അനുഭവത്തിൽനിന്നു പാഠം പഠിച്ചില്ലെങ്കിൽ...
ന​മ്മു​ടെ പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളു​ടെ ഫ​ലം ദോ​ഷ​ക​ര​മാ​യി​രി​ക്കു​മെ​ന്ന് അ​റി​യാ​വു​ന്ന അ​വ​സ​ര​ത്തി​ലും അ​ങ്ങ​നെ സം​ഭ​വി​ക്കു​ക​യി​ല്ല എ​ന്ന തെ​റ്റാ​യ ചി​ന്താ​ഗ​തി​യോ​ടെ നാം ​പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കു​ന്നു. അ​തു​വ​ഴി​യു​ണ്ടാ​കു​ന്ന ദു​ര​ന്ത​ഫ​ല​ങ്ങ​ൾ നാം ​മാ​ത്ര​മാ​ണോ അ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​ത്?​

വേ​ട്ട​പ്രി​യ​രാ​യ ര​ണ്ടു സു​ഹൃ​ത്തു​ക്ക​ൾ. ദൂ​ര​സ്ഥ​ല​ങ്ങ​ളി​ൽ വേ​ട്ട​യ്ക്കു പോ​കു​ന്ന​ത് അ​വ​ർ​ക്കു വ​ലി​യ ഹ​ര​മാ​യി​രു​ന്നു. ഒ​രി​ക്ക​ൽ അ​വ​ർ ഒ​രു ചെ​റി​യ വി​മാ​നം കൂ​ലി​ക്കെ​ടു​ത്തു. അ​ക​ലെ ഒ​രു വ​ന​ത്തി​ലെ​ത്തി. ധാ​രാ​ളം കാ​ട്ടു​പോ​ത്തു​ക​ൾ മേ​ഞ്ഞു​ന​ട​ന്നി​രു​ന്ന ഒ​രു വ​ന​മാ​യി​രു​ന്നു അ​ത്. ആ ​വ​നം അ​വ​ർ​ക്കു പ​ണ്ടേ പ​രി​ചി​ത​മാ​യി​രു​ന്നു. പൈ​ല​റ്റി​നു കൂ​ലി ന​ൽ​കി​യി​ട്ടു ര​ണ്ടു ദി​വ​സം ക​ഴി​യു​ന്പോ​ൾ വീ​ണ്ടും വി​മാ​ന​വു​മാ​യി അ​വി​ടെ മ​ട​ങ്ങി​യെ​ത്താ​ൻ അ​വ​ർ ച​ട്ടം‌​കെ​ട്ടി.

വേ​ട്ട​ക്കാ​ർ ര​ണ്ടു പേ​രും ന​ല്ല പോ​ത്തി​ൻ​കു​ട്ട​ന്മാ​രെ തേ​ടി വ​ന​ത്തി​ലൂ​ടെ ന​ട​ന്നു. അ​വ​ർ ര​ണ്ടു​പേ​രും ഭാ​ഗ്യ​വാ​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്നു. ര​ണ്ടു​പേ​രും ഓ​രോ പോ​ത്തി​ൻ​കു​ട്ട​ന്മാ​രെ വെ​ടി​വ​ച്ചു വീ​ഴ്ത്തി. അ​വ​ർ​ക്കു വ​ലി​യ ആ​ഹ്ലാ​ദ​മാ​യി​രു​ന്നു അ​പ്പോ​ൾ.

മു​ൻ​കൂ​ട്ടി പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന​ത​നു​സ​രി​ച്ചു പൈ​ല​റ്റ് വി​മാ​ന​വു​മാ​യി വ​ന​ത്തി​ൽ മ​ട​ങ്ങി​യെ​ത്തി തു​റ​സാ​യ ഒ​രു സ്ഥ​ല​ത്ത് ലാ​ൻ​ഡ് ചെ​യ്തു. അ​പ്പോ​ഴേ​ക്കും വേ​ട്ട​ക്കാ​ർ ര​ണ്ടു​പേ​രും കൂ​ടി വ​ള​രെ ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടി പോ​ത്തി​റ​ച്ചി പാ​യ്ക്കു ചെ​യ്ത് യാ​ത്ര​യ്ക്കു ത​യാ​റാ​യി​രു​ന്നു.

