​ദ്ധി​മ​തി​ക​ളും സു​ന്ദ​രി​ക​ളും ആ​യി​രു​ന്നു. എ​ന്നാ​ൽ, ക​ല്യാ​ണ​ക്കാ​ര്യം വ‌​രു​ന്പോ​ൾ ഒ​ന്നും ന​ട​ക്കാ​ത്ത സ്ഥി​തി​യാ​യി​രു​ന്നു. വി​വാ​ഹ​ച്ചെ​ല​വ് പോ​ലും ന​ൽ​കാ​നാ​വി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ എ​ത്ര സു​ന്ദ​രി​ക​ളും ബു​ദ്ധി​മ​തി​ക​ളു​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും അ​വ​രെ വി​വാ​ഹം ക​ഴി​ക്കാ​നാ​വി​ല്ലെ​ന്ന നി​ല​പാ​ടി​ലാ​യി​രു​ന്നു പെ​ണ്ണു​കാ​ണാ​ൻ ചെ​ന്ന യു​വാ​ക്ക​ളെ​ല്ലാം.

എ​ന്നാ​ൽ, അ​വ​രെ പ​ഴി​ക്കാ​ൻ ആ ​പെ​ൺ​കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ പി​താ​വ് ത​യാ​റാ​യി​ല്ല. പെ​ണ്ണു​കാ​ണാ​ൻ ചെ​ന്ന യു​വാ​ക്ക​ളും ‌വ​ള​രെ ദ​രി​ദ്ര​രാ​യി​രു​ന്നു എ​ന്ന് അ​യാ​ൾ​ക്ക​റി​യാ​മാ​യി​രു​ന്നു. അ​യാ​ൾ പ​രി​ച​യ​ക്കാ​രോ​ടും അ​യ​ൽ​വാ​സി​ക​ളോ​ടു​മൊ​ക്കെ സ​ഹാ​യം ചോ​ദി​ച്ചു. ദാ​രി​ദ്ര്യംമൂ​ലം അ​വ​ർ​ക്കും സ​ഹാ​യി​ക്കാ​നാ​വാ​ത്ത സ്ഥി​തി​യാ​യി​രു​ന്നു. ത​ന്മ‌ൂ​ലം അ​യാ​ൾ അ​വ​രെ​യും പ​ഴി​ച്ചി​ല്ല.

ഇ​നി താ​ൻ എ​ന്താ​ണു ചെ​യ്യേ​ണ്ട​ത് എ​ന്ന​റി​യാ​തെ ദുഃ​ഖി​ത​നാ​യി വ​ഴി​യെ ന​ട​ന്നു​പോ​കു​ന്പോ​ൾ വ​ഴി​യ​രി​കി​ലെ ഒ​രു പു​ര​യി​ട​ത്തി​ൽ വ​ലി​യൊ​രു വൃ​ക്ഷം നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​തു കാ​ണാ​നി​ട​യാ​യി. അ​ല്പ​സ​മ​യം അ​തി​ന്‍റെ ചുവ​ട്ടി​ൽ വി​ശ്ര​മി​ക്കാ​മെ​ന്നു ക​രു​തി അ​യാ​ൾ ആ ​മ​ര​ത്തി​ന​ടി​യി​ലെ​ത്തി. കു​റേ സ​മ​യ​മാ​യി അ​യാ​ളു​ടെ പു​റ​ത്ത് ചൊ​റി​ച്ചി​ല​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​തി​നാ​ൽ ത​ന്‍റെ പു​റം മ​ര​ത്തോ​ടു ചേ​ർ​ത്തു ഉ​രു​മ്മാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി.

