വിലമതിക്കാനാവാത്ത മനുഷ്യജീവൻ
ഇ​പ്പോ​ൾ ല​ഭ്യ​മാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന സ്ഥി​തി​വി​വ​ര​ക്ക​ണ​ക്കു​ക​ള​നു​സ​രി​ച്ചു ലോ​കം മു​ഴു​വ​നി​ലു​മാ​യി 6,316 പേ​ർ ഒ​രു മ​ണി​ക്കൂ​റി​ൽ മ​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. ഇ​വ​രി​ൽ ഭൂ​രി​ഭാ​ഗ​വും സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മ​ര​ണ​ത്തി​നു വി​ധേ​യ​രാ​കു​ന്പോ​ൾ ഒ​ട്ടേ​റെ​പ്പേ​രു​ടെ ജീ​വ​ൻ അ​കാ​ല​ത്തി​ൽ അ​വ​സാ​നി​ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. അ​വ​യി​ൽ അ​പ​ക​ട​മ​ര​ണ​വും കൂ​ട്ട​ക്കൊ​ല​യും കൊ​ല​പാ​ത​ക​വു​മൊ​ക്കെ ഉ​ൾ​പ്പെ​ടു​ന്നു.

മ​നു​ഷ്യ​ജീ​വ​ൻ വെ​റു​തെ ക​ശ​ക്കി​യെ​റി​യ​പ്പെ​ടു​ന്പോ​ൾ നാ​മെ​ല്ലാ​വ​രും സ്വാ​ഭാ​വി​ക​മാ​യും ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന ഒ​രു ചോ​ദ്യ​മു​ണ്ട്. ആ ​ചോ​ദ്യം ഇ​താ​ണ്: മ​നു​ഷ്യ​ജീ​വ​ന് ഇ​ത്ര കു​റ​ച്ചു​മാ​ത്ര​മേ വി​ല​യു​ള്ളോ? നാം ​ഇ​പ്ര​കാ​രം ഒ​രു ചോ​ദ്യം ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന​തി​ന്‍റെ അ​ർ​ഥം മ​നു​ഷ്യ​ജീ​വ​നു വി​ല​യി​ടു​വാ​ൻ ന​മു​ക്കു സാ​ധി​ക്കു​മെ​ന്ന​ല്ലേ? അ​തു​പോ​ലെ, മ​നു​ഷ്യ​ജീ​വ​നു സാ​മാ​ന്യം ന​ല്ല മൂ​ല്യ​മു​ണ്ടെ​ന്ന​ല്ലേ ന​മ്മു​ടെ ചോ​ദ്യം അ​ർ​ഥ​മാ​ക്കു​ന്ന​ത്? എ​ന്നാ​ൽ മ​നു​ഷ്യ​ജീ​വ​നു വി​ല​യി​ടു​വാ​ൻ ന​മു​ക്കു സാ​ധി​ക്കു​മോ? അ​തി​ന്‍റെ യ​ഥാ​ർ​ഥ​മൂ​ല്യം എ​ങ്ങ​നെ ന​മു​ക്കു നി​ർ​ണ​യി​ക്കു​വാ​ൻ സാ​ധി​ക്കും?