പോ​ത്തി​റ​ച്ചി പാ​യ്ക്ക് ചെ​യ്ത ബ​ല​മു​ള്ള വ​ലി​യ പ്ലാ​സ്റ്റി​ക് സ​ഞ്ചി​ക​ൾ ക​ണ്ട​പ്പോ​ൾ പൈ​ല​റ്റ് പ​റ​ഞ്ഞു: ""ഈ ​ചെ​റി​യ വി​മാ​ന​ത്തി​ൽ ന​മ്മ​ൾ മൂ​ന്നു​പേ​രോ​ടൊ​പ്പം ഇ​ത്ര​യും ഭാ​രം ക​യ​റ്റാ​നാ​വി​ല്ല. കു​റേ പാ​യ്ക്ക​റ്റു​ക​ൾ നാം ​ഉ​പേ​ക്ഷി​ക്ക​ണം.'' അ​പ്പോ​ൾ വേ​ട്ട​ക്കാ​രി​ലൊ​രാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു: ""ക​ഴി​ഞ്ഞ​വ​ർ​ഷം ഇ​തി​ലും ചെ​റി​യ വി​മാ​ന​ത്തി​ൽ ര​ണ്ടു പോ​ത്തു​ക​ളു​ടെ ഇ​റ​ച്ചി ഞ​ങ്ങ​ൾ കൊ​ണ്ടു​പോ​യ​താ​ണ്.'' ഉ​ട​നെ അ​യാ​ളു​ടെ സു​ഹൃ​ത്തും അ​തു ശ​രി​യാ​ണെ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞു.

അ​ല്പ​നേ​രം ആ​ലോ​ചി​ച്ച​തി​നു​ശേ​ഷം പൈ​ല​റ്റ് പ​റ​ഞ്ഞു: ""ക​ഴി​ഞ്ഞ​വ​ർ​ഷം ര​ണ്ടു പോ​ത്തു​ക​ളു​ടെ ഇ​റ​ച്ചി നി​ങ്ങ​ൾ കൊ​ണ്ടു​പോ​യ​താ​ണെ​ങ്കി​ൽ ഇ​ത്ത​വ​ണ​യും അ​തു സാ​ധി​ക്ക​ണം. വ​രൂ, ന​മു​ക്കു പോ​കാം. '' അ​വ​ർ മൂ​ന്നു​പേ​രും​കൂ​ടി ബ​ദ്ധ​പ്പെ​ട്ടു പോ​ത്തി​റ​ച്ചി​യു​ടെ പാ​യ്ക്ക​റ്റു​ക​ൾ വി​മാ​ന​ത്തി​ൽ ക​യ​റ്റി. അ​തി​നു​ശേ​ഷം പൈ​ല​റ്റ് വി​മാ​നം സ്റ്റാ​ർ​ട്ട് ചെ​യ്തു സാ​വ​ധാ​നം ടെ​യ്ക് ഓ​ഫ് ചെ​യ്തു.

പ​ക്ഷേ, പൈ​ല​റ്റ് എ​ത്ര ശ്ര​മി​ച്ചി​ട്ടും വി​മാ​നം അ​ധി​കം ഉ‍​യ​ർ​ത്താ​ൻ സാ​ധി​ച്ചി​ല്ല. നി​മിഷ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​ള്ളി​ൽ വി​മാ​നം ത​ക​ർ​ന്നു​വ‌ീ​ണു. വി​മാ​നം വീ​ണ​ത് അ​ധി​കം ഉ​യ​ര​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന​ല്ലാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട് ആ​ർ​ക്കും ആ​ള​പാ​യ​മൊ​ന്നും സം​ഭ​വി​ച്ചി​ല്ല. വി​മാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ അ​വ​ശി​ഷ്ട​ങ്ങ​ളി​ൽ​നി​ന്നു പു​റ​ത്തു​ക​ട​ന്ന വേ​ട്ട​ക്കാ​രി​ലൊ​രാ​ൾ മ​റ്റേ വേ​ട്ട​ക്കാ​ര​നോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു: ""ന​മ്മ​ൾ ഇ​പ്പോ​ൾ എ​വി​ടെ​യാ​ണെ​ന്നു നി​ന​ക്ക​റി​യാ​മോ?'' ഉ​ട​നെ അ‍​യാ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞു: ""ക​ഴി​ഞ്ഞ​വ​ർ​ഷം ന​മ്മു​ടെ വി​മാ​നം ത​ക​ർ​ന്നു​വീ​ണ സ്ഥ​ല​ത്തി​നു വ​ള​രെ അ​ടു​ത്തു​ത​ന്നെ!''

