പ്ര​ത്യാ​ശ​യു​ണ​ർ​ത്തു​ന്ന തി​രു​വു​ത്ഥാ​നം
ഉ​ത്ഥാ​നം ചെ​യ്ത യേ​ശു​വി​ന്‍റെ ആ​ദ്യ​ത്തെ പ്ര​വൃ​ത്തി ത​ന്‍റെ പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​ർ​ക്ക് ത​ന്നെ​ത്ത​ന്നെ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​നാ​ക്കി എ​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു. ത​ന്നോ​ടു​ള്ള വേ​ർ​പി​രി​യാ​ത്ത ബ​ന്ധ​ത്തി​ലും കൂ​ട്ടാ​യ്മ​യി​ലും സ​ന്പ​ർ​ക്ക​ത്തി​ലും അ​വ​രെ ചേ​ർ​ത്തു​നി​ർ​ത്താ​ൻ അ​വി​ട​ന്ന് ആ​ദ്യം​ത​ന്നെ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു. അ​തി​ന് അ​വി​ട​ന്ന് അ​വ​ലം​ബി​ച്ച​ത് തി​ക​ഞ്ഞ വ്യ​ക്തി​പ​ര​മാ​യ മാ​ർ​ഗ​ങ്ങ​ളാ​ണെ​ന്ന് സു​വി​ശേ​ഷം സാ​ക്ഷ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു.

ദുഃ​ഖ​സാ​ന്ദ്ര​മാ​യ വെ​ള്ളി​യാ​ഴ്ച ക​ട​ന്നു​പോ​യി. ഉ​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ ആ​ഹ്ലാ​ദ​പ്പു​ല​രി വ​ന്നെ​ത്തി. മ​ണി​നാ​ദം നി​ല​ച്ച ദേ​വാ​ല​യ​ങ്ങ​ളി​ൽ ആ​രാ​ധ​നാ​സ​മൂ​ഹം കൂ​ട്ട​മാ​യി എ​ത്തി​ത്തു​ട​ങ്ങി. ക്രൈ​സ്ത​വ​ലോ​കം യേ​ശു​വി​ന്‍റെ തി​രു​വു​ത്ഥാ​നം ഒ​രി​ക്ക​ൽ​ക്കൂ​ടി ആ​ഘോ​ഷി​ക്കു​ക​യാ​ണ്.

ആ​ഘോ​ഷി​ക്കു​ന്ന​ത് ക്രൈ​സ്ത​വ​രാ​ണെ​ങ്കി​ലും ഈ​സ്റ്റ​റി​ന്‍റെ സ​ന്ദേ​ശ​വും ല​ക്ഷ്യ​വും മ​നു​ഷ്യ​കു​ലം മു​ഴു​വ​നും വേ​ണ്ടി​യു​ള്ള​താ​ണ്. തി​രു​വു​ത്ഥാ​നം സ​ക​ല ജ​ന​ത്തി​നും​വേ​ണ്ടി​യു​ള്ള മ​റ്റൊ​രു സ​ദ്്‌​വാ​ർ​ത്ത​യാ​ണ്. അ​ത് അ​തി​ര​റ്റ സ​ന്തോ​ഷ​ത്തി​ന്‍റെ​യും വ​ലി​യ പ്ര​ത്യാ​ശ​യു​ടെ​യും സ​ദ്‌​വാ​ർ​ത്ത​യാ​ണ്. യേ​ശു​വി​ന്‍റെ പീ​ഡാ​സ​ഹ​ന​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് പ​ല​വി​ധ​ത്തി​ൽ ആ​ക്കം വ​ർ​ധി​പ്പി​ച്ച​വ​രെ​യും അ​വി​ടു​ത്തെ കു​രി​ശി​ൽ ത​റ​ച്ചു കൊ​ന്ന​വ​രെ​യും എ​ന്ന​ന്നേ​ക്കു​മാ​യി നി​ശ​ബ്ദ​രാ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടും കു​രി​ശു​മ​ര​ണ​ത്തോ​ടെ എ​ല്ലാം ത​ക​ർ​ന്നെ​ന്നു ക​രു​തി വി​ഷാ​ദി​ച്ചി​രു​ന്ന ശി​ഷ്യ​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ന് പു​ത്ത​ൻ പ്ര​തീ​ക്ഷ പ​ക​ർ​ന്നു​കൊ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടും യേ​ശു മ​രി​ച്ച​വ​രി​ൽ​നി​ന്ന് ഉ​യി​ർ​ത്തെ​ഴു​ന്നേ​റ്റു.