2011-ൽ ​അ​മേ​രി​ക്ക​ൻ ഗ​വ​ണ്‍​മെ​ന്‍റി​ന്‍റെ മൂ​ന്ന് ഏ​ജ​ൻ​സി​ക​ൾ മ​നു​ഷ്യ​ജീ​വ​ന്‍റെ വി​ല ക​ണ​ക്കു​കൂ​ട്ടി അ​വ​ത​രി​പ്പി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്. അ​തി​ൽ എ​ൻ​വ​യ​ണ്‍​മെ​ന്‍റ​ൽ പ്രൊ​ട്ട​ക്ഷ​ൻ ഏ​ജ​ൻ​സി​യു​ടെ വി​ല​യി​രു​ത്ത​ല​നു​സ​രി​ച്ച് അ​മേ​രി​ക്ക​യി​ലെ ഒ​രു മ​നു​ഷ്യ​ജീ​വ​ന്‍റെ വി​ല 91 ല​ക്ഷം ഡോ​ള​റാ​ണ്. എ​ന്നാ​ൽ ഫു​ഡ് ആ​ൻ​ഡ് അ​ഡ്മി​നി​സ്ട്രേ​ഷ​ൻ ഏ​ജ​ൻ​സി 79 ല​ക്ഷം ഡോ​ള​റും ട്രാ​ൻ​സ്പോ​ർ​ട്ടേ​ഷ​ൻ ഏ​ജ​ൻ​സി 70 ല​ക്ഷം ഡോ​ള​റു​മാ​ണു മ​നു​ഷ്യ​ജീ​വ​ന്‍റെ വി​ല​യാ​യി ക​ണ​ക്കാ​ക്കി​യി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. ഈ ​ക​ണ​ക്കു​ക​ളു​ടെ​യൊ​ക്കെ പ​ശ്ചാ​ത്ത​ല​ത്തി​ലാ​ണു ഗ​വ​ണ്‍​മെ​ന്‍റി​ന്‍റെ ഭാ​ഗ​ത്തു​നി​ന്നു​ണ്ടാ​കു​ന്ന വീ​ഴ്ച​യു​ടെ ഫ​ല​മാ​യി ഏ​തെ​ങ്കി​ലും അ​മേ​രി​ക്ക​ൻ പൗ​ര​ൻ കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ടാ​ൽ ആ ​പൗ​ര​ന്‍റെ കു​ടും​ബ​ത്തി​നു വ​ലി​യ തു​ക ന​ഷ്ട​പ​രി​ഹാ​ര​മാ​യി ല​ഭി​ക്കു​ന്ന​ത്.

മ​നു​ഷ്യ​ന്‍റെ സാ​ന്പ​ത്തി​ക​വ​ശം മാ​ത്രം ക​ണ​ക്കി​ലെ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു മ​നു​ഷ്യ​ജീ​വ​ന്‍റെ മൂ​ല്യം നി​ർ​ണ​യി​ക്കു​ന്ന രീ​തി​യാ​ണി​ത്. എ​ന്നാ​ൽ, മ​നു​ഷ്യ​ജീ​വ​ന്‍റെ മൂ​ല്യം ആ ​രീ​തി​യി​ൽ മാ​ത്രം നി​ർ​ണ​യി​ച്ചാ​ൽ മ​തി​യോ? മ​നു​ഷ്യ​ജീ​വ​ന്‍റെ മൂ​ല്യം അ​ന്വേ​ഷി​ച്ചു​ന​ട​ന്ന ഒ​രാ​ൾ ഒ​രി​ക്ക​ൽ പ​ണ്ഡി​ത​നാ​യ ഒ​രു ഗു​രു​വി​നോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു: “മ​നു​ഷ്യ​ജീ​വ​ന്‍റെ മൂ​ല്യം എ​ന്താ​ണ്?” അ​പ്പോ​ൾ ഗു​രു അ​യാ​ളു​ടെ കൈ​യി​ൽ ഒ​രു ര​ത്ന​ക്ക​ല്ലു കൊ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ടു പ​റ​ഞ്ഞു: “ഈ ര​ത്ന​ക്ക​ല്ലി​ന്‍റെ വി​ല ക​ണ്ടു​പി​ടി​ച്ചി​ട്ടു വ​രൂ. ആ​ര് എ​ത്ര വ​ലി​യ വി​ല പ​റ​ഞ്ഞാ​ലും ഈ ​ര​ത്നം വി​ൽ​ക്ക​രു​ത്.​”

ഗു​രു പ​റ​ഞ്ഞ​ത​നു​സ​രി​ച്ച് അ​യാ​ൾ ആ ​ര​ത്ന​ക്ക​ല്ലി​ന്‍റെ വി​ല അ​ന്വേ​ഷി​ച്ചു​പോ​യി. വ​ഴി​യി​ൽ അ​യാ​ൾ ആ​ദ്യം ക​ണ്ട​ത് ഒ​രു ഓ​റ​ഞ്ചു​ക​ച്ച​വ​ട​ക്കാ​ര​നെ​യാ​യി​രു​ന്നു. “​ഞാ​ൻ ഈ ​ര​ത്ന​ക്ക​ല്ല് ത​ന്നാ​ൽ നി​ങ്ങ​ൾ എ​നി​ക്ക് എ​ന്തു​ത​രും?​” അ​യാ​ൾ ഓ​റ​ഞ്ച് ക​ച്ച​വ​ട​ക്കാ​ര​നോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു. അ​പ്പോ​ൾ ക​ച്ച​വ​ട​ക്കാ​ര​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: “​ഞാ​ൻ നി​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് ഒ​രു ഡ​സ​ൻ ഓ​റ​ഞ്ചു ത​രാം.​” അ​യാ​ൾ ഓ​റ​ഞ്ച് ക​ച്ച​വ​ട​ക്കാ​ര​നു ന​ന്ദി​പ​റ​ഞ്ഞി​ട്ട് ഉ​രു​ള​ൻ​കി​ഴ​ങ്ങ് ക​ച്ച​വ​ട​ക്കാ​ര​ന്‍റെ അ​ടു​ത്തെ​ത്തി. അ​പ്പോ​ൾ ര​ത്ന​ക്ക​ല്ലി​നു പ​ക​ര​മാ​യി ഒ​രു​ചാ​ക്ക് ഉ​രു​ള​ൻ​കി​ഴ​ങ്ങ് ക​ച്ച​വ​ട​ക്കാ​ര​ൻ വാ​ഗ്ദാ​നം ചെ​യ്തു. ആ ​ക​ച്ച​വ​ട​ക്കാ​ര​നും ന​ന്ദി​പ​റ​ഞ്ഞ് അ​യാ​ൾ ഒ​രു സ്വ​ർ​ണ​ക്ക​ച്ച​വ​ട​ക്കാ​ര​നെ സ​മീ​പി​ച്ചു.