""ഹേ​യ്, നി​ങ്ങ​ൾ എ​ന്താ​ണി​വി​ടെ ചെ​യ്യു​ന്ന​ത് ?'' ആ ​വ​ഴി വ​ന്ന സ്ഥ​ലം ഉ​ട​മ​സ്ഥ​ൻ വി​ളി​ച്ചു​ചോ​ദി​ച്ചു. ""ഇ​തു പൊ​തു​സ്ഥ​ല​മ​ല്ലെ​ന്നു അ​റി​ഞ്ഞു​കൂ​ടെ​യോ?'' ചോ​ദ്യം കേ​ട്ട യ​ഹൂ​ദ​ൻ ആ​ദ്യം ആ​കെ പ​ക​ച്ചു​പോ​യി.​അ​ല്പ​നി​മി​ഷ​ത്തി​നു​ള്ളി​ൽ സ​മ​നി​ല വീ​ണ്ടെ​ടു​ത്ത് അ​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു: ""ക്ഷ​മി​ക്ക​ണം. ഞാ​ൻ നി​രാ​ശ​നാ​യി ന​ട​ന്നു​പോ​കു​ന്പോ​ൾ അ​ല്‌​പ‌​സ​മ​യം വി​ശ്ര​മി​ക്കാ​മെ​ന്നു ക​രു​തി ഈ ​മ​ര​ത്തി​ന​ടി​യി​ൽ എ​ത്തി​യ​താ​യി​രു​ന്നു. അ​തി​നി​ടെ പു​റ​ത്തെ ചൊ​റി​ച്ചി​ൽ മാ​റ്റാ​ൻ​വേ​ണ്ടി മ​ര​ത്തി​ന്മേ​ൽ ഉ​രു​മ്മി​യ​താ​ണ്.''

""നി​രാ​ശ​നാ​കാ​ൻ എ​ന്തു സം​ഭ​വി​ച്ചു?'' സ്ഥ​ലം ഉ​ട​മ ചോ​ദി​ച്ചു. അ​പ്പോ​ൾ അ​യാ​ൾ ത​ന്‍റെ ക​ദ​ന​ക​ഥ വി​ശ​ദീ​ക​രി​ച്ചു. ക​ഥ കേ​ട്ട​പ്പോ​ൾ സ്ഥ​ലം ഉ​ട​മ അ​യാ​ളെ ത​ന്‍റെ ഭ​വ​ന​ത്തി​ലേ​ക്കു ക്ഷ​ണി​ച്ചു. ആ ​പു​ര​യി​ട​ത്തി​ലെ മ​നോ​ഹ​ര​മാ​യ ഒ​രു കെ​ട്ടി​ട​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്നു അ​ദ്ദേ​ഹം താ​മ​സി​ച്ചി​രു​ന്ന​ത്. വീ​ട്ടി​ലെ​ത്തി​യ അ​ദ്ദേ​ഹം കു​റേ പ​ണ​മെ​ടു​ത്തു ദ​രി​ദ്ര​നാ​യ യ​ഹൂ​ദ​നു കൊ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു പ​റ​ഞ്ഞു: ""ഇ​താ, നി​ങ്ങ​ളു​ടെ പെ​ൺ​മ​ക്ക​ളെ​യെ​ല്ലാം കെ​ട്ടി​ച്ചു​വി​ടാ​നു​ള്ള തു​ക​യി​തി​ലു​ണ്ട്. നി​ങ്ങ​ൾ സ​ന്തോ​ഷ​മാ​യി പോ​കു​ക.''

പ​ണം വാ​ങ്ങി എ​ന്തു പ​റ​യ​ണ​മെ​ന്ന​റി​യാ​തെ വി​കാ​ര​വി​വ​ശ​നാ​യി അ​യാ​ൾ നി​ൽ​ക്കു​ന്പോ​ൾ പ​ണം കൊ​ടു​ത്ത​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു: ""എ​നി​ക്ക് ആ​വ​ശ്യ​ത്തി​ലേ​റെ പ​ണ​മു​ണ്ട്. എ​നി​ക്കു പ​ണം മ​ട​ക്കി​ത്ത​രേ​ണ്ട. കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തു​വ​ഴി​യു​ണ്ടാ​കു​ന്ന സ​ന്തോ​ഷ​മാ​ണ് എ​നി​ക്കി​പ്പോ​ൾ ആ​വ​ശ്യം.''
കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തു​വ​ഴി സ​ന്തോ​ഷ​മു​ണ്ടാ​കു​മോ? ഈ ​ക​ഥ കേ​ൾ​ക്കു​ന്പോ​ൾ ന​മ്മി​ൽ പ​ല​രു​ടെ​യും മ​ന​സി​ൽ വ​രു​ന്ന​ത് ഇ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു ചോ​ദ്യ​മാ​യി​രി​ക്കാം. കാ​ര​ണം, മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കു ഉ​ദാ​ര​മാ​യി കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യം വ​രു​ന്പോ​ൾ ന​മ്മി​ൽ ഏ​റെ​പ്പേ​രു​ടെ​യും ച​ങ്കി​ടി​ക്കാ​റി​ല്ലേ? കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തു സ​ന്തോ​ഷ​മാ​യ കാ​ര്യ​മാ​ണെ​ങ്കി​ൽ എ​ന്തി​ന് ന​മ്മു​ടെ ച​ങ്കി​ടി​ക്ക​ണം?