മ​നു​ഷ്യ​ര​ക്ഷ​യ്ക്കു​വേ​ണ്ടി​യു​ള്ള ദൈ​വ​പി​താ​വി​ന്‍റെ പ​ദ്ധ​തി യേ​ശു​വി​ന്‍റെ കു​രി​ശു​മ​ര​ണ​വും ക​ല്ല​റ​യി​ലെ അ​വി​ടു​ത്തെ മൃ​ത​സം​സ്കാ​ര​വും​കൊ​ണ്ട് അ​വ​സാ​നി​ക്കു​ന്നി​ല്ല, അ​ഥ​വാ ര​ക്ഷാ​ക​ര​പ​ദ്ധ​തി പാ​തി​വ​ഴി​യി​ൽ ഉ​പേ​ക്ഷി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നി​ല്ല. അ​തു പൂ​ർ​ത്തി​യാ​കു​ന്ന​ത് യേ​ശു​വി​ന്‍റെ ഉ​യി​ർ​പ്പി​ലാ​ണ്. ദൈ​വം സ​മാ​രം​ഭി​ച്ച​ത് ദൈ​വം പൂ​ർ​ത്തി​യാ​ക്കും. അ​തി​ന് യേ​ശു സ്വ​യം സ​മ​ർ​പ്പി​ച്ചു. ക​ഠി​ന പീ​ഡ​ന​മേ​റ്റ​പ്പോ​ഴും തെ​ല്ലും പി​ൻ​വാ​ങ്ങി​യി​ല്ല. സ​ഹ​ന​ത്തി​ലും ദൈ​വ​ഹി​തം പൂ​ർ​ത്തി​യാ​ക്കു​ന്ന​വ​ർ ര​ക്ഷാ​ക​ര​പ​ദ്ധ​തി​യി​ൽ ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ സ​ഹ​കാ​രി​ക​ളാ​ണ്. അ​വ​ർ സ​മ്മാ​നി​ത​രാ​കും.

മ​റ്റു​ള്ള​വ​ർ​ക്കു സ​ന്തോ​ഷ​വും പ്ര​തീ​ക്ഷ​യും ന​ൽ​കും. വാ​ഗ്ദാ​ന​ങ്ങ​ളി​ൽ വി​ശ്വ​സ്ത​നാ​യ ദൈ​വ​ത്തി​ൽ പ്ര​ത്യാ​ശ​യ​ർ​പ്പി​ച്ചാ​ൽ അ​തു വി​ഫ​ല​മാ​കു​ക​യി​ല്ല. യേ​ശു​വി​ന്‍റെ ഉ​യി​ർ​പ്പ് ദൈ​വ​ത്തി​ന്‍റെ വാ​ഗ്ദാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ ഭാ​ഗം ത​ന്നെ​യാ​ണ്. വി​ശു​ദ്ധ ഗ്ര​ന്ഥ​ത്തി​ൽ ഈ ​വാ​ഗ്ദാ​ന​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് പ്ര​ക​ട​മാ​യി രേ​ഖ​പ്പെ​ടു​ത്തി​യി​ട്ടു​ണ്ട്. ’’ഞ​ങ്ങ​ൾ നി​ങ്ങ​ളോ​ടു പ്ര​സം​ഗി​ക്കു​ന്ന സു​വി​ശേ​ഷം ഇ​താ​ണ്. പി​താ​ക്ക​ൻ​മാ​ർ​ക്കു ന​ൽ​കി​യി​രു​ന്ന വാ​ഗ്ദാ​നം യേ​ശു​വി​നെ ഉ​യി​ർ​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് ദൈ​വം മ​ക്ക​ളാ​യ ന​മു​ക്ക് നി​റ​വേ​റ്റി​ത്ത​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു’’ (അ​പ്പ 13:33). അ​ന്ത്യോ​ക്യ​യി​ലെ സി​ന​ഗോ​ഗി​ൽ വ​ച്ച് വി​ശു​ദ്ധ പൗ​ലോ​സ് ശ്ലീ​ഹ ന​ട​ത്തി​യ ഈ ​പ്ര​സ്താ​വ​ന ക​ത്തോ​ലി​ക്കാ​സ​ഭ​യു​ടെ മ​ത​ബോ​ധ​ന​ഗ്ര​ന്ഥ​ത്തി​ൽ പ്ര​ത്യേ​കം പ​രാ​മ​ർ​ശി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട് (ccc.638).

