ദേ​വ​മി​ത്ര നീ​ല​ങ്കാ​വി​ൽ

ഒ​​രി​​ക്ക​​ൽ ഉ​​ത്ത​​രേ​ന്ത‍്യ​യി​​ലെ ഒ​​രു വി​​ദ്യാ​​ല​​യ​​ത്തി​​ൽ ക്രി​​സ്മ​​സ് പ​​രി​​പാ​​ടി​​ക്കി​​ടെ പ്ര​സം​​ഗ​ക​​ൻ ചോ​​ദി​​ച്ചു: “എ​​ന്താ​​ണ് ക്രി​​സ്മ​​സ്?’’ കു​​ട്ടി​​ക​​ൾ ഉ​​റ​​ക്കെ ഉ​​ത്ത​​രം പ​​റ​​ഞ്ഞു: “സാ​​ന്താ ക്രൂ​​സി​​ന്‍റെ ജ​​ന്മ​​ദി​​നം.’’ കേ​​ര​​ള​​ത്തി​​ലെ സാ​​ഹ​​ച​​ര്യ​​ത്തി​​ൽ ഒ​​രു​​പ​​ക്ഷേ മ​​ന​​സി​​ലാ​​ക്കാ​​ൻ ബു​​ദ്ധി​​മു​​ട്ടാ​​ണെ​​ങ്കി​​ലും മ​​ത നി​​ര​പേ​​ക്ഷ​​മാ​​യി​​ക്കൊ​​ണ്ടി​​രി​​ക്കു​​ന്ന സ​​മ​​കാ​​ലി​​ക ക്രി​​സ്മ​​സ് ആ​​ഘോ​​ഷ​​ങ്ങ​​ളി​​ൽ പ​​ല​​പ്പോ​​ഴും ക്രി​​സ്തു ഇ​​ല്ല എ​​ന്നു​​ള്ള​​ത് ഒ​​രു വ​​സ്തു​​ത​​യാ​​ണ്. ദൈ​​വ​​പു​​ത്ര​​നാ​​യ ഈ​ശോ​മി​ശി​ഹാ​യു​ടെ മ​​നു​​ഷ്യാ​​വ​​താ​​ര​​ത്തി​​ന്‍റെ ഓ​​ർ​​മ​​യും ആ​​ഘോ​​ഷ​​വു​​മാ​​ണ് ക്രി​​സ്മ​​സ് എ​​ന്ന് പ​​ല​​പ്പോ​​ഴും വി​​സ്മ​​രി​​ക്ക​​പ്പെ​​ടു​​ന്നു.

ദൈ​​വ​​പു​​ത്ര​​ന്‍റെ മ​​നു​​ഷ്യാ​​വ​​താ​​രം എ​​ന്നു കേ​​ൾ​​ക്കു​​ന്പോ​​ൾ​​ത്ത​​ന്നെ ഉ​​യ​​രു​​ന്ന പ്ര​​സ​​ക്ത​​മാ​​യ ചോ​​ദ്യ​​മാ​​ണ്, എ​​ന്തു​​കൊ​​ണ്ട് ദൈ​​വം മ​​നു​​ഷ്യ​​നാ​​യി? എ​​ന്ന​​ത്. ഈ ​​ചോ​​ദ്യ​​ത്തി​​ന്‍റെ ഉ​​ത്ത​​രം ബൈ​​ബി​​ളി​​ലെ ആ​​ദ്യ​​താ​​ളു​​ക​​ളി​​ൽ​​ത​ന്നെ ല​​ഭ്യ​​മാ​​ണ്. “ദൈ​​വം ത​​ന്‍റെ ഛായ​​യി​​ലും സാ​​ദൃ​​ശ്യ​​ത്തി​​ലും സ്ത്രീ​​യും പു​​രു​​ഷ​​നു​​മാ​​യി മ​​നു​​ഷ്യ​​നെ സൃ​​ഷ്ടി​​ച്ചു’’ (ഉ​​ൽ​​പ​​ത്തി 1:27). സ്വ​​ന്തം ഛായ​​യി​​ലും സാ​​ദൃ​​ശ്യ​​ത്തി​​ലും സൃ​​ഷ്ടി​​ക്ക​​പ്പെ​​ട്ട മ​​നു​​ഷ്യ​​നെ നാ​​ശ​​ത്തി​​നു വി​​ട്ടു​​കൊ​​ടു​​ക്കാ​​ൻ ക​​രു​​ണാ​​മ​​യ​​നാ​​യ ദൈ​​വ​​ത്തി​​നു മ​​ന​​സു​ വ​​ന്നി​​ല്ല എ​​ന്ന​​താ​​ണ് ദൈ​​വം മ​​നു​​ഷ്യ​​നാ​​യി അ​​വ​​ത​​രി​​ക്കാ​​നുള്ള അ​​ടി​​സ്ഥാ​​ന​​പ​​ര​​മാ​​യ കാ​​ര​​ണം.