ഈ ​ക​ഥ കേ​ൾ​ക്കു​ന്പോ​ൾ ന​മ്മി​ൽ പ​ല ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ളും ഉ​യ​ർ​ന്ന​ ുവ​രാം. അ​തി​ൽ ഒ​ന്ന് ഇ​താ​യി​രി​ക്കും: ത​ലേ വ​ർ​ഷ​ത്തെ അ​നു​ഭ​വ​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് അ​വ​ർ എ​ന്തു​കൊ​ണ്ടു പാ​ഠം പ​ഠി​ച്ചി​ല്ല? ത​ലേ​വ​ർ​ഷം ചെ​റി​യ വി​മാ​ന​ത്തി​ൽ കൂ​ടു​ത​ൽ ഭാ​രം ക​യ​റ്റി ത​ക​ർ​ന്നു​വീ​ണ അ​വ​ർ എ​ന്തു​കൊ​ണ്ടു വീ​ണ്ടും അ​താ​വ​ർ​ത്തി​ച്ചു എ​ന്ന ചോ​ദ്യം വ​ള​രെ പ്ര​സ​ക്ത​മാ​ണ്.

പ​ക്ഷേ, ഈ ​ക​ഥ ര​ണ്ടു വേ​ട്ട​ക്കാ​രെ​ക്കു​റി​ച്ചു മാ​ത്ര​മു​ള്ള ക​ഥ​യ​ല്ല. ഈ ​ക​ഥ ന​മ്മെ​ക്കു​റി​ച്ചു​കൂ​ടി​യു​ള്ള ക​ഥ​കൂ​ടി​യാ​ണ്. അ​നു​ഭ​വ​ത്തി​ൽ​നി​ന്നു പാ​ഠം പ​ഠി​ക്കു​ന്ന​വ​രാ​ണോ ന​മ്മ​ൾ?​എ​ങ്കി​ൽ വ​ള​രെ ന​ല്ല​ത്. എ​ന്നാ​ൽ, അ​നു​ഭ​വ​ത്തി​ൽ​നി​ന്നു പാ​ഠം പ​ഠി​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ നാ​മും വി​മു​ഖ​രാ​ണെ​ന്ന​ത​ല്ലേ വ​സ്തു​ത. തെ​റ്റാ​യ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ നാം ​ചെ​യ്യാ​നി​ട​യാ​യാ​ൽ അ​തി​ന്‍റെ ദു​ര​ന്ത​ഫ​ലം നാം ​അ​നു​ഭ​വി​ക്കും. എ​ന്നാ​ൽ, അ​തി​നു ശേ​ഷ​വും തെ​റ്റാ​യ ആ ​ന​ട​പ​ടി നാം ​ആ​വ​ർ​ത്തി​ച്ചുപോ​കു​ന്ന​താ​യി​ട്ട​ല്ലേ ന​മ്മു​ടെ അ​നു​ഭ​വം.

ഉ​ദാ​ഹ​ര​ണ​മാ​യി മ​ദ്യ​പാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ കാ​ര്യ​മെ​ടു​ക്കാം. അ​മി​ത​മാ​യി മ​ദ്യ​പി​ക്കു​ന്ന​വ​ർ അ​തി​ന്‍റെ ദോ​ഷ​ഫ​ലം എ​പ്പോ​ഴും അ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. വാ​ക്കു​ത​ർ​ക്ക​വും ഏ​റ്റു​മു​ട്ട​ലു​ക​ളും കു​ടും​ബ​ക​ല​ഹ​വു​മൊ​ക്കെ പ​ല​പ്പോ​ഴും അ​തി​ന്‍റെ ഫ​ല​ങ്ങ​ള​ല്ലേ. എ​ങ്കി​ൽ​പ്പോ​ലും ആ ​ഫ​ല​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ അ​നു​ഭ​വി​ച്ച​തി​നു​ശേ​ഷ​വും മ​ദ്യ​പാ​നി വീ​ണ്ടും അ​തി​മ മ​ദ്യ​പാ​ന​ത്തി​ലേ​ക്ക​ല്ലേ പോ​കു​ന്ന​ത്. മ​ദ്യ​പാ​നം ഒ​രു ശീ​ല​മാ​യി​പ്പോ​യി എ​ന്നു നാം ​അ​തി​നെ ന്യാ​യീ​ക​രി​ച്ചേ​ക്കാം. പ​ക്ഷേ, അ​പ്പോ​ഴും ന​മ്മു​ടെ ക​ഥ​യി​ലെ വേ​ട്ട​ക്കാ​ർ​ക്കു തു​ല്യ​ര​ല്ലേ ഇ​ങ്ങ​നെ സ്വ​യം ന്യാ​യീ​ക​രി​ക്കു​ന്ന​വ​ർ.