വി​ജ​യ പൂ​ർ​ത്തീ​ക​ര​ണം

യേ​ശു​വി​ന്‍റെ തി​രു​വു​ത്ഥാ​നം മ​നു​ഷ്യ​ര​ക്ഷാ​ർ​ഥ​മു​ള്ള അ​വി​ട​ത്തെ കു​രി​ശു​മ​ര​ണ​ത്തി​ന്‍റെ തു​ട​ർ​ച്ച​യും വി​ജ​യ​ക​ര​മാ​യ പൂ​ർ​ത്തീ​ക​ര​ണ​വു​മാ​ണ്. മ​റ്റൊ​രു ഭാ​ഷ​യി​ൽ പ​റ​ഞ്ഞാ​ൽ പു​ന​രു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ ക​ല്ല​റ കു​രി​ശു​മ​ര​ണ​ത്തി​ന്‍റെ കാ​ൽ​വ​രി​യി​ൽ​ത്ത​ന്നെ​യു​ണ്ട്. മ​ര​ണ​സ്ഥ​ല​വും ഉ​ത്ഥാ​ന​സ്ഥ​ല​വും ത​മ്മി​ൽ ദൂ​ര​മി​ല്ല. മ​ര​ണ​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന് ഉ​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ലേ​ക്കു​ള്ള ക​ട​ന്നു​പോ​ക​ലാ​ണ് അ​ഥ​വാ ഒ​രു പെ​സ​ഹാ​ത​ന്നെ​യാ​ണ് യേ​ശു​വി​ന്‍റെ ജീ​വി​താ​ന്ത്യ​വും ജീ​വി​ത​സാ​ഫ​ല്യ​വും. പു​തു​മ​യു​ള്ള ക​ല്ല​റ മ​ര​ണ​ത്തി​ന്‍റെ ചു​വ​ട്ടി​ലു​ണ്ട്. വി​ശു​ദ്ധ യോ​ഹ​ന്നാ​ൻ എ​ഴു​തു​ന്നു, ’’അ​വ​ൻ ക്രൂ​ശി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട സ്ഥ​ല​ത്ത് ഒ​രു തോ​ട്ട​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ആ ​തോ​ട്ട​ത്തി​ൽ അ​തു​വ​രെ ആ​രെ​യും സം​സ്ക​രി​ച്ചി​ട്ടി​ല്ലാ​ത്ത ഒ​രു പു​തി​യ ക​ല്ല​റ​യും ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

യ​ഹൂ​ദ​രു​ടെ ഒ​രു​ക്ക​ത്തി​ന്‍റെ ദി​ന​മാ​യി​രു​ന്ന​തി​നാ​ലും ക​ല്ല​റ സ​മീ​പ​ത്താ​യി​രു​ന്ന​തി​നാ​ലും അ​വ​ർ യേ​ശു​വി​നെ അ​വി​ടെ സം​സ്ക​രി​ച്ചു’’ (യോ​ഹ 19: 41-42). അ​ർ​ഥ​പൂ​രി​ത​മാ​യ ഈ ​ച​രി​ത്ര​വ​ച​നം വ​ലി​യ പ്ര​ത്യാ​ശ​യു​ള​വാ​ക്കു​ന്ന ഒ​ന്നാ​ണ്. യേ​ശു​വി​നെ​പ്പോ​ലെ സ​ഹ​ന​ങ്ങ​ളെ ദൈ​വ​ഹി​ത​മാ​യി സ്വീ​ക​രി​ച്ച് ആ​ശ്ലേ​ഷി​ക്കു​ന്ന​വ​ർ​ക്ക് അ​വി​ട​ത്തെ ഉ​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ മ​ഹ​ത്വ​ത്തി​ൽ പ​ങ്കു​ചേ​രാ​ൻ അ​വ​കാ​ശം ല​ഭി​ക്കും. ഈ ​പ്ര​ത്യാ​ശ​യി​ല്ലാ​ത്ത സ​ഹ​നം കു​രി​ശി​ന്‍റെ ഭാ​രം ഇ​ര​ട്ടി​യാ​ക്കും. ല​ക്ഷ്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത സ​ഹ​നം അ​സ്വീ​കാ​ര്യ​വും പ്ര​യോ​ജ​ന​ര​ഹി​ത​വു​മാ​ണ്.