ആ ​ര​ത്ന​ക്ക​ല്ല് ക​ണ്ട​പ്പോ​ൾ സ്വ​ർ​ണ​ക്ക​ട​ക്കാ​ര​ൻ പ​റ​ഞ്ഞു: “ഈ ര​ത്ന​ക്ക​ല്ലി​നു ഞാ​ൻ അ​ന്പ​തു​ല​ക്ഷം രൂ​പ ത​രാം. അ​ല്ല, ഞാ​ൻ ഒ​രു കോ​ടി രൂ​പ ത​ന്നേ​ക്കാം.​” പ​ക്ഷേ ര​ത്ന​ക്ക​ല്ല് ത​നി​ക്കു വി​ൽ​ക്കാ​ൻ അ​നു​വാ​ദ​മി​ല്ലെ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞ് അ​യാ​ൾ അ​വി​ടെ​നി​ന്നു പോ​യി. പി​ന്നെ അ​യാ​ൾ എ​ത്തി​യ​ത് ഒ​രു ഡ​യ​മ​ണ്ട് വ്യാ​പാ​രി​യു​ടെ അ​ടു​ത്താ​യി​രു​ന്നു. ഡ​യ​മ​ണ്ട് വ്യാ​പാ​രി ആ ​ര​ത്ന​ക്ക​ല്ല് ക​ണ്ട​പ്പോ​ൾ അ​തി​ന്‍റെ മു​ൻ​പി​ൽ ത​ല​കു​നി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു പ​റ​ഞ്ഞു: “ഈ ര​ത്ന​ക്ക​ല്ലി​ന് എ​ന്തു​വി​ല ​ത​ന്നാ​ലും അ​ത് ഈ ​അ​മൂ​ല്യ​ര​ത്ന​ത്തി​ന്‍റെ വി​ല​യ്ക്കു തു​ല്യ​മാ​കി​ല്ല. അ​ത്ര​മാ​ത്രം വി​ല​പ്പെ​ട്ട ര​ത്ന​മാ​ണി​ത്.​”

ഡ​യ​മ​ണ്ട് വ്യാ​പാ​രി​യു​ടെ വാ​ക്കു​കേ​ട്ട അ​യാ​ൾ അ​ദ്ഭു​ത​സ്ത​ബ്ധനാ​യി. അ​യാ​ൾ വേ​ഗം ഗു​രു​വി​നെ സ​മീ​പി​ച്ച് ത​ന്‍റെ അ​നു​ഭ​വം വി​വ​രി​ച്ചു. അ​പ്പോ​ൾ ഗു​രു പ​റ​ഞ്ഞു: “​ഓ​രോ മ​നു​ഷ്യ​ജീ​വ​നും ഏ​ത് അ​മൂ​ല്യ​ര​ത്ന​ത്തെ​ക്കാ​ളും വി​ല​യു​ണ്ട്. എ​ന്നാ​ൽ ഭു​രി​ഭാ​ഗം പേ​രും അ​തി​ന്‍റെ വി​ല മ​ന​സി​ലാ​ക്കു​ന്നി​ല്ല. അ​വ​രു​ടെ വീ​ക്ഷ​ണ​ത്തി​ൽ മ​നു​ഷ്യ​ജീ​വ​നു കു​റേ ഓ​റ​ഞ്ചു​ക​ളു​ടെ അ​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ ഒ​രു​ചാ​ക്ക് ഉ​രു​ള​ൻ​കി​ഴ​ങ്ങി​ന്‍റെ വി​ല മാ​ത്ര​മെ​യു​ള്ളൂ.​”‌