കൊ​ടു​ക്കാ​ൻ ഏ​റെ വി​മു​ഖ​രാ​ണു ന​മ്മ​ൾ. അ​തു പ​ണ​ത്തി​ന്‍റെ കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ മാ​ത്ര​മ​ല്ല. മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കു പ്രോ​ത്സാ​ഹ​നം കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ ന​മ്മി​ലെ​ത്ര പേ​ർ​ക്കു താ​ത്പ​ര്യ​മു​ണ്ടാ​കും? മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ന​ന്മ​കാ​ണു​ന്പോ​ൾ ന​ല്ല വാ​ക്കുക​ൾ​കൊ​ണ്ട് അ​വ​ർ​ക്ക് അം​ഗീ​കാ​ര​വും ബ​ഹു​മാ​ന​വു​മൊ​ക്കെ ന​ൽ​കു​ന്ന കാ​ര്യ​ത്തി​ലും സ്ഥി​തി ഇ​തി​ൽ​നി​ന്നും വി​ഭി​ന്ന​മാ​ണോ? മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കു സേ​വ​നം ന​ൽ​കു​ന്ന കാ​ര്യ​ത്തി​ലും ഏ​താ​ണ്ട് ഇ​തു​പോ​ലെ​യാ​ണു സ്ഥി​തി. മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കു സേ​വ​നം ന​ൽ​കു​ന്ന കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ മാ​ത്രം ന​മ്മ​ൾ മു​ന്നി​ലാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ങ്കി​ൽ ന​മ്മു​ടെ സ​മൂ​ഹ​വും രാ​ജ്യ​വു​മൊ​ക്കെ എ​ത്ര പ​ണ്ടേ വ​ലി​യ നി​ല​യി​ലെ​ത്തു​മാ​യി​രു​ന്നു!

മു​ക​ളി​ൽ കൊ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന ക​ഥ​യി​ലെ ധ​നി​ക​നു കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തു​വ​ഴി​യു​ണ്ടാ​കു​ന്ന സ​ന്തോ​ഷ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച​റി​യാ​മാ​യി​രു​ന്നു. അ​തു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ത​നി​ക്ക​ങ്ങ​നെ​യു​ള്ള സ​ന്തോ​ഷ​ത്തി​ന്‍റെ ആ​വ​ശ്യ​ക​ത​യെ​ക്കു​റി​ച്ചും അ​യാ​ൾ​ക്കു ന​ല്ല ബോ​ധ്യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ന​മ്മെ സം​ബ​ന്ധി​ച്ചു പൊ​തു​വേ പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തു​വ​ഴി​യു​ണ്ടാ​കു​ന്ന സ​ന്തോ​ഷ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു ന​മു​ക്കു കാ​ര്യ​മാ​യ അ​റി​വി​ല്ല. അ​തി​ലേ​റെ, അ​ക്കാ​ര്യ​ത്തി​ലു​ള്ള അ​നു​ഭ​വ​ജ്ഞാ​ന​വു​മി​ല്ല. അ​പ്പോ​ൾ​പ്പി​ന്നെ കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തു​വ​ഴി​യു​ണ്ടാ​കു​ന്ന സ​ന്തോ​ഷ​ത്തി​ന്‍റെ ആ​വ​ശ്യ​ക​ത​യെ​ക്കു​റി​ച്ച് ന​മു​ക്കെ​ങ്ങ​നെ ചി​ന്തി​ക്കാ​നാ​കും?
ന​മ്മു​ടെ എ​ല്ലാ​വ​രു​ടെ​യും ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ സ​ന്തോ​ഷം ആ​വ​ശ്യ​മു​ണ്ട്. ധ​ന​വും ജീ​വി​ത​സു​ഖ​വും അ​ധി​കാ​ര​വും സ്ഥാ​ന​മാ​ന​ങ്ങ​ളു​മൊ​ക്കെ വ​ഴി ന​മു​ക്കു സ​ന്തോ​ഷം ല​ഭി​ക്കു​മെ​ന്നാ​ണു ന​മ്മു​ടെ​യൊ​ക്കെ ചി​ന്താ​ഗ​തി. തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും ഇ​വ​യൊ​ക്കെ​വ​ഴി ന​മു​ക്കു കു​റെ​യേ​റെ സ​ന്തോ​ഷം ല​ഭി​ക്കു​മെ​ന്നു തീ​ർ​ച്ച​യാ​ണ്. എ​ന്നാ​ൽ അ​വ​യൊ​ന്നും ശ​രി​യാ​യ ഹൃ​ദ​യ​സ​ന്തോ​ഷം ന​ൽ​കു​മെ​ന്നു തെ​റ്റി​ദ്ധ​രി​ക്കേ​ണ്ട.

ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ ശ​രി​യാ​യ ഹൃ​ദ​യ​സ​ന്തോ​ഷം ഉ​ണ്ടാ​ക​ണ​മെ​ങ്കി​ൽ നാം ​പ​ര​സ്പ​രം ആ​ത്മാ​ർ​ഥ​മാ​യി സ്നേ​ഹി​ച്ചേ മ​തി​യാ​കൂ. എ​ന്നാ​ൽ വാ​ക്കി​ൽ മാ​ത്ര​മാ​ണു ന​മ്മു​ടെ സ്നേ​ഹം ഒ​തു​ക്കി​നി​ർ​ത്തു​ന്ന​തെ​ങ്കി​ൽ ന​മു​ക്കും ഹൃ​ദ​യ​സ​ന്തോ​ഷം ഉ​ണ്ടാ​കു​മെ​ന്നു ക​രു​തേ​ണ്ട. ന​മ്മു​ടെ സ്നേ​ഹം പ്ര​വൃ​ത്തി​യി​ലും നി​ശ്ച​യ​മാ​യും പ്ര​തി​ഫ​ലി​ക്ക​ണം.

സ്നേ​ഹ​വും അം​ഗീ‌​കാ​ര​വും ആ​ദ​ര​വു​മൊ​ക്കെ നാം ​ആ​ഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന​തു​പോ​ലെ അ​വ മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കും കൊ​ടു​ക്കാ​ൻ നാം ​ത​യാ​റാ​ക​ണം. അ​പ്പോ​ൾ മാ​ത്ര​മേ ന​മ്മു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ൽ ശ​രി​യാ​യ സ​ന്തോ​ഷം ഉ​ണ്ടാ​കൂ. ന​മ്മു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ത്തി​ൽ സ​ന്തോ​ഷ​ക്കു​റ​വ് ന​മു​ക്ക് അ​നു​ഭ​വ​പ്പെ​ടു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കി​ൽ കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ നാം ​പി​ന്നി​ലാ​ണെ​ന്ന് അ​നു​മാ​നി​ച്ചാ​ൽ മ​തി​യാ​കും. അ​തു​പോ​ലെ കൊ​ടു​ക്കുന്ന​തു​വ​ഴി​യു​ണ്ടാ​കുന്ന സ​ന്തോ​ഷ​ത്തി​ന്‍റെ ആ​വ​ശ്യ​ക​ത​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു ന​മു​ക്ക​റി​വോ ബോ​ധ്യ​മോ ഇ​ല്ലെ​ന്ന കാ​ര്യ​വും.

കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​ത‌ാ​ണു സ​ന്തോ​ഷം വ​രു​ന്ന വ​ഴി എ​ന്ന​തു ന​മു​ക്കു മ​റ​ക്കാ​തി​രി​ക്കാം. അ​തു​പോ​ലെ, കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തു വ​ഴി​യു​ണ്ടാ​കു​ന്ന സ​ന്തോ​ഷ​ത്തി​ന്‍റെ ആ​വ​ശ്യ​ക​ത​യെ​ക്കു​റി​ച്ചും ന​മു​ക്കു ബോ​ധ​വാ​ന്മാ​രാ​കാം.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