പ്ര​ത്യാ​ശ, വി​ശ്വാ​സ​ത്തി​ന്‍റെ അ​വി​ഭാ​ജ്യ ഘ​ട​ക​മാ​ണ്. ഹെ​ബ്രാ​യ ലേ​ഖ​ന​ത്തി​ൽ നാം ​ഇ​പ്ര​കാ​രം വാ​യി​ക്കു​ന്നു, ’’വി​ശ്വാ​സം എ​ന്ന​ത് പ്ര​ത്യാ​ശി​ക്കു​ന്ന​വ ല​ഭി​ക്കു​മെ​ന്ന ഉ​റ​പ്പും കാ​ണ​പ്പെ​ടാ​ത്ത​വ ഉ​ണ്ട് എ​ന്ന ബോ​ധ്യ​വു​മാ​ണ്’’ (ഹെ​ബ്രാ 11:1). യേ​ശു​ക്രി​സ്തു​വി​ൽ വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ന്ന​വ​ർ പ്ര​ത്യാ​ശാ​പൂ​ർ​വം അ​വി​ട​ത്തെ ഉ​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ലും വി​ശ്വ​സി​ക്ക​ണം. മ​ത​ബോ​ധ​ന​ഗ്ര​ന്ഥം ശ്ര​ദ്ധ​യോ​ടെ പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്നു, ’’യേ​ശു​വി​ന്‍റെ പു​ന​രു​ത്ഥാ​നം ക്രി​സ്തു​വി​ലു​ള്ള വി​ശ്വാ​സ​ത്തി​ന്‍റെ പ​ര​മോ​ന്ന​ത സ​ത്യ​മാ​ണ് ’’

വി​ശ്വാ​സ​പാ​ര​ന്പ​ര്യം

ആ​ദി​മ​ക്രൈ​സ്ത​വ സ​മൂ​ഹം കേ​ന്ദ്ര​സ​ത്യ​മാ​യി ഇ​ത് വി​ശ്വ​സി​ക്കു​ക​യും ജീ​വി​ക്കു​ക​യും അ​ടി​സ്ഥാ​ന​പ​ര​മാ​യ ഒ​ന്നാ​യി പാ​ര​ന്പ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ പ​ക​ർ​ന്നു ന​ൽ​കു​ക​യും ചെ​യ്തു. ഇ​ത് പു​തി​യ​നി​യ​മ രേ​ഖ​ക​ളി​ൽ സു​സ്ഥാ​പി​ത​വും കു​രി​ശി​നോ​ടൊ​പ്പം പെ​സ​ഹാ ര​ഹ​സ്യ​ത്തി​ന്‍റെ കാ​ത​ലാ​യ ഒ​രു ഭാ​ഗ​മാ​യി പ്ര​ഘോ​ഷി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​തു​മാ​ണ് ’’ (ccc. 638). അ​തു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ​യാ​ണ് ക​ത്തോ​ലി​ക്കാ വി​ശ്വാ​സ​പ്ര​മാ​ണ​ത്തി​ൽ ഇ​ത് ഉ​ൾ​ച്ചേ​ർ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​തും ഏ​റ്റു​ചൊ​ല്ലു​ന്ന​തും.