വി​മാ​ന​ത്തി​ൽ അ​മി​ത​ഭാ​രം ക‍​യ​റ്റി വി​മാ​നം ത​ക​ർ​ന്നു​വീ​ണ അ​നു​ഭ​വ​മു​ണ്ടാ​യി​ട്ടും ര​ണ്ടാ​മ​തൊ​രു അ​പ​ക​ട​ത്തി​ന് അ​വ​ർ അ​റി​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ വ​ഴി​തെ​ളി​ച്ചി​ല്ലേ? അ​തി​നു​ള്ള അ​വ​രു​ടെ കാ​ര​ണ​മെ​ന്തു​മാ​ക​ട്ടെ. അ​വ​ർ ആ​ദ്യ​ത്തെ അ​നു​ഭ​വ​ത്തി​ൽ​നി​ന്നു പാ​ഠം പ​ഠി​ച്ചു വി​വേ​ക​പൂ​ർ​വം പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കേ​ണ്ട​താ​യി​രു​ന്നി​ല്ലേ. അ​തി​നു പ​ക​രം അ​വ​ർ വീ​ണ്ടും ഒ​രു അ​പ​ക‌​ട​സാ​ധ്യ​ത​യ്ക്കു വ​ഴി​യൊ​രു​ക്കു​ക​യാ​ണു ചെ​യ്ത​ത്.

ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലും പ​ല​പ്പോ​ഴും ഇ​തു​പോ​ലെ​ത​ന്നെ​യാ​ണു സം​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​ത്. ന​മ്മു​ടെ പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളു​ടെ ഫ​ലം ദോ​ഷ​ക​ര​മാ​യി​രി​ക്കു​മെ​ന്ന് അ​റി​യാ​വു​ന്ന അ​വ​സ​ര​ത്തി​ലും അ​ങ്ങ​നെ സം​ഭ​വി​ക്കു​ക​യി​ല്ല എ​ന്ന തെ​റ്റാ​യ ചി​ന്താ​ഗ​തി​യോ​ടെ നാം ​പ്ര​വ​ർ​ത്തി​ക്കു​ന്നു. അ​തു​വ​ഴി​യു​ണ്ടാ​കു​ന്ന ദു​ര​ന്ത​ഫ​ല​ങ്ങ​ൾ നാം ​മാ​ത്ര​മാ​ണോ അ​നു​ഭ​വി​ക്കു​ന്ന​ത്?​എ​ങ്കി​ൽ അ​തു ന​മ്മു​ടെ ദു​ര​ന്തം മാ​ത്ര​മാ​യി ഒ​തു​ങ്ങി​നി​ൽ​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു.

എ​ന്നാ​ൽ യാ​ഥാ​ർ​ഥ്യം അ​ത​ല്ല​ല്ലോ. ര​ണ്ടു വേ​ട്ട​ക്കാ​രു​ടെ തെ​റ്റാ​യ തീ​രു​മാ​ന​വും പ്ര​വൃ​ത്തി​യും പൈ​ല​റ്റി​ന്‍റെ ജീ​വ​ൻ അ​പ​ക​ട​ത്തി​ൽ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ​തു​പോ​ലെ അ​നു​ഭ​വ​ത്തി​ൽ​നി​ന്നു പാ​ഠം പ​ഠി​ക്കാ​തെ നാം ​ചെ​യ്യു​ന്ന പ​ല കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളും മ​റ്റു​ള്ള​വ​രു​ടെ ജീ​വി​തം​കൂ​ടി ദു​രി​ത​പൂ​ർ​ണ​മാ​ക്കു​ന്നു എ​ന്ന​തു നാം ​മ​റ​ന്നു​പോ​ക​രു​ത്.

ജീ​വി​താ​നു​ഭ​വ​ങ്ങ​ൾ എ​പ്പോ​ഴും ന​മു​ക്കു പാ​ഠ​മാ​യി​രി​ക്ക​ണം. എ​ങ്കി​ൽ മാ​ത്ര​മേ വീ​ണ്ടും വീ​ണ്ടും തെ​റ്റി​ലേ​ക്കു വ​ഴു​തി​വീ​ഴാ​തെ ന​ന്മ​യു​ടെ പാ​ത​യി​ലൂ​ടെ ന​മു​ക്കു മു​ന്നോ​ട്ടു​പോ​കാ​നാ​കൂ.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ


Copyright @ 2022 , Rashtra Deepika Ltd.