ഈ ​ക​ഥ​യി​ലെ ഗു​രു​പ​റ​യു​ന്ന​ത് എ​ത്ര​യോ ശ​രി​യാ​ണ്. മ​നു​ഷ്യ​ജീ​വ​നു പ​ല​രും എ​ത്ര നി​സാ​ര​മാ​യ വി​ല മാ​ത്ര​മാ​ണു ന​ല്കു​ന്ന​ത്. ചി​ല​രാ​ക​ട്ടെ മ​നു​ഷ്യ​ജീ​വ​നു യാ​തൊ​രു വി​ല​യും ന​ല്കു​ന്നി​ല്ല എ​ന്ന​ത​ല്ലേ വാ​സ്ത​വം? അ​തു​കൊ​ണ്ട​ല്ലേ ജീ​വ​ൻ ന​ശി​പ്പി​ക്കു​ന്ന​തി​ൽ അ​വ​ർ​ക്ക് ഒ​രു വൈ​മ​ന​സ്യ​വു​മി​ല്ലാ​ത്ത​ത്? മ​നു​ഷ്യ​ജീ​വ​ന്‍റെ മൂ​ല്യം നി​ർ​ണ​യി​ക്കു​ക അ​ത്ര എ​ളു​പ്പ​മ​ല്ല എ​ന്ന​താ​ണു സ​ത്യം. അ​തു​കൊ​ണ്ടു​ത​ന്നെ​യാ​ണു മ​നു​ഷ്യ​ജീ​വ​ൻ അ​മൂ​ല്യ​മാ​ണെ​ന്നു നാം ​പ​റ​യു​ന്ന​ത്. ദൈ​വം ന​മു​ക്കു ന​ല്കി​യി​രി​ക്കു​ന്ന ജീ​വ​നും ന​മ്മു​ടെ ജീ​വി​ത​വും​വ​ഴി ന​മു​ക്ക് എ​ന്തെ​ല്ലാം ന​ല്ല കാ​ര്യ​ങ്ങ​ളാ​ണു ചെ​യ്യു​വാ​ൻ സാ​ധി​ക്കു​ക! പ​ക്ഷേ അ​വ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു നാം ​പ​ല​പ്പോ​ഴും അ​ത്ര അ​വ​ബോ​ധ​മു​ള്ള​വ​ര​ല്ല എ​ന്നു​മാ​ത്രം.

മ​നു​ഷ്യ​നു ചെ​യ്യാ​വു​ന്ന നന്മക​ളും മ​നു​ഷ്യ​നു നേ​ടി​യെ​ടു​ക്കാ​വു​ന്ന നേ​ട്ട​ങ്ങ​ളും എ​ന്തു​മാ​ത്ര​മാ​ണെ​ന്ന് ഇ​പ്പോ​ഴും ന​മു​ക്ക​റി​യി​ല്ല. ഓ​രോ ദി​വ​സ​വും നാം ​അ​വ​യെ​ക്കു​റി​ച്ചു മ​ന​സി​ലാ​ക്കി​വ​രു​ന്ന​തേ​യു​ള്ളൂ. മ​നു​ഷ്യ​രെ​ക്കു​റി​ച്ചു പൊ​തു​വാ​യി ഇ​ങ്ങ​നെ പ​റ​യു​ന്ന​തു​പോ​ലെ ന​മ്മു​ടെ വ്യ​ക്തി​പ​ര​മാ​യ ജീ​വി​ത​ത്തി​ലും ഇ​തി​നു വ​ലി​യ അ​ർ​ഥ​മു​ണ്ട്. അ​താ​യ​ത്, ന​മ്മു​ടെ വ്യ​ക്തി​പ​ര​മാ​യ ജീ​വ​നും ന​മ്മു​ടെ വ്യ​ക്തി​പ​ര​മാ​യ ജീ​വി​ത​വും ഏ​റെ വി​ല​പ്പെ​ട്ട​താ​ണെ​ന്നു വ്യ​ക്തം. തന്മൂലം ആ​രും അ​തു കു​റ​ച്ചു​കാ​ണാ​തി​രി​ക്ക​ട്ടെ.

ഫാ. ജോസ് പന്തപ്ലാംതൊട്ടിയിൽ