ഉ​ത്ഥി​ത​നാ​യ ക്രി​സ്തു​വി​ന്‍റെ ആ​ദ്യ​സാ​ക്ഷി​ക​ളി​ൽ നി​ന്നു​ത​ന്നെ ഉ​ത്ഥാ​ന​സ​ത്യം ഇ​ട​മു​റി​യാ​തെ ത​ല​മു​റ​ക​ളി​ലേ​ക്ക് പ​ക​ർ​ന്നു​കി​ട്ടി. എ.​ഡി. 56ൽ ​കൊ​റീ​ന്തോ​സി​ലെ സ​ഭ​യ്ക്ക് വി​ശു​ദ്ധ പൗ​ലോ​സ് എ​ഴു​തി, ’’എ​നി​ക്കു ല​ഭി​ച്ച​ത് സ​ർ​വ​പ്ര​ധാ​ന​മാ​യി ക​രു​തി ഞാ​ൻ നി​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ഏ​ല്പി​ച്ചു​ത​ന്നു. അ​താ​യ​ത് വി​ശു​ദ്ധ ലി​ഖി​ത​ങ്ങ​ളി​ൽ പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള​തു​പോ​ലെ മി​ശി​ഹ ന​മ്മു​ടെ പാ​പ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​വേ​ണ്ടി മ​രി​ക്കു​ക​യും സം​സ്ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും എ​ഴു​ത​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ മൂ​ന്നാം​നാ​ൾ ഉ​യി​ർ​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെ​യ്തു. അ​വ​ൻ കേ​പ്പാ​യ്ക്കും പി​ന്നീ​ട് പ​ന്ത്ര​ണ്ടു പേ​ർ​ക്കും പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​നാ​യി ’’ (1 കൊ​റി 15:3-4). ഈ ​വ​ച​ന​ഭാ​ഗം യേ​ശു​വി​ൽ സ്ഥി​ര​മാ​യി വി​ശ്വാ​സ​വും പ്ര​ത്യാ​ശ​യും അ​ർ​പ്പി​ക്കാ​ൻ ന​മ്മെ ക്ഷ​ണി​ക്കു​ന്നു.

വി​ശു​ദ്ധ പൗ​ലോ​സി​ന്‍റെ തി​രു​വാ​ക്യ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് അ​ടി​വ​ര​യി​ട്ടു​കൊ​ണ്ട് മ​ത​ബോ​ധ​ന​ഗ്ര​ന്ഥം അ​സ​ന്നി​ഗ്ധ​മാ​യി ഇ​പ്ര​കാ​രം പ​ഠി​പ്പി​ക്കു​ന്നു,’’ക്രി​സ്തു​വി​ന്‍റെ പു​ന​രു​ത്ഥാ​നം ഭാ​വി​യി​ലു​ള്ള ന​മ്മു​ടെ പു​ന​രു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ മൂ​ല​കാ​ര​ണ​വും ഉ​റ​വി​ട​വു​മാ​ണ്. നി​ദ്ര​പ്രാ​പി​ച്ച എ​ല്ലാ​വ​രു​ടെ​യും ആ​ദ്യ​ഫ​ല​മാ​യ ക്രി​സ്തു മ​രി​ച്ച​വ​രു​ടെ ഇ​ട​യി​ൽ​നി​ന്ന് ഉ​യി​ർ​ത്തെ​ഴു​ന്നേ​റ്റു. ക്രി​സ്തു​വി​ൽ എ​ല്ലാ​വ​രും പു​ന​ർ​ജീ​വി​ക്കും’’ (1 കൊ​റി 15:20-22). ഈ ​പ്ര​ത്യാ​ശ​യു​ടെ പൂ​ർ​ത്തീ​ക​ര​ണ​ത്തി​നാ​യി കാ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന വി​ശ്വാ​സി​ക​ളു​ടെ ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ളി​ൽ ഉ​ത്ഥി​ത​നാ​യ ക്രി​സ്തു ജീ​വി​ക്കു​ന്നു (ccc.655). ഉ​ത്ഥാ​നം ചെ​യ്ത ക്രി​സ്തു​വി​ൽ പ്ര​ത്യാ​ശ അ​ർ​പ്പി​ക്കു​ന്ന​വ​രി​ൽ അ​വി​ടു​ത്തെ ജീ​വ​നു​ള്ള സാ​ന്നി​ധ്യ​മു​ണ്ട്.