എ​​ല്ലാ​​വ​​രും ര​​ക്ഷി​​ക്ക​​പ്പെ​​ട​​ണം എ​​ന്നാ​​ണ് ദൈ​​വം ആ​​ഗ്ര​​ഹി​​ക്കു​​ന്ന​​ത് (തി​​മോ​​ത്തി 2:4). ത​​ന്‍റെ ഛായ​​യി​​ലും സാ​​ദൃ​​ശ്യ​​ത്തി​​ലും സൃ​​ഷ്ടി​​ക്ക​​പ്പെ​​ട്ട മ​​നു​​ഷ്യ​​നു വ​​സി​​ക്കാ​​ൻ ന​​ൽ​​കി​​യ ലോ​​ക​​ത്തെ ദൈ​​വം അ​​ത്ര​​മാ​​ത്രം സ്നേ​​ഹി​​ച്ചു. അ​​തി​​നാ​​ൽ ത​​ന്‍റെ ഏ​​ക​​ജാ​​ത​​നെ ലോ​​ക​​ത്തി​​ന്‍റെ പാ​​പ​​പ​​രി​​ഹാ​​ര​​ത്തി​​നാ​​യി ന​​ൽ​​കാ​​ൻ പി​​താ​​വാ​​യ ദൈ​​വം നി​​ശ്ച​​യി​​ച്ചു. പി​​താ​​വി​​ന്‍റെ ആ​​ഗ്ര​​ഹം അ​​നു​​സ​​രി​​ച്ച പു​​ത്ര​​ൻ, ത​​ന്നെ​​ത്ത​​ന്നെ ശൂ​​ന്യ​​നാ​​ക്കി മ​​നു​​ഷ്യ​​നാ​​യി ഈ ​​ഭൂ​​മി​​യി​​ൽ അ​​വ​​ത​​രി​​ച്ചു (യോ​​ഹ​​ന്നാ​​ൻ 3:17-17).


മ​​റ​​ഞ്ഞി​​രി​​ക്കു​​ന്ന ദൈ​​വം മ​​നു​​ഷ്യ​​നാ​​യി അ​​വ​​ത​​രി​​ക്കു​​ക വ​​ഴി ദൈ​​വ​​ത്തി​​ന്‍റെ ഛായ​​യും സാ​​ദൃ​​ശ്യ​​വും മ​​നു​​ഷ്യ​​ർ​​ക്കു വെ​​ളി​​പ്പെ​​ടു​​ത്ത​​പ്പെ​​ട്ടു. കാ​​ര​​ണം, ഈ​​ശോ​​മി​​ശി​​ഹാ ദൈ​​വ​​ത്തി​​ന്‍റെ മ​​ഹ​​ത്വ​​ത്തി​​ന്‍റെ തേ​​ജ​​സും സ​​ത്ത​​യും മു​​ദ്ര​​യു​​മാ​​ണ് (ഹെ​​ബ്രാ​​യ​​ർ 1:3). ഈ ​​സ​​ത്യം വെ​​ളി​​പ്പെ​​ടു​​ത്തി​​ക്കൊ​​ണ്ട് ഈ​​ശോ സ്വ​​യം പ്ര​​ഖ്യാ​​പി​​ച്ചു:

“എ​​ന്നെ കാ​​ണു​​ന്ന​​വ​​ൻ പി​​താ​​വി​​നെ കാ​​ണു​​ന്നു’’ (യോ​​ഹ​​ന്നാ​​ൻ 14:9). ഈ​​ശോ ത​​ന്‍റെ വാ​​ക്കും പ്ര​​വൃ​​ത്തി​​യും വ​​ഴി അ​​ദൃ​​ശ്യ​​നാ​​യ പി​​താ​​വി​ന്‍റെ ക​​രു​​ണാ​​ർ​​ദ്ര​​സ്നേ​​ഹം വെ​​ളി​​പ്പെ​​ടു​​ത്തി. ത​​ന്‍റെ മ​​നു​​ഷ്യാ​​വ​​താ​​രം വ​​ഴി ഈ​​ശോ ര​​ക്ഷാ​​മാ​​ർ​​ഗം ന​​മു​​ക്കു വെ​​ളി​​പ്പെ​​ടു​​ത്തി​​ത്ത​​ന്നു. സ​​ക​​ല മ​​നു​​ഷ്യ​​രി​​ലും ദൈ​​വ​​ത്തി​​ന്‍റെ ഛായ​​യും സാ​​ദൃ​​ശ്യ​​വും ദ​​ർ​​ശി​​ച്ച് അ​​പ​​ര​​നെ സ്നേ​​ഹി​​ക്കു​​ക, ബ​​ഹു​​മാ​​നി​​ക്കു​​ക, ശു​​ശ്രൂ​​ഷി​​ക്കു​​ക എ​​ന്ന​​താ​​ണ് ആ ​​ര​​ക്ഷാ​​മാ​​ർ​​ഗം.

അ​​പ​​ര​​നി​​ൽ ദൈ​​വ​​ത്തി​​ന്‍റെ ഛായ​​യും സ​​ാദൃ​​ശ്യ​​വും കാ​​ണാ​​ൻ തു​​ട​​ങ്ങി​​യാ​​ൽ, ഭാ​​ര്യ ഭ​​ർ​​ത്താ​​വി​​ലും ഭ​​ർ​​ത്താ​​വ് ഭാ​​ര്യ​​യി​​ലും, മ​​ക്ക​​ൾ മാ​​താ​​പി​​താ​​ക്ക​​ളി​​ലും മാ​​താ​​പി​​താ​​ക്ക​​ൾ മ​​ക്ക​​ളി​​ലും, ക​​റു​​ത്ത​​വ​​നി​​ലും, വെ​​ളു​​ത്ത​​വ​​നി​​ലും, പ​​ണ്ഡി​​ത​​രി​​ലും, പാ​​മ​​ര​​നി​​ലും, ധ​​നി​​ക​​രി​​ലും, ദ​​രി​​ദ്ര​​നി​​ലും, അ​​ധി​​കാ​​രി​​യി​​ലും, അ​​ധീ​​ന​​രി​​ലും, ദൈ​​വ​​മു​​ഖം ദ​​ർ​​ശി​​ക്കാ​​ൻ സാ​​ധി​​ച്ചാ​​ൽ ദൈ​വം മ​​നു​​ഷ്യ​​നാ​​യ​​തി​​ന്‍റെ ഫ​​ലം മ​​നു​​ഷ്യ​​ർ അ​​നു​​ഭ​​വി​​ക്കാ​​ൻ ആ​​രം​​ഭി​​ച്ചു എ​​ന്നു​​വേ​​ണം ക​​രു​​താ​​ൻ. അ​​ന്ത്യ​​വി​​ധി​​യി​​ലെ അ​​ടി​​സ്ഥാ​​ന ചോ​​ദ്യ​​വും അ​​പ​​ര​​നി​​ൽ ദൈ​​വ​​മു​​ഖം ദ​​ർ​​ശി​​ച്ചു​​വോ എ​​ന്നാ​​യി​​രി​​ക്കും.

ചു​​രു​​ക്ക​​ത്തി​​ൽ അ​​ദൃ​​ശ്യ​​നാ​​യ ദൈ​​വ​​ത്തെ ദൃ​​ശ്യ​​നാ​​ക്കി ദൈ​​വ​​മു​​ഖം വെ​​ളി​​പ്പെ​​ടു​​ത്തി, അ​​പ​​ര​​നി​​ൽ ആ ​​മു​​ഖം ദ​​ർ​​ശി​​ക്കാ​​ൻ പ​​ഠി​​പ്പി​​ച്ചു​​കൊ​​ണ്ട് ര​​ക്ഷാ​​മാ​​ർ​​ഗം മ​​നു​​ഷ്യ​​ർ​​ക്ക് കാ​​ണി​​ച്ചു​​കൊ​​ടു​​ക്കു​​ക എ​​ന്ന​​താ​​ണ് ദൈ​​വം മ​​നു​​ഷ്യ​​നാ​​യ​​തി​​ന്‍റെ അ​​ടി​​സ്ഥാ​​ന​​പ​​ര​​മാ​​യ ഉ​​ദ്ദേ​​ശ്യം.