യേ​ശു ഇ​ല്ലാ​ത്ത ക​ല്ല​റ ശൂ​ന്യ​മാ​യ ക​ല്ല​റ​യാ​ണ്. യേ​ശു ഇ​ല്ലാ​ത്ത​തെ​ല്ലാം ഒ​ര​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ ശൂ​ന്യ​മാ​ണ്. ശൂ​ന്യ​മാ​യ ക​ല്ല​റ​യി​ങ്ക​ലും അ​ർ​ഥ​ശൂ​ന്യ​മാ​യ ഈ ​ലോ​ക​കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളി​ലും ചു​റ്റി​ത്തി​രി​യു​ന്ന​വ​ർ ഏ​റെ​യാ​ണ്. ഉ​ത്ഥി​ത​നാ​യ യേ​ശു​വി​ന്‍റെ ശ​രീ​രം ഇ​നി മാ​നു​ഷി​ക​വും ഭൗ​തി​ക​വു​മാ​യ മ​ണ്ഡ​ല​ങ്ങ​ളി​ൽ മാ​ത്രം ഒ​തു​ങ്ങി​നി​ൽ​ക്കു​ന്ന​ത​ല്ല, മ​റി​ച്ച് അ​ത് ദൈ​വി​ക​മ​ണ്ഡ​ല​ത്തി​ൽ വ്യാ​പ​രി​ക്കാ​നു​ള്ള​താ​ണ് (ccc. 645) ’’ അ​വ​ൻ ഇ​വി​ടെ​യി​ല്ല, അ​വ​ൻ ഉ​യി​ർ​ത്തെ​ഴു​ന്നേ​റ്റു.’’ (ലൂ​ക്കാ 24: 5-6).

ഉ​യി​ർ​പ്പി​ലു​ള്ള വി​ശ്വാ​സം

ജീ​വി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്ന​വ​നെ ഇ​പ്പോ​ഴും മ​രി​ച്ച​വ​രു​ടെ​യി​ട​യി​ൽ അ​ന്വേ​ഷി​ച്ചു ന​ട​ക്കു​ന്ന​വ​ർ ഉ​ത്ഥാ​ന​സ​ത്യം അ​റി​യാ​ത്ത​വ​രും ഉ​ൾ​ക്കൊ​ള്ളാ​ത്ത​വ​രും അ​തേ​ക്കു​റി​ച്ച് അ​വ​ബോ​ധ​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രു​മാ​ണ്. ഉ​ത്ഥാ​ന വാ​ഗ്ദാ​ന​ങ്ങ​ളും പ്ര​വ​ച​ന​ങ്ങ​ളും അ​റി​യി​പ്പു​ക​ളും അ​ട​ങ്ങി​യ ദൈ​വ​വ​ച​ന​ത്തി​ന്‍റെ പൊ​രു​ൾ വേ​ണ്ട​വി​ധം മ​ന​സി​ലാ​ക്കി​യേ മ​തി​യാ​വൂ. അ​തു വി​ശ്വ​സി​ക്കാ​തെ ത​ര​മി​ല്ല.

ഉ​ത്ഥാ​നം ചെ​യ്ത യേ​ശു​വി​ന്‍റെ ആ​ദ്യ​ത്തെ പ്ര​വൃ​ത്തി ത​ന്‍റെ പ്രി​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​ർ​ക്ക് ത​ന്നെ​ത്ത​ന്നെ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​നാ​ക്കി എ​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു. ത​ന്നോ​ടു​ള്ള വേ​ർ​പി​രി​യാ​ത്ത ബ​ന്ധ​ത്തി​ലും കൂ​ട്ടാ​യ്മ​യി​ലും സ​ന്പ​ർ​ക്ക​ത്തി​ലും അ​വ​രെ ചേ​ർ​ത്തു​നി​ർ​ത്താ​ൻ അ​വി​ട​ന്ന് ആ​ദ്യം​ത​ന്നെ ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചു. അ​തി​ന് അ​വി​ട​ന്ന് അ​വ​ലം​ബി​ച്ച​ത് തി​ക​ഞ്ഞ വ്യ​ക്തി​പ​ര​മാ​യ മാ​ർ​ഗ​ങ്ങ​ളാ​ണെ​ന്ന് സു​വി​ശേ​ഷം സാ​ക്ഷ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ന്നു. അ​വ​രെ വ്യ​ക്തി​പ​ര​മാ​യി കാ​ണു​ന്നു, അ​വ​രോ​ടൊ​പ്പം സ​ഹ​യാ​ത്രി​ക​നാ​യി ചേ​രു​ന്നു.

അ​വ​രു​ടെ അ​റി​വി​ല്ലാ​യ്മ​യെ തി​രു​ത്തു​ന്നു, അ​വ​ർ​ക്കു ഭ​ക്ഷ​ണ​മൊ​രു​ക്കു​ന്നു, അ​വ​രോ​ടൊ​പ്പം ഭ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു. സ്പ​ർ​ശി​ക്കാ​ൻ അ​നു​വ​ദി​ച്ചു​കൊ​ണ്ട് സം​ശ​യ നി​വാ​ര​ണ​ത്തി​നു ക​ള​മൊ​രു​ക്കു​ന്നു. ചെ​റു​തും വ​ലു​തു​മാ​യ ശി​ഷ്യ​സ​മൂ​ഹ​ത്തി​ന് ഉ​ത്ഥാ​ന​ശേ​ഷം യേ​ശു സ്വ​യം പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​നാ​ക്കി​യെ​ന്ന് വി​ശു​ദ്ധ പൗ​ലോ​സ് എ​ഴു​തു​ന്നു, ’’ അ​വ​ൻ കേ​പ്പാ​യ്ക്കും പി​ന്നീ​ട് പ​ന്ത്ര​ണ്ടു​പേ​ർ​ക്കും പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​നാ​യി. അ​തി​നു​ശേ​ഷം ഒ​രു​മി​ച്ച് അ​ഞ്ഞൂ​റി​ല​ധി​കം സ​ഹോ​ദ​ര​ർ​ക്കു പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​നാ​യി. പി​ന്നീ​ട് അ​വ​ൻ യാ​ക്കോ​ബി​നും തു​ട​ർ​ന്ന് മ​റ്റെ​ല്ലാ അ​പ്പ​സ്തോ​ല​ൻ​മാ​ർ​ക്കും കാ​ണ​പ്പെ​ട്ടു. ഏ​റ്റ​വും ഒ​ടു​വി​ൽ അ​കാ​ല​ജാ​ത​ന് എ​ന്ന​തു​പോ​ലെ എ​നി​ക്കും അ​വി​ടു​ന്ന് പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​നാ​യി’’ (1 കൊ​റി 15:5-8). ഇ​തെ​ല്ലാം ജീ​വി​ക്കു​ന്ന​വ​നെ ജീ​വി​ക്കു​ന്ന​വ​രു​ടെ​യി​ട​യി​ലാ​ണ് അ​ന്വേ​ഷി​ക്കേ​ണ്ട​ത് എ​ന്ന കാ​ര്യം കൂ​ടു​ത​ൽ സ്പ​ഷ്ട​മാ​ക്കു​ന്നു.

യേ​ശു എ​ന്നും എ​പ്പോ​ഴും മ​നു​ഷ്യ​രു​ടെ​കൂ​ടെ ആ​യി​രി​ക്കാ​ൻ ഇ​ഷ്ട​പ്പെ​ട്ട​വ​നാ​ണ്. ഉ​ത്ഥാ​നാ​ന​ന്ത​രം സം​ഭ​വി​ച്ച​തും ആ ​ഇ​ഷ്ട​പ്ര​ക​ട​ന​മാ​യി​രു​ന്നു. ജ​ന​മ​ധ്യ​ത്തി​ൽ വി​ശ്ര​മ​ര​ഹി​ത​മാ​യ ശു​ശ്രൂ​ഷാ​ജീ​വി​തം ന​യി​ച്ച യേ​ശു ത​ന്‍റെ പു​ന​രു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​നു ശേ​ഷം സ്വ​യം പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ട് ന​ഷ്ട​ധൈ​ര്യ​രെ സ​ധൈ​ര്യ​രാ​ക്കി, അ​സ്വ​സ്ഥ​ചി​ത്ത​രെ ശാ​ന്ത​രാ​ക്കി, നി​രാ​ശ​യി​ൽ​പ്പെ​ട്ട​വ​രെ പ്ര​ത്യാ​ശാ​ഭ​രി​ത​രാ​ക്കി, സം​ശ​യാ​ലു​ക്ക​ളെ ബോ​ധ്യ​ങ്ങ​ളി​ലു​റ​പ്പി​ച്ചു, ഭ​യ​പ്പെ​ട്ട​വ​ർ​ക്ക് സ​മാ​ധാ​നം പ​ക​ർ​ന്നു, മ​ന​സി​ലാ​ക്കാ​തി​രു​ന്ന​വ​രെ അ​റി​വു​ള്ള​വ​രാ​ക്കി, വി​ശ്വാ​സ​ക്കു​റ​വു​ള്ള​വ​രെ വി​ശ്വാ​സ​ത്തി​ൽ സ്ഥി​ര​പ്പെ​ടു​ത്തി, ദുഃ​ഖി​ത​രെ സ​ന്തു​ഷ്ട​രാ​ക്കി, അ​നി​ശ്ചി​ത​ത്വ​ത്തി​ലാ​ണ്ട​വ​രെ സു​സ​ജ്ജ​രാ​ക്കി, തീ​രു​മാ​ന​മെ​ടു​ക്കാ​ൻ സാ​ധി​ക്കാ​തി​രു​ന്ന​വ​രെ നി​ശ്ച​യ​ദാ​ർ​ഢ്യ​ത്തി​ലെ​ത്തി​ച്ചു. അ​തെ, ഇ​വ​യൊ​ക്കെ​ത്ത​ന്നെ​യാ​ണ് യേ​ശു​വി​ന്‍റെ പു​ന​രു​ത്ഥാ​ന​ത്തി​ന്‍റെ അ​ടി​യ​ന്ത​ര​ഫ​ല​ങ്ങ​ൾ.

ഉ​ത്ഥി​ത​നാ​യ യേ​ശു ഇ​ന്നും വേ​ദ​നി​ക്കു​ന്ന​വ​രോ​ടും രോ​ഗി​ക​ളോ​ടും പ്ര​ത്യാ​ശ അ​സ്ത​മി​ച്ച​വ​രോ​ടും സ​ഹി​ക്കു​ന്ന​വ​രോ​ടും കൂ​ടെ​യു​ണ്ട്. കോ​വി​ഡ് മ​ഹാ​മാ​രി​ക്കും മ​റ്റു സാം​ക്ര​മി​ക​രോ​ഗ​ങ്ങ​ൾ​ക്കും കീ​ഴ്പ്പെ​ടു​ന്ന​വ​ർ​ക്ക് ആ​ശ്വാ​സ​മാ​യി അ​വി​ടു​ന്ന് പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ടു​ന്നു. ക്ലേ​ശ​ങ്ങ​ളും സ​ഹ​ന​ങ്ങ​ളും അ​ട​യാ​ള​പ്പെ​ടു​ത്തി​യ മ​നു​ഷ്യ​ശ​രീ​ര​ത്തി​ന് മ​ര​ണാ​ന​ന്ത​രം ല​ഭി​ക്കു​ന്ന ദൈ​വി​ക​മ​ഹ​ത്വം ഉ​റ​പ്പു​വ​രു​ത്തു​ന്നു. അ​ത് തി​രു​വു​ത്ഥാ​നം അ​തി​ര​റ്റ പ്ര​തീ​ക്ഷ​യു​ണ​ർ​ത്തു​ന്നു. അ​ത് ജീ​വി​ക്കാ​ൻ പ്രേ​രി​പ്പി​ക്കു​ന്നു.

ഏ​വ​ർ​ക്കും പ്ര​ത്യാ​ശാ​ഭ​രി​ത​മാ​യ ഈ​സ്റ്റ​ർ ആ​ശം​സ​ക​ൾ.

മാ​ർ പീ​റ്റ​ർ കൊ​ച്ചു​പു​ര​യ്ക്ക​ൽ